Ep.188
ซูเฉินรู้สึกแปลกๆ สังหรณ์ใจว่าน่าจะมีบางอย่างไม่ถูกต้อง
เขาเพิ่งฆ่าลูกน้องของโจวฉางไปนับสิบคน แต่อีกฝ่ายไม่เพียงไม่โกรธ แต่ยังออกมาขอโทษด้วยตัวเอง พร้อมมอบถุงหินพลังงานให้เพื่อแสดงความจริงใจ
หรือจะเป็นเพราะรู้สึกหวาดกลัวในความแข็งแกร่งของซูเฉิน
ใช่กังวลว่าจะโดนล้างแค้นหรือไม่?
ขณะที่ซูเฉินกำลังครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทันใดนั้นเอง เขาสัมผัสได้ถึงร่องรอยของเจตนาฆ่า
มันส่งออกมาจากหยานหลงที่กำลังเดินใกล้เข้ามา
แม้เจตนาฆ่านั้นหายวับไปอย่างรวดเร็ว แต่ก็ยังถูกซูเฉินจับได้อยู่ดี
‘ที่แท้ก็คิดเล่นสกปรกกับบิดา!’ ซูเฉินยิ้มเยาะในใจ
ในตอนนี้ เขาเข้าใจเจตนาของอีกฝ่ายแล้ว ที่แท้ก็ต้องการลอบโจมตีตนในจังหวะที่มอบหินพลังงานนั่นเอง
เมื่อรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ซูเฉินก็แสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น และปล่อยให้หยานหลงเดินเข้ามา
“โปรดรับไว้ด้วย”
หยานหลงเดินเข้าไปใกล้ซูเฉิน ประสานมือมอบหินพลังงาน
“งั้นฉันไม่เกรงใจแล้วนะ” ซูเฉินยิ้ม คว้าถุงผ้าไป
และในช่วงจังหวะนั้นเอง หยานหลงพลันระเบิดโจมตีอย่างกะทันหัน!
พละกำลังอันบ้าคลั่งของผู้วิวัฒนาการเลเวล 3 ปะทุออกมาในคราเดียว กวาดหมัดเล็งชกไปที่ใบหน้าของซูเฉิน
ทุกอย่างเกิดขึ้นในฉับพลัน แต่ซูเฉินเหมือนจะไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เขายังยืนนิ่งอยู่ที่เดิมเฝ้ามองหมัดขนาดเท่าใบชามตรงเข้ามา
‘สำเร็จแล้ว!’ โจวฉางรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง
แผนเดิมของเขาก็คือ คิดจับโจร ต้องจับหัวหน้าก่อน ตราบใดที่ซูเฉินถูกสังหาร [นักรบจักรกล] ก็จะกลายเป็นแค่เครื่องประดับ
ส่วนคนที่เหลือไม่มีอะไรให้ต้องกังวล
“เจ้าหนู ตายซะ!”
หยานหลงหัวเราะดุดัน ทุ่มเรี่ยวแรงสุดกำลังไปไว้ที่หมัดเขา ตั้งปฏิญาณว่าจักสังหารซูเฉินในคราเดียว
“คิดฆ่าฉัน? เอาไว้ลองใหม่ในชาติหน้าเถอะ!”
ซูเฉินเย้ยหยัน ปลดปล่อยพลังจิตออกมา พริบตาเดียวกวาดวูบบบ! ลงบนหมัดของหยานหลง
ภายใต้อิทธิพลของพลังจิต เห็นแค่เพียงหมัดของหยานหลงสโลวโมชั่น คล้ายจมอยู่ในโคลมตม แม้ยังคงเคลื่อนไปข้างหน้าได้ แต่ทุกการขยับเป็นไปอย่างยากลำบาก
“แกเป็นปรมาจารย์พลังจิตเลเวล 3!” สีหน้าของหยานหลงแปรเปลี่ยนไป ดวงตาเขาเบิกกว้าง ร้องคำรามด้วยความตกใจ
สามารถหยุดหมัดที่โจมตีเต็มกำลังของผู้วิวัฒนาการเลเวล 3 ได้อย่างไร้สรรพเสียง ชะลอมันจนแทบขยับไม่ได้ ฝีมือระดับนี้มีเพียงปรมาจารย์พลังจิตเลเวล 3 เท่านั้น
หัวใจของหยานหลงสั่นสะท้าน คล้ายจมลึกสู่ก้นบึ้งอันไร้ที่สิ้นสุด
“รู้ตัวตอนนี้ มันก็สายเกินไปแล้ว!”
ซูเฉินยิ้มดูแคลน ชกกำปั้นออกไป นี่มิใช่กำปั้นธรรมดา หากแต่บนกำปั้นได้ถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีทองอร่าม มันถูกร่าย [เกล็ดแขนทองคำ] ลงไปด้วย
“อย่าฆ่าฉัน ฉันมาจาก–”
หยานหลงหวาดกลัวแทบอกแตกตาย ขณะที่เขากำลังจะเปิดเผยสถานะของตน ในสายตากลับเห็นแค่เพียงแสงสีทองสว่างวาบอยู่ตรงหน้า จากนั้นศีรษะก็ถูกกระแทกจนเป็นผุยผง
โผล๊ะ!
หลังจากที่ศพไร้หัวของหยานหลงร่วงลงกับพื้น ทั่วทั้งลานถนนตกอยู่ในความเงียบสงัดอันน่าขนลุก
เมื่อเห็นฉากนี้ โจวฉางและคนอื่นๆตะลึงลาน กระทั่งลมหายใจยังไม่กล้าระบาย
ราวกับว่าภาพตรงหน้าไม่ใช่ความจริง
ผู้วิวัฒนาการเลเวล 3 อันน่าเกรงขาม ไม่ทันแม้จะโจมตีเข้าถึงตัว ก็ถูกฆ่าตายเสียแล้ว?
ยิ่งไปกว่านั้น นับแต่การลอบโจมตีของหยานหลง จนกระทั่งถูกซูเฉินฆ่า มันเพิ่งผ่านไปแค่ชั่วพริบตาเท่านั้นเอง
ทั้งหมดเกิดขึ้นในชั่วพริบตา มันเร็วมากซะจนความคิดของพวกเขาไม่สามารถตามได้ทัน
“หยานหลง … ตายแล้วเหรอ?”
โจวฉางกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก รู้สึกเย็นยะเยือกตามกระดูกสันหลัง
ต้องรู้นะว่า หยานหลงเป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 3 แต่ในจังหวะที่ลอบโจมตี ซูเฉินกลับสามารถตอบโต้ด้วยการโจมตีที่รวดเร็วยิ่งกว่า
เป็นอะไรที่น่าเหลือเชื่อมาก!
หยานหลงแท้จริงแล้วอ่อนแอใช่หรือไม่?
หรือเป็นเพราะซูเฉินแข็งแกร่งเกินไป?
คำตอบนั้นชัดเจน!
หยานหลงมาจากมหาอำนาจอย่างเมืองทงเทียน ความแข็งแกร่งของเขาก็อยู่ในระดับสูงที่เลเวล 3 เช่นกัน
ดังนั้น สามารถสรุปได้ว่าเป็นความแข็งแกร่งของซูเฉินต่างหาก ที่เหนือล้ำเกินกว่าจะจินตนาการ!
เป็นไปได้สูงว่าอาจเป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 4!
เมื่อคิดได้แบบนี้ โจวฉางก็อยากจะบ้าตาย
ยั่วโมโหใครไม่ว่า ดันไปยั่วโมโหผู้วิวัฒนาการเลเวล 4
แบบนี้ไม่ใช่การยกหินและทุ่มใส่เท้าตัวเองหรอกหรือ?
