Ep.266
“เสี่ยวจือ นายสามารถแล่นในทะเลได้ไหม” ซูเฉินถาม
หากต้องการล่าสัตว์ทะเล อย่างน้อยก็ต้องเริ่มจากมีพาหนะที่สามารถเดินทางในน้ำได้
ถ้า [รถศึกอัจฉริยะ] สามารถแล่นไปในทะเลได้ การล่าสัตว์ทะเลคงง่ายขึ้นเยอะ
“เจ้านาย ฉันต้องไปถึงเลเวล 5 ก่อนถึงจะสามารถแล่นในทะเลได้”
“อา” ซูเฉินพยักหน้าว่าเข้าใจ
[รถศึกอัจฉริยะ] ปัจจุบันอยู่ในเลเวล 3 หรือมากที่สุดก็ 3.5 เท่านั้น ยังคงห่างไกลจากเลเวล 5 นัก
ด้วยเหตุนี้ หากเขาคิดล่าสัตว์ทะเล คงได้แต่หาวิธีอื่น
ซูเฉินถอนหายใจ เลิกเค้นสมองกับเรื่องนี้ชั่วคราว
เพราะจะกินอาหาร ก็ต้องกินทีละคำ และคำแรกที่เขาจะกิน ก็คือเต่ายักษ์เลเวล 5 ในวันพรุ่งนี้
…
วันถัดมา ท้องฟ้าแจ่มใส [รถศึกอัจฉริยะ] ขับไปยังชายหาดใกล้กับทะเลแห่งการหลงเลือน
แผนที่ภูมิประเทศบนหน้าจอควบคุมส่วนกลาง ได้แสดงให้เห็นว่าในบริเวณใกล้เคียงกับทะเลแห่งการหลงเลือน มีชายหาดอยู่เพียงแห่งเดียวเท่านั้น ส่วนชายฝั่งอื่นๆเป็นแนวประการังและหน้าผาทั้งหมด
นอกจากนี้ ซูเฉินยังพบว่ามีป่าอยู่ไม่ไกลจากบริเวณชายหาดแห่งนี้
อ้างอิงจากข้อมูลแล้ว สมควรเป็นป่าที่ชายชราหลังค่อมเคยพูดถึง
และยังหมายความได้ว่า ชายหาดแห่งนี้ คือสถานที่ที่เต่ายักษ์เลเวล 5 จะมานอนอาบแดดในทุกๆเที่ยง
[รถศึกอัจฉริยะ] ขับเข้ามาข้างในป่า ซูเฉินก็สั่งให้มันหยุด หลังจากอธิบายแผนการให้สมาชิกคนอื่นๆฟังแล้ว เขาก็ลงไปที่ชายหาดเพียงลำพัง
ความแข็งแกร่งของสัตว์ทะเลเลเวล 5 นั้นทรงพลังมาก เพื่อหลีกเลี่ยงความสูญเสีย เขาจึงตัดสินใจล่ามันเพียงลำพัง
เนื่องจากมาเร็วเกินไป ยังเหลือเวลาอีกสักพักก่อนถึงเที่ยง ซูเฉินจึงเตร่ในป่า สำรวจไปเรื่อยเปื่อย
ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา ขณะที่เขากำลังจะออกจากป่าเพื่อมุ่งหน้าไปยังชายหาด เขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเล็กๆดังขึ้น
“มีคนมา?”
ซูเฉินหันศีรษะมองไปตามเสียง และในสายตาเขา ไม่นานก็พบผู้ชายสี่คน และผู้หญิงอีกหนึ่งคนอย่างรวดเร็ว
หลังจากที่เห็นใบหน้าของพวกเขาชัดเจนแล้ว ซูเฉินก็ตกใจ
เพราะในบรรดาห้าคน เขาบังเอิญรู้จักอยู่คนหนึ่ง คนที่ว่าคือชายชราหลังค่อม
“ท่านผู้เฒ่า ออกมาหาของป่าหรือ?” ซูเฉินกล่าวทักทายจากระยะไกล
ได้ยินเสียงคนตะโกน ชายชราหลังค่อมกวาดสายตามองรอบๆ เมื่อเห็นว่าเป็นซูเฉิน สีหน้าของเขาก็ดูประหลาดใจ
“เจ้าหนุ่ม ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่?”
ว่าจบ เขาก็พาอีกสี่คนเดินเข้าหาซูเฉิน
แม้เขาจะได้พบกับซูเฉินเพียงครั้งเดียว แต่ก็ยังรู้สึกประทับใจในตัวชายหนุ่มผู้นี้ไม่น้อย
เมื่อวานซูเฉินถามแค่ไม่กี่คำ ก็มอบของตอบแทนให้เขามากมาย หากให้ทำตัวห่างเหิน เขาคงรู้สึกไม่ดี
“ผมมาที่นี่เพื่อดูเต่ายักษ์เลเวล 5 ตัวนั้น” ซูเฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“จะดูก็ได้อยู่หรอก แต่อย่าเข้าไปใกล้มันล่ะ” ชายชราหลังค่อมไม่ได้คิดอะไรลึกซึ้งถึงความหมายที่แฝงอยู่ในคำพูดของซูเฉิน เพียงเอ่ยเตือนเขาด้วยความห่วงใย
ซูเฉินไม่ได้อธิบายอะไร เขาเหลือบมองท้องฟ้าแล้วถามว่า “ท่านผู้เฒ่า เต่ายักษ์เลเวล 5 ตัวนั้นออกมาอาบแดดทุกวันเลยหรือ?”
นี่ก็เกือบจะเที่ยงวันแล้ว แต่เต่ายักษ์เลเวล 5 ยังไม่โผล่หัวออกมาเลย ทำให้เขาร้อนใจเล็กน้อย
“ฉันเคยมาที่นี่ไม่ต่ำกว่าร้อยครั้ง ตราบใดที่ถึงเวลา ฉันจะเจอมันทุกครั้ง” ชายชราอธิบาย
“แบบนั้นก็ดี” ซูเฉินพยักหน้าเล็กน้อย สายตาทอดมองไปที่ชายหาด
ในขณะนั้นเอง บังเกิดคลื่นลูกใหญ่ซัดเข้าหาชายหาดอย่างกะทันหัน
ต่อมา ร่างขนาดใหญ่ก็โผล่พ้นจากผิวทะเล
สิ่งแรกที่ดึงดูดสายตาก็คือกระดองเต่าขนาดใหญ่ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่า 50 เมตร ดูไปไม่ต่างจากภูเขาลูกเล็กๆ
“ในที่สุดก็ออกมาแล้ว!”
ซูเฉินเริ่มตื่นตัว ดวงตาของเขาลุกไหม้ด้วยความร้อนแรง
