GOS ตอนที่ 18 – โกลาหล

 

ถึงแม้เดรคจะไม่ได้ใช้พลังทั้งหมดที่เขามีในงานประเมินการต่อสู้ แต่อันดับ 3 ก็ผิดจากที่เขาคาดไว้มาก

 

“เดี๋ยวสิ! นี่ล้อกันเล่นใช่ไหม? เดรคได้อันดับ 3 ?”

 

“นับคะแนนผิดรึเปล่า?”

 

เกิดความโกลาหลขึ้นในหมู่ทหารเรือฝึกหัด สำหรับพวกเขา เดรคนั้นเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุด! เขาไม่ใช่เพียงแค่คนที่แข็งแกร่งที่สุดในกลุ่ม 5 แต่แข็งแกร่งที่สุดในค่ายสามัญ!!

 

แต่เดรคกลับได้เพียงอันดับที่ 3 ?

 

นี่มันเรื่องตลกอะไรกัน!?

 

ท่ามกลางเหล่าทหารเรือฝึกหัดที่เต็มไปด้วยความสับสน มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ไม่มีท่าทีแปลกใจ — ฮินะ ตอนนี้ดวงตาของเธอเป็นประกาย พร้อมกับสูดหายใจลึก

 

เพราะเธอรู้ได้ในทันทีว่า ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น

 

“อยู่ในความสงบ!”

 

พลเรือตรีที่เห็นว่าสถานการณ์เริ่มจะวุ่นวาย จึงตะโกนออกมาด้วยเสียงอันดังก้อง

 

เสียงของเขาดังสนั่นราวกับฟ้าผ่า ทำให้เหล่าทหารเรือฝึกหัดหุบปากลงทันที ถึงแม้ในดวงตาของพวกเขาจะเต็มไปด้วยความสงสัยและไม่อยากจะเชื่อกับผลลัพธ์ในครั้งนี้ก็ตาม

 

พลเรือตรีกวาดสายตาไปมองดวงตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยของเหล่าทหารเรือฝึกหัด ก่อนที่จะยิ้มบางออกมา ถึงแม้ท่าทีของเขาจะแสดงออกมาแบบนั้น แต่ความจริงแล้ว แว่บแรกที่เขาเห็นผลคะแนน เขาก็ตื่นเต้นสงสัยไม่แพ้เหล่าทหารเรือฝึกหัดเช่นกัน

 

“อันดับ 2 ฮินะ!”

 

เมื่อชื่อของฮินะถูกประกาศออกมา ดวงตาของเหล่าทหารเรือฝึกหัดก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจและไม่อยากจะเชื่อ

 

“ฮินะทำคะแนนได้มากกว่าเดรค?”

 

“ฮินะแข็งแกร่งก็จริง แต่ … เดรคแข็งแกร่งกว่าเธอ นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?”

 

ใบหน้าของเหล่าทหารเรือฝึกหัดจำนวนมากเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

 

อย่างไรก็ตาม ในกลุ่มที่ 5 อีกคนหนึ่งที่แข็งแกร่งนอกจากเดรคก็คือฮินะ การที่เธอสามารถทำคะแนนได้มากกว่าเดรค มันก็ยังพอเป็นไปได้

 

แต่ … ใครกันที่ได้อันดับ 1 ?

 

เหล่าทหารเรือฝึกหัดต่างพยายามนึกชื่อคนเก่งๆขึ้นในใจของพวกเขา อย่างไรก็ตามชื่อเหล่านั้น ไม่ถูกประกาศชื่อออกไปแล้ว ก็ได้ปรากฏอยู่ในหน้าจอประกาศผลเมื่อครู่

 

“เงียบ!!”

 

พลเรือตรีตะโกนขึ้นอีกครั้งด้วยใบหน้าเคร่งขรึม ทำให้ทั่วทั้งจตุรัสเงียบลงอีกครั้ง

 

“อันดับ 1 … โรจา!”

 

เงียบ …

 

ทั่วทั้งจตุรัสเงียบราวกับป่าช้า

 

เงียบขนาดที่ว่า ถ้ามีเข็มหล่นกระทบลงพื้นก็ยังสามารถได้ยินได้อย่างชัดเจน

 

เหล่าทหารเรือฝึกหัดต่างหันมาจ้องมองกันและกัน ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้างและต่างคิดว่าตัวเองนั้นหูฝาด!

 

วินาทีถัดมา

 

ฮือฮา—!

 

ทั่วทั้งจตุรัสก็ตกอยู่ในความโกลาหล จนเหตุการณ์ลุกลาม และไม่สามารถควบคุมได้

 

“นี่มันบ้าไปแล้ว!”

 

“มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ เจ้าโรจานั่นน่ะเหรอที่ได้ 1? มันอ่อนแอที่สุดในกลุ่ม 5 นะ!!”

 

“ถึงแม้เจ้านั่นจะเป็นหลานชายของพลเรือโทการ์ป แต่การยกตำแหน่งอันดับ 1 ให้เขาไปแบบนี้มันก็มากเกินไป … มากเกินไปแล้ว!!”

 

เหล่าทหารเรือฝึกหัดต่างแสดงออกถึงความโกรธ

 

ถ้าหากโรจาโกงคะแนนจัดอันดับ โดยให้ตัวเขาอยู่ในอันดับ 3 หรือ 4 มันก็ยังพอรับได้ แต่การที่โกงจนได้อันดับ 1 นี่มันมากเกินไป!

 

นี่ทหารเรือในมารีนฟอร์ดเห็นว่าพวกเขาเป็นเพียงคนโง่อย่างงั้นหรอ?

 

โรจานั้นอ่อนแอเป็นอย่างมาก ทุกๆครั้งที่ฝึกฝน เขาจะวิ่งมาถึงเส้นชัยเป็นคนสุดท้าย แล้วการประเมินผลการต่อสู้ในครั้งนี้เขาจะทำคะแนนจนคว้าอันดับ 1 มาได้ยังไง!

 

“การจัดอันดับในครั้งนี้ต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากล!”

 

“เงียบ!!!

 

พลเรือตรีคาดการณ์ไว้แล้วว่าจะต้องเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น เพราะในตอนนั้นพวกเขาต่างก็ปวดหัวจนต้องกุมขมับเช่นกัน

 

แต่เนื่องจากมีทหารเรือฝึกหัดอยู่เป็นจำนวนมากเกินไป ทำให้สถานการณ์ยากที่จะควบคุม

 

“โรจาต้องโกงแน่ๆ! เขาจะต้องอาศัยความสัมพันธ์ของเขากับพลเรือโทการ์ป เพื่อโกงอันดับ 1 ถึงพวกคุณจะทำเป็นเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ แต่พวกเราไม่ยอมเด็ดขาด!”

 

“แล้วแบบนี้คุณยังต้องการให้พวกเราหุบปาก? ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นอีกอย่างงั้นหรอ!!”

 

เมื่อได้ยินแบบนั้น พลเรือตรีคาสึ (*คาสึ คือชื่อพลเรือตรี) ก็เริ่มโกรธ ก่อนที่จะตะคอกออกมา — เสียงตะคอกทำเอาทั่วทั้งจตุรัสสั่นสะเทือนราวกับแผ่นดินไหว ทหารเรือฝึกหัดหลายคนถึงกับต้องเอามือปิดหู และนั่นทำให้สถานการณ์เริ่มกลับมาดีขึ้นเล็กน้อย

 

“นี่คือสิ่งที่พวกคุณพูดกับผู้บังคับบัญชาอย่างนั้นหรือ? เจ้าคนที่พูดพล่อยๆเมื่อกี้ ออกมาเดี๋ยวนี้!!”

 

คาสึจ้องมองไปยังเหล่าทหารเรือฝึกหัดด้วยความโกรธ อย่างไรก็ตาม คนที่พูดไม่ยอมก้าวออกมา ส่วนคนอื่นๆก็หลบตาเขา

 

ถึงแม้เหล่าทหารเรือฝึกหัดจะโกรธจนแทบคลั่ง แต่พวกเขาย่อมรู้ดีว่าหากก้าวออกไป อาจจะเกิดผลที่ตามมาคงไม่สามารถคาดเดาได้

 

เมื่อคาสึเห็นว่าไม่มีคนยอมรับผิด เขาก็จ้องมองไปยังทหารเรือฝึกหัดนายหนึ่งแล้วกล่าวว่า

 

“คุณใช่ไหมที่สงสัยเรื่องการจัดอันดับ?”

 

เงียบ

 

แต่ถึงแม้ทหารเรือฝึกหัดคนนั้นจะไม่กล่าวอะไรออกมา แต่แววตาของเขาก็บ่งบอกถึงคำตอบที่อยู่ในใจ

 

“ดี … ดีมาก!”

 

“ฉันขอประกาศอีกเรื่องให้ทุกคนทราบ ในตอนนี้เนื่องด้วยเหตุผลบางประการ ทำให้การประเมินผลการต่อสู้ในครั้งนี้ จะไม่ถูกนำไปใช้เป็นการประเมินเพื่อส่งผู้ชนะไปยังค่ายชั้นยอด! — แต่หนึ่งเดือนต่อจากนี้ ทหารเรือฝึกหัดทุกคนจากค่ายสามัญจะต้องเข้าร่วมงานประลอง!”

 

หลังจากที่ได้ยินคำกล่าวของคาสึเหล่าทหารเรือฝึกหัดก็เริ่มสงบลง

 

ส่วนทางด้านเดรค เมื่อได้ยินคำกล่าวของคาสึคิ้วของเขาที่ขมวดอยู่ก็ค่อยๆคลายออก

 

งานประลอง!!

 

เนื่องจากรู้ว่าจะต้องถูกต่อต้าน ทางมารีนฟอร์ดจึงจัดให้มีงานประลอง ต่อสู้แบบตัวต่อตัว และมีสายตาของผู้ชมโดยรอบเป็นพยาน! และมันเป็นไปไม่ได้ที่จะเกิดการโกง!!

 

เดรคคิดว่าทีนี้ล่ะจะได้รู้เสียที ว่าทำไมเขาถึงถูกผลักลงมาอันดับ 3

 

การแข่งขันในครั้งนี้จะเป็นตัวกำหนดว่าใครคือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด!

 

“ได้ยินกันแล้วนะ! วันนี้ฉันอนุญาติให้พวกคุณพักผ่อน ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปก็เตรียมตัวรับการฝึกหนักซะ!!”

 

หลังจากที่คาสึเห็นว่าสถานการณ์กลับมาเป็นปกติแล้ว เขาก็หันหลังกลับและเดินจากไปทันที

 

เมื่อพลเรือตรีคาสึจากไป จึงเหลือเพียงเหล่าทหารเรือฝึกหัดที่ยังอยู่ในลานจตุรัส พวกเขาจ้องมองคาสึที่เดินไปจนละสายตา ก่อนที่จะค่อยๆผ่อนคลายลง แล้วเริ่มหันไปพูดคุยกัน

 

“ไม่นึกเลยว่าทางมารีนฟอร์ดจะจัดงานประลองขึ้นในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า!”

 

“อาจจะเป็นเพราะทางมารีนฟอร์ดรู้ว่าการประเมินผลการต่อสู้ในครั้งนี้มีคนโกง พวกเขาจึงจัดงานประลองขึ้น!”

 

“น่าเสียดายแทนโรจา ที่อุตส่าห์โกงจนได้ที่ 1 ถ้ามันรู้ว่า รางวัลในครั้งนี้เป็นโมฆะและจะต้องต่อสู้กับคนเก่งๆที่โกรธแค้นมันในเดือนหน้า มันจะมีสีหน้ายังไงกันนะ?”

 

เหล่าทหารเรือฝึกหัดต่างเริ่มพูดคัยกันเป็นวงกว้าง พร้อมกับหัวเราะเยาะโรจา

 

ฮินะได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูดทุกประโยค แต่เธอก็ไม่ได้โกรธพวกเขา ตรงกันข้าม มุมปากของเธอกลับยกขึ้นเล็กน้อย พร้อมกับเกิดประกายแสงวาบขึ้นในดวงตาคู่งามของเธอ

 

“งานประลองงั้นหรอ … นี่มันน่าสนใจจริงๆ … ”

 

ฮินะกล่าวพร้อมกับตั้งตารอคอยให้วันนั้นมาถึง

 

เธอกำลังคิดถึงโรจาที่ยืนอยู่ท่ามกลางทะเลเพลิง และตรงหน้าเขาเต็มไปด้วยซากศพของเหล่าสัตว์ร้ายที่ถูกสังหารและเผาไหม้

 

ใบหน้าอันสวยงามของเธอค่อยๆปรากฏรอยยิ้มออกมา ..