บทที่ 206 ป้อมปราการน้ำแข็ง
เมื่อชั้นน้ำแข็งภายนอกถูกเปิดออกด้วยผลของศรดารา รูโหว่ขนาดใหญ่ก็พลันปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเขา มันทำให้น้ำทะเลโดยรอบไหลเวียนเข้าไปในรูโหว่อย่างรุนแรง
ในเวลานี้ เย่เฟิงและหลงหวางเอ๋อถูกกระแสน้ำพัดพาเข้าไปในรูโหว่อย่างราบรื่น
เมื่อชั้นน้ำแข็งภายนอกถูกเจาะทะลวงเข้าไปลึกมาก กำแพงน้ำแข็งก็สูญเสียความสามารถในการฟื้นฟูสภาพตัวเองและผลก็คือ มันกลายเป็นรูโหว่ขนาดใหญ่ที่ลึกกว่า 50 เมตรใต้ผิวน้ำทะเล ซึ่งมันส่งผลให้ทีมของธันเดอร์สามารถรับรู้ได้ถึงรูโหว่นี้เช่นกัน
“อาจารย์อยู่ที่นี่จริงๆ”
เย่เฟิงกอดร่างหลงหวางเอ๋อไว้แน่นขณะที่ร่างของทั้งคู่ไหลไปตามกระแสน้ำ หากไม่มีทักษะเต่ามังกรกลั้นใจซึ่งเป็นทักษะในการช่วยกลั้นหายใจแล้วล่ะก็ พวกเขาคงไม่มีทางรอดไปจากคลื่นกระแสน้ำที่ปั่นป่วนนี้ได้แน่ ถึงอย่างนั้น กระแสน้ำก็ทำให้สติของเขาพร่ามัวอยู่หลายครั้ง แต่ชายหนุ่มย้ำกับตัวเองว่าเขาต้องประคองสติเอาไว้ให้ได้!
หลังจากจ้องมองอยู่นาน ในที่สุดร่างของซูเฟยหยิ่งที่อยู่หลังชั้นน้ำแข็งก็ปรากฏขึ้นในสายตาเย่เฟิง สิ่งนี้ทำให้ใจของเขารู้สึกปีติยินดีเป็นอย่างยิ่ง
เย่เฟิงจ้องมองร่างอันงดงามได้เพียงชั่วขณะ เพราะหลังจากนั้น คลื่นกระแสน้ำที่ปั่นป่วนก็พลันบดบังสายตาเขาไปเสียหมด เงาของร่างหญิงสาวปรากฏขึ้นต่อหน้าชายหนุ่มเพียงชั่วครู่ จากนั้นก็หายไป
Swish Swish!
ช่องโหว่ของน้ำแข็งถูกเติมเต็มด้วยน้ำทะเลอย่างรวดเร็ว ขณะที่เย่เฟิงและหลงหวางเอ๋อได้ไหลตามกระแสน้ำจนมาถึงกำแพงน้ำแข็งชั้นในของเกาะภูเขาน้ำแข็งแห่งนี้
สิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าพวกเขาดูเหมือนป้อมปราการน้ำแข็งที่มีรูปร่างคล้ายกับรังผึ้ง มันมีช่องน้ำแข็งเป็นส่วนเชื่อมต่อที่ดูสลับซับซ้อนและกระจายออกไปทุกทิศทุกทาง
นี่คือเมืองน้ำแข็ง!
เย่เฟิงดีใจอย่างยิ่งเมื่อคิดว่าหลงหวางเอ๋อสามารถเจาะทะลวงกำแข็งน้ำแข็งเข้ามาสู่ภายในได้แล้ว สำหรับในกรณีนี้ หากผู้ฝึกยุทธ์คนอื่นหรือหน่วย NSA สามารถเจาะทะลวงเข้ามาได้ ถึงแม้ช่องน้ำแข็งจะสามารถเข้าถึงได้จากทุกทิศทาง แต่ด้วยช่องเหล่านี้เต็มไปด้วยน้ำทะเล การเคลื่อนไหวของพวกเขาก็ไม่อาจเทียบกับเย่เฟิงได้และหลงหวางเอ๋อได้
เมื่อภายในรูโหว่นี้เต็มไปด้วยน้ำทะเล ในที่สุดกระแสน้ำที่ปั่นป่วนก็ได้หยุดลง พร้อมกับเย่เฟิงและหลงหวางเอ๋อที่สามารถลอยอยู่ในน้ำได้อย่างมั่นคงอีกครั้ง
หลังจากนั้น เย่เฟิงรีบว่ายน้ำเข้าไปใกล้กับชั้นน้ำแข็งภายใน หากเทียบกันแล้ว ชั้นน้ำแข็งภายในนั้นบางกว่าชั้นน้ำแข็งภายนอกสุดอยู่มาก ความหนาของแต่ละชั้นอยู่ที่ประมาณ 10 เมตร ทั้งยังมีแสงสลัวส่องประกายออกมาจากชั้นน้ำแข็ง
แม้จะมีชั้นน้ำแข็งอยู่หลายชั้น แต่เย่เฟิงก็ยังสามารถมองเห็นเงาของร่างอัดงดงามที่อยู่ใจกลางของป้อมปราการน้ำแข็งได้ ผมที่ยาวสลวย พร้อมกับชุดที่โบกสบัดไปมา ทุกสิ่งนี้สามารถมองเห็นได้อย่างเลือนราง
“อาจารย์!”
ความมั่นใจของเย่เฟิงมาพร้อมกับกระแสของความสุข เขารีบควบแน่นเจินชี่และในไม่ช้า กระบี่สีทองก็ปรากฏขึ้นมาในมือ ชายหนุ่มฟาดกระบี่เข้าใส่ชั้นน้ำแข็งทันที
เคร้ง!
ช่างน่าตกใจที่การโจมตีด้วยกระบี่ของเย่เฟิงถูกต้านทานด้วยระลอกคลื่นของพลังงานลึกลับที่ปะทุออกมาจากชั้นน้ำแข็ง
เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง!
เย่เฟิงไม่ยอมแพ้ และกระหน่ำฟาดกระบี่เข้าใส่ชั้นน้ำแข็งที่หนา 10 เมตรนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ถึงแม้กระบี่สีทองของเขาจะก่อกำเนิดขึ้นมาจากแหวนกระบี่มังกรโบราณ แต่มันก็ยังไม่อาจสร้างความเสียหายให้ชั้นน้ำแข็งนี้ได้แม้แต่เพียงนิดเดียว!
“เปิดออกสิ! เปิดออกเถอะได้โปรด!”
เย่เฟิงกัดฟันขณะยังคงฟาดฟันกระบี่เข้าใส่ชั้นน้ำแข็งไม่ยั้ง
“เย่เฟิง!”
เมื่อหลงหวางเอ๋อเห็นเขาทำแบบนั้น เธอก็พลันตกใจ
หญิงสาวรีบเข้าไปหยุดการกระทำอันบ้าคลั่งนี้ มันชัดเจนแล้วว่ากระบี่ของเขาไม่อาจสร้างความเสียหายแก่ชั้นน้ำแข็งนี้ได้เลย มันจะดีที่สุดหากชายหนุ่มหยุดคิดเพื่อหาทางอื่น ในเมื่อทั้งคู่สามารถเจาะผ่านน้ำแข็งชั้นแรกที่หนากว่า 60 เมตรเข้ามาได้แล้ว พวกเธอก็ควรจะสามารถหาทางจัดการกับสถานการณ์ตอนนี้ได้แน่
“อาจารย์อยู่ข้างใน”
เย่เฟิงยังคงไม่หยุด เขาจับจ้องไปยังใจกลางของเมืองน้ำแข็งขณะฟาดฟันกระบี่ใส่อย่างต่อเนื่องโดยไม่ละสายแต่แม้แต่เพียงเสี้ยววินาทีเดียว
ใจของชายหนุ่มจดจ่ออยู่แต่ร่างของซูเฟยหยิ่งที่อยู่ภายใน เขารู้สึกโกรธเกลียดชั้นน้ำแข็งนี้ไปถึงขั้วหัวใจ ทั้งที่อาจารย์อยู่ตรงหน้านี้แล้ว แต่ชั้นน้ำแข็งบ้านี่กลับขวางทางเขาเข้าไว้!
“ฉันรู้”
หลงหวางเอ๋อกล่าวเสียเบา เธอใช้แขนทั้งสองข้างรวบลำคอของชายหนุ่มพร้อมกับกอดเขาไว้แน่น จากนั้น ใบหน้าอันงดงามก็เคลื่อนเข้ามาจูบที่ริมฝีปากอย่างแผ่วเบา “แต่นายต้องใจเย็นนะรู้ไหม พวกเราทำลายชั้นน้ำแข็งด้วยวิธีนี้ไม่ได้”
สิ่งที่หลงหวางเอ๋อกล่าวออกมาคือความจริงอันน่าขมขื่น
เหงื่อเย็นได้หลั่งไหลออกมาทั้งร่างของเย่เฟิง แต่ในที่สุด เขาก็สามารถสงบใจได้และกลับมาพิจารณาสถานการณ์ปัจจุบันอย่างรอบคอบอีกครั้งหนึ่ง
สถานการณ์ตอนนี้เข้าขั้นแย่มาก
เมื่อทะลุผ่านชั้นน้ำแข็งเข้ามา พวกเขาก็มาถึงป้อมปราการน้ำแข็งที่อยู่ภายใน แต่ด้วยผลจากพลังงานลึกลับ เย่เฟิงรับรู้ว่าทักษะสัมผัสวิญญาณไม่อาจใช้งานในสถานที่นี้ได้
ถ้าเขาเดาไม่ผิด พลังงานลึกลับนี้คงถูกปล่อยออกมาจากน้ำแข็งพันปี ซึ่งมีผลยับยั้งความสามารถของทักษะสัมผัสวิญญาณ ในเวลานี้ การรับรู้ของเย่เฟิงและหลงหวางเอ๋อนั้นไม่ต่างอะไรจากคนธรรมดา ทั้งคู่ทำได้เพียงใช้สายตาเพื่อมองไปยังพื้นที่โดยรอบเท่านั้น
เย่เฟิงรู้สึกอึดอัดอย่างยิ่งในสถานการณ์นี้ เขารู้สึกเหมือนกับตัวเองกลายเป็นคนตาบอด
แต่อย่างไรก็ตาม นี่ยังไม่ใช่ปัญหาใหญ่
ปัญหาที่แท้จริงคือ พลังงานลึกลับนี้ไม่เพียงสกัดกั้นทักษะสัมผัสวิญญาณ แต่ยังตัดขาดการเชื่อมต่อจากโลกภายนอกด้วย หรือก็คือในสถานการณ์ที่พวกเขาอยู่ในตอนนี้ หลงหวางเอ๋อไม่อาจดูดซับพลังจากดวงดาวเพื่อสร้างศรดาราขึ้นมาเจาะทะลวงชั้นน้ำแข็งนี้ได้
‘หนึ่ง สอง สาม สี่……..’
เย่เฟิงนับเลขอยู่ในใจ จากจุดที่พวกเขาอยู่จนถึงใจกลางของเมืองน้ำแข็งนั้น มันมีชั้นน้ำแข็งที่ขวางกั้นอยู่ประมาณ 7-8 ชั้น แต่ถึงแม้จะมีชั้นน้ำแข็งอยู่หลายชั้น เย่เฟิงก็ยังสามารถมองเห็นเงารางๆของร่างอันงดงามที่อยู่ภายในได้
ในเมื่อไม่สามารถเจาะชั้นน้ำแข็งนี้เข้าไปได้แบบนี้ แล้วพวกเขาควรจะทำอย่างไรดี?
ด้วยที่มีแสงสลัวจากชั้นน้ำแข็งส่องสว่างออกมา เย่เฟิงจึงหันมองไปรอบๆ
อุณหภูมิในช่องน้ำแข็งนี้หนาวเย็นอย่างมาก มันติดลบอยู่หลายสิบองศา ส่วนสาเหตุที่เป็นแบบนี้นั้น ชัดเจนว่าไม่ได้มาจากน้ำแข็งที่อยู่โดยรอบ แต่มันมาจากผลของพลังงานลึกลับ
นอกจากช่องน้ำแข็งที่ทอดยาวออกไปทุกทิศทุกทางแล้ว มันควรจะมีทางอื่นที่นำพาไปสู่ใจกลางของเมืองได้ เมืองน้ำแข็งนี้อาจบอกไม่ได้ว่าเป็นเมืองน้ำแข็งที่แท้จริง เพราะมันไม่ได้สร้างขึ้นมาด้วยมือ แต่กำเนิดขึ้นมาจากผลของพลังลึกลับที่ปลดปล่อยออกมาจากน้ำแข็งพันปี
ตอนนี้ ในเมื่อทักษะสัมผัสวิญญาณไม่สามารถใช้งานได้แล้ว ทั้งคู่จึงไม่อาจสำรวจเข้าไปข้างในได้อีก ทางเดียวที่ทำได้ก็คือมองหาช่องน้ำแข็งที่น่าจะพาพวกเขาเข้าไปสู่ใจกลางได้
ในน้ำทะเลที่หนาวเย็นนี้ เกล็ดน้ำแข็งบางๆได้ก่อตัวขึ้นมาที่คิ้วของเย่เฟิงและหลงหวางเอ๋อ พวกเขาไม่อาจทนทานสภาวะอันหนาวเย็นนี้ได้นานนัก ในเวลานี้ ทั้งคู่ทำได้เพียงอาศัยเจินชี่ที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายเพื่อสร้างความอบอุ่น
นอกจากนี้ มันยังมีบางสิ่งที่สร้างความประหลาดใจให้เย่เฟิง เพราะตั้งแต่ที่เข้ามาในช่องน้ำแข็งนี้ พลังวิญญาณโดยรอบก็พลันหนาแน่นขึ้นหลายเท่า
หากมีขนาดของเส้นลมปราณที่ใหญ่พอ พวกเขาก็สามารถดูดซับพลังวิญญาณเหล่านี้เพื่อเพิ่มระดับวรยุทธ์ขึ้นได้หลายปี!
แต่ชัดเจนว่าพลังวิญญาณ และพลังงานลึกลับของน้ำแข็งพันปีถูกปล่อยออกมาจากแหล่งเดียวกัน หากพวกเขาดูดซับพลังวิญญาณของเมืองน้ำแข็งในตอนนี้ ต่อจากนั้น พวกเขาก็จะไม่อาจดูดซับพลังวิญญาณของน้ำแข็งพันปีได้อีก ซึ่งพลังวิญญาณของน้ำแข็งพันปีนี้สามารถเพิ่มระดับวรยุทธ์ได้อย่างน้อยถึง 10 ปี
แบบนี้ควรจะทำอย่างไรดี?
“ลองไปดูรอบๆกันเถอะ”
เย่เฟิงจ้องมองไปยังเงาอันเลือนรางที่อยู่ใจกลางของเมืองน้ำแข็งด้วยแววตามุ่งมั่น
ในเวลานี้ ดูเหมือนว่าซูเฟยหยิ่งจะถูกแช่แข็งอยู่ในนั้น ถึงแม้จะมองเห็นร่างของเธอเพียงเลือนราง แต่มันก็ยังแสดงให้เห็นถึงความงดงามราวกับบัวหิมะ
เย่เฟิงและหลงหวางเอ๋อเริ่มว่ายน้ำไปตามช่องน้ำแข็ง และพยายามมองหาเส้นทางที่พาเข้าไปสู่ใจกลางของเมืองน้ำแข็งนี้……….
………………………
แปลโดย Solar Spark
Solar Spark: ลองไปดำน้ำเว็บ http://lnmtl.com/ มานิดหน่อย ตอนที่ 210 ก็ยังไม่ได้เจออาจารย์เลยครับ55
