11/12
Ep.209
“แถวๆนี้ไม่ค่อยมีซอมบี้และสัตว์กลายพันธุ์อยู่รวมกันเป็นคลื่นเลย … แต่มีอยู่ที่นึงที่น่าจะมีพวกมันรวมตัวกันมากกว่า 10,000 ตัว” กล่าวถึงจุดนี้ หานคุนคล้ายเริ่มลังเลเล็กน้อย เขาเงียบไปชั่วคราว
มองไปยังสีหน้าท่าทีของหานคุนที่ดูจริงจังขึ้นมา ซูเฉินกล่าวอย่างนุ่มนวลว่า “พี่หาน ทำไมถึงเงียบไป สถานที่นั้นคือที่ไหน?”
เดิมหานคุนไม่อยากกล่าวเพราะสถานที่แห่งนั้นอันตรายเกินไป แต่เมื่อลองย้อนนึกถึงความแข็งแกร่งอันน่าสะพรึงของซูเฉิน เขาก็ไม่ลังเลอีกต่อไป กล่าวตามตรงว่า “เมืองอี้เถียน มีซอมบี้เป็นหมื่นตัวรวมกันอยู่ที่นั่น”
“เมืองอี้เถียน … ” ซูเฉินทวนคำ ในสมองทบทวนถึงแผนที่ภูมิประเทศของเกาะเฉียนหยู
แล้วเขาก็จดจำได้อย่างรวดเร็ว ว่ามีสถานที่เช่นเมืองอี้เถียนจริงๆ
อย่างไรก็ตาม เมืองอี้เถียนเป็นเพียงสถานชุมชนขนาดเล็ก เล็กกว่าสถานชุมชนเฝิงซีด้วยซ้ำ แล้วเหตุใดจึงมีซอมบี้อยู่มากมายขนาดนั้น?
“พี่หาน ในเมืองอี้เถียนมีซอมบี้เยอะขนาดนั้นจริงๆน่ะหรือ?” ซูเฉินรู้สึกสับสนเล็กน้อย
หานคุนพยักหน้าอย่างแรงเพื่อยืนยัน “เมื่อสองสามปีก่อน พ่อเคยพาฉันไปที่นั่นครั้งหนึ่ง และนั่นคือจำนวนซอมบี้ที่ฉันเห็นกับตา”
ซูเฉินพยักหน้าเล็กน้อย ดวงตาเขาค่อยๆหรี่แคบลง
ในเมื่อมีซอมบี้จำนวนมากอยู่ในเมืองอี้เถียน ถ้างั้นพรุ่งนี้เขาจะออกเดินทางไปล่า
“เฮียซู เฮียจะไปล่าซอมบี้งั้นหรอ?” สีหน้าของหานคุนดูกังวล
ซูเฉินพยักหน้า
“เฮียซู ซอมบี้ในเมืองอี้เถียนไม่ได้ง่ายดายเช่นนั้น” หานคุนเงียบไปพักหนึ่งค่อยเอ่ยปาก
แม้เขาจะรู้ว่าซูเฉินแข็งแกร่ง แต่เขาก็ยังอดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี
ดังนั้นตัดสินใจว่าจะอธิบายสถานการณ์ของเมืองอี้เถียนให้ฟัง แบบนี้น่าจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการเกลี้ยกล่อมซูเฉิน
หากซูเฉินยังยืนกรานที่จะไป อย่างน้อยซูเฉินจะได้เตรียมรับมือล่วงหน้าได้
“ซอมบี้ในเมืองอี้เถียนแข็งแกร่งมากเลยหรือ?” ซูเฉินเลิกคิ้วถาม
หานคุนอธิบายว่า “ซอมบี้ส่วนใหญ่ในเมืองอี้เถียนอยู่ในเลเวล 1 แต่ในบรรดาพวกมัน มีซอมบี้กลายพันธุ์จำนวนมากที่สามารถโจมตีด้วยเวทย์ธาตุต่างๆได้ ประกอบกับเรื่องที่มีจำนวนนับหมื่น ทำให้ไม่มีใครกล้าลองดีกับพวกมัน”
หลังจากได้ยินเรื่องนี้ ซูเฉินไม่เพียงไม่ตกใจ ตรงกันข้ามกลับเผยท่าทางยินดีออกมา
จริงๆแล้วสำหรับเขา การสังหารซอมบี้เลเวล 1 มันไม่ต่างจากการสังหารซอมบี้ธรรมดา จะตัวไหนก็ฆ่าได้ง่ายๆเหมือนกัน
ยังไงก็ตามผลประโยชน์ที่จะได้รับจากพวกมัน แตกต่างกันราวฟ้ากับเหว
เพราะการสังหารซอมบี้ธรรมดาก็จะได้รับเพียงหินพลังงานธรรมดาเท่านั้น และโอกาสดรอปชิ้นส่วนก็มีไม่มากนัก
ขณะที่การสังหารซอมบี้เลเวล 1 นั่นหมายถึงการได้รับหินพลังงานเลเวล 1 และมีโอกาสดรอปชิ้นส่วนที่สูงกว่า
ด้วยเหตุนี้ ซูเฉินจึงตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะไปที่เมืองอี้เถียน
หานคุนลอบสังเกตซูเฉิน เมื่อเห็นว่าซูเฉินไม่เพียงไม่หวาดกลัว แต่ยังรู้สึกตื่นเต้น เขาก็อดลอบร้องในใจไม่ได้ ‘นี่สินะคือมั่นใจในฐานะผู้แข็งแกร่ง’
เขาสูดหายใจลึก เตือนครั้งสุดท้ายว่า “พี่ซู เมืองอี้เถียนไม่ใช่แค่มีซอมบี้ระดับสูงหรือพวกกลายพันธุ์เท่านั้น แต่ที่น่ากลัวที่สุด คือในกลุ่มพวกมัน มีซอมบี้ที่มีสติปัญญาเลเวล 3 รวมอยู่ด้วย”
ซอมบี้ที่มีสติปัญญา ครอบครองความสามารถในการสั่งการซอมบี้ ตรงจุดนี้จะทำให้กำลังรบของฝูงซอมบี้แข็งแกร่งขึ้นมาก
ซูเฉินไม่เห็นด้วยเล็กน้อย มีกระทั่งร่องรอยของความดูถูกบนใบหน้าเขา
ซอมบี้ที่มีสติปัญญาแล้วอย่างไร เขาไม่ใช่แค่เคยเจอพวกมันเท่านั้น แต่ยังเคยฆ่ามาแล้วกับมือ
ไม่ว่าจะจิ่นเฟยซีหรือเจียงเฉิงเฟิงก่อนหน้านี้ ทั้งคู่ล้วนถูกสังหารลงได้อย่างง่ายดาย
ดังนั้น ซอมบี้ที่มีสติปัญญาตัวนี้ แม้เป็นสิ่งที่น่ากลัวมากในสายตาของผู้อื่น
แต่ในสายตาของซูเฉิน มันเป็นแค่ซอมบี้ระดับสูง ที่สามารถทำลายล้างได้ด้วยฝ่ามือเดียว
ยังไงก็ตาม ซูเฉินเกิดความสงสัยขึ้นมาเล็กน้อย
ว่ากันตามหลักเหตุผลแล้ว ด้วยความแข็งแกร่งของซอมบี้ในเมืองอี้เถียน ก็น่าจะมากพอให้อาละวาดไปทั่วเกาะเฉียนหยู
แล้วเหตุใดพวกมันถึงต้องอาศัยอยู่ในสถานชุมชนเล็กๆอย่างเมืองอี้เถียนด้วยเล่า?
เมื่อยังไม่เข้าใจ ซูเฉินเลยเอ่ยถาม “พี่หาน ซอมบี้ในเมืองอี้เถียน ไม่เคยออกไปที่อื่นเลยหรือ?”
