บทที่ 28 ฟังคำสั่งจากผู้หญิงของผม
เมื่อเย่เฟิงมองไปยังใบหน้าที่อ้อนวอนอย่างน่าสงสารของซูเหมิงหานแล้ว เขาก็ได้แต่ส่ายหน้าพร้อมกับกล่าวด้วยน้ำเสียงที่นิ่มลง “โลกใบนี้มันแสนโหดร้าย คนที่จิตใจงดงามแบบเธอนี่จัดว่าหาได้ยากจริงๆ เอาเถอะ ในเมื่อเธออยากจะช่วยพวกเขา ฉันจะให้โอกาสเธอก็ได้”
หลังจากพูดจบ เย่เฟิงหยิบบัตรเงินสดมูลค่าสองแสนออกมาจากกระเป๋า
“นี่ ฉันจะให้บัตรนี้กับเธอ จากนี้ก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเธอแล้วว่าจะทำไงกับมัน แล้วคิดถึงผลลัพท์ที่ตามมาให้ดีๆ ฉันขอตัวไปโทรศัพท์ก่อนล่ะ”
สุดท้ายเย่เฟิงจึงตัดสินใจปล่อยให้ซูเหมิงหานทำในสิ่งที่เธออยากจะทำ และออกไปจัดการเรื่องหนี้สินของต้าเกิน ชายผู้ตกเป็นเหยื่อของยาเสพติดชนิดนี้ นี่ถือเป็นความรับผิดชอบของแก๊งอสรพิษสวรรค์ที่มิอาจมองข้ามได้ ถึงอย่างไรเย่เฟิงก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อยกับเรื่องนี้เช่นกัน
เมื่อซูเหมิงหานเห็นเย่เฟิงอธิบายสิ่งเหล่านี้กับเธออย่างเคร่งขรึม เธอจึงยืนมือออกไปรับบัตรใบนั้นจากเขามา พร้อมกับพยักหน้าครั้งหนึ่ง
เย่เฟิงรู้สึกขบขันในใจเล็กน้อยขณะมองท่าทางของซูเหมิงหาน เขาอยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะอย่างไรต่อไป ชีวิตของเธอไม่เคยพบเห็นเรื่องโหดร้ายแบบนี้หรืออย่างไร ทำไมเธอถึงไร้เดียงสาขนาดนี้นะ?
ทั้งชายที่ขี่มอเตอร์ไซค์หญิงวัยกลางคนยังคงไม่สนใจเย่เฟิงและซูเหมิงหาน พวกเขาล้วนยุ่งอยู่กับการช่วยพยุงต้าเกิน ลูกชายของพวกเขาขึ้นนั่งบนมอเตอร์ไซค์ แต่ต้าเกินคนนั่นสิ้นสติไปแล้วจึงทำได้ไม่ง่ายนัก
เวลานี้มีเสียงของรถตู้สองคันที่ขับเข้ามาพร้อมด้วยฝุ่นควันที่ตลบอบอวลไปทั่ว รถทั้งสองคันได้เข้ามาจอดขว้างทางของพวกเขาไว้ และทันใดนั้น มีชายร่างกายกำยำมากมายเดินลงมาจากรถทีละคน พร้อมด้วยบุหรี่ที่คาบไว้ที่ปาก พวกเขาล้วนสวมเสื้อคอต่ำ และมีสองคนที่สวมแว่นกันแดดเอาไว้ เพียงแค่มองแวบเดียวก็รู้แล้วว่าคนกลุ่มนี้เป็นพวกมาเฟียท้องถิ่น
“ใครมันกล้ามาท้าทายแก๊งอสรพิษสวรรค์! อยากตายหรือยังไง?”
ชายที่เดินนำมามีร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามและสวมแว่นกันแดด เขาพ่นควันบุหรี่ออกมาก่อนจะมองไปในกลุ่มคนที่ยืนอยู่ด้านหน้าด้วยสายตาดุร้าย เหมือนกำลังคาดเดาว่าใครเป็นคนทำร้ายลูกน้องของเขา
เมื่อเห็นสายตาที่จ้องมองมาอย่างน่ากลัว พ่อแม่ของต้าเกินก็ตื่นตระหนกเป็นอย่างยิ่ง พวกเขารีบมองไปทางอื่นอย่างรวดเร็วแล้วชี้นิ้วไปยังเย่เฟิง “เขาเป็นคนทำ เจ้าหนุ่มนี่เป็นคนทำ คนธรรมดาอย่างพวกเราจะกล้าล่วงเกินคนของคุณได้อย่างไร?”
ชายแว่นดำมองไปทางเย่เฟิงทันที และเมื่อเขาเห็นสาวสวยอย่างซูเหมิงหานที่ยืนอยู่ข้างๆก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย เขาไม่คิดว่าจะมีเด็กสาวที่งดงามและน่ารักอยู่ในพื้นที่แถวนี้
เมื่อใครก็ตามที่กล้ามีเรื่องกับแก๊งอสรพิษสวรรค์ พวกมันจะต้องจ่ายค่าตอบแทนอย่างสาสม!
ชายแว่นดำส่งสัญญาณให้คนของเขาด้วยการโบกมือ และในทันที กลุ่มชายฉกรรจ์กว่าสิบคนเดินมาทางซูเหมิงหานและเย่เฟิงแล้วยืนล้อมพวกเขาไว้ การกระทำของกลุ่มชายเหล่านี้ทำให้พ่อแม่ของต้าเกินรู้สึกหวาดกลัวอย่างยิ่ง พวกเขารีบหลบไปอีกทาง
ชายวัยกลางคนซึ่งเป็นพ่อของต้าเกินถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อเห็นคนของแก๊งอสรพิษสวรรค์เลิกสนใจพวกเขา เขากระซิบกับภรรยา “เด็กพวกนั้นเป็นใครกัน?”
“นั้นคือซูเหมิงหานหลานสาวของคุณ แก๊งอสรพิษสวรรค์ตั้งใจมาจัดการกับพวกเขา คุณอย่าไปยุ่งกับพวกนั้นเลย ตอนนี้ต้าเกินอาการหนักแล้ว…….”
หญิงวัยกลางคนพูดทั้งน้ำตา เธอร้องเพราะกลัวว่าสามีของเธอจะหันกลับไปช่วยเด็กพวกนั้น
ชายวัยกลางคนแปลกใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินดังนั้น ซูเหมิงหานงั้นหรอ? ทำไมเธอถึงกลับมาวันนี้….. สายตาของเขาจับจ้องไปยังเย่เฟิงและซูเหมิงหานที่ถูกชายฉกรรจ์กลุ่มนั้นล้อมไว้ แม้เขาจะรู้สึกอยากช่วย แต่เมื่อคิดถึงสถานการณ์ตอนนี้แล้ว เขาก็ได้แต่ส่ายหัวอย่างจนปัญญา
ไม่มีทาง เขาไม่มีทางช่วยเด็กสองคนนั่นได้เลย นอกจากนั้นตอนนี้เขาต้องรีบหาเงินสำหรับค่ารักษาของลูกชายเขาที่บาดเจ็บหนัก ขาของต้าเกินหักและยิ่งกว่านั้นเขายังติดยา บางทีเหตุผลที่เขาหมดสติไปอาจจะเป็นเพราะอาการบาดเจ็บอย่างอื่นเช่นกัน
ซูเหมิงหานรู้สึกกังวลใจ เธอจับแขนของเย่เฟิงไว้แน่นแล้วหลบอยู่ด้านหลังเขา เวลานี้มีชายฉกรรจ์ร่วม 11 คนยืนล้อมพวกเธอไว้ และเธอไม่เข้าใจว่าทำไมเย่เฟิงจึงไม่เปิดเผยตัวตนของเขาให้คนพวกนั้นได้รู้
ทุกๆคนล้วนเห็นว่าเย่เฟิงไม่ได้แสดงความกังวลกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย สำหรับเขาแล้ว พวกนั้นก็เป็นแค่คนธรรมดาสิบกว่าคน และหากจำเป็นต้องปะทะกัน เย่เฟิงก็ไม่รู้สึกว่ามันเป็นปัญหาสำหรับเขาเลยสักนิด
แต่ก่อนที่เย่เฟิงจะได้เริ่มทำอะไร ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือของหัวหน้ากลุ่มชายฉกรรจ์ก็ดังขึ้น เขาโบกมือให้คนของเขาจัดการเรื่องนี้ไปก่อน ขณะยืนอยู่ด้านหลังเพื่อคุยโทรศัพท์
“สวัสดีครับหัวหน้า อะไรนะครับ……..ถอนตัว? อย่าลงมืออะไรทั้งสิ้น?
ชายแว่นดำรู้สึกตกใจเป็นอย่างยิ่ง “ครับผม เข้าใจแล้วครับ แต่ที่นี่มีเจ้าหนุ่มคนหนึ่งที่สร้างปัญหาให้เรา ให้ผมจัดการมันเลยไหม…….อะไรนะครับ?”
เขาเงยหน้าขึ้นมองเย่เฟิงที่กำลังปะทะกับคนของเขาสองคน เด็กหนุ่มคนนั้นจู่โจมจนคนของเขาทั้งคู่ลงไปนอนกองอยู่บนพื้น ตอนนี้ชายแว่นดำเห็นแล้วว่าเย่เฟิงมีแหวนโบราณวงหนึ่งสวมอยู่ที่นิ้วมือข้างขวา
“ครับ ใช่ครับ เขาอยู่กับเด็กสาวน่ารักคนหนึ่ง…… ครับผม เข้าใจแล้วครับหัวหน้า!”
หลังจากวางสาย เขารับรู้ทันทีว่าสถานการณ์ตอนนี้เริ่มเลวร้ายแล้วจึงรีบตะโกนเรียกให้คนของเขาหยุดมือทันที “นี่คือคำสั่ง! ทุกคนหยุดมือเดี๋ยวดี!”
แต่ช้าไปเล็กน้อย
เขาเห็นเย่เฟิงที่โอบเอวร่างบางของซูเหมิงหานไว้ในอก จัดการคนของเขามากมายจนลงไปนอนร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดอยู่บนพื้น ดูเหมือนว่าเย่เฟิงจะลงมืออย่างหนักไม่น้อยเลยทีเดียว
ขณะนี้เหลือชายฉกรรจ์เพียงห้าคนที่คอยยืนคุ้มเชิงอยู่อย่างระมัดระวัง แต่ความจริงแล้วพวกเขาไม่กล้าจะก้าวออกไปจัดการกับเย่เฟิงเสียมากกว่า
“ขออภัยครับพี่เย่ นี่เป็นความผิดของพวกผมเอง”
ชายแว่นดำวิ่งหลายก้าวเข้ามาหาเย่เฟิงพร้อมกับยิ้มแห้ง เขาเกาหัวด้วยท่าทางกระอักกระอวนใจ
“ช่างมันเถอะ”
เย่เฟิงเดาว่าเมื่อครู่นี้ ชายหน้าบากคงบอกเรื่องของเขาให้ชายแว่นดำฟังแล้ว เขาโบกมือพร้อมกับกล่าวว่า “ช่วยหาคนขับรถไปส่งผมด้วย ส่วนพวกคุณที่เหลือให้อยู่ที่นี่รอฟังคำสั่งจากผู้หญิงของผมหากเธอต้องการอะไร คุณเข้าใจใช่ไหม?”
ซูเหมิงหานที่ยังคงอยู่ในอ้อมกอดของเย่เฟิง เมื่อเธอได้ยินคำพูดของเขาใบหน้าก็พลันแดงระเรื่อ
ชายแว่นดำมองไปยังร่างของซูเหมิงหานพร้อมกับแอบคิดในใจ ผู้หญิงของพี่เย่นี่ช่วงงดงามจริงๆ เขารีบพยักหน้าหลายครั้งแล้วกล่าวว่า “ผมเข้าใจแล้วครับ ซานสื่อมานี่ ขับรถไปส่งพี่เย่ตามที่เขาต้องการด้วย”
เมื่อชายร่างผอมได้ยินดังนั้นก็รีบตอบรับทันท
“ถ้าพี่เย่ต้องการอะไรอีกก็บอกพวกเราได้ทุกเวลานะครับ”
เย่เฟิงปล่อยมือจากร่างที่ส่งกลิ่นหอมของซูเหมิงหาน แล้วยืดอกอย่างสำราญใจด้วยรอยยิ้ม เขารีบตามชายร่างผอมไปยังรถตู้ทันที
ซูเหมิงหานยังคงเขินอาย เธอไม่รู้จะพูดอะไรจึงได้แต่ตำหนิเย่เฟิงในใจหลายต่อหลายครั้ง “ใครเป็นผู้หญิงของนายกันหะ เจ้าบ้า”
สำหรับเรื่องที่เย่เฟิงออกคำสั่งกับชายแว่นดำก่อนหน้านี้นั้น เธอเข้าใจทุกอย่างเป็นอย่างดี
การพาญาติของเธอไปโรงพยาบาลด้วยมอเตอร์ไซค์นั้นเป็นเรื่องลำบาก เย่เฟิงจึงจัดการทิ้งคนไว้กลุ่มหนึ่งค่อยช่วยเหลือเธอ และถือเป็นการดูแลความปลอดภัยของเธอในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยไปในตัวในขณะที่เขาไม่อยู่
“เร็วเถอะค่ะ รีบพาญาติของฉันไปโรงพยาบาลด้วย”
เมื่อคิดได้ดังนั้น ซูเหมิงหานจึงรีบชี้นิ้วไปทางญาติของเธอทั้งสามคน
จนถึงเวลานี้ สามีภรรยาวัยกลางคนทั้งคู่ยังคนมึนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะช่วงนี้ แก๊งอสรพิษสวรรค์นั้นอาละวาดอย่างนักในพื้นที่แทบนี้ ไม่ว่าใครก็ตามที่ไปมีเรื่องกับพวกนั้นจะต้องพบจุดจบที่เลวร้าย แต่ตอนนี้………
หญิงวัยกลางคนมองไปที่ซูเมหิงหานอย่างแปลกใจ ความคิดที่แล่นเข้ามาในหัวของเธอคือซูเหมิงหานคนนั้นเป็นเด็กสาวที่งดงามและน่าดึงดูด ความสัมพันธ์ระหว่างซูเหมิงหานกับเด็กหนุ่มคนนั้นต้องไม่ธรรมดาเป็นแน่
เวลานี้ภาพลักษณ์ของซูเหมิงหานในใจเธอเปลี่ยนไปอย่างสมบูรณ์ จากที่เคยคิดว่าเป็นเพียงเด็กสาวไร้เดียงสาแต่ความจริงแล้วกลับเป็นคนที่ฉลาดและเจ้าเล่ห์อย่างยิ่ง
ถึงอย่างไรก็ช่าง หญิงวัยกลางคนรีบคิดอย่างรวดเร็วถึงวิธีที่จะช่วยต้าเกินลูกชายของเธอ ในเมื่อตอนนี้ซูเหมิงหานเกี่ยวข้องกับธุรกิจใต้ดินจากการใช้รูปลักษณ์ของเธอ ดังนั้นการช่วยเรื่องค่ารักษาพยาบาลก็ไม่ควรจะเป็นปัญหาใหญ่สำหรับเธอสินะ?
ตอนนี้หญิงวัยกลางคนลืมไปแล้ว ว่าเธอเคยพูดแย่ๆกับซูเหมิงหานก่อนหน้านี้
และในทางตรงกันข้าม ซูเหมิงหานก็ไม่ได้คิดมากกับคำพูดพวกนั้นเลย
เมื่อเย่เฟิงจากไป เธอได้เข้าไปคุยกับกลุ่มคนของแก๊งอสรพิษสวรรค์เพื่อขอใช้รถตู้อีกคันพาญาติของเธอไปส่งที่โรงพยาบาล เมื่อชายแว่นดำได้ยินดังนั้น เขาจึงหยิบมือถือออกมาโทรเรียกรถพยาบาลทันที
เมื่อรถตู้ทั้งสองคันจากไปแล้ว ชาวบ้านในระแวกนั้นจึงค่อยปรากฏตัวออกมา พวกเขาต่างพากันซุบซิบพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้……..
…………………………….
แปลโดย : Solar Spark
Solar Spark : ดูจากคอมเม้นแล้วน้องซูเหมิงหานโดนถล่มยับเลย55 จะบอกว่าเรื่องนี่ยังมีสาวอีกหลายคนให้อวยนะครับ ส่วนเย่เฟิงมันจะเลือกใครนั่นก็อีกเรื่อง เอ๊ะหรืออาจจะเหมาหมด อันนี้ก็ไม่รู้ ส่วนเรื่องการต่อสู้เรื่องนี้ช่วงแรกจะมีค่อนข้างน้อยนะครับ แต่ช่วงหลังเป็นไงแล้วสเกลพลังจะไปถึงขั้นไหนอันนี้ผมก็ตอบไม่ได้เหมือนกันเพราะผมก็พึ่งอ่านไปประมาณ90กว่าตอน อิ้งตอนนี้มีประมาณ100ตอน ส่วนRaw จีนเรื่องนี้จบที่ 1500 ตอน เยอะจริมๆ
