วันนี้ลง 159 160
Ep.159
“ตาแก่จิ่น นั่นเพราะฉันเองก็มาจากสถานชุมชนเทียนหนานเหมือนกันไง” ซูเฉินหรี่ตาลง กล่าวด้วยรอยยิ้ม “แต่ก่อนหน้านี้ ฉันเป็นแค่ตัวตนเล็กๆ ไม่มีความสำคัญอะไร เลยไม่เคยเข้าตาแก”
“นี่แกมาจากสถานชุมชนเทียนหนานด้วยหรือ?” จิ่นเฟยซีอุทานออกมาเบาๆ เพ่งมองซูเฉินอย่างระมัดระวัง จากนั้นชี้ไปที่ [นักรบจักรกล] แล้วถามว่า “หุ่นเชิดเลเวล 3 นั่นเป็นของแก?”
ซูเฉินพยักหน้า ไม่ปฏิเสธ
จิตใจของจิ่นเฟยซีพลันสั่นไหว “งั้นบอกมา ว่าแกต้องการอะไร?”
ในเมื่อหุ่นเชิดเลเวล 3 ตัวนั้นเป็นของซูเฉิน เช่นนั้นทำไมมันถึงหยุดมือ
แล้วการที่ปล่อยให้ซูเฉินก้าวออกมาคนเดียว ที่แท้มีจุดประสงค์อะไรกันแน่?
ใช่หวาดกลัวที่จะถูกฆ่าขึ้นมาแล้วหรือไม่?
“ที่ฉันต้องการมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น” ซูเฉินยกยิ้มมุมปาก “คือฆ่าแก!”
“อาศัยแค่แกน่ะหรือเจ้าหนุ่ม?”
ดวงตาของจิ่นเฟยซีเบิกกว้าง เขาคิดว่าตัวเองหูฝาดไป
หาก [นักรบจักรกล] อยู่ที่นี่ด้วย เขาอาจจะรู้สึกหวาดกลัวอยู่บ้าง
แต่เหตุใดซูเฉินถึงได้หยิ่งผยองเช่นนี้?
จิ่นเฟยซีเป็นซอมบี้เลเวล 3 ที่ทรงพลัง มีเพียงผู้วิวัฒนาการเลเวล 4 เท่านั้นจึงจะสามารถคุกคามเขาได้
และต่อให้เป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 4 หากคิดฆ่าเขา มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเช่นกัน
ขณะที่ซูเฉินดูเหมือนอายุยังไม่ถึง 20 ปีเลย ต่อให้อีกฝ่ายเริ่มฝึกตั้งแต่ในครรภ์มารดา อย่างมากสุดเขาสามารถเป็นได้แค่ผู้วิวัฒนาการเลเวล 2 เท่านั้น
แล้วผู้วิวัฒนาการเลเวล 2 กลับกล้าเอ่ยปากขมขู่ซอมบี้เลเวล 3 ได้อย่างไร?
ช่างเป็นเรื่องตลกและไร้สาระอะไรเช่นนี้
“เจ้าหนู แกไปกินยาผิดแขนงมารึไง อาศัยแค่กำลังของแก จะทำอะไรเราราชาได้?” จิ่นเฟยซีจ้องมองซูเฉินด้วยท่าทางดูถูกเหยียดหยาม
“จะฆ่าแก ขอแค่ดาบเดียวก็พอ!”
ใบหน้าของซูเฉินไร้ซึ่งระลอกคลื่นของห้วงอารมณ์ใดๆ ไม่สะทกสะท้านแม้แต่น้อย หลังจากอัดฉีดพลังเวทย์สายฟ้าเข้าไปใน [ดาบเสริมมาตรา] เขาก็ฟาดฟันออกไปทันที
พริบตานั้น สายฟ้านับไม่ด้วยเกาะกลุ่มกันกลายเป็นกระแสสีม่วง พุ่งออกไปจากใบดาบ
เจตจำนงแห่งอสนีบาตอันน่าสยดสยอง แพร่กระจายออกไปทั่ว โอบล้อมปกคลุมพื้นที่ทั้งหมดเอาไว้
จู่ๆเมฆฝนและลมกรรโชกเริ่มก่อตัว แผ่นฟ้าได้แปรเปลี่ยนสีไป
กระทั่งหวู่หยางและคนอื่นๆที่อยู่ไกลออกไป ยังอดรู้สึกสั่นไหวไม่ได้
“นี่มันกระบวนท่าสังหารแบบไหนกัน!” จิ่นเฟยซีหวาดกลัวแทบอกแตกตาย
เมื่อเผชิญหน้ากับกระแสสายฟ้าที่โหมกระหน่ำ เขาตระหนักดีว่ามันคงยากหากคิดหลบเลี่ยง ทำได้เพียงกัดฟัน และใช้ขวานยักษ์ตั้งท่าป้องกันไปเบื้องหน้า
กระแสสายฟ้าพุ่งออกไป กลืนทั้งร่างของจิ่นเฟยซีในพริบตา
ตามมาติดๆด้วยเสียงดัง ‘บรึ้ม’ โดยมีจิ่นเฟยซีเป็นจุดศูนย์กลาง พื้นดินในรัศมีหลายสิบเมตรไหม้เกรียม กลายเป็นสีดำสนิททันที
ขณะเดียวกันจิ่นเฟยซีก็ถูกแรงระเบิดเป่าหายไปโดยไม่เหลือแม้แต่กระดูก กลายเป็นเม็ดฝุ่นที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า ฟุ้งในอากาศ
“ร้ายกาจเกินไปแล้ว!” หวู่หยางเดาะลิ้น ถึงแม้จะรู้ว่าซูเฉินทรงพลังมาก แต่หลังจากได้เห็นซูเฉินสังหารซอมบี้เลเวล 3 ในดาบเดียว เขาก็ยังอดทึ่งไม่ได้
ซูเฉินหรี่ตาลง ลำแสงสีม่วงสามสายสะท้อนเข้ามาในสายตาเขาอย่างรวดเร็ว
“ดรอปสามชิ้นส่วน!” ซูเฉินตกใจเล็กน้อย
ในอดีตที่ผ่านมา ชิ้นส่วนที่เคยดรอปจากซอมบี้ศพหนึ่ง มากที่สุดแค่สองชิ้นเท่านั้น นอกจากนี้ยังปรากฏขึ้นแค่ครั้งเดียว สถานการณ์เช่นตรงหน้า ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
ซูเฉินไม่รีบร้อนที่จะไปหยิบมันขึ้นมา เพราะหลังจากการตายของจิ่นเฟยซี ฝูงซอมบี้ก็เริ่มเกิดความวุ่นวาย
ก๊าซซซ!
แทบจะในทันทีหลังจากนั้น เสียงคำรามดังออกมาจากฝูงซอมบี้ ดวงตาสะท้อนสีแดงเลือด ความกระหายเลือดแผ่กระจายไปทั่วทุกหนแห่ง ทั้งหมดมองมายังกลุ่มของซูเฉินเป็นสายตาเดียว
ซูเฉินทราบดี ว่าหากปราศจากการห้ามปรามของจิ่นเฟยซีแล้ว พวกซอมบี้ก็จะกลับคืนสู่สันดานดิบ มองพวกเขาไม่ต่างจากอาหาร
“อย่ามัวแต่อึ้งสิ ได้เวลาลุยกันแล้ว” ซูเฉินเตือนสติ กระโจนเข้าหาฝูงซอมบี้
หวู่หยางและคนอื่นๆตอบสนอง ก้าวออกไปเช่นกัน
ในเวลาเดียวกัน ฝูงซอมบี้กลายเป็นโกรธเกรี้ยว วิ่งออกมาข้างหน้า
ฉากการสังหารหมู่อย่างไร้ปราณีปรากฏขึ้น
“ฆ่า!”
สือต้าหนิวยก [ค้อนสวรรค์] เงื้อมไปถึงด้านหลัง ก่อนเหวี่ยงลงเบื้องหน้า ซอมบี้ธรรมดาสองตัวที่พุ่งเข้าใส่เขา ถูกทุบกลายเป็นแอ่งเลือดสองสระในพริบตาเดียว
