Ep.328
“พวกเราลงมือ! ฆ่าพวกมันซะ!” หยางซือลี่ประกาศสั่งกลุ่มมนุษย์เข้าโจมตีเช่นกัน
เธอรู้ดี ว่าชายหนุ่มที่อยู่ข้างหน้าเธอน่าจะเป็นปรมาจารย์พลังจิต และปรมาจารย์มนตราเลเวล 4
หากต้องการารอดชีวิตจากเงื้อมมือของยอดฝีมือเช่นนี้ หนทางเดียวคือต้องอาศัยลูกน้องของเธอล้อมโจมตี
ลูกน้องของหยางซือลี่ไม่ลังเลเลยซักนิด พวกเขาร้องตะโกน กระโจนเข้าหาซูเฉิน
ที่เข้ามามีราวๆ 30 คน ในหมู่พวกเขามีผู้วิวัฒนาการเลเวล 2 อยู่หลายคน
มองไปยังฉากนี้ ซูเฉินยิ้มหยาม ชกหนึ่งหมัดออกไป
หึ่ง หึ่ง หึ่ง หึ่ง!
ช่วงวินาทีที่ซูเฉินลงมือ อากาศที่ว่างเปล่าพลันสั่นสะเทือน
เห็นแค่เพียงเงาหมัดผุดพรายในอากาศ สร้างความตะลึงลานแก่ผู้คน
“นี่มันอะไรกัน!!”
เผชิญกับฉากอันแปลกประหลาดเช่นนี้ บรรดาเหล่าคนที่พุ่งเข้ามาเกิดความลังเลขึ้นเล็กน้อย
รูม่านตาของหยางซือลี่หดวูบลงทันใด เธอร้องตะโกนด้วยความตกใจ “วิชาหมัด! ไม่ใช่แค่สองอาชีพ แต่ที่แท้เขายังเป็นผู้วิวัฒนาการที่ทรงพลังอีกด้วย!”
พลังงานที่ต้องใช้เพื่อปลดปล่อยวิชาหมัดนั้นสิ้นเปลืองเป็นอย่างมาก และมีเพียงผู้วิวัฒนาการที่มีร่างกายแข็งแกร่งเป็นพิเศษเท่านั้นถึงจะสามารถควบคุมมันได้
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หยางซือลี่ดั่งถูกอัสนีบาตฟาดผ่า พายุและคลื่นลมก่อตัวขึ้นในหัวใจเธอ
อีกฝ่ายเป็นผู้ฝึกตนทุกอาชีพ!
แถมทั้งหมดยังไปถึงระดับเลเวล 4 แล้ว!
…
“หมัดดาวตก!”
ซูเฉินตะโกนเสียงดัง ซัดหนึ่งหมัดออกไป
ปรากฏเงากำปั้นผุดขึ้นกลางอากาศ วินาทีถัดมา ท่ามกลางเสียงกระดูกแตกหักและเสียงกรีดร้อง ลูกน้องกว่า 30 คนของหยางซือลี่ พริบตาเดียวกลายเป็นกองเนื้อเลอะเลือน!
อึก ..!
ได้เป็นสักขีพยานของฉากนี้ หยางซือลี่กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก หัวใจเธอคล้ายถูกแผดเผาเป็นขี้เถ้า
ไม่ไกลออกไป เจียงคุนหวาดกลัวยิ่งกว่า ลอบร้องในใจ “โอ้สวรรค์! นั่นเขายังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า? มีผู้ฝึกตนที่ทรงพลังเช่นนี้ปรากฏตัวขึ้นในโลกได้อย่างไร?”
เนื่องจากถูกพันธนาการโดยเวทย์ไม้ของซูเฉิน แม้เจียงคุนจะพยายามดิ้นรนสุดกำลัง รีดเร้นพลังงานทั้งหมดออกมา แต่ก็ไม่สามารถสั่นคลอนเถาวัลย์ใต้ฝ่าเท้าได้เลย
“จะทำอย่างไรดี?” เจียงคุนเริ่มคุมสติไม่อยู่ ทั้งร่างเขาเปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็น
ตอนนี้ สิ่งเดียวที่เขาหวังพึ่งได้คือลูกน้องซอมบี้กว่า 500 ตัวของเขา
ทว่าสิ่งที่ปรากฏในสายตา คือลูกน้องตนกำลังถูกสังหารหมู่ ล้มตายลงอย่างต่อเนื่อง
ฝั่งตรงข้าม ทุกคนล้วนเป็นผู้วิวัฒนาการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหุ่นเชิดโลหะ นั่นน่าจะอยู่ในเลเวล 4 เพราะมันสังหารซอมบี้ได้ง่ายดายราวกับบี้มด
เจียงคุนตระหนักว่าสถานการณ์จบสิ้นแล้ว จึงหยุดดิ้นรน
ไม่กี่นาทีต่อมา ซอมบี้ทั้ง 500 ตัวก็ถูกสังหาร
หวู่หยางและคนอื่นๆเริ่มขุดหินพลังงาน
ซูเฉินหรี่ตา กวาดมองสำรวจ ไม่นานก็ปรากฏเศษชิ้นส่วนแวววาวกว่า 50 ชิ้นในสายตาเขา
มองไปยังภาพนี้ มุมปากของซูเฉินอดยกยิ้มขึ้นมาไม่ได้
แต่เนื่องจากต้องกำจัดหยางซือลี่และเจียงคุน ดังนั้นไม่รีบร้อนเก็บชิ้นส่วน
ซูเฉินเดินไปหาหยางซือลี่ เอ่ยอย่างเฉยเมยว่า “บอกที่มาที่ไปของแกมาเดี๋ยวนี้ อย่าบังคับให้ฉันต้องลงมือ”
หยางซือลี่ตัวสั่น กัดฟันตอบ “ถ้าจะฆ่าก็ฆ่าซะ ฉันจะไม่ยอมบอกอะไรทั้งนั้น!”
ซูเฉินไม่คิดสุภาพกับเธอเช่นกัน ง้างแขนและซัดตูม!ระเบิดหัวเธอ จากนั้นหันไปทางเจียงคุนต่อ
“ผู้อาวุโส ฉันจะพูด ฉันยอมบอกทุกอย่าง ได้โปรดอย่าฆ่าฉัน!”
เห็นหยางซือลี่ปากแข็ง ซูเฉินก็ฆ่าเลย ช่างโหดเหี้ยมอย่างหาที่ใดเปรียบ เจียงคุนหวาดกลัวมาก เริ่มเล่าโดยไม่รอให้ซูเฉินถาม
“แกรู้งานดีนี่” ซูเฉินปาดจมูกเขา เดินเข้ามาใกล้ๆ เอ่ยว่า “งั้นก่อนอื่นบอกมา ว่าแกมีที่มาที่ไปอย่างไร?”
“เรียนอาวุโส ฉันมาจากเมืองจินอา เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของโต้วหวู่ฉาง” เจียงคุนกล่าวด้วยความหวาดกลัวลนลาน
ก่อนที่จะมายังเขตหยูหลิน ซูเฉินเคยเห็นเมืองจินอาบนแผนที่จากหน้าจอควบคุมส่วนกลางมาก่อน ซึ่งมันเป็นเมืองที่มีขนาดเท่ากับเมืองจิงกัง
สำหรับโต้วหวู่ฉาง เขาไม่เคยได้ยินชื่ออีกฝ่ายมาก่อน
