วันนี้ลง 113 114
Ep.113
จากนั้น ซูเฉินมอบ [ปืนพกเพาส์ เลเวล 1 ] ให้แก่ตันหลิน
[ปืนพกเพาส์ เลเวล 1 ] ปัจจุบันไม่เหมาะให้เขาใช้งานแล้ว
นอกจากนี้ เขาเคยมอบ [ปืนพกเพาส์] กระบอกหนึ่งให้หยางเฉียน หากตันหลินรู้เรื่องนี้เข้า ก็ยากที่จะรับประกันว่าอาจเกิดความคิดอื่นๆขึ้นในภายหลัง
[รถศึกอัจฉริยะ] วิ่งไปตลอดเส้นทาง
หลังจากขับเคลื่อนมานานกว่าสองชั่วโมง เสียงแจ้งเตือนก็ดังขึ้นบนหน้าจอควบคุมส่วนกลางอย่างกะทันหัน
“คำเตือน ปรากฏรถฐานทัพกำลังจอดอยู่เบื้องหน้า คาดว่าจะพบกันในอีก 30 วินาที”
“นี่ฉันถูกดักปล้นอีกแล้ว?” ซูเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย ความคิดนี้ผุดขึ้นในใจเขา
ก่อนหน้านี้ ระหว่างทางไปเมืองจิงกัง คนจากหอการค้าถงฟู่ก็เคยมาหาเรื่องเขาแล้วครั้งหนึ่ง
เพราะเคยเกิดเหตุการณ์เช่นนี้มาก่อน ซูเฉินจึงอดรู้สึกอคติไม่ได้
“ไปตามเส้นทางเดิม ไม่ต้องสนใจมัน” ซูเฉินสั่ง
หากอีกฝ่ายมีจุดประสงค์เพื่อชิงทรัพย์ บอกได้คำเดียวว่ารนหาที่ตาย ซูเฉินจะล้างบางพวกมันอย่างไร้ปราณี
ในไม่ช้า ก็ปรากฏรถฐานทัพจอดอยู่ข้างหน้า ขวางเส้นทางของพวกเขา
จุดประสงค์ของอีกฝ่ายที่พยายามสกัดกั้นนั้นชัดเจนมาก
เห็นแบบนี้ ดวงตาของซูเฉินก็ค่อยๆหรี่แคบลง แค่นเสียงเย็นชา “หวังว่าพวกแกจะมีสมอง ไม่แส่หาเรื่องตายนะ”
เมื่อ [รถศึกอัจฉริยะ ] กำลังหาทางขับผ่านไป ชายหญิงคู่หนึ่งได้เดินลงมาจากรถฐานทัพฝั่งตรงข้าม ชูแขนสูง โบกมือตลอดเวลา ราวกับว่าพวกเขากำลังร้องเรียกอะไรบางอย่าง
“เสี่ยวจือ หยุดก่อน” ซูเฉินออกคำสั่ง ลงจากรถแล้วชำเลืองไปทางคู่ชายหญิง
ฝ่ายตรงข้ามดูเหมือนจะมีอายุราวๆ 30 ปี
ผู้ชายมีคิ้วหนาตาโต ใบหน้าดูกล้าหาญคมคาย
ฝ่ายหญิงก็ดูดีมีสเน่ห์
“สวัสดีน้องชาย ฉันชื่อ หานเฟิง ส่วนนี่ภรรยาฉันชื่อ เฉินเหมยฮวา” ชายคนนั้นเดินเข้าหาซูเฉิน กล่าวทักทายด้วยรอยยิ้ม
“พวกคุณมีธุระอะไร” ซูเฉินถามอย่างเฉยเมย
ในโลกทุกวันนี้ จิตใจผู้คนลึกล้ำยากจะหยั่งถึง แม้อีกฝ่ายดูไม่มีเจตนาร้าย แต่ซูเฉินก็ไม่วางใจ ยังคงระมัดระวังตัว
“พวกเราหนีมาจากสถานชุมชนหลานไห่ ไม่ได้กินอะไรมาหลายวันแล้ว ฉันต้องการซื้ออาหารเล็กๆน้อยๆ”
ขณะกล่าว หานเฟิงหยิบหินพลังงานธรรมดาออกมา 5 ก้อน และวางลงต่อหน้าซูเฉิน
หินพลังงานธรรมดา 5 ก้อนไม่อยู่ในสายตาซูเฉิน เขาไม่ได้เอื้อมออกไปรับมัน แต่เอ่ยถามว่า “เกิดอะไรขึ้นกับสถานชุมชนหลานไห่”
สถานชุมชนหลานไห่เป็นสถานชุมชนขนาดเล็กที่มีขนาดใกล้เคียงกับสถานชุมชนเทียนหนาน
แต่อย่าเห็นว่าแค่เล็ก เพราะการป้องกันของมันแข็งแกร่งไม่เลว
ตอนนี้ซูเฉินเลยสงสัย ว่าสถานชุมชนหลานไห่อาจตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับสถานชุมชนเทียนหนาน ซึ่งถูกซอมบี้ทำลายลงหรือไม่
หานเฟิงถอนหายใจยาว “สถานชุมชนหลานไห่ถูกพวกซอมบี้ยึดไปแล้ว”
“เป็นอย่างที่คิดจริงๆ” ซูเฉินพึมพำกับตัวเอง เอ่ยถามต่อว่า “สถานชุมชนหลานไห่ถูกยึดได้อย่างไร?”
“เป็นฝีมือของจิ่นเฟยซี!” หานเฟิงกัดฟันตอบ จากนั้นอธิบายว่า “จิ่นเฟยซีเดิมเป็นผู้นำของสถานชุมชนเทียนหนาน ต่อมาเขากลายเป็นซอมบี้ด้วยเหตุผลบางอย่าง ทั้งยังเป็นซอมบี้ที่มีสติปัญญาอีกด้วย”
“หลังจากเขายึดครองสถานชุมชนเทียนหนานได้แล้ว เขายังคงรวบรวมซอมบี้อย่างต่อเนื่อง เหมือนกับว่ากำลังจะสร้างกองกำลังซอมบี้ขึ้น จากนั้นก็เริ่มเข้ายึดสถานชุมชนของมนุษย์ จนถึงตอนนี้ หากนับรวมสถานชุมชนหลานไห่ มีหลายชุมชนแล้วที่ล่มสลายลง”
ได้ยินแบบนั้น ซเฉินหรี่ตาลงเล็กน้อย
เขาเคยได้ยินหวู่หยางพูดถึงจิ่นเฟยซีมาก่อน
คนผู้นี้ มีอุปนิสัยทะเยอทะยาน ปรารถนาจักขยายดินแดนของตนอยู่เสมอ
เพียงแต่ว่า สิ่งที่ซูเฉินคาดไม่ถึงก็คือ หลังจากจิ่นเฟยซีกลายเป็นซอมบี้ไม่กี่วัน เขากลับสามารถรวบรวมฝูงซอมบี้เข้ายึดสถานชุมชนหลายแห่งได้ติดต่อกัน บ่งบอกชัดถึงกลยุทธ์และความแข็งแกร่งของเขา
และเนื่องจากสถานชุมชนถูกยึดครองมากขึ้นเรื่อยๆ นั่นหมายถึงจำนวนซอมบี้ที่จะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง
บางที เกรงว่าอีกไม่กี่วัน สถานชุมชนขนาดใหญ่อย่างเมืองจิงกัง ก็อาจถูกรุกรานด้วยเช่นกัน
