1/8

 

Ep.161

 

“เหอ เหอ เรื่องนี้เราได้ยินมาจากพวกสัตว์กลายพันธุ์รุ่นน้อง” หลังอานกล่าวด้วยน้ำเสียงลึกล้ำ

 

“ฐานเทียนหัวตอนนี้กำลังวุ่นวายอย่างหนัก พวกผู้ใช้พลังกับมนุษย์ข้างในนั้นเกิดความขัดแย้งกัน ทุกวันมีหลายคนหนีออกมา และพวกสัตว์กลายพันธุ์ที่รู้ข่าวนี้ ได้ไปวนเวียนอยู่ไม่ไกลจากฐานเทียนหัว คอยหาเหยื่อผู้ใช้พลังหรือมนุษย์ที่เดินทางเพียงลำพัง”

 

ว่าจบ หลังอานส่ายหัว “จุ๊ จุ๊ มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ซับซ้อนซะจริง ขนาดชีวิตตัวเองยังเอาไม่รอด แต่ดันไปมีปัญหากันเองซะอีก ไม่รู้จะด่ายังไงดี”

 

หลังจากได้ยินหลังอานอธิบาย ดวงตาของเหล่าซอมบี้ระดับสูงเป็นประกายทันที เห็นได้ชัดว่าสถานการณ์ในเมืองดึงดูดความสนใจของพวกเขา

 

หากเป็นในอดีต ด้วยความยำเกรงที่มีต่อผู้ใช้พลังระดับสูงในเมืองเทียนหัว เหล่าซอมบี้ระดับสูงคงไม่กล้าบุกไปโจมตีพวกเขา

 

แต่ในตอนนี้ ผู้ใช้พลังเหล่านั้นกำลังวุ่นอยู่กับปัญหาของตัวเอง แล้วจะมีเวลามาดูแลคนธรรมดาในฐานได้อย่างไร? หากมีโอกาสสักครั้งในชีวิตที่จะสามารถยึดฐานมนุษย์ได้ เหล่าซอมบี้ก็ยินดีจะคว้าไว้

 

“นายท่าน พวกเราควรถือโอกาสนี้แบ่งหน้าเค้ก บุกฐานมนุษย์ไหม?” ซอมบี้ระดับสูงถามอี้อี้อย่างกระตือรือร้น

 

ซอมบี้ระดับสูงที่เหลือเองก็เผยสีหน้าคลุ้มคลั่งออกมาเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าแทบอดใจรอไม่ไหวแล้ว

 

“พี่ชายคิดว่าไง?” อี้อี้หันไปถาม ฉู่เซวียน

 

“อืม … ฉันว่าไม่ดีกว่า” ฉู่เซวียนส่ายหัว ​

 

ได้ยินแบนนั้น สีหน้าของเหล่าซอมบี้ระดับสูงหมองลงเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้โต้แย้งอะไร

 

เพราะท้ายที่สุดแล้ว วันนี้ฉู่เซวียนได้มอบโชคก้อนใหญ่ให้แก่พวกเขา ดังนั้นเวลานี้คำพูดเขาศักดิ์สิทธิ์มาก ซอมบี้ระดับสูงไม่กล้าหักล้าง

 

มู่อ้าวซวงพอได้ยินคำตอบของฉู่เซวียน เธอไม่แสดงท่าทีประหลาดใจเลยซักนิด คล้ายรู้อยู่แล้ว ว่าฉู่เซวียนจะไม่ปล่อยให้พวกเธอโจมตีฐานเทียนหัวแน่ๆ

 

“เข้าใจแล้ว อี้อี้จะฟังพี่ชาย” อี้อี้ยิ้มและพยักหน้า

 

ตรงกันข้ามกับหลังอาน เมื่อได้ยินคำตอบนี้ของฉู่เซวียน มันอุทานด้วยความประหลาดใจ “เชี่ยเถอะ เจ้าหนู เจ้ายังเป็นซอมบี้อยู่รึเปล่า? ซอมบี้กับมนุษย์เป็นศัตรูกันไม่ใช่หรือ? ทำไมถึงไม่โจมตีพวกเขา? หรือว่าพวกซอมบี้พอขึ้นเป็นระดับสูงแล้วจะสมองเพี้ยนแบบนี้ทุกตน?”

 

แม้นี่จะเป็นธรรมชาติของฉู่เซวียน แต่เมื่อถูกหลังอานยิงคำถามเป็นชุด เขาก็อดหงุดหงิดไม่ได้

 

“ถามอะไรนักหนาเนี่ย ” ฉู่เซวียนเอ่ยอย่างไร้หนทาง “ก็แค่ฉันไม่อยากทำ คำตอบนี้พอใจไหม?”

 

เมื่อเห็นหลังอานกำลังจะอ้าปากอีกครั้ง ฉู่เซวียนก็จัดการใช้ท่าไม้ตายออกไป “หยุด! ขืนพูดอีกฉันจะไม่ทำอาหารให้กินอีกเลย”

 

“อุ … ” หลังอานได้ยินแบบนั้น มันตัวแข็งค้าง ก่อนรับปากว่า “เข้าใจแล้ว เข้าใจแล้ว เราราชาจะไม่พูดอีก”

 

เมื่อไม่มีใครคัดค้าน บรรยากาศที่นี่ก็กลับมาผ่อนคลายอีกครั้ง นอกจากนี้ เหล่าซอมบี้ระดับสูงยังได้เห็นด้วย ว่าทัศนคติของฉู่เซวียนที่มีต่อมนุษย์ค่อนข้างเป็นมิตร อีกทั้งกลิ่นอายซอมบี้บนร่างเขาก็ยังเบาบางกว่ามากเมื่อเทียบกับพวกตน

 

อย่างไรก็ตาม เมื่อไม่มีใครยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูดอีก เหล่าซอมบี้ระดับสูงและหลังอานก็โยนเรื่องนี้ทิ้งไปเบื้องหลัง หันมาสนุกกับงานฉลองอีกครั้ง

 

2/8

 

Ep.162

 

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า พี่น้องทั้งหลาย เอ้าชน!”

 

กลุ่มซอมบี้ระดับสูงดื่มเหล้า กินเนื้อย่างกันอีกครั้ง ขณะเดียวกันโห่ร้องเฮฮาไม่หยุด

 

“เอิ๊ก! เหมือนว่าฉันจะ … ดื่มไม่ไหวแล้ว … ”

 

“นี่มันอะไรกัน ทำไมฉันถึงได้รู้สึกเวียนหัวแบบนี้?”

 

“ก๊ากๆๆ ตาฉันเป็นอะไรไปแล้ว ฉีโถว ทำไมนายถึงมีสามหัว … ”

 

เพราะยกเหล้าดื่มเหมือนน้ำ ทำให้ในเวลาไม่นาน ทุกตนเลยตกอยู่ในอาการมึนเมา

 

หลังอานเดินส่ายไปมากลางวงซอมบี้ เอาแต่ร้องตะโกนว่า “เวรเอ๊ย! พวกเจ้ามานอนตรงนี้ได้ยังไง ขวางทางหมาจะเดินหมด เฮ้ ลุกขึ้น!”

 

ดูเหมือนว่าถึงจะเป็นซอมบี้ แต่ก็ยังไม่อาจทานทนฤทธิ์สุราได้

 

เฝ้ามองไปยังฉากอันมีชีวิตชีวานี้ ในที่สุด มู่อ้าวซวงกับฉู่เซวียนก็ทนไม่ไหว เข้าร่วมวงด้วย

 

อี้อี้ฉวยโอกาสที่ฉู่เซวียนไม่ทันมอง แอบจิบเหล้าขาวแก้วเล็กๆ แล้วเธอก็เกิดอาการมึนเมา โลกเคว้งทันที

 

เวลาล่วงเลยถึงช่วงตกดึก ซอมบี้เกือบทั้งหมดนอนแผ่กับพื้นอย่างเมามาย ทว่าใบหน้าของพวกเขา จะมากจะน้อยต่างประทับไปด้วยรอยยิ้มผ่อนคลาย

 

อาจจะมีแค่ช่วงเวลานี้เท่านั้น ที่พวกเขาได้พักผ่อนอย่างแท้จริง …

 

วันรุ่งขึ้น

 

ช่วงเช้าตรู่ แสงอาทิตย์สาดส่องลงมา กระทบกับใบหน้าของ ฉู่เซวียน

 

ฉู่เซวียนค่อยๆลืมตา จากนั้นพยายามยันตัวลุกขึ้น แต่กลับรู้สึกได้ถึงแรงกดทับบนหน้าอกเขา

 

“หือ?” ฉู่เซวียนขมวดคิ้วเล็กน้อย ก้มหน้าลงมอง ต่อมา รอยยิ้มอับจนปัญญาก็ผุดขึ้นบนใบหน้าเขา

 

เห็นแค่เพียง มู่อ้าวซวงกำลังนอนหลับสนิทอยู่บนอกเขา รอยยิ้มบางประดับบนใบหน้าเย็นชาของเธอ

 

ภายใต้อ้อมกอดอันอบอุ่นนี้ ฉู่เซวียนไม่กล้าขยับตัว

 

ไม่ไกลออกไป เหล่าซอมบี้ระดับสูงนอนกระจัดกระจายอยู่บนพื้นไม่ต่างกัน ส่วนอี้อี้นอนอยู่บนขนนุ่มฟูของหลังอาน

 

หลังอานซึ่งรับหน้าที่เป็นหมอนหนุน เวลานี้ปากของมันขยับงึมงำ “เนื้อจ๋า เนื้อย่าง เจ้าหนู รีบย่างเพิ่มให้เราราชาอีกซักสองสามไม้เร็ว … ”

 

แม้ยามฝันก็ยังนึกถึงอาหาร ดูเหมือนหลังอานจะเป็นนักชิมอย่างแท้จริง

 

‘ระบบ เปิดหน้าต่างข้อมูล’

 

เห็นภาพนี้ ฉู่เซวียนส่ายหัว โยนความมึนงงไว้เบื้องหลังเขา กล่าวขึ้นในใจ

 

ช่วงเวลาต่อมา ม่านแสงสีฟ้าอ่อนที่มีเพียง ฉู่เซวียนเท่านั้นที่สามารถมองเห็นได้ปรากฏขึ้นกลางอากาศ

 

“ระบบไฮเปอร์ฟิวชั่น

 

เจ้าของร่าง : ฉู่เซวียน

 

สถานะ : ซอมบี้

 

แร็งค์ : ลอร์ดขั้นต้น (ค่าสเตตัสลอร์ดขั้นต้น 10,000 ถึง 10,000) , (ค่าสเตตัสลอร์ดขั้นกลาง 10,000 ถึง 50,000) , (ค่าสเตตัสลอร์ดขั้นสูง 50,000 ถึง 100,000)

 

ความว่องไว : 480,000 (380,000)

 

พละกำลัง : 780,000 (630,000)

 

ร่างกาย : 550,000 (440,000)

 

ค่าพลังจิต : 520,000 (420,000)

 

อบิลิตี้ : ใบมีดกระดูก , พลังควบคุมจิตใจ , ภูมิคุ้มกันทางจิต , คลุ้มคลั่ง ,คำสาปรัติกาล , เฉือนมิติ ภูมิคุ้มกันธาตุ , ปกปักษ์ไร้เงื่อนไข , โล่ทองคำอมตะ , ควบคุมฝูงแมลง

 

ไอเท็ม : ดาบเลเซอร์ , เงาโลหิต

 

อบิลิตี้พิเศษ :

 

เลือดมังกร : ช่วยเพิ่มค่าสเตตัสทั้งหมด 5% , ทักษะมังกรเพิ่มขึ้นสองเท่า

 

พรวิญญาณมังกร : ค่าสเตตัสทั้งหมดเพิ่มขึ้น 3% , อำนาจของผ่ามิติเพิ่มขึ้นสองเท่า

 

(หมายเหตุ การวิวัฒนาการจะคำนวณจากค่าสเตตัสพื้นฐานเท่านั้น ไม่นับรวมค่าปัจจุบันที่ได้จากเอฟเฟกต์ต่างๆ)”

 

สามารถเห็นได้ ว่าตอนนี้ค่าสเตตัสต่างๆของฉู่เซวียนมันสูงเป็นหลักหลายแสนแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งค่าพละกำลังที่อยู่ห่างจากหลักล้านอีกไม่ไกล!