Ep.348
ขณะที่หลี่จ้านเทียนกำลังสับสนอยู่นั้น ซูเฉินกระชากค้อนใหญ่จากมือเขา แล้วบีบมันแหลกเป็นเสี่ยงด้วยมือเดียว
หลี่จ้านเทียนตกตะลึง สัญชาตญาณบอกให้ตัวเองถอยและหลบหนี แต่แล้วก็ต้องประหลาดใจ เมื่อพบว่ารอบด้านในเวลานี้เต็มไปด้วยพลังที่มองไม่เห็น มันตรึงเขาไว้ คล้ายติดอยู่ในหล่มโคลนมิอาจก้าวเดิน
“นี่มันพลังจิต”
หลี่จ้านเทียนตระหนักว่าตนถูกพันธนาการด้วยพลังจิต ความหวาดกลัวในใจพุ่งทะยานถึงขีดสุด ร้องตะโกนเรียกชายผิวซีดขาว “ช่วยด้วย!”
ชายผิวขาวเห็นว่าหลี่จ้านเทียนกำลังตกอยู่ในอันตราย ดังนั้นไม่ลังเลอีกต่อไป ผละมือจากสายธนู ยิงมันออกไป
ได้ยินเสียงดัง ‘ผึง!’
เส้นแสงสีเงินพุ่งออกไป พริบตาเดียวมาถึงด้านหน้าของซูเฉิน
“เจ้าหนู มาดูกันว่าแกจะเลือกแบบไหน?” ชายผิวข้าวฉีกยิ้มมืดมน
ในความคิดเขา หากซูเฉินยังดึงดันจะสังหารหลี่จ้านเทียน แน่นอนว่าอีกฝ่ายย่อมสามารถสังหารได้ อย่างไรก็ตาม ซูเฉินก็จะประสบเภทภัยร้ายแรงเช่นกัน
แล้วชายที่แข็งแกร่งเช่นซูเฉิน มีหรือจะยอมทิ้งชีวิตตน? –อีกฝ่ายจะต้องยอมถอยอย่างแน่นอน
ด้วยวิธีนี้ หลี่จ้านเทียนก็จะสามารถรอดไปได้
แต่น่าเสียดาย สิ่งหนึ่งที่เขาคิดไม่ถึงก็คือ ซูเฉินมี [กายาเทพอสูรนิรันดร์] สามารถเพิกเฉยต่อการโจมตีทั้งปวงในเลเวลเดียวกัน
ซูเฉินไม่สนใจลูกศรที่พุ่งเข้ามา ยังคงชกหมัดออกไป
“อย่า—”
หลี่จ้านเทียนเปล่งเสียงร้องด้วยความสิ้นหวัง
ได้ยินเพียงเสียงดัง โผล๊ะ!
หลี่จ้านเทียนยังไม่ทันกรีดร้องสุดเสียง หัวของเขาก็ถูกระเบิดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
“ทำไมเขาถึงไม่หลบ? นี่เขาไม่กลัวความตายเลยหรือ?”
เห็นซูเฉินยังคงเลือกสังหารหลี่จ้านเทียน โดยไม่สนใจลูกศรที่พุ่งเข้าไป
ชายผิวขาวบังเกิดข้อสงสัยอย่างลึกล้ำ
แต่ภาพที่ปรากฏขึ้นในวินาทีต่อมา มันทำให้เขาตกใจจนเกือบหัวใจวายตาย
เห็นแค่เพียงลูกศรกระทบลงบนหน้าอกซูเฉินอย่างแรง แต่กลับถูกสะท้อนออกมาราวกับชนเข้ากับแผ่นเหล็ก
“หรือว่าแกจะมี?”
ช่วงเวลานี้ ชายผิวขาวตะลึงงัน แต่ไม่นานเขาก็ได้สติกลับมา ทันใดนั้นคู่ปีกสีขาวพลันกางออกจากเบื้องหลัง กระพือมันสองสามครั้ง ทะยานตนขึ้นสู่ฟากฟ้า
เห็นได้ชัดว่าเขากำลังคิดฉวยโอกาสนี้หลบหนี
เพราะเขารู้ดี ว่าด้วยความแข็งแกร่งและวิชาร่างวัชระของซูเฉิน ต่อให้เป็นผู้วิวัฒนาการเลวเล 6 ก็คงไม่สามารถเอาชนะได้
ถ้าไม่หนี เกรงว่าจะไม่อาจรักษาชีวิตน้อยๆเอาไว้ได้
ซูเฉินตกใจเล็กน้อยที่เห็นชายผิวขาวมีคู่ปีกงอกขึ้นมา
เผ่ามนุษย์ไม่มีความสามารถเช่นนี้ อย่างไรก็ตาม เขาเคยเห็นพวกต่างเผ่าที่มีปีกมาแล้วสองครั้ง
หนึ่งคือเผ่าปีศาจราตรี อีกหนึ่งคือเผ่าโลหิต
อย่างไรก็ตาม เมื่อยืนยันได้แน่ๆแล้วว่ามันคือสิ่งมีชีวิตต่างเผ่า ซูเฉินย่อมไม่มีทางปล่อยมันไป
ต่อให้เขาบินไม่ได้ แต่ก็มีอีกหลายวิธีที่จะฆ่ามัน
“คิดหรือว่าจะหนีรอดเงื้อมมือฉันไปได้?”
ซูเฉินเยาะเย้ย คว้าหินสีแดงออกมาจากถุงเก็บของ มันคือ [อุกกาบาตเพลิงปฐพี]
เขาง้างมือไปข้างหลังสุดแขน แล้วขว้างสุดแรงไปยังทิศทางของชายผิวชาวที่ลอยอยู่บนอากาศ
ภายใต้อำนาจของ [เทคนิคลับร้อยเท่าสะท้านฟ้า] ขีดจำกัดพละกำลังของซูเฉินพุ่งทะยานขึ้นเป็นอย่างมาก ยาม [อุกกาบาตเพลิงปฐพี] หลุดจากมือ อัตราเร็วของมันรวดเร็วดั่งดาวตกพรั่งพราว ไล่ตามถึงชายผิวขาวในพริบตา
สัมผัสได้ถึงอุณหภูมิแผดเผาจากด้านหลัง ชายผิวขาวตกใจ คว้ามีดที่เหน็บตรงเอว ฟันสวนไปเบื้องหลัง
ได้ยินเพียงเสียงดัง กริ๊ก อันคมชัด
มีดเพียงสัมผัส [อุกกาบาตเพลิงปฐพี] ก็ถูกกระแทกแหลกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
“ได้ไงกัน!”
วินาทีที่มีดแหลกเป็นผุยผง ชายผิวขาวรู้สึกได้ถึงพลังมหาศาลกดทับเข้ามา
ไม่รอให้เขาทันได้ตอบโต้ [อุกกาบาตเพลิงปฐพี] ก็โถมเข้าบดขยี้เขาแล้ว
ภายใต้เสียงลั่นกร๊อบ กระดูกในร่างของชายผิวขาวแหลกเป็นเสี่ยงๆทุกตารางนิ้ว สิ้นสติไปทันที
[อุกกาบาตเพลิงปฐพี] ยังไม่หยุดเพียงเท่านี้ มันปลดปล่อยเปลวไฟสีแดงออกมา กลืนร่างของชายผิวขาว แผดเผาเขาเป็นเถ้าถ่าน
