Ep.324
ข้างใน [รถศึกอัจฉริยะ] ซูเฉินนั่งอยู่บนเก้าอี้คนขับ หรี่ตามองหน้าจอควบคุมส่วนกลาง
จุดประสงค์หลักของการมาเยือนเขตหยูหลิน คือการล่าซอมบี้และสัตว์กลายพันธุ์ สำหรับเมืองทงเทียนและเมืองใหญ่แห่งอื่น หากมีเวลาค่อยแวะไปก็ยังไม่สายเกินไป
ไม่นาน ซูเฉินก็พบฝูงซอมบี้รวมตัวกันอยู่ในเมืองร้าง จำนวนไม่มากนัก ประมาณ 500 ตัว
“เสี่ยวจือ ไปที่นั่น” ซูเฉินสั่ง
“รับทราบ”
[รถศึกอัจฉริยะ] ล็อคเป้าหมาย เคลื่อนไปข้างหน้า
เพียงแต่ว่า ขับไปได้ไม่ไกล [รถศึกอัจฉริยะ] ก็ร้องเตือนว่า “เจ้านาย มีรถฐานทัพจอดขวางเส้นทางข้างหน้า”
“หืม?”
ซูเฉินอุทานเบาๆ ลุกขึ้นกลับมามองหน้าจอควบคุมส่วนกลางอีกครั้งแล้วกล่าวว่า “เสี่ยวจือ ช่วยซูมเข้าไปหน่อยซิ”
ผ่านไปครู่หนึ่ง บนหน้าจอก็ปรากฏภาพของรถฐานทัพสีดำ
เห็นสิ่งนี้ ซูเฉินหัวเราะออกมาทันที
เขาเคยเจอรถฐานทัพคันนี้มาแล้วครั้งหนึ่ง มันคือรถของซือยี่แห่งเมืองทงเทียน
เดิมเขาต้องการมอบบทเรียนให้กับซือยี่พอดี แต่ไม่นึกเลยว่าอีกฝ่ายจะส่งตัวเองมาเสิร์ฟถึงหน้าประตู
“เสี่ยวจือ ขับไปหาพวกมัน” มุมปากของซูเฉินยกโค้งเป็นรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความหมาย
ไม่กี่นาทีต่อมา [รถศึกอัจฉริยะ] ก็ขับไปจอดเบื้องหน้ารถฐานทัพสีดำ
และซือยี่ ได้ยืนรออยู่หน้ารถตั้งแต่แรกแล้ว
ซูเฉินลงจากรถ ก้าวช้าๆไปทางซือยี่ เมื่อทั้งสองเหลือระยะห่างเพียงสามเมตร เขาก็หยุดลง
ซือยี่กวาดมองซูเฉิน กล่าวเสียงเย้ยหยัน “ไอ้หนู ฉันไม่นึกเลยว่าแกจะกล้าเข้ามาในเขตหยูหลินจริงๆ ขอยอมรับว่ามีความกล้าหาญไม่เลว”
“ทำไม? ปู่แกเป็นเจ้าของเขตหยูหลินหรอ ฉันถึงมาไม่ได้”
ซูเฉินปาดจมูกเขา กล่าวเสียงขรึม “แกคือซือยี่จากเมืองทงเทียนใช่ไหม เมื่อกี้เป็นแกที่สั่งทหารยามให้หาเรื่องฉัน?”
ได้ยินคำถามนี้ ซือยี่ขมวดคิ้วทันใด “นี่แกรู้ได้ยังไง?”
ทหารยามที่ทางเข้าอุโมงค์มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขา ดังนั้นเอ่ยขอให้ตรวจสอบและก่อกวนรถฐานทัพของซูเฉิน
แต่ซูเฉินรู้ได้อย่างไรว่านั่นคือคำขอจากเขา?
ตามหลักเหตุผลแล้ว ทหารยามไม่น่าจะทรยศเขานี่?
“ในเมื่อยอมรับแล้ว เรื่องนี้ก็อย่าหวังเลยว่าจะจบลงง่ายๆ ว่าแต่ที่แกมาหยุดรอที่นี่ มีเหตุผลอะไร? ซูเฉินหรี่ตาลง เอ่ยถามน้ำเสียงเย็นชา
“เพื่อหยุดแก เหตุผลแน่นอนว่าเพราะต้องการฆ่าแก! นี่คือชะตากรรมของคนที่กล้าล่วงเกินเมืองทงเทียนของพวกเรา!”
แววตาของซือยี่ทอประกายโหดเหี้ยม หลังจากผุดรอยยิ้มมืดมน เขาก็โบกมือส่งสัญญาณไปทางรถฐานทัพที่อยู่ข้างหลัง
ทันใดนั้นเอง ทหารนับสิบก็กรูกันออกจากรถฐานทัพ
แม้จะไม่รู้รายละเอียดชัดเจนเกี่ยวกับซูเฉิน แต่เมื่อเห็นซูเฉินอายุยังน้อย แถมยังมาจากเขตหวงหลิน ซือยี่ก็บังเกิดความกล้าหาญ กล้าแสดงความชั่วร้ายออกมา และตัดสินใจจะสังหารซูเฉินทันที
ซูเฉินเบ้ปาก “อาศัยแค่กลุ่มทหารกุ้งฝอยกับแม่ทัพกุ้งอีกตัวหนึ่ง คิดหรือว่าจะคณามือฉัน?”
“ฮ่า ฮ่า!”
ซือยี่หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง กล่าวสบประมาทว่า “เจ้าหนู ตลอดมาแกคงใช้ชีวิตอย่างสุขสบายอยู่ในเขตหวงหลินสินะ? แต่รู้ไว้เถอะ ที่นี่คือเขตหยูหลิน ไม่ใช่สถานที่ที่แกจะอวดเบ่งได้!”
มองไปยังท่าทีอวดดีของซูเฉิน มันทำให้ซือยี่รู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก
สิ้นเสียง เขาก็ก้าวออกไป พุ่งเข้าหาซูเฉินทันที
“ฆ่า!”
คนอื่นๆก็เริ่มลงมือเช่นกัน
“ก็แค่พวกขยะ!” ซูเฉนสบถเย้ยหยัน
เดิมที เขาคิดว่าคู่ต่อสู้จากเมืองทงเทียน จะมีกำลังรบอยู่บ้าง
แต่ไม่นึกเลย ว่านี่จะเป็นแค่กลุ่มของผู้วิวัฒนาการเลเวล 1 แม้แต่ซือยี่ก็เป็นแค่ผู้วิวัฒนาการเลเวล 2 เท่านั้น
ซูเฉินส่ายหัว กวาดคลื่นลมสีเทาออกไปข้างหน้า
“เวทมนต์เลเวล 4 !!!”
สัมผัสได้ถึงคลื่นความผันผวนอันน่าสยดสยองจากใบมีดสายลม ซือยี่และคนอื่นๆหวาดกลัวจนหัวใจหยุดเต้น
ฟัฟ ฟัฟ ฟัฟฟฟ!
ใบมีดสายลมกวาดผ่านไป ซือยี่และคนอื่นๆถูกตัดขาดครึ่ง ไม่มีเวลาแม้จะทันได้กรีดร้อง
กระทั่งรถฐานทัพสีดำของพวกเขา ก็ยังถูกตัดแยกเป็นสองซีก
ถ้าชอบฝากกดไลค์เพจเป็นกำลังใจให้กันนะครับ : คลิ๊ก
