7/8
Ep.51
กวาดตามองเข้าไปในถุงเก็บของ ซูเฉินพบขวดแก้วบรรจุน้ำยาชนิดต่างๆ
ปัจจุบันเขามีโพชั่นอยู่ในครอบครอง 5 ประเภท ได้แก่ [โพชั่นต้านไวรัส] , [โพชั่นรักษา] , [โพชั่นกายภาพ] , [โพชั่นฟื้นฟูพลังเวทมนต์เต็มจำนวน] , [โพชั่นสัตว์เลี้ยง]
ในบรรดาน้ำยาทั้งหลาย [โพชั่นต้านไวรัส] มีอยู่มากถึง 7 ขวด อันดับถัดมาเป็น [โพชั่นสัตว์เลี้ยง] จำนวน 3 ขวด ส่วนที่เหลือมีอย่างละขวดเท่านั้น
ซูเฉินแยกโพชั่นออกเป็นหมวดหมู่ต่างๆ จากนั้นก็เริ่มจัดระเบียบหินพลังงาน
พิจารณาแล้วว่าอาจเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น เขาเติมหินพลังงานธรรมดาทั้งหมดลงไปใน [ปืนพกเพาส์] แต่ละกระบอกมีกระสุนบรรจุไว้มากกว่า 100 นัด
หินพลังงานเลเวล 1 ที่เหลืออีก 20 ถูกติดตั้งให้ [นักรบจักรกล]
ด้วยหินพลังงานเลเวล 1 จำนวน 20 ก้อน ก็ไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องพลังงานของ [นักรบจักรกล] อีกต่อไป
สำหรับหินพลังงานเลเวล 2 ที่มีก้อนเดียว มันถูกวางไว้รวมกับ [อัญมณีอัพเกรด]
จากนั้น เขาก็เริ่มคัดแยกเมล็ดพันธุ์
จำนวนและปริมาณของเมล็ดพันธุ์มีมากกว่าโพชั่น
ปัจจุบันซูเฉินมี [เมล็ดพันธุ์ไม้ผลแข็ง] , [เมล็ดพันธุ์ต้นขนมปัง] , [เมล็ดพันธุ์ต้นแอปเปิ้ล] , [เมล็ดพันธุ์ต้นกล้วย] , [เมล็ดพันธุ์สตรอเบอร์รี่] , [เมล็ดพันธุ์แตงโม]
หลังจำแนกหมวดหมู่เมล็ดพันธุ์เหล่านี้แล้ว ซูเฉินก็หยิบ[เมล็ดพันธุ์ต้นขนมปัง] ออกมา
คำอธิบายที่เขาได้รับในตอนแรกก็คือ หลังจากปลูก [เมล็ดพันธุ์ต้นขนมปัง] จะเติบโตและออกผลในระยะเวลาอันสั้น และวัฏจักรออกผลแต่ละรอบ กินเวลาเพียง 24 ชั่วโมงเท่านั้น
ในเมื่อตอนนี้เป็นเวลาว่าง ซูเฉินเลยตั้งใจจะตรวจสอบผลลัพธ์ของมัน
เขาออกไปขุดดินจากข้างนอก ก่อเป็นกองแล้วฝัง [เมล็ดพันธุ์ต้นขนมปัง] ไว้ข้างใน รดน้ำเพิ่มอีกหน่อย จากนั้นยืนดูอยู่ข้างๆ
ไม่กี่ลมหายใจต่อมา ฉากมหัศจรรย์พลันบังเกิดขึ้น
ผุดต้นกล้าสีเขียวเล็กๆงอกขึ้นมาจากกองดิน มันเติบโตอย่างบ้าคลั่งด้วยความเร็วที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
สิบนาทีผ่านไป มันเติบโตเป็นพืชพรรณสูงสองเมตร ลำต้นมีความหนาเท่าต้นขามนุษย์ ยืดตรงดูเป็นสัดเป็นส่วน ด้านบนดูคล้ายหลังคาทรงร่ม ใบกว้างเขียวขจี ดูชุ่มชื้นมีชีวิตชีวา
ขณะรับชมด้วยความประหลาดใจ ซูเฉินยังพบว่ามีดอกไม้ขนาดเท่าชาม เบ่งบานอยู่ใต้ทรงพุ่มใต้หลังคา มีทั้งสิ้นสิบดอก กระจุกตัวกัน มีสีสันสวยงาม
“มันจะออกผลเลยใช่ไหม?” ซูเฉินจ้องมองไปที่ดอกไม้เหล่านั้น
ระหว่างความคิดนี้วาบผ่านเข้ามาในใจ เห็นแค่เพียงดอกไม้เริ่มเหี่ยวเฉา ร่วงลงกับพื้นดินพร้อมๆกัน และถูกแทนที่ด้วยผลไม้สีเหลืองอ่อน ซึ่งเป็นสีเดียวกันกับขนมปัง
ตอนแรกที่พวกมันผุดขึ้น ผลไม้เหล่านั้นมีขนาดเพียงนิ้วหัวแม่มือเท่านั้น แต่พริบตาเดียวมันก็โตจนมีขนาดเท่าลูกแอปเปิ้ล และยังคงโตขึ้นเรื่อยๆจนมีขนาดเท่าแตงโมก่อนจะหยุดขยายตัว
มองไปยังผลไม้รูปร่างประหลาดตา ซูเฉินเอ่ยพึมพำ “สรุปว่ามันเป็นขนมปัง หรือผลไม้กันแน่?
ปรับอารมณ์ไปพักหนึ่ง ซูเฉินก็ยื่นมือออกไปเด็ดมันออกมาชิ้นหนึ่ง กัดเข้าปาก
“รสชาติไม่เลว!” ซูเฉินกล่าวชมเชยไม่หยุดปาก
ผลไม้นี้ที่อยู่ในมือเขา ไม่เพียงแต่มีกลิ่นหอมของขนมปัง แต่ยังผสมผสานไปด้วยความหวานอันเป็นเอกลักษณ์ของผลไม้ ละมุนและอร่อยมาก
ซูเฉินไม่ได้กินขนมปังมานานแล้ว เขารีบกลืนมันลงไป
ผลไม้ของต้นขนมปังชิ้นหนึ่งตกลงในกระเพาะเขา แต่เจ้าตัวยังไม่รู้สึกอิ่มเลย หลังจากกินไปอีกสองสามผลถึงค่อยยอมหยุดลง
หลังจากรับประทานจนอิ่มท้อง ซูเฉินก็เก็บผลไม้ที่เหลือทั้งหมด ใส่ไว้ในถุงเก็บของ
วงจรการออกผลของต้นขนมปังคือ 24 ชั่วโมง หากเก็บมันไม่ทันจะเสียของเปล่า
ต่อมา ซูเฉินหยิบ [เตาอเนกประสงค์] ที่เพิ่งได้รับมาใหม่ เริ่มศึกษามัน
