จี้ฮ่าวหัวเราะ เขาพุ่งเข้าไปหาจี้หวู่ที่นอนกองอยู่บนพื้น และกำลังร้องออกด้วยความเจ็บปวด

บนตัวจี้หวู่มีแสงสีแดงที่ทรงพลังห่อหุ้มเขาอยู่ ตั้งแต่ยังเล็กๆจี้ฮ่าวศึกษาเวทย์มนตร์จากพวกนักบวชในเผ่า เขารู้จักพลังลึกลับแทบทุกชนิด เขาคุ้นกับพลังทางสายเลือดของแต่ละเผ่าเป็นอย่างดี

สิ่งที่เขาเห็นจากตัวของจี้หวู่นั้นเป็นแสงสีแดงราวกับเลือด มันเป็นพลังทางสายเลือดของเผ่านกกระเรียนอย่างแน่นอน จี้หวู่เป็นคนของเผ่ากาอัคคี ทำไมเขาถึงใช้พลังสายเลือดของเผ่าอื่น เขาทรยศต่อบรรพชนอย่างไม่ต้องสงสัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งมันเกิดขึ้นที่พิธีบูชา

จี้ฮ่าวหัวเราะคิกคัก เมื่อเขากำลังคิดว่าบรรดาพวกผู้อาวุโสจะคิดยังไงเกี่ยวกับเรื่องนี้

“พอได้แล้ว” จี้ซูตะโกน เมื่อเห็นจี้ฮ่าวเกือบจะถึงตัวจี้หวู่ เขายกแขนขึ้นและหันไปทางจี้ฮ่าว

จี้ฮ่าวสัมผัสได้ถึงพลังอันรุนแรงกำลังพุ่งมาที่เขา อุณหภูมิในอากาศสูงขึ้น จี้ฮ่างร้องออกด้วยความเจ็บปวด เขาโดนพลังไฟของจี้ซูเข้าอย่างจัง ลูกไฟขนาดใหญ่เผาจี้ฮ่าวทั่วทั้งร่าง

ในขณะนั้นวงเวทย์บนชุดหนังของเขาเริ่มมีเถาวัลย์จำนวนมากโผล่ออกมา เพื่อคุ้มกันตัวของจี้ฮ่าว เถาวัลย์ลบล้างไฟออกจากร่างของจี้ฮ่าว มันคือวงเวทย์โล่สีเขียว เป็นเวทย์ลับของเผ่าซินหยี ที่ชิงฟูร่ายเอาไว้ มันจะทำงานโดยอัตโนมัติเมื่อผู้สวมใส่ได้รับอันตราย วงเวทย์ของชิงฟูได้ปกป้องชีวิตของจี้ฮ่าวเอาไว้ จี้ฮ่าวถอยห่างออกมา

บนตัวของจี้ซูเปล่งแสงขึ้น บนผิวหนังของเขามีลูกบอลแสงขนาดกำปั้นสามลูก ปรากฏขึ้นบริเวณหน้าอกและช่วงท้องด้านล่าง รอบๆลูกบอลแสงนั้น มีจุดส่องแสงขึ้นมามากกว่า 12 จุด มันคือจุดชีพจรพลัง ซึ่งมันจะอยู่ในตัวของผู้ใช้พลังทุกคนตั้งแต่เกิด

แต่อย่างไรก็ตาม ในการเปิดจุดชีพจรพลังแต่ละจุด มันต้องใช้ความพยายามในการฝึกฝนอย่างหนัก แต่ละจุดชีพจรมันสามารถปลดปล่อยพลังภายในออกมา เมื่อนักรบขั้นสูงใช้จากพลังจุดชีพจร จะปรากฏให้เห็นเป็นจุดส่องแสงบนผิวหนังของเขา

จี้ซูได้รับความอับอายอย่างมาก เขาจ้องไปที่จี้ฮ่าวโดยไม่พูดอะไร
จี้เซียเดินขึ้นมาข้างหน้าพร้อมกับขวานอันใหญ่ของเขา เขาจ้องไปที่จี้ซู

“จี้ซู เจ้าไม่รู้สึกละอายบ้างรึ?” จี้เซียพูด

จี้ซูเพียงแค่ใช้พลังเล็กน้อยโจมตีใส่จี้ฮ่าว แต่จี้ฮ่าวถูกเผาจนเกือบจะเป็นเถ้าถ่าน ถ้าเขาไม่ได้วงเวทย์ของชิงฟูช่วยเอาไว้ เขาไม่มีทางรอดจากไฟนั้นได้เลย

เมื่อผู้คนเห็นแผลของจี้ฮ่าวทำให้พวกเขาเริ่มไม่พอใจ

“ช่วงน่าละอายนัก นักรบขั้นสูงโจมตีใส่เด็ก?”

“จี้ซู เจ้าทำให้บรรพชนของเราต้องอับอาย”

“ช่างขี้แพ้ เจ้ามันขี้แพ้เหมือนกับลูกของเจ้า ลูกของเจ้ามันคนทรยศ ใช้พลังสายเลือดของเผ่านกกระเรียน”

“สายเลือดของพวกเราไม่ดีเท่าเผ่านกกระเรียนงั้นรึ? เจ้าแต่งงานกับผู้หญิงเผ่านกกระเรียนนั้นยังไม่เป็นไร แต่ลูกของเจ้าละทิ้งพลังสายเลือดของเรา ไอ้คนสารเลว แกยังเป็นพวกเราอยู่ไหม”

ผู้คนจำนวนมากเริ่มตะโกนด่าจี้ซู ถึงแม้ผู้แข็งแกร่งเท่านั้นถึงจะเป็นที่ยอมรับ แต่การที่นักรบขั้นสูงโจมตีใส่เด็กพวกเขาไม่อาจจะยอมรับได้ จี้ซูมีพลังระดับนักรบขึ้นสูง ในขณะที่จี้ฮ่าวเป็นแค่นักเวทย์ฝีกหัด และยังเป็นแค่เด็กเท่านั้น การที่จี้ซูจู่โจมจี้ฮ่าวนั้นทำให้เผ่าเสื่อมเสีย และที่แย่ไปกว่านั้นลูกชายเขาพึ่งจะปลดปล่อยพลังสายเลือดของเผ่านกกระเรียน

ในดินแดนรกร้างทางใต้ จะให้ความสำคัญกับพลังทางสายเลือดของพวกเขามาก เด็กคนที่ปลดปล่อยพลังทางสายเลือดของเผ่าอื่นในพิธีบูชาถือเป็นการทรยศ
นักรบนับพันชักอาวุธออกมาและจ้องไปที่จี้ซู แม้แต่พรรคพวกของจี้ซูเองก็ยังถอยห่างออกมา

เจียงโบปรากฏขึ้นมาจากฝูงชน เขาโกรธมากกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาจ้องไปที่เจียงเหยาเหมือนอยากจะตีนางให้ตายซะตรงนั้น การที่จี้หวู่ปลดปล่อยพลังของเผ่านกกระเรียนเป็นความคิดของแม่โง่ๆของเขา
เจียงโบจะจัดการกับสถานการณ์นี้อย่างไร ในเมื่อจี้หวู่กลายเป็นคนทรยศไปแล้ว ที่นี่เป็นพิธีบูชาของเผ่ากาอัคคีมันเสี่ยงเกินไปที่จะเกิดสงครามระหว่างเผ่า

ในบรรดาเผ่าที่อยู่ในอำนาจของนกกระเรียนนั้น เผ่ากาอัคคีถือว่ามีอำนาจมากที่สุด ถ้าหากเกิดสงครามขึ้น เจียงโบต้องรับผิดชอบในฐานะเป็นหัวหน้านักบวชและเป็นปู่ของจี้หวู่ เขาอาจถูกตำหนิอย่างหนัก จนถึงขั้นสูญเสียตำแหน่งไปเลยก็ได้

เจียงโบเดินไปกระซิบข้างๆหูของจี้ซู จี้ซูทำสีหน้าตกใจอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเขาได้ยินสิ่งที่เจียงโบพูด เขาลังเลอยู่ชั่วครู่ จากนั้นเขาก็พุ่งตัวเข้าไปปลิดชีวิตของจี้หวู่ทันที

“หวู่!” เจียงเหยากรีดร้องออกมา นางช็อคกับสิ่งที่เกิดขึ้น
การตายของจี้หวู่ทำให้คนที่ตะโกนอยู่เงียบไปในทันที

“ด้วยความเคารพ ท่านหัวหน้านักบวช และท่านอาวุโสทั้งหลาย มันเป็นความผิดของข้าเองที่ไม่ได้อบรมลูกชายให้ดี” จี้ซูกัดฟันพูด

“เขาทรยศต่อสายเลือดของพวกเรา แต่ตอนนี้เขาตายแล้ว”
จี้ซูสูดลมให้ใจเข้าลึก เขากรีดข้อมือของเขาด้วยเล็บเลือดไหลลงบนพื้น

“ข้าขอสาบานด้วยเลือดและจิตวิญญาณ ข้าจะไม่มีวันทรยศต่อเผ่า ผู้ทรยศได้ตายไปแล้ว ตอนนี้ข้าขอท้าจี้เชีย”

จี้คุยและนักบวชคนอื่นๆ จ้องไปที่ร่างของจี้หวู่ และหยักหน้าพร้อมกัน จี้คุยจับไปที่มีดที่ลอยอยู่ด้านหน้าของเขาและพูดช้าๆว่า

“ต่อหน้าบรรพชนและทุกคนในเผ่า ทุกคนมีสิทธิจะท้าประลองเพื่อชิงตำแหน่งของผู้อื่นได้ ไม่ว่าจะตำแหน่งหัวหน้า หรือตำแหน่งของข้าก็ตาม”

จี้คุยหยิบอาวุธของเขาขึ้นมา และชี้ไปที่จี้เซีย

“จี้เซีย เอานี่ไป เจ้าเคยใช้มันเอาชนะพ่อของเจ้า และขึ้นเป็นหัวหน้านักรบ ตอนนี้แสดงให้พวกเราเห็นว่าเจ้ายังเหมาะสมกับตำแหน่งหัวหน้านักรบ”

“ครับ!” จี้เซียตอบรับเสียงดัง

จากนั้นร่างกายของเขามีเปลวไฟสีทอง ปรากฏออกมาจากผิวหนังของเขา ปกคลุมไปทั่วร่างกลายเป็นมนุษย์เพลิง ลูกบอลแสงขนาดเท่าหัวคนปรากฏที่ท้องของเขา มีจุดส่องแสง 42 จุด บนแขนและขาของเขา

จี้ฮ่าวประหลาดใจกับสิ่งที่เห็น เขาถอยหลังออกมา

“ท่านพ่อ ข้าคิดว่าท่านสูญเสียพลังจนตกจากนักรบขั้นสูงไปแล้วซะอีก ตอนนี้พ่อยังเป็นนักรบขั้นสูง?”

จี้เซียมองมาที่จี้ฮ่าวพร้อมกับรอยยิ้ม และหันกลับไปทางจี้ซู ที่มีสีหน้าเต็มไปความตกใจ

“จี้ซูน้องข้า จริงอยู่ที่ชีพจรของข้าถูกทำลายเมื่อ 10 ปีก่อน แต่ในช่วงเวลาสิบปีที่ผ่านมา ข้าได้ปลดปล่อยจุดอื่นๆอีก49จุด”

จากนั้นความเงียบเปลี่ยนเป็นความคึกคัก นักรบนับพันตะโกนเชียร์จี้ เซีย