บทที่ 86 ดาวโรงเรียนที่ถูกล่อลวง
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าชายชุดดำนี่เป็นนักฆ่ามืออาชีพ ซึ่งถูกว่าจ้างให้มาสังหารเย่เฟิง
เมื่อสไนเปอร์ชายชุดดำดึงมีดออกมาหมายจะแทงเข้าที่ตำแหน่งหัวใจเย่เฟิง แน่นอนว่าชายหนุ่มสามารถหลบหลีกได้อย่างง่ายดาย พร้อมกับสวนหมัดเข้าที่ข้อมือชายชุดดำทำให้มีดหลุดมือไป จากนั้น เย่เฟิงจ้องเข้าไปในดวงตาของมือสังหาร “หลับ!”
ทักษะเซียน‘สะกดจิต’สามารถใช้กับคนธรรมดาได้อย่างง่ายดาย อย่างไรก็ตาม สายตาของเย่เฟิงที่จับจ้องเข้าไปในดวงตาชายชุดดำทำให้เข้าหมดสติไป
หากใช้ทักษะสะกดจิตเพื่อล้วงข้อมูลจากคนแบบมือสังหารคนนี้ ทักษะสะกดจิตจะไม่สามารถแสดงผลได้นานนัก ดังนั้น เย่เฟิงจึงรีบถามโดยไม่รีรอ “ใครเป็นคนส่งแกมา?”
“ซ่งเทียนยิง….”
มันพูดภาษาจีนออกมาได้อย่างคล่องแคล่ว แต่เพราะความเป็นมืออาชีพที่ห้ามเผยชื่อคนว่าจ้าง มือสังหารคนนี้ถึงพูดด้วยภาษาที่แปลกประหลาด อย่างไรก็ตาม ภายใต้การสะกดจิตของเย่เฟิง คนธรรมดาย่อมไม่อาจต่อต้านอะไรได้
ฉึก!
หลังจากได้คำตอบ เย่เฟิงควบแน่นเจินชี่เพื่อเรียกกระบี่ออกมาแล้วแทงใส่หน้าอกมันอย่างไม่ลังเล ส่งผลให้เลือดสดๆสาดกระจายไปทั่วร่างของมัน นี่คือทางเดียวที่เขาจะแก้แค้นให้กับจ้าวอี้เปยได้ แต่ถึงอย่างนั้น ชายหนุ่มที่ร่าเริงคนนั้นก็ไม่อาจฟื้นขึ้นมาได้อีกแล้ว
หลังจากสลายกระบี่ เย่เฟิงวางร่างของโหมวจิ้นเฉียงเอาไว้ด้วยกันกับร่างของมือสังหาร จากนั้นจึงจากไปโดยใช้ทักษะย่างก้าวไร้เงาเพื่อมุ่งไปยังถนนใหญ่ให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ขณะเดียวกัน เขาพบว่าตำรวจส่วนใหญ่ยังอยู่ในดงพุ่มไม้เพื่อพยายามควานหาตัวโหมวจิ้นเฉียง และมีตำรวจอีกไม่กี่คนที่เหลืออยู่ที่ถนนใหญ่เพราะได้รับคำสั่งให้จับตาดูชายหน้าบากเอาไว้
เย่เฟิงเดินออกมาจากดงพุ้มไม้แล้วพูดพร้อมกับแค่นเสียง “ผู้กำกับการของพวกคุณถูกชายสวมหน้ากากเอาตัวไปแล้ว จะรีบตามไปหรือรอเก็บศพเขาอยู่ที่นี่ก็แล้วแต่พวกคุณ”
ขณะที่ชายหนุ่มพูดประโยคนี้ออกมา ตำรวจกลุ่มค้นหาก็พบว่าห่างออกไปหนึ่งกิโลเมตร มีศพร่างหนึ่งในชุดสีดำนอนอยู่ไกลกับโหมวจิ้นเฉียง พวกเขาจึงคิดว่าร่างนั้นเป็นร่างของชายสวมหน้ากาก
ดังนั้น กลุ่มตำรวจที่คอยเฝ้าชายหน้าบากจึงมองหน้ากันเอง แล้วรีบวิ่งเข้าไปดูทางด้านนั้น
“หน้าบาก ไปเถอะ”
เย่เฟิงเข้าไปใกล้ชายหน้าบากแล้วพูดกับเขา
เมื่อสายตาของเย่เฟิงมองไปยังร่างของจ้าวอี้เปยซึ่งนอนไม่ไหวติ่งอยู่บนพื้น ใจของเขาก็พลันรู้สึกอึดอัดที่ชายหนุ่มต้องมาตายแบบนี้ ก่อนหน้านี้ อี้เปยยังชื่นชมว่าเขาดูดีในชุดสูทอยู่เลย
ซ่งเทียนยิง แกต้องชดใช้ด้วยชีวิต!
“เป็นซ่งเทียนยิงที่จ้างนักฆ่ามา หลังจากกลับไป ฉันจะรีบหาตัวมันให้เจอ”
สายตาของเย่เฟิงมีประกายที่เย็นเยียบ
“ไอ้สัตว์นรกนั้นหรือครับ?”
เมื่อชายหน้าบากได้ยินดังนั้น เขาไม่สงสัยแม้แต่น้อย ก่อนหน้านี้ ซ่งหู่มีบทบาทสำคัญในแก๊งอสรพิษสวรรค์ รวมทั้งฝีมือที่ยอดเยี่ยมของมันก็ไม่อาจมองข้ามได้ ถึงอย่างนั้น หลานชายของมัน‘ซ่งเทียนยิง’กลับเป็นพวกไร้ประโยชน์ มันเอาแต่เอ้อระเหยไปกับสุราและนารีอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน จึงไม่น่าแปลกใจที่มันจะยืมมือคนอื่นแทนที่จะลงมือเอง
ตอนนี้จ้าวอี้เปยตายแล้ว
จากที่อยู่ในโลกแห่งอาชญากรรมมานานหลายปี ชายหน้าบากเห็นความตายมามาก แต่เวลานี้ ความรู้สึกของเขาเหมือนกับตอนที่เห็นภรรยาเก่าถูกฆ่าโดยมือกระบี่คนนั้น
“พี่เย่ คุณช่วยสอนวรยุทธ์ให้ผมด้วย!”
ชายหน้าบากพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นพร้อมกับน้ำตาที่ไหลเป็นทาง เขาต้องทนกับความเจ็บปวดแบบนี้มาหลายปีแล้ว
“ได้แน่นอน แต่อย่างแรกขึนรถก่อนเถอะ”
อารมณ์ของเย่เฟิงสั่นไหวเมื่อเห็นดังนั้น
ชายหน้าบากต่อสู้ฟันฝ่ามานานหลายปีจนในที่สุด เขาก็สามารถทำให้แก๊งอสรพิษสวรรค์มีสถานะที่สูงขึ้นได้ หลังจากผ่านความยากลำบากมามากมาย ซ่งหู่รวมทั้งคนของมันกลับสมคบคิดกันทรยศเขาโดยมีสมาพันธ์มังกรดำหนุนหลัง ภรรยาของชายหน้าบากและครอบครัวคนสุดท้ายของเขาได้จากไปแล้ว เวลานี้จึงไม่มีใครยืนอยู่ข้างเขาอีก รวมทั้ง เขาได้กลายเป็นคนธรรมดาที่ไม่มีอิทธิพลอะไรเลย
หากเป็นไปได้ เย่เฟิงอยากจะช่วยเขา ชายหนุ่มคิดถึงตอนก่อนที่จูไป่เหนี่ยวจะจากไป เขาได้วาดแผนที่ซึ่งอยู่ใกล้กับทะเลจีนตะวันออกซึ่งเป็นที่ที่เขาฝังสมบัติของกองกำลังเทวะเร้นลับเอาไว้
เพลงดาบวิญญาณคร่ำครวญรวมทั้งทักษะวรยุทธ์อื่นๆของกองกำลังเทวะเร้นลับ เหมาะสมอย่างยิ่งสำหรับหน้าบาก เย่เฟิงอาจจะสอนทักษะเหล่านี้ให้เขาได้
แน่นอนว่าต้องรอไปก่อน เวลานี้อย่างแรก เขาต้องกลับไปจัดการกับ ซ่งเทียนยิงและซ่งหู่ รวมทั้งแก้ปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้น
เมื่อนำร่างไร้วิญญาณของจ้าวอี้เปยขึ้นรถ ชายหน้าบากนั่งในที่นั่งคนขับ แล้วเหยียบคันเร่งพารถ Hummer วิ่งไปข้างหน้าอย่างบ้าคลั่ง มุ่งสู่เหยียนจิง
แม้จะมีตำรวจหลายนายอยู่ตรงนั้น แต่ก็ไม่มีใครกล้าหยุดพวกเขา และได้แต่มองรถ Hummer คันนั้นจากไป โดยไม่นาน กลุ่มตำรวจก็ได้รับข้อความว่าพบตัวโหมวจิ้นเฉียงแล้ว รวมทั้งมีศพของชายชุดดำอยู่ที่นั่นด้วยเช่นกัน
ชายชุดดำคนนี้ถูกแทงด้วยอาวุธมีคมเข้าที่หัวใจและตายทันที ซึ่งกลุ่มตำรวจพบร่างของเขาอยู่ข้างๆกับร่างไร้สติของโหมวจิ้นเฉียง ชายชุดดำคนนี้สมควรเป็นสไนเปอร์ รวมทั้งตัวตนของเขาก็ตรวจสอบได้ไม่ยากเช่นกัน ชายชุดดำคนนี้คือมือสังหารจากกลุ่มไวเปอร์ซึ่งเป็นกลุ่มองค์กรข้ามชาติ
ถึงแม้ว่าสไนเปอร์ชุดดำจะเป็นเพียงมือสังหารระดับล่าง แต่ก็ยังมีอัตราค่าจ้างที่สูงจนน่าเหลือเชื่อ ซึ่งอยู่ที่ราวๆหลายล้าน ดูเหมือนว่าจะมีคนมากมายต้องการให้เย่เฟิงตาย
เดิมที คำสั่งคือให้คุมตัวเย่เฟิงรวมทั้งชายอีกสองคนไปโรงพัก แต่ดูเหมือนตอนนี้จะทำอย่างนั้นไม่ได้แล้ว พวกเขาทำได้เพียงรอให้โหมวจิ้นเฉียงตื่นขึ้นมาออกคำสั่งต่อไป
……
เมื่อรถ Hummer H2 วิ่งเข้าสู่เมืองเหยียนจิงอย่างรวดเร็ว โทรศัพท์ของชายหน้าบากก็พลันดังขึ้น
ชายหน้าบากตอนนี้อยู่ในอารมณ์ไม่ดี เขาจึงรับโทรศัพท์และพูดด้วยน้ำเสียงโมโห “ใคร?”
“โว้ว โว้ว พี่หน้าบาก ทำไมถึงต้องโมโหแบบนั้นด้วยเหล่า?”
น้ำเสียงอันหยิ่งยโสของชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้นมา “ญาติผู้น้องของคุณตายแล้วงั้นหรอ? เฮ้ ฉันขอแสดงความเสียใจต่อเขาด้วยนะ…..”
“ซ่งเทียนยิง แกชักจะกล้ามากเกินไปแล้ว!”
ชายหน้าบากพูดด้วยสีหน้าอันมืดมน
“คุณพูดแบบนั้นอีกแล้ว พี่หน้าบาก อย่าหาว่าผมโหดร้ายเลยนะ แต่ผมต้องขอบอกว่าตอนนี้ ยุคของคุณมันจบลงแล้ว นอกจากนี้ เด็กสาวสกุลซูอยู่ในกำมือผมแล้ว และอีกไม่นาน เธอกำลังจะได้เล่นสนุกกับทุกคน…..”
ซ่งเทียนยิงพูดด้วยน้ำเสียงเบิกบานใจและเต็มไปด้วยความชั่วร้าย
เจ้าเด็กเวรสกุลเย่นั่น มันกล้าต่อยเขาตอนอยู่บนรถไฟ! ดังนั้น เขาจึงจ้างวานนักฆ่าไปจัดการมัน เพียงแค่ในยินนำเสียงของชายหน้าบากรู้สึกแล้วว่าการสังหารสำเร็จไปได้ด้วยดี ยิ่งไปกว่านั้น ผู้หญิงของเย่เฟิงก็อยู่ในกำมือเขาแล้วเช่นกัน
“ถ้าอยากช่วยเธอ ก็มาที่บ่อนเทียนหัวภายในหนึ่งชั่วโมง หากช้าไปกว่านี้ ฉันจะไม่รอต่อไปอีก!”
ซ่งเทียนยิงพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังก่อนวางหูโทรศัพท์ไป
เมื่อเย่เฟิงได้ยินดังนั้น สีหน้าของเขาพลันเปลี่ยนไปทันที
ในเมื่อเขาบอกซูเหมิงหานไปก่อนหน้านี้แล้วว่าไม่ให้เธอออกจากหมู่บ้าน แล้วเธอถูกจับไปบ่อนเทียนหัวได้อย่างไร?
ถึงอย่างนั้น เย่เฟิงไม่ได้พูดอะไรอีก ส่วนชายหน้าบากก็รีบเหยียบคันเร่งจนความเร็วขึ้นไปแตะ 160-170 มุ่งเข้าสู่เมืองเหยียนจิง รถ Hummer ที่วิ่งอย่างรวดเร็วส่งผลให้การจราจรวุ่นวายไปหมด
แต่เมื่อตำรวจจราจรเห็นป้ายทะเบียนของรถ Hummer เขาก็ไม่กล้าเข้าไปขวาง ดังนั้น ชายหน้าบากจึงขับให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ไปยังทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเมืองเหยียนจิง
ยามตะวันเพิ่งลับขอบฟ้า รถ Hummer ได้มาหยุดอยู่ที่ทางเข้าของบ่อนเทียนหัว
……
เวลานี้ของวัน ณ บ่อนเทียนหัว ซ่งเทียนยิงในชุดสูทนั่งอยู่ในห้องอันหรูหร่าขณะคุยอยู่กับคนผู้หนึ่ง
ช่างน่าตกใจ คนที่ซ่งเทียนยิงคุยอยู่นั้นกลับกลายเป็นพ่อของซูเหมิงหาน ซูซินฉาง!
“เอาละ เรื่องนี้ต้องขอบคุณคุณมาก”
ซ่งเทียนยิงจิบแก้วไวน์ในมือพร้อมกับพูดว่า “ไม่อย่างนั้น เราคงไม่จับตัวลูกสาวคุณได้ง่ายขนาดนี้”
ด้วยรอยยิ้มบางๆ ซูซินฉางพูดขณะมองไปยังแก้วไวน์ในมือซ่งเทียนยิง “ตอนนี้ ผมไม่มีทางไปแล้ว การได้ทำงานกับแก๊งอสรพิษสวรรค์ถือเป็นเกียรติสำหรับผมอย่างยิ่ง”
ซูเหมิงหานกลับถูกซูซินฉางพ่อของเธอเองหลอกล่อให้ออกมาจากหมู่บ้าน
ซ่งเทียนยิงยิ้มและคิดในใจว่าเวลานี้ ในเมื่อเด็กสาวคนนั้นถูกฉีดยาเข้าไปแล้ว เขาย่อมใช้เธอมาบำเรอเขา หรือคนอื่นๆได้ในอนาคต
สาวสวยแบบนี้ ไม่ใช่ว่าจะหาได้ง่ายๆเสียเมื่อไหร่………
………………………
แปลโดยทีมงาน GSI
Solar Spark: ซ่งเทียนยิง เมิงงงงงงงงง
