Ep.225
“ตราบใดที่ฉันยังมีชีวิตอยู่ ฉันสามารถให้กำเนิดผลอายุวัฒนะได้อย่างต่อเนื่อง วัฏจักรการออกผลหนึ่งคือทุกสิบปี” พืชปีศาจกล่าว
“ไม่เลว” ซูเฉินพยักหน้าเล็กน้อย รอยยิ้มค่อยๆผุดขึ้นที่มุมปากเขา
ต้นผลอายุวัฒนะสามารถออกผลได้อย่างต่อเนื่อง และสิบปีออกได้ครั้งหนึ่ง นั่นเพียงพอสำหรับตัวเขาเองและคนรอบข้าง
สำหรับคำตอบนี้ ซูเฉินพอใจมาก
“แล้วผลไม้บนต้นตอนนี้ ต้องใช้เวลานานเท่าไหร่กว่าจะถึงเวลาสุก?” ซูเฉินถาม
บนต้นอายุวัฒนะ ออกดอกไปแล้วสิบผล และดูจากกลิ่นอายแห่งชีวิตที่แผ่ออกมา คาดว่าน่าจะสุกได้ระดับหนึ่ง
“ต้องใช้เวลาอีก 5 ปี ถึงจะสุกเต็มที่”
ซูเฉินจดจำไว้ในใจแล้วถามว่า “ในสายพันธุ์พืชปีศาจของแก มีต้นผลอายุวัฒนะอยู่กี่ต้น?”
“ถึงแม้ฉันจะไม่มีพลังต่อสู้ แต่ความสามารถของฉันก็ถือได้ว่าท้าทายสวรรค์ พืชปีศาจที่มีความสามารถท้าทายสวรรค์ ทั้งหมดล้วนมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว” ต้นผลอายุวัฒนะกล่าวด้วยความเย่อหยิ่ง
แม้ท่าทีของต้นผลอายุวัฒนะในตอนนี้จะดูอวดดีไปบ้าง แต่ซูเฉินมิได้ใส่ใจ เพราะท้ายที่สุดแล้ว ต้นผลอายุวัฒนะมีทุนมากพอที่จะเอ่ยเช่นนั้นจริงๆ
“ถ้างั้นพืชปีศาจที่ครอบครองความสามารถท้าทายสวรรค์แบบแก ยังมีอยู่อีกไหม?” ซูเฉินเริ่มเกิดความคิดขึ้นมา
“มี แต่ไม่มากนัก” ต้นผลอายุวัฒนะครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบ “ยังมีต้นผลแก่นแท้ , ต้นผลเวทมนต์ และต้นผลพละกำลัง”
“แล้วพวกมันมีสรรพคุณยังไง?” ซูเฉินถามอย่างใจเย็น
“ต้นผลแก่นแท้สามารถช่วยเพิ่มพลังแห่งจิตวิญญาณได้ , ต้นผลเวทมนต์สามารถช่วยเพิ่มพลังเวทย์ และต้นผลพละกำลังสามารถช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งทางกายภาพ” ต้นผลอายุวัฒนะอธิบาย
พอได้ยินเรื่องนี้ ซูเฉินสูดหายใจลึก ร่องรอยของความตื่นเต้นปรากฏขึ้นบนใบหน้าเขา
ต้นผลไม้เหล่านี้ สามารถเรียกได้ว่าเป็นวัตถุวิญญาณที่หายากและไม่มีใครเทียบในโลกนี้ หากสามารถรวบรวมพวกมันทั้งหมดไว้ในมือ กำลังรบของเขาจะพุ่งทะยานขึ้นเป็นอย่างมาก
“แล้วแกรู้ไหมว่าพวกมันอยู่ที่ไหน?” ซูเฉินถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน
“ฉันไม่รู้” ต้นผลอายุวัฒนะตอบตามตรง
ซูเฉินรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่แล้วก็ตระหนักได้ ว่าแค่เจอต้นผลอายุวัฒนะในครั้งนี้ ก็ถือเป็นโชคลาภอย่างใหญ่หลวงแล้ว
ใจมนุษย์ไม่ใหญ่พอจะที่จะเขมือบได้ทุกสิ่ง เฉกเช่นเดียวกับงูที่คิดกลืนช้าง หากโลภมากเกินไป หวังได้ทุกอย่างในทันที มันจะส่งผลตรงกันข้าม
หลังจากสงบสติอารมณ์ได้แล้ว ซูเฉินก็ถามว่า “แล้วแกมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”
“ถูกเจ้าตัวเล็กจับได้” ต้นผลอายุวัฒนะยื่นกิ่งก้าน ชี้ไปทางชายชราหงอกขาว
ด้วยตัวตนที่ไม่ทราบว่ามีชีวิตมานานกี่ปีแล้ว การเรียกชายชราหงอกขาวว่าเจ้าตัวเล็ก ก็ฟังดูสมเหตุสมผลอยู่
อย่างไรก็ตาม เรื่องที่ชายชราพบต้นไม้ตั้งแต่ยังเด็ก เขาพอจะคาดเดาได้ตั้งนานแล้ว นี่จึงไม่ใช่คำตอบที่เขาต้องการ เอ่ยถามเน้นย้ำว่า “ฉันหมายถึงแกเดินทางจากทวีปพืชปีศาจมายังทวีปเสวียนเทียนได้ยังไง?”
“ถูกพามาที่นี่โดยผู้แข็งแกร่งจากเผ่าพืชปีศาจของพวกเรา” ต้นผลอายุวัฒนะตอบกลับอย่างรวดเร็ว
“อ้อ” ซูเฉินพยักหน้า
วัตถุวิญญาณเช่นต้นผลอายุวัฒนะ สรรพคุณของมันเป็นอะไรที่ล่อตาล่อใจมาก จะถูกพามาที่นี่ก็ไม่แปลก
เขาเดาว่าผู้แข็งแกร่งเผ่าพืชปีศาจคงคิดจะขโมยต้นผลอายุวัฒนะ จึงไม่สามารถอยู่ในทวีปพืชปีศาจได้อีกต่อไป นั่นเป็นเหตุให้มันหลบหนีมายังทวีปเสวียนเทียน
“ผู้แข็งแกร่งเผ่าพืชปีศาจที่พาแกมาไปอยู่ที่ไหนแล้ว?”
“เขาตายไปแล้ว”
“ตายหลังจากผ่านเขตแดนใช่ไหม?” ซูเฉินถาม
ทางผ่านเขตแดน คือประตูเชื่อมต่อระหว่างสองโลก ก่อนที่มันจะเสถียรเต็มที่ จะไม่สามารถผ่านได้ตามใจนึก
และยิ่งแข็งแกร่งเท่าไหร่ ก็ยิ่งผ่านได้ยากขึ้นเท่านั้น
“ความจริงช่างแสนโหดร้าย เขาถูกฆ่าโดยอำนาจเขตแดน แต่ก่อนที่จะพยายามผ่านเขตแดน เขาถูกยอดฝีมือจากเผ่าพันธุ์อื่นๆทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บสาหัสมาก่อนแล้ว” ต้นผลอายุวัฒนะกล่าวอย่างช้าๆ
