กาสอดแนมกลายเป็นกลุ่มควันหายไปอย่างเงียบๆในอากาศ

กลับมาที่หุบเขาสายน้ำเย็น จี้ฮ่าวลุกยืนขึ้นและเดินไปหาชิงฟู เขาเข้าไปกระซิบที่ข้างหูของนาง เพื่อบอกว่าเขารับรู้อะไรมาบ้างจากกาสอดแนม

ชิงฟูกำลังใช้ปิ่นปักผมสีฟ้าเพื่อฟื้นฟูพลังที่ได้รับบาดเจ็บ เมื่อนางได้ยินสิ่งที่จี้ฮ่าวเล่าให้ฟัง นางหยุดการรักษาทันทีและยืนขึ้นอย่างช้าๆ ขณะที่นวดไปที่เอว แววตาของนางยังคงเยือกเย็น

“ฮ่าว ไปตามพ่อเจ้ามา พวกเรามีงานที่จะต้องทำ” ชิงฟูพูด

พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปอย่างช้าๆ ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดาวดวงเล็กๆนับไม่ถ้วน แสงดาวหลากสีรวมตัวกันเป็นหมอก สิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ในป่าต่างชูหัวขึ้นมาดูดซับพลังจากแสงดาว มีเสียงคำรามของสัตว์ป่า ดังสะท้อนมาในหุบเขาเป็นครั้งคราว

จี้ฮ่าวนั่งอยู่บนต้นไม้ที่ใหญ่มาก ข้างๆเขามีผู้หญิงกำลังนั่งอยู่บนหลังเสื้อดาว มันจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเฮิงหลัว นางกำลังทายาพิษบนลูกธนูอย่างระมัดระวัง

ไหที่ทำจากหยกขนาดเท่าหัวมนุษย์ วางอยู่บนตักของนาง ในไหบรรจุไปด้วยของเหลวสีฟ้า เห็นได้ชัดว่าเป็นยาพิษ ภายใต้แสงดาวมีวงเวทย์เล็กๆปรากฏในของของเหลวนั้น

“ฮ่าว ข้าคิดว่าแม่ของเจ้ารู้แค่เกี่ยวกับการช่วยชีวิตคน ข้าไม่เคยรู้เลยว่านางสามารถทำยาพิษที่ร้ายแรงแบบนี้ได้ด้วย!”

ขณะที่พูดเฮิงหลัวจุ่มกิ่งไม้ลงไปในของเหลว แล้วหยดมันลงมาข้างล่าง ของเหลวตกลงไปบนไหล่ของมนุษย์หินที่ยืนอยู่ พิษเผาไหม้ทำให้ไหล่ของเขาเป็นรู ขณะที่ส่องแสงสีฟ้า

“บูซวว…” มนุษย์หินคำรามและเริ่มเป็นกังวล เขาทุบลงไปที่หินก้อนใหญ่ที่อยู่ข้างๆ ทำให้มันแยกเป็นฝุ่นจากนั้นเขาก็นำมันมาฟื้นฟูไหล่ที่เป็นรูของเขา

มนุษย์ต้นไม้ยกหัวขนาดใหญ่ของมัน เหมือนว่ามันพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ไม่มีใครสามารถเข้าใจ ในที่สุดมันก็ใช้กิ่งไม้จุ่มลงในไหที่บรรจุของเหลวสีฟ้าและเอามันใส่ไปในปาก มีควันสีดำลอยออกมาจากปาก มันเริ่มสั่นด้วยความเจ็บปวด ใบไม้ กิ่งใบของมันเริ่มล่วงลงมา มันจ้องไปที่ไหด้วยตาที่เต็มไปด้วยความเคารพยำเกรงและพึมพำ

“ชิงฟู…ช่างเป็นผู้หญิงที่น่ากลัว!”

ทันใดนั้นกิ่งไม้และใบไม้ที่อยู่บนหัวของจี้ฮ่าวเริ่มส่ายไปมา มีมนุษย์วานรรูปร่างกำยำโดดลงมาอย่างแรง ตัวของมันปกคลุมไปด้วยขนสีดำทั้งตัว ในมือของมันถือแท่งไม้ขนาดใหญ่

มนุษย์วานรชี้ไปที่จี้ฮ่าวและพูดว่า

“ฮ่าว… เจ้าเด็กน้อย… เหล้า… ข้าแข็งแกร่งกว่า… ข้าต้องการเหล้า 2 เท่าของมนุษย์หิน .. ฮ่าว ..ข้าจะไม่ทำงานคราวนี้ ..ถ้าเจ้าไม่เอาเหล้ามาให้!”

เจ้ากายืนอยู่บนไหล่ของจี้ฮ่าว มันร้องกา กาอย่างนุ่มนวล จี้ฮ่าวพูดด้วยน้ำเสียงเด็ดเดียว

“แน่นอน ตราบใดที่เจ้าช่วยข้ากำจัดศัตรู ข้าจะให้เหล่าที่ดีที่สุดและเนื้อเท่าที่เจ้าต้องการ!”

“เจ้ากาขอบใจมาก” เขาลูบหัวของมันและพูดเบาๆ

เจ้ากาใช้เวลาทั้งวันท่องไปทั่ว เพื่อพาเพื่อนๆอมนุษย์ของจี้ฮ่าวมา เฮิงหลัว มนุษย์หินและมนุษย์ต้นไม้ พวกเขาทั้งหมดเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลัง ซึ่งอาจจะแข็งแกร่งกว่านักรบขั้นสูงขั้นแรกๆอย่างจี้หยิงกับจี้หลางด้วยซ้ำ ถ้าพวกเขาไม่แข็งแกร่งขนาดนั้น มันคงเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะไล่ต้อนเจียงเหยาจนมุมได้ขนาดนั้นเมื่อ 2 เดือนก่อน

สำหรับเจ้ามนุษย์วานร เขาคือคนที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาเพื่อนของจี้ฮ่าว ถึงแม้ว่าเฮิงหลัว มนุษย์หินและมนุษย์ต้นไม้จะรวมพลังกัน ก็ยังไม่อาจต่อกรกับมนุษย์วานรได้

ตอนกลางดึกคืนนั้นเอง ใกล้ๆทางเข้าของหุบเขาสายน้ำเย็น หัวของสัตว์ป่า 3 หัว ที่เต็มไปด้วยเลือดถูกวางอยู่บนแท่นบูชาที่ทำจากหยก หัวของสัตว์ป่าแต่ละหัวมีมีดด้ามสีฟ้าๆปักอยู่

ชิงฟูยืนอยู่หน้าแท่นบูชา นางกำลังวาดวงเวทย์ด้วยเลือดจากนิ้วทั้งสิบของนางพร้อมท่องคาถาบางอย่าง ใบหน้าที่งดงามของนางถูกห่อหุ้มไปด้วยหมอกสีขาว หมอกเริ่มหนาขึ้นเรื่อยๆ และปกคลุมไปทั่วทั้งตัวของนาง ทำให้นางดูเหมือนผี

ขณะที่ชิงฟูกำลังท่องคาถาอยู่มีลมหมุนสีเทาพัดมาจากทั่วทุกทิศทางมาที่หุบเขา ในเวลาต่อมาลมหมุนนับพันหลากหลายขนาดปรากฏขึ้นจากในป่า พวกมันเคลื่อนที่ไปรอบๆแท่นบูชา เป็นเหตุให้อากาศโดยรอบเย็นลงทันที หลังจากนั้นไม่นานแม่น้ำในหุบเขาสายน้ำเย็นเริ่มแข็งตัวกลายเป็นชั้นน้ำแข็งปกคลุมผิวน้ำ มันแช่แข็งแม้กระทั่งพืชที่อยู่ใกล้ๆ

จี้ฮ่าวกำลังจ้องชิงฟู ขณะที่ลูบขนนุ่มๆของเสือดาวและพูดว่า

“ปีศาจสาว เธอพูดใช่ไหมว่า เธอไม่รู้ว่าท่านแม่ของข้าทำยาพิษร้ายแรงขนาดนั้นได้? แม้แต่ข้าเองก็ไม่เคยรู้เลยว่าท่านแม่จะถนัดวิชาลึกลับแบบพวกเวทย์มนตร์วิญญาณ”

เกิดเสียงระเบิดดังขึ้น

พร้อมกับเสียงนั้น มีเปลวไฟสีเขียวลุกโชนออกมาจากหัวของสัตว์ทั้ง 3 ที่วางอยู่บนแท่นบูชา เปลวไฟสีเขียวค่อยๆใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ มีเสียงโหยหวนดังออกมาจากในป่า หลังจากนั้นมีกลุ่มหมอกพุ่งออกมาจากป่ามีบางสิ่งรูปร่างแปลกๆ ปรากฏออกมาจากหมอก พวกมันอ้าปากกว้างและหันไปที่ท้องฟ้าเพื่อดูดซับพลังจากแสงดาว

ขนของจี้ฮ่าวลุกไปทั้งตัว เขาจ้องมองไปที่ปรากฏการณ์ประหลาดที่เกิดขึ้น นักบวชของเผ่ากาอัคคีปกติจะไม่รู้เกี่ยวกับการสื่อสารกับสิ่งลึกลับ แต่พวกเขาจะถนัดวิชาเวทย์ที่ใช้โจมตีใส่ศัตรูโดยตรง
แม้ว่าจี้ฮ่าวจะศึกษาล่ำเรียนวิชาเวทย์ต่างๆ มาจากนักเวทย์และนักบวชตั้งแต่อายุยังน้อยๆ แต่เขาไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน

“อสูรกายแห่งป่า เทพและภูตผี โปรดรับเครื่องบรรณาการจากข้าด้วย ได้โปรดตอบสนองคำขอของข้า”

ชิงฟูท่องคาถาและเริ่มร่ายรำด้วยท่วงท่าแปลกๆ ไปรอบๆแท่นบูชา

จี้ฮ่าวรู้สึกราวกับว่ามีสิ่งที่มองไม่เห็นนับพันกำลังเต้นไปพร้อมๆกับแม่ของเขา

จี้เซียเดินเข้าไปที่แท่นบูชาด้วยใบหน้าที่ดูมืดมน ข้างหลังเขามีคนป่านับพันที่เขาจับมาเมื่อกลางวัน พวกเขาทุกคนถูกยาของชิงฟูทำให้ไม่ได้สติ เดินตามจี้เซียราวกับซากศพ

“พวกเราขอมอบชีวิตพวกนี้ให้กับท่าน” ชิงฟูพูด นางชักมีดออกมาและโบกไปมาในอากาศ

จี้เซียหยิบขวานออกมาและตวัดมันไปที่คนป่าเหล่านั้น หัวคนป่านับสิบลอยขึ้นไปในอากาศ เลือดกระจายไปทั่วบริเวณ

ลมหมุนทั้งหมดที่กำลังวนอยู่รอบๆแท่นบูชา ลอยขึ้นมาและดูดกลืนเลือดเหล่านั้น ร่างของคนป่าหดลงอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นเศษซากในชั่วอึดใจ

ภายในเวลาไม่กี่อึดใจคนป่านับพันถูกดูดกลายเป็นเถ้าถ่านทั้งหมด ไม่หลงเหลือแม้แต่ล่องลอยของเลือดสักหยด

ทันใดนั้น จี้ฮ่าวผิวปากและโบกมือไปทางชิงฟูกับจี้เซีย

“ท่านพ่อ !ท่านแม่! ข้าเจอพวกเขาแล้ว!”
แสงสีแดงปรากฏบนตาของจี้ฮ่าว ขณะที่ห่างออกไปสิบไมล์ กาสอดแนมมีแสงสีแดงปรากฏขึ้นในตาของมันเช่นเดียวกัน

ติดตามผู้เเปลได้ที่ Facebook Page : https://www.facebook.com/TheMagasEra/