Ep.345
“ใครกันที่กล้าสังหารคนของนิกายขวงฉี? จงไสหัวออกมายอมรับความตายซะ!”
ถังจ้านเป็นชายวัยกลางคนที่มีรูปร่างเตี้ย ทันทีที่ปรากฏตัว ก็ตวาดลั่นเสียงดัง
“เป็นท่านปู่ผู้นี้เองที่ลงมือ!”
ซูเฉินแค่นเสียงเย็นชา แสดงสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม
ดูเหมือนว่ายอดฝีมือของนิกายขวงฉี ในสายตาของซูเฉิน พวกเขาไม่ต่างจากมดปลวกกลุ่มหนึ่งเท่านั้น
“ต่อหน้าถังจ้าน เจ้าหนุ่มนั่นยังกล้าโอหังอีกหรือ?”
“ผู้ไม่รู้ย่อมไม่กริ่นเกรง เขายังเด็กเกินกว่าจะรู้ความ”
…
ทันทีที่ซูเฉินพูดจบ เสียงซุบซิบนินทาดังขึ้นอีกระลอก
ริมฝีปากถังจ้านกระตุกเล็กน้อย ข่มความโกรธในหัวใจเขา กวาดสำรวจซูเฉินด้วยความเย็นชา กัดฟันกล่าวว่า “เจ้าหนู ความตายใกล้เข้ามาแล้วยังทำเป็นเก่งอีก! ขอยอมรับว่าแกยั่วโมโหฉันสำเร็จแล้ว! กล้าประกาศชื่อตัวเองออกมารึเปล่า?”
ในสายตาเขา ซูเฉินเหมือนคนที่ตายไปแล้ว
อย่างไรก็ตาม การฆ่าซูเฉินและคนอื่นๆ ไม่เพียงพอที่จะดับความโกรธในหัวใจเขา
ดังนั้นคิดฉวยโอกาสนี้ รวดกำจัดคนที่อยู่เบื้องหลังซูเฉินซะเลย
ด้วยวิธีนี้ ทุกคนก็จะได้เป็นที่ประจักษ์ ว่าราคาที่ต้องจ่ายสำหรับการล่วงเกินนิกายขวงฉีนั้นไม่ง่ายดายแค่ความตาย แต่ต้องถูกสังหารเก้าชั่วโคตร!
“ทำไมฉันจะไม่กล้าพูด? ตั้งใจฟังให้ดี บิดาคือโม่เฉิงกง!”
ซูเฉินแค่นเสียงเย็นชา ผุดยิ้มมุมปาก “นอกจากนี้ ขอแจ้งข่าวเพิ่มอีกอย่างนึง ว่านายน้อยขยะจากนิกายขวงฉีของพวกแก ก็ถูกฉันฆ่าตายไปแล้วเช่นกัน!”
ทันทีที่ประโยคนี้หลุดออกมา ผู้คนโดยรอบสั่นสะท้าน
มีนายน้อยหลายคนในนิกายขวงฉี แต่มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่หายตัวไปเมื่อเร็วๆนี้ นั่นคือหลี่มู่หาว
และหลี่มู่หาวคือบุตรชายคนโปรดของหลี่จ้านเทียน ประมุขแห่งนิกายขวงฉี
การสังหารญาติสนิทของหลี่จ้านเทียน เท่ากับเป็นการท้าทายความพิโรธของนิกายขวงฉีทั้งหมด
ชายหนุ่มที่ชื่อ ‘โม่เฉิงกง’ ผู้นี้ ความบ้าของเขามันเกินขอบเขตของคนปกติทั่วไปแล้ว
“ที่แท้เป็นแก!”
ใบหน้าของถังจ้านเต็มไปด้วยความโกรธ แต่ในหัวใจกลับตื่นเต้นเป็นอย่างมาก
เพราะในเมื่อหลี่มู่หาวตายลงด้วยน้ำมือของโม่เฉิงกงผู้นี้ ตราบใดที่เขาสามารถจับอีกฝ่ายหรือฆ่ามัน จะถือเป็นการสร้างผลงานครั้งใหญ่
และจะต้องได้รับความโปรดปรานจากหลี่จ้านเทียนอย่างแน่นอน นั่นหมายความว่าตำแหน่งในนิกายขวงฉีของเขาจะมั่นคงยิ่งขึ้น
คิดได้แบบนี้ เขาก็ไม่สามารถปกปิดความตื่นเต้นในใจได้ ทะยานเข้าหาซูเฉิน
ในฐานะที่เป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 3 ความว่องไวของเขารวดเร็วมาก พริบตาเดียวเกือบประชิดตัวซูเฉิน
“เจ้าหนู ตายซะ!”
ถังจ้านแสยะยิ้ม ซัดกำปั้นขนาดเท่าชามข้าวลงบนใบหน้าซูเฉิน
“ก็แค่มดปลวก!”
ซูเฉินยิ้มเยาะ ต่อยสวนกลับไป
ได้ยินเพียงเสียงดังตูม!
ทั้งคนทั้งร่างของถังจ้านถูกหมัดของซูเฉินระเบิดเป็นเศษเนื้อปลิวว่อน
ได้เห็นฉากนี้ ทุกคนต่างตกตะลึงจนลืมหายใจ
หมัดเดียว แค่หมัดเดียวสามารถทำให้ยอดฝีมือสิบอันดับแรกของนิกายขวงฉีกลายเป็นผุยผง
ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่ผู้วิวัฒนาการเลเวล 3 อ่อนแอถึงขนาดนี้?
แล้วนี่มันเป็นเรื่องจริงงั้นหรือ?
หลังจากสังหารถังจ้าน ซูเฉินก็หันไปมองคนอื่นๆของนิกายขวงฉีอีกครั้ง มุมปากเขาโค้งงอขึ้นเล็กน้อย “ลูกพี่ของพวกแกตายแล้ว ว่าไง? ไม่สนใจไปอยู่เป็นเพื่อนเขาหน่อยหรอ?”
ว่ากระไร?
หลายคนไม่ทันตอบสนอง ตะลึงนิ่งอยู่ที่เดิม
ส่วนบรรดาคนที่ได้สติมาก่อน หวาดกลัวจนหัวใจแทบวาย
เพราะความหมายในคำพูดของซูเฉิน ชัดเจนว่าต้องการให้พวกเขาทั้งหมดตาย! อ๊า!!!
แล้วพวกเขาจะทำยังไง? จะรอความตายอยู่เฉยๆ? หรือต่อสู้กลับไป?
ความตื่นตระหนกแพร่กระจายเข้ามาในหัวใจของพวกเขา
แต่หากเผชิญหน้ากับซูเฉินที่สามารถสังหารยอดฝีมือเลเวล 3 ได้ดั่งใจนึก พวกเขาจะทำอะไรได้?
“วิ่ง!!!!”
ไม่รู้ว่าใครเป็นคนแรกที่ตะโกน แต่ทุกคนจากนิกายขวงฉีหันหลังหลบหนีกันทันที
ดวงตาของซูเฉินหรี่แคบลง จากนั้นใบมีดสายลมพัดกวาดออกไป ตามมาติดๆด้วยเสียงกรีดร้องน่าสังเวช
โอ้สวรรค์!
นั่นเขายังเป็นปรมาจารย์มนตราที่ทรงพลังอีกด้วย!
ฝูงชนรอบด้านต้องตกตะลึงอีกครั้ง
