5/6
Ep.159
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ความรู้สึกนี่มันสุดยอดไปเลย!” หลังอานรูดเนื้อทั้งไม้เข้าปากในคราเดียว จากนั้นกระดกเหล้าขึ้นซด ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา
“หลังอานพูดถูก ใครจะไปคิดกันว่าเนื้อเผ่าเซิร์กระดับสูงพวกนี้ พอผ่านมือสหายฉู่ มันจะช่วยเสริมความแข็งแกร่งแก่พวกเราได้ ทั้งยังอร่อยมากด้วย!”
“ถูกต้อง เนื้อย่างพวกนี้ถือเป็นการเปิดประตูสู่โลกใหม่สำหรับฉันเลย เป็นครั้งแรกที่ฉันรู้ว่ามีอาหารที่อร่อยกว่าเนื้อมนุษย์!”
“แต่น่าเสียดาย ที่เนื้อย่างพวกนี้ช่วยเพิ่มพลังรบได้แค่ครั้งเดียว … ”
“อย่าโลภนักเลยน่า แข็งแกร่งขึ้นอย่างเรียบง่ายมันจะไปมีความหมายอะไร ต้องค่อยๆปีนป่ายสู่สวรรค์ทีละก้าวสิถึงจะน่าตื่นเต้น .. ”
เหล่าซอมบี้ระดับสูงล้อมวงสนทนากับหลังอาน ท่าทีดูคุ้นเคยเป็นอย่างยิ่ง มีชีวิตชีวาเหมือนกับตอนผู้คนพบเจอกันในร้านแผงลอยข้างทางยามโลกสงบสุขเลย
แต่ที่ไม่เหมือนก็คือ แต่ละตนที่นี่ ล้วนมีพลังรบมากพอที่จะทำลายฐานมนุษย์!
ฉู่เซวียนเหม่อมองไปยังฉากนี้ รอยยิ้มจางปรากฏขึ้นบนใบหน้าเขา
ในอดีตสิ่งที่เขาและเจียงชิงเซว่โปรดปรานที่สุดคือการแวะแผงลอยข้างทางตอนกลางคืน และสั่งบาร์บีคิวย่างเป็นสิบไม้พร้อมกับเบียร์อีกหลายขวด และพูดคุยกันจนดึกดื่น
เขายังจำได้ดี ว่าความฝันของเจียงชิงเซว่คือการเป็นครูประถม และทุกครั้งที่พูดถึงเรื่องนี้ ดวงตาของเธอจะเปล่งประกายระยิบระยับ
ทว่าตอนนี้เล่า?
ในโลกที่สิ้นสลาย ความฝันเช่นนี้คงไม่มีทางเกิดขึ้นอีกแล้ว
แต่โชคดีเหลือเกิน ที่เจียงชิงเซว่ยังมีชีวิตอยู่ อีกทั้งพลังรบของเธอยังยืนหยัดอยู่บนจุดสูงสุดของเผ่าพันธุ์มนุษย์ สำหรับฉู่เซวียนแล้ว นี่นับเป็นข่าวดีที่สุดสำหรับเขา
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ฉู่เซวียนกระดกเหล้าอึกใหญ่เข้าปาก ความรู้สึกเผ็ดร้อนไหลผ่านลำคอ เพิ่มความอบอุ่นในกระเพาะอาหาร ใบหน้าเขาเริ่มแดงเล็กน้อย
คล้ายสัมผัสได้ถึงท่าทีที่แปลกไปของฉู่เซวียน มู่อ้าวซวงซึ่งปลีกตัวแยกไปอยู่ด้านนอก เดินเข้ามาแล้วนั่งลงข้างเขา
“ฉันเห็นนะ เหมือนนายจะมีบางอย่างในใจ” มู่อ้าวซวงยิ้มบาง เอ่ยปากคุยกับเขา
“ก็อาจจะ” ฉู่เซวียนพูดเบาๆ จิบเหล้าไปอีกอึก
เห็นภาพนี้ มู่อ้าวซวงไม่ได้พูดอะไรมาก แต่มองเข้าไปในดวงตาที่สับสนของฉู่เซวียน คล้ายกำลังทำความเข้าใจเขา ก่อนเอ่ยปากว่า “หลังจากที่ปลุกจิตสำนึกมนุษย์ของตัวเองขึ้นมาได้ มีหลายครั้งที่ฉันฝันเห็นช่วงเวลาอันสงบสุข”
“เจ้าของร่างนี้ ดูเหมือนจะเป็นพี่สาวคนโตในครอบครัว แถมยังรักพ่อแม่ของเธอเอามากๆ ”
“นี่คือสิ่งที่ทำให้ฉันแตกต่างจากซอมบี้ระดับสูงตัวอื่นๆ ปกติแล้วความทรงจำเดิมของเจ้าของร่างจะไม่มีผลกับซอมบี้ แต่ฉันไม่ใช่ ทุกเหตุการณ์ยังคงตราตรึง ทุกครั้งที่ตื่นขึ้นมาฉันมักรู้สึกสูญเสีย เหมือนมีบางสิ่งบางอย่างขาดหายไป”
มู่อ้าวซวงหยุดไปเล็กน้อย ก่อนยิ้มให้ ฉู่เซวียนแล้วพูดว่า “มันแปลกมากเลยใช่ไหม?”
ฉู่เซวียนส่ายหัว ตอบเธอกลับไปว่า “ไม่รู้สิ แต่ในวันสิ้นโลก อะไรๆก็คงเกิดขึ้นได้”
ในฐานะเจ้าของระบบ ฉู่เซวียนไม่คิดว่าจะมีใครในโลกใบนี้แปลกประหลาดไปกว่าตัวเขา
ได้ยินแบบนั้น มู่อ้าวซวงลองนึกทบทวนดูครู่หนึ่ง ก่อนพยักหน้า ตอบเขาว่า “แต่สิ่งที่ฉันได้ข้อสรุปก็คือ ทุกสิ่งในความทรงจำนั้นได้ผ่านพ้นไปแล้ว งั้นทำไมต้องไปยึดติดกับมันอีกเล่า? จะดีกว่าไหมถ้าเราเลือกที่จะอยู่กับปัจจุบัน ใช้ชีวิตแทนผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว”
ได้ยินแบนนั้น ฉู่เซวียนชะงักไปเล็กน้อย คล้ายถูกกระชากสติ
‘อยู่กับปัจจุบัน …’
ฉู่เซวียนพึมพำในใจเขา
6/6
Ep.160
หลังจากนึกทบทวนอยู่พักหนึ่ง ทันใดนั้นดวงตาของฉู่เซวียนสว่างไสวขึ้นทันใด ในที่สุดเขาก็ฉุกคิดบางเรื่องขึ้นมาได้
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฉันเห็นด้วย พวกเราควรโฟกัสไปกับการใช้ชีวิตในปัจจุบัน! มู่อ้าวซวงขอบใจเธอมาก! ”รอยยิ้มที่แสนบริสุทธิ์และมั่นใจกลับคืนมาบนใบหน้า ฉู่เซวียนอีกครั้ง
ท่ามกลางโลกหายนะใบนี้ จะฟุ้งซ่านไปทำไม แค่ได้ข่าวของเจียงชิงเซว่ก็พอแล้ว ตราบใดที่เขาแข็งแกร่งขึ้น ไม่ช้าก็เร็วเขาและเธอก็จะได้พบกัน!
อาจกล่าวได้ว่า ก่อนหน้านี้ฉู่เซวียนตกอยู่ในความเข้าใจผิดทางความคิดมาโดยตลอด หลังจากมู่อ้าวซวงเอ่ยคำเหล่านี้ออกมา ความคิดเขาคล้ายแผ่นกระดาษที่ถูกดินสอเจาะ ในที่สุดก็เปิดสู่หนทางใหม่!
พอเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของฉู่เซวียน มู่อ้าวซวงยิ้มพลางส่ายหัว “นายได้ทำหลายสิ่งหลายอย่างให้พวกเราในเมืองตงเฉิง ฉันแค่ช่วยนายคลายความสับสนนิดหน่อย มันเทียบกันไม่ได้เลย”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ตอนนี้ฉันนึกบางอย่างออกแล้ว ขอไปถามหลังอานก่อนนะ ” ฉู่เซวียนนึกเรื่องสำคัญออก เขาลุกขึ้นยืน
มู่อ้าวซวงพอเห็นแบบนั้น ก็ลุกขึ้นและเดินตามเขาไป เธออยากจะรู้ ว่าฉู่เซวียนกำลังจะพูดเรื่องอะไร
“หลังอาน มานี่ที ฉันมีเรื่องจะคุยกับนาย” จากนั้น ฉู่เซวียนตะโกนไปทางหลังอานที่อยู่กลางวงล้อมเหล่าซอมบี้
เวลานี้หลังอานกำลังคุยโม้ถึงความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ที่ผ่านมาของมันกับเหล่าซอมบี้ระดับสูง “หนูกลายพันธุ์ระดับลอร์ดขั้นกลางคิดโจมตีเราราชา แต่เราแค่ยกเท้าขึ้นฟาดครั้งเดียว หนูตัวนั้นก็เละเป็นเนื้อบดทันที ถึงจะสะใจ แต่ก็น่าเสียดาย ที่เนื้อของลอร์ดระดับกลางต้องเสียเปล่า”
เหล่าซอมบี้ระดับสูงกำลังฟังอย่างตั้งใจ สีหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยแรงปรารถนา
‘สามารถกำจัดระดับลอร์ดขั้นกลางได้ในการโจมตีเดียว’
‘เมื่อไหร่กันหนอที่ฉันจะมีพลังแบบนี้บ้าง?’
เหล่าซอมบี้อดไม่ได้ที่จะเกิดความคิดนี้ในใจ
“หลังอาน พี่ชายเรียกแน่ะ” ในตอนนั้นเอง อี้อี้ที่นอนหงายอยู่บนหลังของหลังอานตบหัวมันเบาๆ
“หือ? เจ้าหนูเรียกเราราชาทำไม? หรือมีของดีให้กินอีกแล้ว?” สีหน้าของหลังอานดูมีความสุขมาก วิ่งไปทางที่ฉู่เซวียนอยู่ทันที
มองไปยังหลังอานที่แยกตัวออกไป เหล่าซอมบี้ระดับสูงเริ่มกระซิบกระซาบกัน
ฉีโถวเปิดประเด็นขึ้นว่า “ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าหลังอานเหมือนกำลังจะคุยโม้เลย?”
เหล่าซอมบี้ระดับสูงตอบเป็นเสียงเดียวกัน “เห็นด้วย!”
…
หลังจากมาหาฉู่เซวียน อี้อี้ที่เกาะอยู่บนหลังของหลังอานเอ่ยถาม “ไม่น่าใช่เรื่องอาหารหรอก พี่ชายเรียกหลังอานมาทำไมหรอ?”
“ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร หลังอาน นายอาศัยอยู่ในพื้นที่รกร้างมาตลอดเลยใช่ไหม? ถามหน่อยสิช่วงนี้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นบ้าง?”
เป็นความจริงที่ในช่วงสองเดือน ฉู่เซวียนจมอยู่ในห้วงนิทรา และซอมบี้ระดับสูงก็ปักหลักใจกลางเมือง ไม่ได้ออกไปแม้แต่ก้าวเดียว จึงเป็นธรรมดาที่จะไม่ทราบข้อมูลเกี่ยวกับโลกภายนอก
หลังอานลองย้อนคิดดู ก็เอ่ยว่า “พื้นที่รกร้างก็เหมือนเดิม พวกสัตว์กลายพันธุ์ยังคงต่อสู้เพื่อแก่งแย่งอาณาเขตกันตามปกติ แต่เมื่อเร็วๆนี้เราได้ยินว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นในฐานเทียนหัว”
“หือ? ช่วยเล่ารายละเอียดให้ฉันฟังที” ฉู่เซวียนเอ่ยถาม
ฐานเทียนหัวสำหรับ ฉู่เซวียนแล้วมันไม่ใช่สถานที่พิเศษอะไร แต่คนข้างในต่างหากที่สำคัญ ไม่ว่าจะเป็นเสิ่นอี้ , เฉียวหลวน หรือเจียงฮ่าว สหายของเขาทั้งหมดต่างอยู่ที่นั่น
ดังนั้น หากเกิดวิกฤตใดๆขึ้นในฐานเทียนหัว ฉู่เซวียนก็ไม่รังเกียจที่จะยื่นมือช่วยเหลือ
