3/10
Ep.63
ซูเฉินวาดแขนอย่างไม่ใส่ใจ ใบมีดสายลมสีเทาพุ่งจากมือเขา
อีกด้านหนึ่ง ถงเฟยกำลังวิ่งเข้าใกล้ซูเฉิน ใจเธอคิดว่าตัวเองคงรอดแล้ว
แต่ในขณะนั้นเอง จู่ๆก็มีแสงสีเทาสว่างวาบตรงหน้าเธอ ก่อนที่หญิงสาวจะทันได้ตอบสนอง หัวกับตัวก็แยกจากกันแล้ว เธอไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นจนกระทั่งตายไป
หลังจากใบมีดสายลมตัดหัวถงเฟย มันยังคงบินต่อไปข้างหน้า ไม่นานก็ปะทะเข้ากับสัตว์กลายพันธุ์ทั้งสาม สังหารพวกมันตามไปติดๆ
เห็นถึงความโหดเหี้ยมของซูเฉิน หยางหลิงเทียนก็อดสั่นสะท้านไม่ได้ ทว่าเขาไม่กล้าพูดอะไร
“ตายซะก็ดี” หยางฮ่าวสาปแช่งร้ายกาจ
“ทุกคนไปหลบใต้หินใหญ่ก้อนนั้น” ซูเฉินเริ่มกังวลเล็กน้อย
เพราะหลังจากสังหารชาวบ้านในหุบเขา เป้าหมายต่อไปของสัตว์กลายพันธุ์ก็คือพวกเขา และเวลานี้พวกมันเพิ่มจำนวนขึ้นถึงหลักร้อยแล้ว
ขณะเดียวกัน เสียงของพวกซอมบี้ที่อยู่รอบด้านก็เริ่มดังขึ้น ดังขึ้นเรื่อยๆ
หากยังอยู่ที่นี่ต่อไป พวกซูเฉินคงถูกศัตรูประกบโจมตีจากทุกสารทิศ ถึงตอนนั้นคงอันตรายจริงๆแล้ว
โชคดีก็คือ ห่างจากพวกเขาไปราวๆ 100 เมตร มีหินก้อนใหญ่ตั้งอยู่บนที่ราบ มองคล้ายเนินเขาขนาดย่อม สามารถใช้ลดทิศทางการรุกรานจากศัตรูได้
ขอแค่ไปถึงที่นั่น ก็น่าจะมีทางรอด
หลังจากฟังคำของซูเฉิน หยางหลิงเทียนไม่ลังเลอีกต่อไป วิ่งไปข้างหน้าพร้อมกับมีดในมือ
“พวกนายสามตัวก็ไปช่วยเขาเถอะ” ซูเฉินสั่งหมาป่ากลายพันธุ์ทั้งสาม
“อิ๋ง อิ๋ง”
หมาป่ากลายพันธุ์ทั้งสามรับคำ วิ่งไปข้างหน้า
ซูเฉินหยิบ [นักรบจักรกล] ออกจากถุงเก็บของ สั่งให้มันช่วยปกป้องหยางเฉียนกับหยางฮ่าว ส่วนตัวเขาอยู่หลังสุด ปลดปล่อยเวทมนต์โจมตีพวกสัตว์กลายพันธุ์อย่างต่อเนื่อง
ท้องฟ้าเริ่มเกิดเมฆครึ้ม ศึกใหญ่กำลังก้าวเข้าสู่จุดเดือดพล่าน
ซอมบี้และสัตว์กลายพันธุ์นับไม่ถ้วนรายล้อมจากทุกทิศทาง
ซูเฉินเปรียบดั่งเครื่องจักรสังหาร เก็บเกี่ยวชีวิตของสัตว์กลายพันธุ์ไม่หยุดยั้ง ใช้เวลาไม่ถึงนาที สัตว์กลายพันธุ์หลายสิบตัวก็ตายในเงื้อมมือเขา
แต่ในเวลานี้ ความสงสัยลึกๆเริ่มก่อตัวขึ้นในใจเขา
ซอมบี้กับพวกสัตว์กลายพันธุ์ เป็นสายพันธุ์ที่แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด ดังนั้นเมื่อบังเอิญพบกัน พวกมันสมควรสู้กันถึงจะถูก
แต่ซูเฉินกลับพบว่า ซอมบี้และสัตว์กลายพันธุ์คล้ายบรรลุข้อตกลงอะไรบางอย่าง พวกมันแยกกลุ่มกันอย่างชัดเจน ทุ่มกำลังโจมตีมนุษย์อย่างซูเฉินเป็นจุดเดียว
ซูเฉินไม่ทราบ ว่าสถานการณ์เช่นนี้หมายความว่าเช่นไร แต่เขาไม่มีเวลาคิด สมาธิจดจ่ออยู่กับการสังหารศัตรู
เมื่อกลุ่มคนใกล้ไปถึงก้อนหิน ทันใดนั้นซอมบี้ตัวใหญ่จู่ๆก็กระโจนออกมาจากด้านหลังหิน และความเร็วของมันน่าเหลือเชื่อมาก!
พริบตาเดียวสามารถโฉบเข้าประชิดตัวหยางหลิงเทียน
“ซอมบี้เลเวล 2!”
หยางหลิงเทียนแม้ตกใจ แต่ปฏิกิริยาของเขาไม่เชื่องช้า เมื่อซอมบี้เลเวล 2 เข้าใกล้ คมมีดก็ฟาดฟันออกไป
คาดไม่ถึงว่าซอมบี้เลเวล 2 ตัวนั้นจะไม่หลบเลี่ยง มันอาศัยร่างกายที่แข็งแกร่งต้านทานคมมีดเอาไว้
ได้ยินเพียงเสียง กริ๊ก!
มีดยาวในมือของหยางหลิงเทียนฟันลงบนอกซอมบี้เลเวล 2 ทว่ากลับสร้างเพียงรอยแผลตื้นๆเท่านั้น มิอาจทำร้ายมันถึงขั้นเสียชีวิตได้
ซอมบี้เลเวล 2 ไม่รอช้า ฉวยโอกาสนี้กัดลงบนไหล่ของหยางหลิงเทียน กระชากเนื้อสดๆออกมาในคำเดียว
“อ๊าาาากกกก!”
หยางหลิงเทียนแผดเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด เขายกเท้าขึ้น ถีบซอมบี้เลเวล 2 ออกไป
ซวนเซไปหลายก้าว ก่อนล้มลงกับพื้น
“คุณพ่อ ..!”
หยางเฉียนและหยางฮ่าวเห็นหยางหลิงเทียนล้มลงกับพื้น ทั้งยังได้รับบาดเจ็บ ใบหน้าของเขาและเธอซีดเผือดถึงขีดสุด
ช่วงเวลานั้น ซอมบี้เลเวล 2 โผเข้าหาหยางหลิงเทียนอีกครั้ง
ขณะที่หยางหลิงเทียนล้มลงกับพื้น เขาก็ได้เสียความสามารถในการต่อสู้และการเคลื่อนไหวไปแล้ว
เมื่อเห็นว่าชีวิตของหยางหลิงเทียนกำลังมาถึงจุดจบ ซูเฉินก็ลงมือ
พลังแห่งจิตวิญญาณกระจายออกไป ห่อซอมบี้เลเวล 2 เอาไว้
วินาทีต่อมา ฉากแปลกๆก็ปรากฏขึ้น
เห็นแค่เพียงซอมบี้เลเวล 2 ลอยอยู่กลางอากาศ ราวกับว่ามันถูกผูกมัดด้วยพลังที่มองไม่เห็น ไม่ว่าจะพยายามดิ้นหรือพลิกตัวอย่างไรก็มิอาจขยับเขยื้อนได้
