Ep.226

 

“ยอดฝีมือจากเผ่าพันธุ์อื่นทำร้าย?” ซูเฉินขมวดคิ้ว บ่นงึมงำ

 

ในดินแดนของพืชปีศาจ มีเผ่าพันธุ์อื่นๆปรากฏขึ้นได้อย่างไร?

 

เมื่อบังเกิดข้อสงสัยในใจ ซูเฉินเอ่ยถาม “ทำไมยอดฝีมือจากเผ่าอื่น ถึงข้ามไปยังทวีปของพวกแกได้?”

 

“กลุ่มสุดยอดเผ่าพันธุ์อื่นจ้องจะครอบครองสมบัติศักดิ์สิทธิ์ของพวกเรา พวกเขาร่วมมือกันสร้างทางผ่านเขตแดนโดยใช้สมบัติศักดิ์สิทธิ์ของตัวเอง ซึ่งนั่นคือวิธีที่จะเข้าสู่ทวีปพืชปีศาจได้” ต้นผลอายุวัฒนะอธิบาย

 

หนังตาของซูเฉินกระตุกขึ้นทันที ตามคำบอกเล่าของต้นผลอายุวัฒนะ การคาดเดาก่อนหน้านี้ของเขาผิดทั้งหมดอย่างสิ้นเชิง

 

ผู้แข็งแกร่งเผ่าพืชปีศาจ แท้จริงแล้วไม่ได้หลบหนีเพราะขโมยต้นผลอายุวัฒนะ แต่อีกฝ่ายทำเพื่อต้องการปกป้องสมบัติศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าพันธุ์ต่างหาก สุดท้ายเลยถูกบีบให้เข้ามายังทวีปเสวียนเทียน

 

สมบัติศักดิ์สิทธิ์ แน่นอนว่าหมายถึงต้นไม้วิญญาณหรือต้นผลอายุวัฒนะนั่นเอง

 

เมื่อได้ข้อสรุปดังนี้ ซูเฉินเริ่มไม่อาจสงบใจ มองดูต้นผลอายุวัฒนะ กล่าวเลียบเคียงถาม “ผู้แข็งแกร่งเผ่าพืชปีศาจ ไม่ได้พาหนีมาแค่แกใช่ไหม?”

 

“ใช่ หากรวมฉันด้วย ไม่ว่าจะต้นผลแก่นแท้ หรือต้นอื่นๆ ก็ล้วนถูกพาหนีมาทั้งสิ้น ” ต้นผลอายุวัฒนะตอบอย่างมั่นใจ

 

ได้ยินแบบนั้น ลมหายใจของซูเฉินเริ่มติดขัด มือของเขากำแน่นขึ้นโดยไม่รู้ตัว

 

ก่อนหน้านี้ เขาไม่คิดที่จะตามหาเหล่าต้นไม้วิญญาณที่เหลือ เพราะเดาว่าพวกมันคงอยู่ในทวีปพืชปีศาจ

 

เมื่ออยู่ในอีกโลกหนึ่ง โอกาสที่จะค้นพบพวกมันคงมีน้อยมาก กล่าวโดยทั่วไปแล้วก็เท่ากับเสียเวลาเยอะเกินไป ได้ไม่คุ้มเสียนั่นเอง

 

ทว่าตอนนี้มันต่างออกไป ในเมื่อพวกมันทั้งหมดถูกพามาในทวีปเสวียนเทียน เขาย่อมไม่พลาดโอกาสนี้

 

แน่นอนว่าทวีปเสวียนเทียนนั้นกว้างใหญ่ ยิ่งกว้างก็ยิ่งค้นหาได้ยากลำบาก แต่ไม่มีทางเลือกอื่น ซูเฉินทำได้แค่พยายามค้นหามันด้วยพลังทั้งหมดที่มี หากยังหามันไม่พบจริงๆ หมายความว่าทั้งสองคงไม่มีวาสนาต่อกัน

 

ซูเฉินถอนหายใจยาว กล่าวต่อว่า “ผู้แข็งแกร่งเผ่าพืชปีศาจได้นำพืชโลหิตออกมาด้วยรึเปล่า?”

 

“พืชโลหิตครอบครองสายเลือดที่มีพลังการต่อสู้แข็งแกร่งมากในหมู่พืชปีศาจ มันต้องถูกนำออกมาด้วยอย่างแน่นอน” ต้นผลอายุวัฒนะตอบกลับ

 

ซูเฉินเคยสังหารพืชโลหิตมาก่อน เดิมเขาไม่ทราบว่ามันมีที่มาอย่างไร แต่ตอนนี้ได้คำตอบแล้ว ว่าคงถูกนำออกมาโดยผู้แข็งแกร่งเผ่าพืชปีศาจ และติดอยู่ในเกาะเฉียนหยูแห่งนี้

 

นอกจากนี้ เขายังฉุกคิดได้ถึงข้อเท็จจริงอีกอย่างหนึ่งที่ว่า สิ่งมีชีวิตจากโลกอื่นที่มักปรากฏตัวขึ้นในทวีปเสวียนเทียน มีแนวโน้มเป็นไปได้สูงว่าพวกมันสามารถเข้ามาได้เพราะสมบัติศักดิ์สิทธิ์เช่นเดียวกับที่ใช้บุกทวีปพืชปีศาจ

 

“เสี่ยวโซ่ว นายอยากติดตามฉันไหม?” ซูเฉินใช้คำพูดดีๆกับต้นผลอายุวัฒนะเป็นครั้งแรก เฝ้ามองมันแล้วเอ่ยถามอย่างสงบ

 

ด้วยความสามารถของต้นผลอายุวัฒนะ มีคุณสมบัติครบถ้วนที่จะอยู่เคียงข้างเขา

 

สำหรับพวกพ้อง ซูเฉินมักเรียกพวกเขาอย่างสนิทสนมและจริงใจ

 

ตัวอย่างเช่น เรียก [นักรบจักรกล] ว่าเสี่ยวตี๋ และเรียก [รถศึกอัจฉริยะ] ว่าเสี่ยวจือ

 

หมาป่ากลายพันธุ์ทั้งสามเรียก เสี่ยวชิง , เสี่ยวไป๋ และเสี่ยวฮั่ว

 

หากต้นผลอายุวัฒนะรู้ว่าอะไรดีไม่ดีสำหรับตัวเอง ทุกอย่างคงพูดกันง่ายขึ้น

 

แต่หากมันไม่ตกลงก็ช่วยไม่ได้

 

“เจ้านาย ฉันยินดีจะติดตามท่าน” ต้นผลอายุวัฒนะตอบทันที

 

เห็นได้ชัดว่าตัวมันในปัจจุบันมิได้อยู่ในสถานะสมบัติศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าพืชปีศาจอีกต่อไปแล้ว ดังนั้นไม่มีทางเลือกมากนัก

 

และซูเฉินคือคนที่มีพรสวรรค์ที่สุดที่มันเคยเห็นมา การได้ติดตามผู้แข็งแกร่งเช่นนี้ จะสามารถรับประกันความปลอดภัยของมันได้

 

“ดี!” ซูเฉินยิ้มอย่างมีความสุข

 

คำตอบของต้นผลอายุวัฒนะ ทำให้เขาพอใจมาก

 

ไม่รอช้า เขาใช้ [อัญมณีอัพเกรด] ขยาย [พื้นที่เพาะปลูก] เพิ่มเป็น 30 ลูกบาศก์เมตร

 

พื้นที่ใหม่ทั้งหมดสงวนไว้สำหรับต้นผลอายุวัฒนะ

 

หลังจากปลูกต้นผลอายุวัฒนะแล้ว ซูเฉินก็ออกจากอาคารที่พักอาศัยและกลับไปยัง [รถศึกอัจฉริยะ]

 

“เสี่ยวจือ เดินทางต่อได้” ซูเฉินออกคำสั่งทันทีที่ขึ้นรถ

 

“รับทราบ”

 

[รถศึกอัจฉริยะ] สตาร์ทเครื่อง เริ่มขับเคลื่อนไปตามเส้นทางเดิม