Ep.204

 

“ท่านผู้นำ … พวกเรารอด … พวกเรารอดตายแล้ว!” ฝูงชนรอบๆหานคุนโห่ร้อง ตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูก

 

เมื่อมังกรเพลิงทมิฬตาย คลื่นสัตว์กลายพันธุ์ที่เหลือก็ตกอยู่ในความโกลาหล

 

พวกมันแตกฮือดั่งสัตว์หลงฝูง พากันถอนตัวจากการปิดล้อม นับว่าสามารถรักษาสถานชุมชนเฝิงซีเอาไว้ได้แล้ว

 

“พี่เฉินสุดยอดไปเลย!”

 

หยางฮ่าวบนรถฐานทัพกระโดดโลดเต้น

 

เฉาหรานที่อยู่ข้างๆกำหมัดแน่น

 

สือต้าหนิวพึมพำ แม้ไม่ทราบว่าเขาพูดอะไร แต่สังเกตเห็นได้ว่าตรงมุมปากมีน้ำลายไหล

 

เฉาหรานถามด้วยความสงสัย “ต้าหนิว นายเป็นอะไร?”

 

สือต้าหนิวกลืนน้ำลาย ยิ้มซื่อๆ “ฉันอยากกินเนื้อมังกร”

 

เฉาหรานกับหยางฮ่าวมองหน้ากัน ในแววตาพวกเขาทอประกายเจิดจ้าพร้อมกัน

 

หวู่หยางเห็นทั้งสามคนนี้คิดถึงแต่เนื้อมังกร ก็อดยิ้มออกมาไม่ได้

 

อีกด้านหนึ่ง คลื่นสัตว์กลายพันธุ์ชะงักงันไปชั่วขณะ เมื่อเห็นผู้นำถูกฆ่า ก็แตกฮือกระเจิดกระเจิง หนีกลับไปยังทิศทางเทือกเขาเหยกู่โดยพร้อมเพรียงอย่างมิได้นัดหมาย

 

“บัดซบ! อย่าหนีนะ!” ซูเฉินเริ่มกังวล ร้องโวยวาย

 

เขามาที่นี่เพื่อสังหารสัตว์กลายพันธุ์ แต่ตอนนี้พวกมันกลับกำลังหนีไปกันหมด! แล้วแบบนี้เขาจะดรอปชิ้นส่วนได้อย่างไร?

 

ซูเฉินโบกมือให้ [รถศึกอัจฉริยะ] ส่งสัญญาณว่าโจมตีพวกสัตว์กลายพันธุ์ได้

 

เพื่อที่จะฆ่าให้ได้มากที่สุด ซูเฉินจึงไม่คิดออมมืออีกต่อไป

 

เวทมนต์ธาตุๆต่างๆถูกผลัดออกมาใช้ในสนามรบ บังเกิดพายุนองเลือดกลางดงสัตว์กลายพันธุ์

 

ตูมมม!

 

เวทย์ไฟแตกตัว สัตว์กลายพันธุ์ในที่เกิดเหตุตายลงนับสิบในคราวเดียว

 

วู้มมม!

 

ใบมีดสายลมสีเทาพุ่งออกไป ผ่าร่างสัตว์กลายพันธุ์หลายสิบตัวนอนแหมะกับพื้น

 

เปรี้ยงงง!

 

เวทย์สายฟ้าอันทรงพลังโหมกระหน่ำ สัตว์กลายพันธุ์คล้ายถูกโยนลงในโรงเชือด ล้มตายเป็นเบือ

 

 

“ธาตุสายฟ้า , ธาตุไม้ , ธาตุไฟ , ธาตุลม , ธาตุน้ำแข็ง … ให้ตายเถอะไอ้แม่ย้อย! เขาคือปรมาจารย์มนตราที่เชี่ยวชาญทุกธาตุ!”

 

หานคุนบนกำแพงเมืองไล่นับธาตุทั้งหมดที่ซูเฉินปลดปล่อยออกมา ทั้งคนทั้งร่างของเขาแข็งทื่อเป็นหิน

 

ในเวลาเดียวกัน [รถศึกอัจฉริยะ] ก็เริ่มลงมืออย่างรวดเร็ว

 

เมื่อเข้าสู่สนามรบ หวู่หยางและคนอื่นๆกรูกันลงมา กระโจนเข้าร่วมการสังหารหมู่

 

[รถศึกอัจฉริยะ] ไม่น้อยหน้า ระดมยิงเต็มกำลังเช่นกัน

 

[ปืนกลแก็ตลิ่ง (ไม่จำกัดเลเวล)] สาดกระสุนต่อเนื่อง ปลิดชีพสัตว์กลายพันธุ์อย่างไร้ปราณี

 

ยังไม่พอ ‘ตาข่ายพายุแม่เหล็ก’ ที่เป็นฟังก์ชั่นใหม่ก็ถูกปลดปล่อยออกมาเช่นกัน

 

สัตว์กลายพันธุ์ตัวใดถูกตาข่ายโถมเข้าปกคลุม พวกมันจะถูกไฟฟ้าช็อตจนกลายเป็นศพไหม้เกรียม

 

 

“ท่านผู้นำ .. คนพวกนี้ .. แข็งแกร่งมาก!” ชายคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆหานคุนกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

 

กลุ่มของซูเฉินมีทั้งหมดเก้าคน รวมรถฐานทัพอีกหนึ่ง กลับสามารถสังหารฝูงสัตว์กลายพันธุ์ได้ทุกหนแห่ง

 

กำลังรบระดับนี้ เหนือล้ำกว่าจินตนาการของเขา

 

หานคุนไม่ตอบคำ สีหน้าของเขาคล้ายตกอยู่ในห้วงภวังค์ เห็นได้ชัดว่ายังไม่หายจากอาการช็อค

 

ซูเฉินและคนอื่นๆออกยังคงไล่ล่าสัตว์กลายพันธุ์อย่างต่อเนื่อง สังหารจนฟ้ามืด

 

กินเวลายาวนานกว่าหนึ่งชั่วโมง พวกเขาถึงค่อยหยุด

 

ภายในหนึ่งชั่วโมงนี้ จำนวนสัตว์กลายพันธุ์ที่สังหารได้ ปรากฏว่ามีมากถึงเจ็ดพันตัว!

 

แน่นอน นั่นหมายความว่ามีอีกสองถึงสามพันตัวสามารถหลบหนีเข้าไปในเทือกเขาเหยกู่ได้

 

เนื่องจากภูมิประเทศของที่นั่นค่อนข้างซับซ้อน ประกอบกับการกอบโกยครั้งนี้ได้ผลลัพธ์ที่น่าพอใจแล้ว ซูเฉินจึงไม่สะดวกตามเข้าไปล่า

 

ซูเฉินยืนนิ่งอยู่กับที่ ถอนหายใจและมองไปรอบๆ ไม่ช้า ชิ้นส่วนต่างๆหลายร้อยชิ้นก็สะท้อนเข้ามาในตาเขา

 

มองไปยังฉากนี้ มุมปากของซูเฉินยกยิ้มขึ้นโดยไม่รู้ตัว

 

เวลาที่เหลือ คือการเก็บชิ้นส่วนและพลังงาน

 

ซูเฉินไม่จำเป็นต้องออกคำสั่ง หยางฮ่าวและคนอื่นๆก็เริ่มลงมือ

 

ซูเฉินมิได้นิ่งเฉยเช่นกัน เดินเข้าไปตรงหน้าชิ้นส่วนและคว้ามัน

 

“คุณได้รับ [อัญมณีอัพเกรด]*1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (1/1) , จำนวนองค์ประกอบครบแล้ว คุณต้องการเลือกปลดล็อคหรือแลกเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงาน?”

 

“ปลดล็อค”