Ep.44
พวกนักล่าซอมบี้ที่อยู่ไม่ไกล เมื่อเห็นซูเฉินวิ่งเข้าไปในเหมืองก็ต้องสั่นสะท้าน
“เจ้าหมอนั่นมันบ้าไปแล้ว เขาต้องการใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อซอมบี้!”
“อย่าไปสอดรู้สอดเห็นเรื่องของเขาเลย เมื่อกี้ใครกันนะที่เพิ่งชมเขาว่าแข็งแกร่ง?”
“ต่อให้แข็งแกร่งแค่ไหน ก็ไม่ควรแส่หาที่ตายไม่ใช่หรือ?”
“ปล่อยเขาตายก็ดีเหมือนกัน หินพลังงานบนตัวเขาจะได้ตกเป็นของพวกเรา”
การเคลื่อนไหวของซูเฉิน กลายเป็นที่ถกเถียงของเหล่านักล่าอีกครั้ง
มีกระทั่งหลายคนที่เริ่มรู้สึกสนุก พร้อมรับชมความทุกข์ของคนอื่น พวกเขาคิดว่าครั้งนี้ซูเฉินจะต้องตายอย่างแน่นอน เตรียมพร้อมฉกฉวยผลประโยชน์ที่กำลังมาถึงอย่างใจจดใจจ่อ
อีกด้านหนึ่ง ขณะที่ซูเฉินกำลังวิ่งไปถึงขอบทางเข้าอุโมงค์เหมือง เขาก็ชะลอความเร็วลง ปลดปล่อยพลังจิตออกไป
มีวลีที่ว่าหากรู้จักระมัดระวัง เรือก็จะมั่นคงตลอดทั้งหมื่นปี ในเมื่อมีข้อมูลว่าข้างในเหมืองมีซอมบี้เป็นหมื่นตัว ก็ต้องใจเย็นเข้าไว้ หากผิดพลาดเรืออาจพลิกคว่ำได้
เพื่อความปลอดภัย ซูเฉินหมอบลงกับพื้น ค่อยๆคลานเข้าไปยังขอบอุโมงค์ จากนั้นโผล่หัวขึ้น ชะโงกมองลงไปข้างในโพรงที่ลาดเอียงของอุโมงค์เหมือง
พื้นที่ในอุโมงค์ไม่ใหญ่มากนัก แต่ลึกมาก
ลึกเกินกว่าจะมองเห็นด้านล่าง ดำสนิทไม่เห็นปลายทางของมัน
หากมองตามผนังหินรอบอุโมงค์ จะเป็นถนนที่ทอดยาวลงเป็นเกลียว ระหว่างทางจากด้านบนสุดถึงล่างสุด หนาแน่นไปด้วยซอมบี้ สายตาของซูเฉิน พยายามมองลงไปให้ไกลที่สุด พบว่ามีซอมบี้อยู่เกือบ 10,000 ตัว
ส่วนซอมบี้ที่อยู่ลึกลงไปในปลายอุโมงค์ คงไม่พ้นเป็นพวกที่มีระดับน่าสะพรึงกลัว
ซูเฉินสูดหายใจลึก สงบสติอารมณ์ จากนั้นหยิบหินก้อนหนึ่งขึ้นจากพื้น ขว้างไปยังซอมบี้ที่อยู่ข้างหน้า
เกิดเสียงดังโป๊ก!
หินกระแทกลงบนหัวซอมบี้อย่างแม่นยำ
“โฮ .. ฮืออออ ฮืออออ ..”
ซอมบี้ที่ถูกโจมตีโกรธจัดทันที หินก้อนเดียวสามารถสร้างคลื่นกระเพื่อมนับพัน ซอมบี้ที่อยู่รอบๆต่างส่งเสียงคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยว
เมื่อพวกมันเห็นหน้าซูเฉินชะโงกมาจากขอบอุโมงค์เหมือง ก็พากันวิ่งออกมาอย่างบ้าคลั่ง
เป้าหมายของซูเฉินสำเร็จแล้ว เขาหันหลังวิ่ง ถอยไปไกลกว่าหนึ่งไมล์ก่อนจะหยุด
เบื้องหลังเขา เป็นฝูงซอมบี้น่าเกลียดน่ากลัวทะลักออกจากเหมือง
สิบ ยี่สิบ สามสิบ …จำนวนเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง พริบตาเดียวเกินกว่าหนึ่งร้อย และขยับไปเป็นสองร้อย
“พี่เฉินล่อซอมบี้ออกมาได้จริงๆ แต่จำนวนมันจะเยอะไปหน่อยแล้ว!”
ในป่าโปร่ง หยางฮ่าวเห็นฝูงซอมบี้พุ่งเข้าหาซูเฉิน ใบหน้าของเขากลายเป็นน่าเกลียดยิ่ง
หยางเฉียนขบริมฝีปากแน่น ใบหน้าเธอซีดขาวราวหิมะ ดวงตาสะท้อนถึงความวิตกกังวล
ซอมบี้เกือบสองร้อยตัว เว้นแต่คุณจะเป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 3 เท่านั้น ถึงจะสามารถรับมือกับมันได้ แต่ซูเฉินเป็นเพียงผู้วิวัฒนาการเลเวล 1 ไม่มีทางต้านพวกมันได้อย่างแน่นอน
“พี่เฉิน วิ่ง!”
เมื่อเห็นว่าซูเฉินไม่คิดหนี แต่ดันหยุดอยู่กับที่ ทั้งยังตั้งท่าเตรียมสู้ หยางฮ่าวก็ร้องตะโกนอย่างร้อนรน
ขณะเดียวกันเหล่านักล่าซอมบี้ หลังจากเห็นซอมบี้มหาศาลวิ่งออกมาพร้อมกัน ก็กลัวว่าจะติดร่างแห ไม่มีใครกล้าอยู่ดูอีกต่อ เตลิดหนีกระเจิดกระเจิง
…
ซูเฉินรู้ดี ว่าหากอาศัยเพียงพละกำลังสังหารซอมบี้จำนวนมาก ย่อมไม่มีทางไล่กำจัดพวกมันได้หมด ดังนั้นตัดสินใจหยิบ [ปืนพกเพาส์] ออกมาอย่างไม่ลังเล
หินพลังงานที่ได้รับมาก่อนหน้านี้ถูกเติมเข้าไปหมดแล้ว บวกกักหินพลังงานเมื่อครู่ ทำให้มีกระสุนถูกติดตั้งไว้กว่า 50 นัด
เมื่อฝูงซอมบี้พุ่งเข้ามาถึงในระยะสามสิบเมตร ซูเฉินก็เหนี่ยวไก
กระสุนปืนเพียงนัดเดียว ซอมบี้ที่อยู่หน้าสุดก็ล้มลงกับพื้น
ซอมบี้ตัวอื่นๆเมินเฉยต่อการตายของสหาย ทั้งหมดกรูเข้าหาซูเฉินอย่างบ้าคลั่งเมามัน
ซูเฉินเหนี่ยวไกต่อเนื่องหลายสิบครั้ง ซอมบี้นับไม่ถ้วนล้มลงกับพื้น นอกจากนี้ บางตัวยังมีลำแสงสะท้อนออกมาจากศพ
เมื่อเห็นเศษชิ้นส่วน ซูเฉินก็เริ่มรู้สึกตื่นเต้น ความเร็วในการเหนี่ยวไกฉับไวขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
