Ep.291

 

ต้องขอบอกว่า ในทะเลแห่งการหลงเลือน ยังมีสัตว์ทะเลอยู่อีกมากมาย และมักอยู่รวมตัวกันเป็นฝูง

 

ไม่นาน ซูเฉินก็พบพวกมันอีกฝูงหนึ่ง ครั้งนี้เกาะกลุ่มกันประมาณ 2,000 ตัว

 

ก่อนออกล่า เขาตัดสินใจเติมพลังงานให้อิ่มท้อง

 

โดนเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากได้รับ [หม้อแรงดันอเนกประสงค์] มา การได้กินอาหารที่ปรุงด้วยวิธีใหม่เป็นอะไรที่น่าลิ้มลองอย่างยิ่ง

 

หลังจากกินดื่มกันจนหนำใจแล้ว ทุกคนก็เริ่มออกล่าสัตว์ทะเลต่อ

 

 

หลายวันต่อมา ซูเฉินยังคงออกล่าสัตว์ทะเลไม่หยุด

 

ไม่ว่าในทะเลแห่งการหลงเลือนจะมีสัตว์ทะเลอยู่มากมายเพียงใด พวกมันก็ไม่อาจต้านทานการไล่ล่าของซูเฉินได้

 

จนสุดท้าย ก็ไม่เหลือเงาของสัตว์ทะเลให้เห็นอีกเลย

 

พวกมันถูกฆ่าตายหมดแล้วหรือ? ไม่ใช่! เหตุผลก็เพราะสัตว์ทะเลไม่เหมือนซอมบี้ พวกมันมีภูมิปัญญาทางจิต

 

เมื่อเห็นสหายตกตายเป็นจำนวนมาก จึงตัดสินใจพากันอพยพออกจากทะเลแห่งการหลงเลือน ว่ายหนีไปยังอาณาเขตอื่น หรือไม่ก็ดำลึกลงไปใต้ทะเล

 

เมื่อไม่เหลือสัตว์ทะเลให้ฆ่า ซูเฉินก็ไม่คิดเที่ยวเตร่อยู่ในทะเลแห่งการหลงเลือนอีกต่อไป

 

สำหรับเรื่องการเดินทางไปยังเขตทะเลอื่น หรือทะเลลึก เขายังไม่มีความคิดจะทำเช่นนั้นในตอนนี้

 

แน่นอน เมื่อซอมบี้และสัตว์กลายพันธุ์บนเกาะเฉียนหยูถูกกวาดล้างจนหมด เป้าหมายต่อไปย่อมเป็นทะเลเขตอื่น

 

หลังจากกวาดสายตามองหน้าจอควบคุมส่วนกลาง ซูเฉินก็เลือกตำแหน่งเทียบท่า

 

หลังจากกลับขึ้นมาบนแผ่นดิน สิ่งแรกที่เขาทำคือนำเต่าทรราชปราณฟ้าเข้าไปใน [พื้นที่สัตว์เลี้ยง]

 

[พื้นที่สัตว์เลี้ยง] ตอนแรกมีพื้นที่แค่ 10 ลูกบาศก์เมตรเท่านั้น เดิมมันไม่เป็นไปไม่ได้เลยที่จะใส่เต่าทรราชเข้าไป

 

แต่ซูเฉินใช้ [อัญมณีอัพเกรด] เพิ่มพื้นที่ของมันเป็น 300 ลูกบาศก์เมตรในลมหายใจเดียว จนมากพอที่จะจับเต่าทรราชใส่เข้าไปได้

 

นอกจากนี้ ถุงเก็บของก็ได้รับการอัพเกรดเพิ่มพื้นที่เป็น 300 ลูกบาศก์เมตรเช่นกัน

 

แม้แต่ [พื้นที่เพาะปลูก] ก็ยังได้รับการอัพเกรด แต่น้อยกว่าพื้นที่อื่นๆ เพียง 100 ลูกบาศก์เมตรเท่านั้น

 

เพื่อทำทั้งหมดนี้ ซูเฉินได้ใช้ [อัญมณีอัพเกรด]ทั้งหมด แถมยังใช้แต้มพลังงานในการแลกเปลี่ยนไปอีกจำนวนหนึ่ง

 

อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับปริมาณที่ใช้ไปแล้ว ปริมาณที่กอบโกยมาได้มหาศาลกว่ามาก

 

ช่วงที่ผ่านมา สัตว์ทะเลหลายหมื่นตัวถูกล่า ดรอปชิ้นส่วนหลายพัน

 

ส่วนใหญ่ถูกแปลงเป็นแต้มพลังงาน

 

และแต้มพลังงานตอนนี้ ได้ทะลุเกินเลข 8 ไปเป็นที่เรียบร้อย หากไม่ถูกนำออกไปใช้ซะก่อน บางทีอาจมีมากกว่านี้

 

ในส่วนศพของสัตว์ทะเล ถุงเก็บของในตอนนี้ใกล้จะเต็มแล้ว

 

หินพลังงานเลเวลต่างๆที่เก็บเกี่ยวได้ มีนับหลายหมื่นก้อน

 

อาจกล่าวได้เลยว่าทริปเที่ยวทะเลในครั้งนี้ของซูเฉิน ทำกำไรได้นับไม่ถ้วน

 

 

“ซูเฉิน พวกเราจะไปที่ไหนกันต่อ?”

 

หลังจากกลับขึ้นบก [รถศึกอัจฉริยะ] ยังไม่มีทีท่าว่าจะสตาร์ทเครื่อง หวู่หยางเลยเดินเข้ามาถาม

 

ซูเฉินเดิมต้องการกลับไปยังสถานชุมชนเทียนหนาน เพราะอย่างไรเสีย ยังคงมีซอมบี้จำนวนมากอยู่ที่นั่น

 

แต่หลังจากเหลือบมองหน้าจอควบคุมส่วนกลาง เขาพบว่าสถานชุมชนฮั่วหลางอยู่ระหว่างทางไปสถานชุมชนเทียนหนานพอดี เลยเปลี่ยนใจแวะไปดูที่นั่นก่อน

 

“อันดับแรก พวกเราจะไปที่สถานชุมชนฮั่วหลาง แล้วค่อยกลับไปที่สถานชุมชนเทียนหนาน” ซูเฉินกล่าว

 

หวู่หยาง , เฉาหราน และตันหลินรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เพราะท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาอาศัยอยู่ในสถานชุมชนเทียนหนานเป็นเวลาหลายปี จะดีจะร้ายย่อมมีความรู้สึกผูกพันธ์อยู่บ้าง

 

ถัดมา เมื่อล็อคตำแหน่งสถานชุมชนฮั่วหลาง [รถศึกอัจฉริยะ] ก็ออกเดินทางด้วยความเร็วเต็มพิกัด

 

“พี่เฉิน สนใจดวลกันซักตาไหม?”

 

เมื่อเห็นว่าว่างๆไม่มีอะไรทำ หยางฮ่าวหยิบสำรับไพ่ออกมา ชวนซูเฉินเล่นเกมโต้วตี้จู่

 

“วันนี้พวกเราจะไม่เล่นโต้วตี้จู่ มาฟังเพลงกันดีกว่า”

 

ซูเฉินยิ้ม จากนั้นหยิบทีวีสีออกมา และใส่ซีดี [เพลงฮิต 100 อันดับแรก] ลงไป

 

เพลงแรกที่เล่นคือ ‘碟答案’ (คำตอบของคุณ)

 

บางทีโลกเรามันก็เป็นแบบนี้~

 

ฉันยังคงอยู่กับการเดินทาง~

 

ที่ไม่มีใครสามารถอธิบายได้~

 

 

ให้แสงแห่งรุ่งอรุณ

 

เปิดทางก้าวผ่านความมืดมิด

 

สลายความหวาดกลัวทั้งหมด

 

ช่วยให้ฉันพบเจอกับคำตอบ

 

 

เสียงร้องทุ้มต่ำ บวกกับท่วงทำนองอันไพเราะ สะกดผู้ฟังจนเคลิบเคลิ้ม