ไฟในภูเขาทองคำทมิฬยังคงลุกไหมด้วยความร้อน อีกาอัคคีนับพันบินอยู่เหนือภูเขา มันยังคงกางปีกและร้อง กา กาของมันต่อไปอย่างไม่สิ้นสุด
กลองที่ทำจากหนังมังกรกำลังถูกตี เสียงของมันได้ยินไปไกลกว่าร้อยไมล์ทั่วทั้งป่า
พิธีบูชาของเผ่ากาอัคคียังคงดำเนินต่อไป จี้คุยพาฝูงชนเข้าไปในวิหารบรรพชนเพื่อถวายเครื่องสักการะ หลังจากนั้นวิญญาณของบรรพชนจะตื่นขึ้น ถ้าพวกเขาพอใจกับเครื่องสักการะ พวกเขาก็จะมอบของขวัญให้กับผู้ถูกเลือก

ทะเลสาบลาวาที่เกิดการต่อสู้ของจี้เซียและจี้ซู นั้นได้เย็นตัวลงแล้ว มนุษย์ต้นไม้นับสิบเดินไปบนก้อนลาวาที่เย็นตัวลง มันม้วนลาวาเป็นก้อนกลมๆ แล้วกลิ้งมันออกไปเพื่อทำให้ชิ้นหินลาวานิ่มลง
เมื่อหินแข็งเริ่มนิ่มลงแล้วเปลี่ยนเป็นดิน มนุษย์ต้นไม้เดินโยกตัวของมันเพื่อฝังเมล็ดพืชลงในดินไปทั่วบริเวณ อีกไม่นานป่าจะกลับมาสมบูรณ์เหมือนเดิม มนุษย์ต้นไม้เหล่านี้ทำสัญญากับเผ่ากาอัคคีไว้ มันอยู่ภายใต้การปกป้องของเผ่ากาอัคคีแต่มันก็ต้องทำงานให้เผ่าเช่นกัน

ในขณะที่จี้ฮ่าวกำลังนั่งอยู่ที่บ้าน จ้องมองไปที่จี้เซียและชิงฟูที่นอนอยู่บนเตียง ทั้งสองคนบาดเจ็บสาหัสยังไม่รู้สึกตัว พวกเขามีไข้สูงและหายใจออกมาเป็นไอร้อน ทำให้อากาศในบ้านร้อนอบอ้าว แม้แต่ดินในลานกว้างก็ยังแห้งไปด้วย

จี้ตู หนึ่งในนักบวชที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเผ่ากำลังนั่งดูอาการอยู่ข้างๆจี้เซียและชิงฟู เขาใส่สมุนไพรเข้าไปในปากของทั้งสองคน ในขณะเดียวกันเขาก็ร่ายเวทย์บางอย่าง จากนั้นสมุนไพรเหล่านั้นก็เปลี่ยนเป็นของเหลวและไหลเข้าไปในปากของทั้งสองคน หลังจากนั้นลมหายใจของชิงฟูและจี้เซียก็เริ่มเย็นลง

“กระบองซุยเรน ของวิเศษในตำนานที่ได้รับสืบทอดมา” หลังจากนั้นอุณหภูมิในร่างกายของชิงฟูและจี้เซียเริ่มกลับมาเป็นปรกติ

“ซุนเรนชิคือเทพในตำนาน เขามีชีวิตอยู่เมื่อนานมาแล้ว ขนาดนักบวชอาวุโสที่เป็นคนรับผิดชอบบันทึกประวัติของของวิเศษที่ได้รับสืบทอดยังรูเพียงแค่ชื่อของเขาเท่านั้น” จี้ตูมองไปที่จี้ฮ่าวและพูดอย่างช้าๆ

“เท่าที่เรารู้ ตามตำนานซุยเรนชิน่าจะอาศัยอยู่ภาคกลางไม่เคยได้ยินว่าเขาอยู่ทางใต้ กระบองวิเศษของเขามาปรากฏที่ดินแดนรกร้างทางใต้ มันเป็นเรื่องที่เหนือความคาดหมายมาก”

“อาการบาดเจ็บของท่านพ่อและท่านแม่ข้าจะดีขึ้นไหม” จี้ฮ่าวพูดขัดระหว่างที่จี้ตูกำลังพูด

“มันยาก ยากมาก” จี้ตูส่ายหัวและพูดต่อ

“พวกเราไม่มีความรู้เกี่ยวกับพลังของซุยเรนชิ ถึงแม้จี้ซูจะใช้พลังแค่เพียงนิดเดียวพวกเราก็ยากที่จะต้านทาน”

จี้ตูจ้องไปที่จี้เซียกับชิงฟูอย่างจนปัญญา เขาหยุดคิดชั่วครู่และพูดต่อ “ภายในของพวกเขาถูกไฟซามิเซนเผาไหม้ มีเพียงแค่พวกเขาสามารถต้านไฟจากภายในด้วยพลังทางสายเลือด หรือไม่ก็ ต้องหาจอมเวทย์เวทย์ระดับราชันหรือเทวะที่เชียวชาญเรื่องไฟมาช่วยพวกเขา ข้าทำได้เพียงแค่ทำให้ร่างกายของพวกเขาเย็นขึ้นเท่านั้น”

จี้ตูมองไปที่จี้ฮ่าวอย่างเคร่งเครียดและพูดต่อ

“แต่ยาที่ข้าใช้เพียงแค่ยื้อชีวิตของพวกเขาได้ ฮ่าว เจ้าเรียนรู้เรื่องการทำยาจากพวกเรามานาน เจ้าน่าจะรู้ว่า ไฟยังคงเผาผลาพลังชีวิตของพวกเขาจากภายใน”

“พ่อแม่ของข้าจะต้องตายงั้นรึ” จี้ฮ่าวข้องไปที่จี้ตู

จี้ตูถอนหายใจและพูด

“พวกเราทำได้แค่หวังว่าพ่อกับแม่ของเจ้าจะต้านทานและขับไฟนั้นออกมาด้วยตนเองเท่านั้น ข้าต้องกลับไปที่งานพิธี ข้าและนักบวชคนอื่นๆจะหาวิธีช่วยพวกเขา พวกเราจะบังคับให้จี้ซูใช้กระบองซุยเรนดึงไฟนี้กลับไป”

จี้ตูทิ้งสมุนไพรไว้ให้จี้ฮ่าวและเดินออกไปอย่างช้าๆ

จี้ฮ่าวนั่งลงในท่าขัดสมาธิจ้องไปที่พ่อแม่ของเขา เขาจับมือของจี้เซียขึ้นมามือของเขาร้อนราวกับไฟ มันช่างเป็นพลังไฟที่น่ากลัว จี้เซียอาจจะทนได้นานแต่ชิงฟูนางไม่น่าจะทนได้ จี้ฮ่าวจ้องไปที่ชิงฟูด้วยความรู้สึกกลัว

ถ้านักบวชพวกนั้นบอกให้จี้ซูช่วยพ่อแม่ของเขา จี้ซูจะต้องหาทางบ่ายเบี่ยงแน่ และพ่อแม่ของเข้าจะต้องตายแน่นอน ถ้าแม้ว่าจี้เซียอาจจะขับไฟออกมาด้วยพลังทางสายเลือดของเขา แต่โอกาสมีน้อยมาก

“เฮ้ ท่านผู้เฒ่า ท่านผู้เฒ่า!” จี้ฮ่าวเข้าไปในช่องว่างในจิตและตะโกนไปที่อากาศ เนื่องจากเขาหมดหวังที่จะหาคนช่วยในเผ่ากาอัคคี เขาทำได้เพียงแค่ต้องพึงชายลึกลับผู้นี้

ไม่นานนักร่างของเขาก็ปรากฏในอากาซจ้องมาที่จี้ฮ่าวและถาม

“เฮ้หนุ่มน้อยมีอะไรเกิดขึ้นรึ เจ้าอยากถึงอยากเจอข้าแบบนี้ “

จี้ฮ่าวบรรยายสถานการณ์ให้ชายลึกลับฟัง

“ท่านแม่ต้องการปกป้องท่านพ่อและถูกไฟนั่นเข้า แม้แต่นักบวชขั้นสูงในเผ่าก็หมดทางช่วยพวกเขา ท่านผู้เฒ่าท่านมีวิธีรักษาพ่อแม่ข้าได้ไหม ?”

ชายลึกลับขมวดคิ้วและพึมพำ

“ซุยเรนชิ? ข้าอาจจะเคยได้ยินชื่อนี้แต่นั้นไม่สำคัญข้าไม่รู้เกี่ยวกับเขา แล้วเจ้าไฟซามิเซนมันเป็นไฟแบบไหนล่ะ?”

จี้ฮ่าวจับมือของจี้เซียและดึงไฟออกมาจากมือเขาและส่งมาที่ช่องว่างในจิต

ชายลึกลับจ้องไปที่ไฟและพูดว่า

“อ่อไฟแบบนี้ ใช่ ข้ารู้จักมัน นี่มันสร้างมาจากเปลวไฟที่บริสุทธิ์ถึงสามชนิด เป็นเปลวไฟจากนรก ใต้โลกและจากมนุษย์ ไฟสามชนิดนี่ถูกอัดด้วยพลังที่ยิ่งใหญ่หลอมรวมกันเป็นไฟซามิเซน”

“จะมีทางเอามันออกไปจากร่างกายพ่อแม่ข้าได้ไหม” จี้ฮ่าวถามอย่างกังวล ชายลึกลับรู้ส่วนประกอบของไฟเพียงแค่จ้องมอง ในขนาดที่นักบวชขั้นสูงแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันเลย

“แน่นอนง่ายนิดเดียว!” ชายลึกลับมองไปที่จี้ฮ่าวและพูดว่า

“ดึงไฟพวกนั้นเข้าไปในร่างเจ้าและดูดกลืนมันด้วยบูรณะสวรรค์ วิชาของข้าสามารถเปลี่ยนทุกสิ่งบนโลกเป็นพลังและดูดกลืนมัน หนุ่มน้อยเจ้าไม่แม้แต่จะต้องมาหาข้า”

จี้ฮ่าวฉุกคิดขึ้นมาได้ เขาสามารถใช้วิชาบูรณะสวรรค์ช่วยรักษาพ่อแม่ของเขา และยังสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับเขาได้ด้วย

จี้ฮ่าวรีบกลับออกมาจากช่องว่าในจิตใจ แต่เมือเขาลืมตาขึ้นมา เขากับพบเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่ง นางสวมเกราะหนังที่ทำอย่างประณีต นางเตะไปที่หน้าอกของจี้ฮ่าวโดยไม่พูดอะไรสักคำ จี้ฮ่าวถูกเตะกระเด็นออกไปกองกับพื้นที่หน้าลานกว้าง

ในขณะที่ลานกว้างเจ้าหมีกำลังต่อสู้กับชายรูปร่างกำยำหลายคน มันต่อสู้ดิ้นร่นและร้องคำราม มันไม่สามารถจัดการชายกลุ่มนั้นได้

ก่อนที่จี้ฮ่าวจะลุกขึ้น เด็กผู้หญิงก็ตามเขามาที่ลานกว้างเรียบร้อยแล้วนางชักมีดออกมาแล้วแทงไปที่หัวใจของเขา