350

Ep.350

ซูเฉินมองหาคนเพื่อสอบถามเกี่ยวกับข้อมูลของร้านยู่หลิน

ร้านยู่หลินไม่ใช่ร้านค้าที่ใหญ่ที่สุดในเมืองทงเทียนก็จริง แน่นับว่ามีชื่อเสียงไม่น้อย

เมื่อสอบถาม ซูเฉินก็ทราบที่ตั้งของร้านยู่หลินอย่างรวดเร็ว

ร้านยู่หลินอยู่ทางทิศเหนือของเมืองทงเทียน โดยเมืองทงเทียนจะแบ่งออกเป็นสี่เขต เหนือ ใต้ ออก ตก โดยตำแหน่งของซูเฉินตอนนี้คือทิศใต้ หากใช้วิธีการเดินไปยังทิศเหนือ จำเป็นต้องใช้เวลาหลายชั่วโมง

โชคดีที่มีรถฐานทัพสำหรับรับส่งแขกในเมืองทงเทียน ตรงส่วนนี้เหมือนกับรถแท็กซี่ในชีวิตก่อน ช่วยอำนวยความสะดวกสบายได้เยอะ

อย่างไรก็ตาม รถฐานทัพสำหรับรับส่งแขกประเภทนี้ มีขนาดเล็กกว่ารถฐานทัพทั่วไปมาก คันหนึ่งสามารถรองรับได้ไม่เกินสามคนเท่านั้น

แต่ตราบใดที่มีหินพลังงาน ปัญหาเรื่องการเดินทางก็สามารถแก้ไขได้อย่างง่ายดาย

ซูเฉินเช่ารถฐานทัพสามคันในคราวเดียว ขับตรงไปยังร้านยู่หลินทางทิศเหนือ

ครึ่งชั่วโมงต่อมา รถฐานทัพทั้งสามก็จอดลงเบื้องหน้าอาคารสูงแห่งหนึ่ง

และชั้นแรกของอาคารหลังนี้คือร้านยู่หลิน

ซูเฉินจ่ายค่าโดยสาร เดินเข้าไปในร้านพร้อมกับทุกคน

พนักงานเห็นซูเฉินและคนอื่นๆมีบุคลิกไม่ธรรมดา รีบปั้นยิ้มบนใบหน้า ก้าวออกมาต้อนรับ “ยินดีต้อนรับทุกท่าน ไม่ทราบมีอะไรให้ทางเรารับใช้?”

ซูเฉินยิ้มและกล่าวว่า “เจ้าของร้านคุณอยู่ที่นี่ไหม ฉันมีธุรกิจใหญ่จะหารือด้วย”

ได้ยินแบบนั้น แววตาของพนักงานสว่างไสวขึ้นทันที ฉีกยิ้มยิ่งกว่าเดิม “โปรดรอสักครู่ ผมจะรีบไปตามมาเขามาในทันที”

ไม่นานหลังจากพนักงานถอยออกไป ชายชราร่างอ้วน ไว้เครายาวสีขาวคนหนึ่ง ก็กลับมาพร้อมกับเขา

ชายชราร่างอ้วนเดินใกล้เข้ามา สำรวจมองซูเฉินและคนอื่นๆ เอ่ยถามว่า “สหายทั้งหลาย ฉันคือเจ้าของร้านยู่หลิน ได้ยินว่าคุณมีธุรกิจจะหารือ?”

ซูเฉินกล่าวตรงประเด็น หยิบเอาใบของต้นผลแก่นแท้ออกมา ยื่นไปเบื้องหน้าชายชราร่างอ้วนแล้วถามอย่างใจเย็นว่า “วันนี้พวกคุณเพิ่งซื้อต้นไม้ชนิดหนึ่งที่มีใบแบบนี้มาจากตลาดที่ราบเทียนซาง มันยังคงอยู่ในมือพวกคุณใช่ไหม? ผมต้องการซื้อมัน เรื่องราคาสามารถต่อรองกันได้”

ชายชราร่างอ้วนก้มหน้าเพ่งมองใบไม้ใกล้ๆ ก่อนพยักหน้าเล็กน้อย “ใช่ พวกเราซื้อต้นไม้ที่มีใบแบบนี้มาจริงๆ แต่มันถูกส่งไปงานประมูลแล้ว”

“งานประมูลอะไร?” ซูเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย

“แน่นอนว่าเป็นงานประมูลที่จัดขึ้นในเมืองทงเทียน” ชายชราร่างอ้วนกล่าวอย่างเปิดเผย

“คุณพอจะขอของคืนได้รึเปล่า? ผมยินดีจ่ายให้หลายเท่าจากราคาเดิม” ซูเฉินถามอย่างไม่มั่นใจ

เขาไม่เคยเข้าร่วมงานประมูลมาก่อน แต่เขารู้ดีว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น

ของที่ปรากฏในงานประมูล ตราบใดที่มีคุณค่าสูง คนในงานจะแย่งชิงมันเพื่อให้มาอยู่ในครอบครอง

ก็จริงที่ซูเฉินมีหินพลังงานจำนวนมากอยู่กับตัว แต่ต้นผลแก่นแท้ คือวัตถุทางจิตวิญญาณ ถ้ามีคนรู้เกี่ยวกับมัน ในงานคงกลายเป็นบ้าคลั่ง

แม้สุดท้ายซูเฉินจะเป็นคนชนะประมูลต้นผลแก่นแท้ไปก็ตาม แต่เขาคงต้องยอมเสียหินพลังงานจำนวนมหาศาลอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ชายชราร่างอ้วนรู้สึกหวั่นไหวอยู่บ้าง แต่สุดท้ายก็ยังถอนหายใจและกล่าวว่า “ของที่ส่งไปงานประมูลแล้ว อย่างไรก็ต้องลงประมูล และมีแต่ต้องประมูลมาเท่านั้นถึงจะได้ครอบครอง ”

“งั้นจะเปิดงานประมูลเมื่อไหร่? ที่ไหน?” ซูเฉินกล่างเสียงหม่น

หากอีกนานกว่าจะเปิดงานประมูล ซูเฉินกำลังชั่งใจอยู่ว่าจะเข้าไปปล้นมันเลยดีหรือไม่

เพราะท้ายที่สุดแล้ว เขายังมีเรื่องอื่นที่ต้องทำ ไม่สามารถอยู่รอไปตลอดได้

“จะมีการเปิดงานประมูลพรุ่งนี้ที่ใจกลางเขตเหนือ” ชายชราร่างอ้วนไม่ได้ปิดบังอะไร

ซูเฉินพยักหน้าเล็กน้อย ถ้าแค่วันเดียว เขารอได้

จากนั้นหยิบหินรวมดาราและหินดาราชีพจรปฐพีขึ้นมา เอ่ยถามว่า “คุณมีแร่สองชนิดนี้ขายไหม?”

“เมื่อก่อนเคยมี แต่ตอนนี้ไม่เหลือแล้ว” ชายชราร่างอ้วนส่ายหัว ยิ้มเจื่อนๆ แล้วอธิบายเพิ่มเติมว่า “แร่ทุกชนิดที่มีคุณสมบัติสายฟ้า ทั้งหมดถูกกว้านซื้อโดยคนของคฤหาสน์เจ้าเมือง ส่วนแร่สีดำอีกชิ้นที่คุณถามถึง จะถูกนำขึ้นประมูลเช่นกัน”

‘บ้าเอ๊ย!’

ซูเฉินลอบสบถในใจ กล่าวขอบคุณชายชราร่างอ้วน แล้วออกจากร้านยู่หลิน