1/8

 

Ep.53

 

เทือกเขาฮวงเจ๋อกว้างใหญ่ไพศาล มีสัตว์กลายพันธุ์อาศัยอยู่มากมาย

 

แต่โดยทั่วไปแล้ว พวกมันมักเคลื่อนไหวอยู่ในส่วนลึกของเทือกเขา น้อยนักที่จะออกมาเดินเตร่อยู่รอบนอก

 

ส่วนหุบเขาหมาป่าซึ่งเป็นเป้าหมายในครั้งนี้ อยู่ใจกลางส่วนลึกของหุบเขา

 

หลังจากใช้เวลาเกือบครึ่งวัน ในที่สุดซูเฉินก็พบที่ตั้งของหุบเขาหมาป่า

 

การเดินทางไม่ราบรื่นนัก ระหว่างทางเขาถูกสัตว์กลายพันธุ์เลเวล 1 ที่คล้ายกับหมูป่าโจมตี

 

แต่เมื่อพิจารณาดูแล้ว ว่าในตัวมี [โพชั่นสัตว์เลี้ยง] อยู่เพียงสามขวด และพวกหมาป่ากลายพันธุ์ก็มีสามตัวพอดี ดังนั้นตัดสินใจฆ่าหมูป่ากลายพันธุ์อย่างไม่ลังเล

 

ศพหมูป่าถูกเก็บลงในถุงเก็บของ เป็นเสบียงไว้ใช้สำหรับปิ้งย่างในอนาคต

 

หลังจากสังหารสัตว์กลายพันธุ์ตัวนี้ ซูเฉินก็ได้รับชิ้นส่วน [โพชั่นฟื้นฟูพลังเวทมนต์] โดยบังเอิญ

 

ในตอนแรก ซูเฉินคิดว่ามีแค่การสังหารซอมบี้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น ถึงจะสามารถดรอปเศษชิ้นส่วนได้ แต่ไม่นึกเลยว่าการฆ่าสัตว์กลายพันธุ์ก็จะดรอปมันเช่นกัน ข้อมูลใหม่นี้ทำให้เขาค่อนข้างตื่นเต้นมาก

 

 

เมื่อมองจากภายนอก หุบเขาหมาป่าดูธรรมดาไม่มีอะไรน่าแปลกใจ มันถูกล้อมรอบด้วยภูเขาทุกด้าน ยอดเขาทุกแห่งสูงตระหง่านเหนือเมฆ

 

เป็นการยากหากคิดบุกเข้าไปโดยอาศัยทางอากาศ

 

ดังนั้นหนทางเข้าสู่หุบเขาหมาป่า เลยเหลือเพียงทางเดียวเท่านั้น

 

ปากทางเข้าเป็นช่องว่างระหว่างภูเขาทั้งสองซึ่งแคบมาก ซูเฉินยืนอยู่หน้าทางเข้า มองสำรวจอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนหยิบ [ปืนพกเพาส์] ออกมา แล้วค่อยเดินไปตามรอยแยก

 

หลังจากเดินไปได้ประมาณ 50 เมตร ด้านหน้าก็พลันสว่างไสว 

 

ซูเฉินก้าวออกมาจากรอยแยก สิ่งแรกที่ดึงดูดสายตาเขา คือต้นไม้ยักษ์สูงตระหง่าน

 

บนยอดไม้เป็นทรงพุ่มหนาทึบเหมือนหลังคา บดบังผืนฟ้าและแสงอาทิตย์ แทบจะปกคลุมทั่วหุบเขาหมาป่า

 

นอกจากนี้ ใต้ต้นไม้ยักษ์ยังมีหมาป่ากลายพันธุ์ตัวใหญ่สามตนนอนอยู่ แต่ละตัวมีความยาวมากกว่าสามเมตร สีขนของพวกมันแตกต่างกันไป หนึ่งแดง หนึ่งเขียว และหนึ่งขาว

 

เมื่อซูเฉินก้าวเข้ามาในหุบเขาหมาป่า คล้ายตระหนักถึงผู้มาเยือน หมาป่ากลายพันธุ์ทั้งสามผุดลุกขึ้นจากพื้น อ้าปากส่งเสียง ‘กรรร’ ฉีกยิ้มในฐานะเจ้าบ้าน ดวงตาส่องประกายรังสีอำมหิต

 

“พวกมันน่าจะเป็นหมาป่ากลายพันธุ์ทั้งสามตัวแห่งหุบเขาหมาป่า”

 

ซูเฉินกระพริบตา เก็บ [ปืนพกเพาส์] ลงในถุงเก็บของ ตรงเข้าหาหมาป่ากลายพันธุ์ทั้งสาม

 

“กรร ..!” 

 

หมาป่ากลายพันธุ์ทั้งสามเห็นว่าซูเฉินไม่เพียงไม่คิดหลบหนี แต่ยังกล้าเดินตรงเข้ามา พวกมันพากันส่งเสียงคำรามโกรธเกรี้ยว ตั้งท่าเตรียมโจมตี

 

“ดุจริงๆเลยนะ แต่อยากรู้จัง ว่าพวกแกจะแข็งแกร่งซักแค่ไหน?” ซูเฉินยังคงสงบ ก้าวต่อไป

 

แต่ในขณะนั้นเอง บนกิ่งก้านหนาของต้นไม้ยักษ์ ชายวัยกลางคนที่มีผมเผ้ากระเซิงชะโงกหน้าลงมา

 

เมื่อเห็นการกระทำของซูเฉิน เขารีบร้อนตะโกนห้าม “น้องชายรีบหนีไป! หมาป่าสามตัวนี้เป็นสัตว์กลายพันธุ์เลเวล 1! ”

 

ได้ยินเสียงนี้ ซูเฉินเงยหน้าขึ้น หลังจากเห็นใบหน้าของชายวัยกลางคน หัวใจเขากระตุกวูบไปเล็กน้อย

 

เพราะแม้อีกฝ่ายจะมีสภาพมอมแมม แต่ด้วยสายตาอันดีเยี่ยมของซูเฉิน เขาสามารถเห็นหน้าอีกฝ่ายได้อย่างชัดเจน

 

อาจกล่าวได้ว่า ลักษณะของชายวันกลางคน คล้ายคลึงกับหยางฮ่าว 7-8 ส่วน

 

“คุณลุง คุณคงจะเป็นหยางหลิงเทียนใช่ไหมครับ?” ซูเฉินตะโกนถาม

 

“ใช่ ฉันชื่อหยางหลิงเทียน นี่เธอรู้จักฉันด้วยหรือ?” หยางหลิงเทียนตอบ แต่ในตอนนั้นเอง สีหน้าของเขาแปรเปลี่ยนไป ขึ้นเสียงว่า “ระวัง!”

 

ไม่ปล่อยให้เสียเวลาสนทนา หมาป่ากลายพันธุ์ทั้งสามเริ่มจู่โจมทันที 

 

แต่วิธีการโจมตีของพวกมันแตกต่างจากสัตว์กลายพันธุ์ตัวอื่นๆ หมาป่าทั้งสามไม่รีบร้อนกระโจนเข้าต่อสู้ระยะประชิด แต่เลือกโจมตีจากระยะไกลด้วยเวทมนต์แทน

 

หมาป่ากลายพันธุ์สีแดงปลดปล่อยลูกไฟออกมา

 

หมาป่ากลายพันธุ์สีเขียวพ่นเถาวัลย์ม้วนไปตามพื้น

 

หมาป่ากลายพันธุ์สีขาวพ่นหอกน้ำแข็งสีขาวเงินไปในอากาศ

 

เวทมนต์สามธาตุหลัก : ไฟ , ไม้ และน้ำแข็ง ทั้งหมดพุ่งเข้าหาซูเฉิน

 

“จบสิ้นแล้ว” หยางหลิงเทียนบนต้นไม้ยักษ์ ถอดถอนหายใจ

 

ในความเห็นเขา หากหมาป่าทั้งสามเปิดโจมตีด้วยเวทมนต์ในเวลาเดียวกัน ซูเฉินยังไงก็ไม่สามารถหลบเลี่ยงได้ ชะตากรรมเหลือเพียงความตายเท่านั้น