GOS ตอนที่ 10 – เจตนารมณ์แห่งดาบ

 

ณ ใจกลางป่าทึบ

 

ด้วยการปรากฏตัวอย่างฉับพลันของสัตว์ร้ายระดับ 1 — ลิงยักษ์หลังสีน้ำตาล ทำให้โรจาจำเป็นที่จะต้องเผชิญหน้ากับมัน

 

หลังจากที่โรจาฆ่าสัตว์ร้ายระดับ 3 หมูป่ายักษ์ และกำลังจะเดินจากไป ลิงยักษ์ตัวนี้ก็โผล่ออกมาตรงหน้าเขา

 

ร่างยักษ์ของมันสูงกว่าโรจาเกือบ 3 เท่า ตัวของมันในตอนนี้ราวกับภูเขาอันสูงชันที่ขวางทางโรจาอยู่

 

มันทำให้เขารู้สึกกดดันไม่น้อย

 

ลิงยักษ์หลังสีน้ำตาลนั้นมีพลังแขนอันแข็งแกร่ง เพียงแค่เห็นกล้ามแขนที่เป็นมัดๆของมันก็สามารถบอกได้เลยว่ามันสามารถฉีกหมูป่ายักษ์ออกเป็นชิ้นๆได้อย่างง่ายดาย

 

มันมีพละกำลังมากกว่าหมูป่ายักษ์หลายเท่า!

 

โรจาเพ่งพินิจมองสัตว์ร้ายตัวนี้ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

 

“การประเมินครั้งนี้มันจะโหดเกินไปแล้ว! ฉันกล้าบอกเลยว่าต่อให้ทหารเรือฝึกหัดกว่า 10 คนมารุมเจ้าสัตว์ร้ายตัวนี้ พวกเขาก็ไม่สามารถเอาชนะมันได้!!”

 

โฮก—!

 

ดูเหมือนว่าลิงยักษ์หลังสีน้ำตาลจะไล่ล่าหมูป่ายักษ์เพื่อที่จะนำมากินเป็นอาหาร อย่างไรก็ตาม เมื่อมันมาถึง มันกลับพบว่าโรจาที่เป็นเพียงสิ่งมีชีวิตเล็กๆ ได้ตัดหน้ามันไปเสียแล้ว!

 

เมื่อถูกแย่งเหยื่อไป เจ้าลิงยักษ์ก็รู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก!

 

มันเอามือทุบหน้าอกตัวเองไม่ยั้ง พร้อมกับปลดปล่อยเจตนาฆ่าออกมา!

 

และแทบจะในทันทีที่มันพุ่งเข้าหาโรจา!

 

ความรวดเร็วของมันไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบกับหมูป่ายักษ์ได้เลย เจ้าลิงยักษ์ง้างกำปั้นไปข้างหลัง จากนั้นก็ทุบลงไปยังตัวโรจาอย่างแรง

 

และแทบจะเป็นเวลาเดียวกันกับที่ดาบโฮโนะสึกิตวัดสวนไป — โรจาต้องการที่จะตัดมือของมัน!

 

ฟุ่บ—!

 

เลือดสาดในชั่วพริบตา พร้อมกับรอยเลือดกระจายไปทั่ว

 

ความคมของดาบโฮโนะสึกิ แม้แต่ลิงยักษ์หลังสีน้ำตาลก็ไม่อาจต้านท้านได้! อย่างไรก็ตาม ‘พลังป้องกัน’ของมันนั้นสูงยิ่งกว่าหมูป่ายักษ์เป็นอย่างมาก โรจาสามารถตัดได้เพียงเนื้อของมันเท่านั้น ไม่สามารถตัดกระดูกอันแข็งแกร่งของมันได้!

 

โฮก—!

 

ในตอนแรกเจ้าลิงยักษ์คิดว่ามันสามารถกำจัดโรจาที่เป็นเพียงแมลงตัวเล็กๆได้ในหมัดเดียว มันไม่คาดคิดเลยว่านอกจากกำจัดไม่ได้แล้ว โรจายังสามารถสร้างบาดแผลให้มันได้!

 

เมื่อเห็นว่าตัวเองได้รับบาดเจ็บเจ้าลิงยักษ์ก็เต็มไปด้วยความโกรธ

 

ในป่าเล็กๆบนเกาะแห่งนี้ มันคือสัตว์ร้ายที่แข็งแกร่งที่สุด! ไม่มีสัตว์ร้ายตัวไหนกล้าหือกับมัน แม้แต่สัตว์ร้ายระดับ 1 ตัวอื่นๆก็ไม่มีข้อยกเว้น!

 

และนั่นทำให้มันกลายเป็นดั่งราชาบนเกาะแห่งนี้!!

 

แต่ในตอนนี้ เจ้าแมลงตัวเล็กกระจ้อยตรงหน้ากลับสามารถสร้างความเสียหายแก่มันได้ นั่นทำให้เจ้าลิงยักษ์รู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก และต้องการที่จะฉีกโรจาออกเป็นชิ้นๆ!

 

“ฉันสามารถตัดลึกลงไปใต้ผิวหนังและกล้ามเนื้อของมันได้ แต่ดูเหมือนว่ากระดูกของมันจะแข็งเกินไป … ดูเหมือนว่าค่าพละกำลังของฉันจะมีไม่พออย่างงั้นสินะ”

 

หลังจากที่จบการโจมตีแรก โรจาก็กระโดดถอยออกมาราวๆ 10 เมตร และหยุดนิ่งอยู่ตรงนั้น

 

“เข้ามาในป่าได้ไม่นาน ฉันก็ต้องต่อสู้กับสัตว์ร้ายที่แข็งแกร่งแบบนี้ …”

 

โรจาเงยหน้าขึ้น ใบหน้าของเขาไร้ซึ่งความหวาดกลัว แต่กลับเผยรอยยิ้มจางๆออกมา

 

“นี่มันโชคดี ? หรือโชคร้ายกันแน่นะ?”

 

โรจาค่อยๆยกโฮโนะสึกิขึ้น เขากระชับมันแน่น พร้อมกับชี้ดาบไปยังเจ้าลิงยักษ์

 

ลิงยักษ์หลังสีน้ำตาล รู้ว่าตัวเองกำลังถูกยั่วยุ มันคำรามออกมา พร้อมกับเอามือทุบหน้าอกตัวเองไม่ยั้ง แล้วพุ่งเข้าหาโรจาอีกครั้ง!

 

แต่คราวนี้มันไม่ยอมพลาดเหมือนกับคราวที่แล้ว ดวงตาของเจ้าลิงยักษ์จับจ้องมายังดาบโฮโนะสึกิตลอดเวลา เมื่อมันเข้าประชิด ทันใดนั้นโรจาก็ยกดาบขึ้นและเตรียมตวัดลง! — แต่เจ้าสัตว์ร้ายระดับ 1 ไม่ยอมอยู่เฉย มันใช้นิ้วสองนิ้วคีบหนีบตรงใบมีดดาบ!

 

ใบหน้าของเจ้าลิงยักษ์ปรากฏรอยยิ้มเยาะออกมา มันจ้องมองโรจาด้วยความดูถูก ก่อนที่จะใช้แรงอันมหาศาลของมันกระชากดาบออกจากมือโรจา แล้วเตรียมที่จะสำเร็จโทษเจ้าแมลงตัวกระจ้อยที่บังอาจทำร้ายมัน!

 

อย่างไรก็ตาม

 

ลิงยักษ์หลังสีน้ำตาลไม่ทันสังเกตุเห็นเลยว่า ในจังหวะที่ดาบหลุดออกจากมือของโรจานั้น ประกายตาของเขาเต็มไปด้วยเปลวเพลิง!

 

พรึบ—!

 

เปลวเพลิงสีทองได้ปะทุขึ้น — ดาบโฮโนะสึกิได้ปลดปล่อยเปลวเพลิงออกมา!

 

เปลวเพลิงสีทองได้ปรากฏขึ้นอย่างกระทันหัน ทำให้เจ้าลิงยักษ์สีน้ำตาชะงักไปครู่หนึ่ง และในขณะที่มันกำลังหันไปมองเปลวเพลงที่กำลังลุกไหม้อยู่ในมือของมันนั้นเอง—

 

ตูม—!

 

เปลวเพลิงสีทอองก็ได้ระเบิดขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับเริ่มลุกลามไปยังใบหน้าของมัน!

 

เจ้าลิงยักษ์หลังสีน้ำตาลรู้สึกราวกับพระอาทิตย์ตกใส่ — ดวงตาคู่ใหญ่ของมันแสดงออกถึงความหวาดกลัว และมันก็รีบกระโดดหนีไปอย่างไม่ลังเล

 

อย่างไรก็ตาม มันสายเกินไป

 

ถึงแม้เจ้าลิงยักษ์จะรวดเร็ว แต่เปลวเพลิงนั้นเร็วกว่า! — เปลวเพลิงสีทองได้เข้าครอบคลุมทั้งร่างกายของมัน!

 

เกิดเสียร้องโหยหวนขึ้นตามทิศทางที่มันกระโจนหนีไป พร้อมกับกลิ่นเนื้อย่างอันหอมกรุ่นราวกับกลิ่นบาร์บีคิวฟุ้งกระจายไปทั่ว

 

อ๊า—!

 

เสียงคำรามอันทรงพลังของสัตว์ร้ายระดับ 1 ในตอนแรกได้แปรเปลี่ยนเป็นเสียงร้องโหยหวนเสียแล้ว

 

เปลวเพลิงสีทองที่ระเบิดอย่างฉับพลัน นอกจากทำลายดวงตาทั้งสองของมันแล้ว ยังลุกไหม้ไปทั่วทั้งตัว และเริ่มแผดเผามัน!

 

ลิงยักษ์หลังสีน้ำตาลรู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก มันไม่ต้องการที่จะต่อสู้กับโรจาอีกต่อไป ระหว่างหลบหนีมันได้สะดุดรากไม้จนล้มลง ก่อนที่จะกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดแล้วกลิ้งไปมาบนพื้นเพื่อดับไฟที่กำลังย่างสดมัน!

 

อย่างไรก็ตาม

 

แม้ว่ามันจะกลิ้งไปมาสักแค่ไหน แต่มันก็ไม่สามารถดับเปลวเพลิงที่กำลังแผดเผาตัวมันได้ ตรงกันข้าม เปลวเพลิงนั้นกลับลุกลามไปยังต้นไม้บริเวณรอบๆและยิ่งลุกโชนขึ้น ใหญ่ขึ้น!

 

จนรอบๆตัวของเจ้าลิงยักษ์เริ่มกลายเป็นทะเลเพลิง!

 

….

 

“นี่มัน…?”

 

“นี่มันเป็นไปไม่ได้!”

 

ณ ภายในห้องกว้างบนเรือรบ เกือบทุกคนในห้องต่างอุทานออกมา

 

“เปลวเพลิงลุกไหม้ออกมาจากดาบ หรือว่านี่จะเป็น ‘เจตนารมณ์แห่งดาบ’?”

 

“นี่ ล้อกันเล่นใช่ไหม!”

 

ดวงตาของทหารเรือภายในห้องต่างเบิกกว้างจนแทบถลน พวกเขาต่างจ้องมองไปยังโรจาด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ!

 

เนื่องจากโรจานั้นเป็นคนแรกที่ได้ปะทะกับสัตว์ร้ายระดับ 1 จึงไม่แปลกที่จะกลายเป็นจุดสนใจของทุกคนภายในห้อง — พวกเขาต่างหันไปจ้องมองหน้าจอของโรจา

 

ในตอนที่ลิงยักษ์ใช้นิ้วทั้งสองของมันคีบดาบของโรจาไว้ได้ ทุกคนต่างก็คิดว่าโรจาจะต้องถูกมันฉีกเป็นชิ้นๆ!

 

อย่างไรก็ตาม

 

จู่ๆก็มีเปลวเพลิงลุกโชนขึ้นมาจากดาบ จากนั้นเปลวเพลิงก็ได้พุ่งเข้ากลืนกินลิงยักษ์หลังสีน้ำตาลทั้งตัว!

 

เหล่าทหารเรือต่างจ้องมองภาพตรงหน้าด้วยความเหลือเชื่อ

 

โดยเฉพาะอดีตพลเรือเอกเซเฟอร์ ในตอนแรกที่เขาเห็นโรจาสังหารหมูป่ายักษ์ในดาบเดียวนั้น เขาก็คิดว่าค่อนข้างยอดเยี่มแล้วกับการฝึกหนักกับการ์ปในระยะเวลาแค่ 1 เดือน

 

แต่ตอนนี้โรจากลับสามารถปลดปล่อยเปลวเพลิงออกมาได้ ทำให้ดวงตาของเขาแทบจะถลนออกจากเบ้า!

 

นี่มันเรื่องตลกอะไรกัน!!

 

โรจานั้นไม่ใช่ผู้ใช้ผลไม้ปีศาจ ไม่อย่างนั้นการ์ปก็คงจะพูดเรื่องนี้ออกมานานแล้ว และดูจากประสิทธิภาพในการฝึกฝนของโรจาในอดีตก็พอจะบอกได้ว่าเขานั้นไม่น่าจะใช่ผู้ใช้ผลปีศาจ!

 

ที่สำคัญเปลวเพลิงนั้นถูกปลดปล่อยออกมาจากตัวดาบ มันไม่ได้ถูกปลดปล่อยออกมาจากตัวของโรจาโดยตรง เห็นได้ชัดว่ามีความเป็นไปได้เพียง 2 ประการเท่านั้น

 

ประการแรกคือ โรจาได้ตวัดดาบของเขาอย่างรวดเร็ว รวดเร็วมากๆจนให้เกิดแรงเสียดสีอย่างรุนแรงในอากาศจนเกิดเปลวเพลิงลุกโชนขึ้น! หรืออีกประการหนึ่ง …

 

ดาบโฮโนะสึกิได้ปลดปล่อย ‘เจตนารมณ์แห่งดาบออกมา’!

 

เจตนารมณ์แห่งดาบ — เจตนารมณ์แห่งอัคคี!!