GOS ตอนที่ 36 – รับน้องใหม่

 

นอกเหนือจากกฏการจบการศึกษาและภารกิจต่อสู้แล้ว ทุกอย่างในค่ายชั้นยอดแทบจะปล่อยให้ใช้ชีวิตกันอย่างอิสระเมื่อเทียบกับค่ายสามัญ แม้เหล่าเล่าบิงจะไม่ฝึกฝนหรือไม่ทำอะไรเลย เซเฟอร์ก็ไม่ว่า เพราเขาจะให้ความสำคัญกับผลลัพธ์เท่านั้น

 

“หลังจากที่ฉันแนะนำสั้นๆเกี่ยวกับกฏของค่ายชั้นยอดเสร็จแล้ว พวกเธอควรจะไปทำความคุ้นเคยกับสถานที่แห่งนี้ด้วยตัวเอง และหลังจากผ่านไปสักพัก ฉันจะเรียกชื่อทีละคน และคนที่ถูกเรียกชื่อก็ให้มาหาฉัน ฉันจะให้คำแนะนำเกี่ยวกับวิธีฝึกฝน”

 

“ในเวลาเดียวกันถ้าพวกเธอมีปัญหาหรือคำถามเกี่ยวกับวิธีฝึกฝน พวกเธอก็สามารถถามฉันได้”

 

หลังจากแนะนำเกี่ยวกับค่ายชั้นยอดเสร็จ เซเฟอร์ก็เดินออกจากห้องโถงสี่เหลี่ยมแห่งนี้ทันที ก่อนที่จะกลับเข้าไปยังสำนักงานของเขา และปล่อยให้พวกโรจาเดินสำรวจรอบๆ

 

เกือบจะในทันทีที่เซเฟอร์เดินหายลับไป เสียงๆหนึ่งก็ได้ดังขึ้นทักทายพวกโรจาที่กำลังเริ่มทำความคุ้นเคยกับที่ฝึกแห่งนี้

 

“โย่ เด็กใหม่!”

 

เมื่อมองไปยังทิศทางของเสียง ก็จะพบกับเล่าบิงคนหนึ่งที่ชื่อว่า ‘เวรี่ กู๊ด’* กำลังเดินเข้ามาหาพวกโรจาและคนอื่นๆ

 

*(เวรี่ กู๊ด ชื่อจริงคือ เบริกัส ไว้ผมทรงแอฟโฟร่ และตรงคางมีสลักคำว่า MARINE)

 

“ในกลุ่มพวกแก เจ้าเดรคมันไปมุดหัวอยู่ที่ไหน?”

 

เมื่อได้ยินแบบนั้น คิ้วของเดรคก็ขมวดเข้าหากัน แต่เขาก็ยังตอบอย่างสงบว่า

 

“ฉันเอง นายต้องการอะไร?”

 

เวรี่ กู๊ด หันไปมองเดรค ก่อนที่จะมองเขาจากบนลงล่างถึงสองครั้ง แล้วจะหัวเราะคิกคักออกมา แสดงให้เห็นว่ากำลังยั่วยุ ก่อนที่จะกล่าวว่า

 

“ได้ยินมาว่าแกเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในค่ายสามัญ? แล้วนี่อะไร เกิดอะไรขึ้นในงานประลอง ทำไมสภาพแกถึงเป็นแบบนี้?”

 

เวรี่ กู๊ดได้เดิมพันกับคนอื่นๆว่า ไม่มีใครในกลุ่มเด็กใหม่สามารถเอาชนะเขาได้ เขาจึงมุ่งเป้าไปยังเดรคซึ่งเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในกลุ่ม แล้วจัดการยั่วยุ เพื่อที่จะได้ต่อสู้กัน

 

นอกจากนี้ในมุมมองของเขา ทหารเรือฝึกหัดเหล่านี้เพิ่งได้เข้ามาในค่ายชั้นยอด พวกเขายังไม่ได้รับการแนะนำวิธีฝึกฝนจากเซเฟอร์ ดังนั้นเวรี่ กู๊ดจึงมั่นใจว่าไม่มีใครสามารถเอาชนะเขาได้

 

หืม?

 

เมื่อได้ยินคำพูดที่เต็มไปด้วยคำยั่วยุของเวรี่ กู๊ด ใบหน้าของเดรคก็เปลี่ยนเป็นดำคล้ำ แต่เขาก็ทำท่าทีไม่แยแสก่อนที่จะกล่าวว่า

 

“ขอโทษด้วย ฉันไม่ใช่คนที่แข็งแกร่งที่สุด”

 

เดรคได้รับบาดเจ็บจาก เก็ทสึงะ เท็นโช ของโรจา และเนื่องจากเซเฟอร์เข้าไปช่วยเขาได้ทัน ทำให้เขารอดตายมาได้ อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังคงได้รับบาดเจ็บและถูกจับพันผ้าพันแผล

 

เมื่อเวรี่ กู๊ด เห็นผ้าพันแผลบนตัวของเดรค คิ้วของเขาก็ขมวดเข้าหากัน ก่อนที่จะกล่าวว่า

 

“ถ้าแกไม่ใช่คนที่แข็งแกร่งที่สุด .. ถ้าอย่างนั้นใครกันวะที่แข็งแกร่งที่สุด!?”

 

เมื่อเทียบกับคำพูดก่อนหน้า คำพูดนี้รุนแรงกว่ามาก เดรคที่ถูกยั่วยุตอนนี้มใบหน้าเริ่มเปลี่ยนเป็นสีเขียวคล้ำ เส้นเลือดเริ่มปูดบวมขึ้นตรงหน้า!

 

ถึงแม้เดรคจะต้องการรักษาศักดิ์ศรีของเขาเอาไว้ แต่เขาก็พยายามทำใจให้เย็นลง เดรครู้ตัวดีว่าเขาพึ่งได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของค่ายชั้นยอด เขาจึงไม่ต้องการสร้างความขัดแย้งกับเหล่าเล่าบิงตั้งแต่วันแรก ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ตอบอะไรกลับไป

 

แต่คำพูดของเวรี่ กู๊ด ไม่ได้ยั่วยุเพียงแค่เดรคเท่านั้น แต่ยังยั่วยุทุกคนที่อยู่ข้างๆเขา จนบางคนทนไม่ไหว แล้วพูดออกไปว่า

 

“นี่คุณกำลังดูถูกพวกเรา?”

 

“ฮ่า ฮ่า อย่าเข้าใจผิดสิ ฉันแค่ต้องการสู้กับคนที่แข็งแกร่งที่สุด ไม่ได้จะมาดูถูกอะไร … แต่ถ้าแกไม่ใช่คนที่ฉันหา ก็อย่ามายุ่ง! มันไม่ใช่เรื่องของแก!”

 

เวรี่ กู๊ด หัวเราะ สายตาของเขาบ่งบอกอย่างชัดเจนว่ากำลังดูถูกพวกโรจา

 

ในฐานะที่เป็นเล่าบิงจากค่ายชั้นยอด หลังจากที่ฝึกฝนตามคำแนะนำของเซเฟอร์ และมีประสบการณ์จริงจากการรับภารกิจต่อสู้กับโจรสลัด และสามารถฆ่าโจรสลัดได้ด้วยตัวคนเดียว จึงเป็นธรรมดาที่จะเวรี่ กู๊ดดูถูกฝีมือของเหล่าทหารเรือฝึกหัดที่พึ่งได้เข้ามาในค่ายชั้นยอด

 

“พวกแกน่ะ … หยิ่งทะนงในตัวเองมากเกินไป”

 

เวรี่ กู๊ด กล่าวออกมา และในที่สุด คนที่ยืนอยู่ข้างๆเดรคก็ไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป ถึงแม้เขาจะไม่แข็งแกร่งเท่ากับเดรคหรือโรจา แต่เขาก็ยังติด หนึ่งในสี่ อันดับสูงสุดในงานประลอง! และเป็นหนึ่งในคนที่แข็งแกร่งที่สุดในค่ายสามัญ! จึงเป็นธรรมดาที่เขาจะหยิ่งทะนง และรับไม่ได้กับการโดนดูถูก

 

เขาที่ตกอยู่ในความโกรธ ได้ระเบิดกำปั้นพุ่งตรงไปยัง เวรี่ กู๊ด  ทันที

 

ปัง!

 

ที่น่าแปลกคือ เมื่อเผชิญหน้ากับกำปั้นของทหารเรือฝึกหัด เวรี่ กู๊ดกลับเพียงแค่โบกมือแบบลวกๆก็สามารถหยุดกำปั้นนั้นได้

 

“นี่ต่อยสุดแรงแล้วหรอ? ตอนเด็กแกลืมกินนมแม่มาใช่รึเปล่า?”

 

เวรี่ กู๊ด แสยะยิ้มออกมา ก่อนที่จะต่อยสวนกลับไปยังทหารเรือฝึกหัดคนนั้น

 

ในค่ายชั้นยอด เขานั้นถูกจัดอยู่ในอันดับกลางๆ เล่าบิงบางคนจึงแกล้งพูดว่าเขาไม่สามารถเอาชนะทหารเรือฝึกหัดที่มาใหม่ได้ … นี่มันเรื่องตลกชัดๆ! เขาจะแสดงให้ทุกคนเห็นถึงความต่างชั้นเอง!

 

ตูม!

 

ภายใต้กำปั้นของเวรี่ กู๊ด ทหารเรือฝึกหัดคนนั้นถึงกระเด็นลอยออกไปไกลหลายเมตร ถึงแม้ว่าเขาจะยกแขนขึ้นมาป้องกันแล้วก็ตาม

 

พละกำลังของพวกเขาห่างชั้นกันมากเกินไป!

 

ภาพตรงหน้าทำให้เดรคและหทารเรือฝึกหัดคนอื่นๆตกอยู่ในอาการตื่นตระหนกทันที พละกำลังที่ถูกปลดปล่อยออกมาเมื่อครู่ บางทีแม้แต่โรจาหรือเดรคก็คงไม่สามารถต้านทานได้

 

คนในค่ายชั้นยอด .. มีพละกำลังแข็งแกร่งขนาดนี้เลยอย่างงั้นหรอ?

 

“ฉันรู้ว่าแกเป็นหนึ่งในคนที่แข็งแกร่งที่สุดในค่ายสามัญ จนบางคนอาจจะเรียกแกสัตว์ประหลาด แต่แกก็ต้องไม่ลืมความเป็นจริงที่ว่า … ทุกคนที่นี่ก็ถูกเรียกว่าสัตว์ประหลาดเหมือนกัน!”

 

“นอกจากนี้เรายังได้รับการฝึกพิเศษจากเซเฟอร์เซนเซย์ และได้พบกับประสบการณ์ที่เต็มไปด้วยเลือดจริงๆ ชีวิตจริงๆ! และอาจตายได้ในการต่อสู้จริง! ไม่ใช่รุคกี้(มือใหม่)อย่างพวกแกจะมาเทียบกันได้”

 

เวรี่ กู๊ด แสยะยิ้มออกมา ก่อนที่จะเริ่มพูดจาเยาะเย้ย แต่ในเวลาเดียวกับที่เขาพูด เล่าบิงในค่ายชั้นยอดคนอื่นๆกก็เริ่มผสมโรง

 

“โอ้ เวรี่ กู๊ด เริ่มที่จะสั่งสอนพวกเด็กใหม่ซะแล้ว”

 

“อย่าทำอะไรเกินเลย ไม่อย่างนั้น เซเฟอร์เซนเซย์จะโกรธนะ ..”

 

เล่าบิงหลายคนต่างพากันหัวเราะ และเฝ้ามองเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยความสนุกสนาน

 

เวรี่ กู๊ด ได้ระเบิดความแข็งแกร่งของเขาออกมา ทำให้ทหารเรือฝึกหัดที่พึ่งเข้ามาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก แม้แต่เดรคก็ยังไม่เว้น

 

พละกำลังมหาศาลแบบนี้ แทบจะไม่แตกต่างจากพละกำลังของเขาในตอนที่ใช้พลังจากผลปีศาจ!

 

“หึ! เมื่อกี้ใครบอกนะว่าถ้าฉันเผชิญหน้ากับพวกมัน บางทีฉันอาจจะแพ้ก็ได้? ดูหน้าของมันสิ! โดนฉันอัดจนเริ่มจะปูดบวมเป็นหน้าหมูแล้ว!”

 

ทหารเรือฝึกหัดที่ถูกเวรี่ กู๊ด อัดขดริมฝีปากแน่นด้วยความเจ็บใจ ในขณะที่เวรี่ กู๊ด หันไปมองโรจาและคนที่เหลือ ก่อนที่จะกล่าวว่า

 

“โย่ ตกลงใครแข็งแกร่งที่สุดในกลุ่มพวกแก?”

 

ตอนแรกทหารเรือฝึกหัดโกรธมากและคิดจะต่อสู้ด้วยตัวของพวกเขาเอง แต่เมื่อเห็นพละกำลังอันแข็งแกร่งของ เวรี่ กู๊ด พวกเขาก็โยนความคิดนั้นทิ้งไปทันที ก่อนที่จะพากันหันไปมองโรจาโดยไม่รู้ตัว

 

แม้ว่า เวรี่ กู๊ด จะไม่รู้จักโรจา แต่เมื่อเขาเห็นว่าทหารเรือฝึกหัดทุกคนมองไปยังโรจาเป็นสายตาเดียว เขาก็รู้ได้ทันทีว่าโรจาคือคนที่แข็งแกร่งที่สุด เลยกล่าวออกไปว่า

 

“แกใช่ไหมคนที่แข็งแกร่งที่สุด? ดี ดีมาก! ในที่สุดก็เจอซักที มาสู้กับฉันซะ ถ้าแกไม่กล้า ก็ยืนเฉยๆให้ฉันอัดซักสองสามหมัด รับรองว่าฉันจะไม่ทำให้แกอับอายจนมากเกินไป!”