“ฮ่าฮา ฮ่าฮา!” จี้ฮ่าวยกมือขึ้นและตะโกน ตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง

จี้ฮ่าวรู้สึกประหลาดใจที่พ่อของเขาเป็นคนที่มีพรสวรรค์และแข็งแกร่ง เขายังจำเหตุการณ์เมื่อ10ก่อนได้ ที่พ่อและแม่ของเขา ถูกรอบโจมตีจากเผ่านาคาทมิฬ ในตอนนั้นจี้เซียมีจุดชีพจรเพียง20จุด และทุกๆจุดถูกพิษเล่นงาน

ถ้าเหตุการณ์นี้เกิดกับนักรบขั้นสูงคนอื่นๆในเผ่า มันเป็นไปไม่ได้เลย ที่พวกเขาจะฟื้นฟูจากความเสียหาย โดยทั่วไปเพียงจุดชีพจรมีความเสียหายเล็กน้อย ก็จะทำให้สูญเสียพลังในระดับนักรบขั้นสูง

อย่างไรก็ตาม มีเพียงแค่จี้เซียที่ยอมทิ้งจุดชีพจรที่เสียหาย และแทนที่ด้วยจุดใหม่ ที่เขาทำให้ตื่นขึ้นมาบริเวณแขนและขาของเขา มันทำให้เขาไม่เพียงไม่ตกจากนักรบขั้นสูง แต่มันยังทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นกว่าเมื่อ10ปีก่อนอีกด้วย
ไม่สงสัยเลยว่าทำไมนักบวชและนักเวทย์อาวุโสในเผ่านาคาทมิฬ ถึงเรียกจี้เซียว่าเป็นศัตรูที่น่าสะพรึงกลัวในรอบพันปี

“เซียพี่ข้า ท่านคือนักรบที่แข็งแกร่งที่สุดในเผ่ากาอัคคี”

“เฮ้ เซีย ท่านคือหัวหน้าของพวกเรา มีเพียงแค่เซียเท่านั้นที่เหมาะสมจะนำพวกเรา”

“เอาชนะมัน จัดการมันซะ หักคอมัน ฉีกมันเป็นชิ้นๆ!”
นักรบคนอื่นๆเริ่มส่งเสียงเชียร์จี้เซียเหมือนกับจี้ฮ่าว

“บ้าน่า!” จี้ซูเสียงกำลังสั่น เขาเพิ่งจะสังหารลูกชายของตัวเอง ตอนนี้เขาเห็นจี้เซียแสดงพลังออกมา เขารู้สึกร้อนอยู่ภายในอก เขาสั่นและเกือบจะไอออกมาเป็นเลือด

“จี้เซีย จุดชีพจรของเจ้าถูกทำลายไปแล้วไม่ใช้หรอ อย่างไร เจ้าถึงสามารถ…เจ้า” จี้ซูพูด

ในตอนนี้จี้ซูมีจุดชีพ32จุด ในขณะที่จี้เซียมีถึง49จุด นั่นหมายความว่าจี้เซียแข็งแกร่งกว่าเขามาก เขามั่นใจมากเกี่ยวกับการเอาชนะจี้เซียและชิงตำแหน่งหัวหน้า แต่ตอนนี้เขารู้สึกว่ามัน เหมือนเป็นเรื่องตลก

“สายเลือดของเรามอบพลังที่ยิ่งใหญ่ให้แก่ข้า!”
จี้เซียหายใจอย่างสงบ ผิวของเขาปกคุมไปด้วยเปลวไฟ

“สัมผัสถึงพลังภายในสายเลือดของพวกเรา ฟังเสียงบรรพชนของเรา ตราบใดที่เรายังอยู่ พวกเราจะปกป้องสายเลือดของเรา พวกเราอยู่อย่างมีความหวังเสมอ”

“ดีมาก เซีย” จี้คุยพูด เขาพยักหน้าอย่างพอใจและพูดต่อ

“พลังทางสายเลือดของเราเป็นของขวัญจากบรรพบุรุษ ตราบที่สายเลือดของเรายังสืบตอกันไป ทุกๆสิ่งย่อมจะเป็นไปได้!”

จี้ฮ่าวจ้องมองไปยังจี้เซียตาไม่กระพริบ นี่คือพลังทางสายเลือด?
ตามที่จี้ฮ่าวรู้มา นักรบขั้นสูงที่ถูกทำลายจุดชีพจร จะไม่สามารถเป็นนักรบขั้นสูงได้อีกต่อไป แต่พลังทางสายเลือด ทำให้จี้เซียฟื้นฟูจากการบาดเจ็บเมือ 10 ปีก่อนได้อย่างสมบูรณ์

“พลังทางสายเลือด…” จี้ฮ่าวพึมพำ เขารู้สึกเหมือนพลังเขาพลุ่งพล่าน และความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้น เขารู้สึกเหมือนร่างกายของเขาเป็นหลุมดำที่ดูดกลืนพลัง ความแข็งแกร่ง และพลังงานชีวิตจากทุกๆที่
จี้ฮ่าวสัมผัสได้ว่าเปลวไฟหลากสีในจุดตันเทียนของเขา มีขนาดเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เปลวไฟได้รับพลังเหล่านั้นและเปลี่ยนเป็นลำแสง เคลื่อนที่ไปตามร่างกายของเขา ไปที่กล้ามเนื้อ เลือดและกระดูก จี้ฮ่าวเหมือนได้ยินเสียงของมังกรกำลังคำราม จากในร่างกาย เขาสังเกตว่ากล้ามเนื้อของเขาเริ่มขยายใหญ่ขึ้น

“พอแค่นี้แหละ เริ่มสู้ได้สักที” จี้ซูตะโกนด้วยความโกรธ ร่างกายของเขาเปลี่ยนเป็นลำแสงพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า และพุ่งลงไปที่ป่าห่างจากวิหาร

จี้เซียหัวเราะเสียงดังและพุ่งตามไปที่ป่า ก่อนที่จี้เซียจะลงถึงพื้น จี้ซูเปลี่ยนเป็นลำแสงและพุ่งเข้าชนจี้เซีย
แขนที่แข็งแรงทั้งสี่ปะทะกันอย่างไม่มีใครยอมใคร พวกเขาปะทะกันไปมากกว่าร้อยครั้งในเวลาไม่กี่อึดใจ
พื้นดินรอบๆบริเวณนั่นสั่นสะเทือน ป่าในรัศมี 2 ไมล์ถูกเผาไม่มีเหลือ ต้นไม้ถูกเผาเป็นเถาถ่าน ภูเขาแหลกเป็นชิ้น ก้อนหินถูกเผากลายเป็นลาวา
จี้เซียกับจี้ซู ประทะกันอย่างบ้าคลั่ง พวกเขาจู่โจมอีกฝ่ายโดยไม่มีการหลบ นี่คือการต่อสู้ของนักรบในดินแดนรกร้างทางใต้ พวกเขาจะไม่แสดงความกลัวอีกฝ่าย พวกเขาจะไม่มีการหลบหรือหนี พวกเขาจะใช้ความแข็งแกร่ง ต่อสู้กับอีกฝ่ายและพยายามปิดชีวิตอีกผ่ายให้ได้

ใบหน้าของจี้เซียเละและฉีกออก มีเลือดไหลทะลักออกมาจากบาดแผล ฟันของเขาหลุดออกจากปาก และฟันใหม่ก็งอกมาแทนที่ทันที บาดแผลทั้งหมดได้รับการฟื้นฟู
กะโหลกจี้ซูแตก ใบหน้าเละไปทั้งหน้า จี้เซียชกเขาหนักขึ้นกว่าเก่า อย่างไรก็ตามนักรบขั้นสูงจะมีพลังงานชีวิต และพลังในการฟื้นฟูที่สูงมาก โดยใช้พลังภายใน
ทั้งจี้เซียและจี้ซูมีสายเลือดเผ่าอีกาอัคคี ร่างของพวกเขาถูกห่อหุ้มด้วยแสงสีทอง ผู้คนจำนวนมากที่มีพลังระดับต่ำจะเห็นเพียงแค่แสงและไฟปะทะกันเท่านั้น

หลังการต่อสู้ผ่านไปนานพอสมควร จี้เซียสูดหายใจเข้าลึกๆและชกไปที่จี้ซูอย่างแรงกว่าร้อยครั้ง
ร่างของจี้ซูแทบแหลกเป็นเสี่ยงๆ กระดูกซี่โครงเขาหักแตกเป็นชิ้นๆ เขากระเด็นถอยหลังไปราวกับลูกปืนใหญ่
ร่างของเขากระเด็นไปชนกับภูเขาที่ห่างออกไปหลายไมล์ ป่าโดยรอบกลายเป็นทะเลเพลิง จี้เซียเหยียบขึ้นไปบนลูกบอลแสง และลอยอยู่บนทะเลสาบขณะที่มองไปที่จี้ซู

“จี้ซูน้องข้า เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า ตำแหน่งหัวหน้านักรบยังคงเป็นของข้า”

บาดแผลตามตัวของจี้เซียเริ่มฟื้นฟูเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น

“จี้เซียพี่ข้า การต่อสู้ยังไม่รู้ผล” จี้ซูพูดเขาหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง มีลำแสงส่องออกมาจากแขนซ้ายของเขา และมีกระบองประหลาดปรากฏออกมาในมือของเขา กระบองถูกห้อมล้อมไปด้วยเปลวไฟ

“ข้าบังเอิญได้รับสมบัติเวทย์มนตร์ที่สืบทอดกันมา พี่ข้าลองรับการโจมตีนี่ดู”

จี้ซูลอยขึ้น บาดแผลของเขาได้รับการฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว