265

Ep.265

 

มองไปยังอาหารและหินพลังงานในมือ ชายชราตกใจมาก

 

เพราะสิ่งเหล่านี้ที่แม้ดูไม่คู่ควรในสายตาของซูเฉิน แต่สำหรับเขา มันไม่ต่างจากทรัพย์สมบัติมหาศาล

 

เมื่อชายชราเงยหน้าขึ้น คิดแสดงความขอบคุณ เขาก็พบว่าซูเฉินหายไปแล้ว

 

“ว่องไวอะไรเช่นนี้ หรือว่าเขาจะเป็นผู้วิวัฒนาการ …”

 

…

 

ซูเฉินเพิ่งกลับมายัง [รถศึกอัจฉริยะ] เฉาหรานและเหล่าสหายโน้มตัวมาข้างหน้าด้วยรอยยิ้มซุกซน

 

“พี่เฉิน พี่เจอร่องรอยของพวกซอมบี้บ้างไหม?”

 

พวกเขาไม่ได้ล่าซอมบี้มาหลายวันแล้ว ดังนั้นทั้งสามรู้สึกอัดอั้นเล็กน้อย

 

ซูเฉินส่ายหัว “ซอมบี้ในเมืองเฮยฉีหนีไปหมดแล้ว ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพวกมันหนีไปที่ไหน”

 

“งั้นทริปนี้ของพวกเขาก็เสียเปล่าน่ะสิ?” หยางฮ่าวถอนหายใจ

 

ใช้เวลาตั้งหลายวันจากเมืองเทียนถานกว่าจะมาถึงที่นี่ แม้ระหว่างทางจะกอบโกยผลประโยชน์ได้ประปราย แต่สุดท้ายมันก็แค่นิดเดียว

 

ในกรณีเดียวกัน หากพวกเขามุ่งไปยังเส้นทางอื่น ตอนนี้อาจสังหารซอมบี้ได้หลายหมื่นตัวแล้ว

 

“ทริปนี้ไม่เสียเปล่าหรอก” ซูเฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ถึงไม่มีซอมบี้ให้ฆ่า แต่พวกเราสามารถล่าสัตว์ทะเลได้”

 

อันที่จริง การล่าสัตว์ทะเล มันฟันกำไรได้มากกว่าการฆ่าซอมบี้ซะอีก

 

นั่นเพราะหลังจากสังหารพวกมัน นอกจากจะได้รับหินพลังงานและดรอปชิ้นส่วนแล้ว เนื้อของสัตว์ทะเลยังสามารถรับประทานได้

 

เมื่อได้ยินว่าต้องล่าสัตว์ทะเล ดวงตาของหยางฮ่าวและสหายสว่างไสวขึ้นทันใด

 

กระทั่งหวู่หยางและหยางหลิงเทียนเองก็เริ่มสนใจ

 

“ซูเฉิน พวกเราจะไปล่าสัตว์ทะเลที่ทะเลแห่งการหลงเลือนกันงั้นหรือ?” หวู่หยาเอ่ยถาม

 

ก็ตามชื่อของมัน สัตว์ทะเลย่อมอาศัยอยู่ในทะเล และทะเลที่ใกล้ที่สุดคือทะเลแห่งการหลงเลือน

 

“สัตว์ทะเลในทะเลแห่งการหลงเลือนจะต้องถูกฆ่าแน่ๆ แต่ก่อนหน้านั้น พวกเราจะต้องกำจัดเต่ายักษ์เลเวล 5 ก่อน” ซูเฉินกล่าว

 

สัตว์ทะเลเลเวล 5 ยากนักที่จะพบเจอ แค่หินพลังงานเลเวล 5 ก้อนเดียวก็ประเมินค่าไม่ได้แล้ว ไหนจะเนื้อมหาศาลของมันที่จะได้กินอีก

 

ในเมื่อได้เบาะแสของมันมา เป็นธรรมดาที่ซูเฉินจะไม่ปล่อยโอกาสนี้หลุดมือไป

 

“สัตว์ทะเลเลเวล 5 !”

 

ได้ยินแบบนั้น ทุกคนต่างตะลึงงัน

 

เพราะแม้ความแข็งแกร่งของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมากแล้ว แต่หากต้องเผชิญหน้ากับสัตว์ทะเลเลเวล 5 เกรงว่าคงมิแคล้วถูกสังหารลงในกระบวนท่าเดียว

 

อย่างไรก็ตาม เมื่อย้อนนึกไปว่าซูเฉินสามารถสังหารพวกต่างเผ่าเลเวล 5 ได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นการสังหารสัตว์ทะเลในเลเวลเดียวกัน ก็ไม่น่าจะเป็นปัญหาใหญ่อะไร พวกเขาถึงค่อยโล่งใจ

 

“พี่เฉิน พวกเราจะลงมือกันเมื่อไหร่?” สือต้าหนิวโน้มตัวเข้ามาใกล้ๆแล้วถาม

 

ในความเห็นของเขา หากซูเฉินต้องการฆ่าเต่ายักษ์ อีกฝ่ายสามารถสังหารมันได้อย่างแน่นอน

 

และหลังจากนั้น ไม่ใช่ว่าเนื้อของมันจะตกถึงท้องของพวกเขาหรอกหรือ?

 

เต่ายักษ์ที่สามารถไปถึงเลเวล 5 ได้ จะต้องมีชีวิตมาอย่างยาวนาน และคุณค่าทางโภชนาการของมันคงสูงมากแน่ๆ

 

ไม่ว่าจะเอากระดูกไปทำซุป หรือเอาเนื้อไปย่าง รสชาติของมันก็คง …

 

สือต้าหนิวเริ่มฟุ้งซ่าน เขาแทบอดใจรอไม่ไหวที่จะให้ซูเฉินล่าเต่ายักษ์เลเวล 5 ตัวนี้มาทำอาหาร

 

ซูเฉินทราบดีว่าสือต้าหนิวกำลังคิดอะไร กล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “วันนี้ฉันขอพักผ่อนก่อน พวกเราจะไปล่าสัตว์ทะเลกันตอนเที่ยงวันพรุ่งนี้”

 

เต่ายักษ์เลเวล 5 จะออกมาอาบแดดเฉพาะตอนเที่ยงเท่านั้น แต่ปัจจุบันใกล้ค่ำแล้ว ดังนั้นได้แต่เฝ้ารอให้ถึงวันพรุ่งนี้

 

จากนั้น ซูเฉินหยิบ [เตาอเนกประสงค์] ออกมา พร้อมสัตว์กลายพันธุ์สองตัว ฝากหยางฮ่าวเตรียมอาหารเย็น

 

ส่วนเขาเดินไปดูหน้าจอควบคุมส่วนกลาง

 

ไม่นาน เขาก็พบจุดสีแดงจำนวนมากปรากฏขึ้นบนหน้าจอควบคุม และตำแหน่งของพวกมัน อยู่ในทะเลแห่งการหลงเลือน

 

ชายชราหลังค่อมกล่าวว่า มีสัตว์ทะเลนับล้านตัวในทะเลแห่งการหลงเลือน ตัวเลขนี้อาจฟังดูเกินจริงไปบ้าง แต่ที่แน่ๆพวกมันมีอยู่มากกว่าแสนตัวเป็นอย่างต่ำ

 

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับสัตว์ทะเลนับไม่ถ้วน ซูเฉินเริ่มตื่นเต้นเป็นธรรมดา

 

อย่างไรก็ตาม หากเขาต้องการล่าสัตว์ทะเล ก็จำเป็นต้องลงไปในทะเลแห่งการหลงเลือน

 

ซึ่งตัวเขาไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี้มาก่อน เลยยังไม่รู้ว่าจะลงทะเลไปล่าพวกมันยังไงดี