บทที่ 267 คารวะเจ้าสำนัก

ระเบิดที่รุนแรงในฉับพลันนั้น ทำให้จื่อเจี้ยนหลานกับเจี้ยนอี้เซิงและคนอื่นๆทั้งหมดต่างรับมือกันไม่ทัน

แต่ท่าทางของทุกคนแทบจะเปลี่ยนไปในทันที จากที่ประจบสอพลอก็เปลี่ยนไปเป็นมีความสุขในโชคร้ายของคนอื่น พวกเขาคาดเดาว่า สำนักเซียนเร้นลับกำลังจะเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงอิทธิพลของการต่อสู้ที่น่ากลัวเป็นอำนาจและผลประโยชน์ในทันที

“ศิษย์พี่เจี้ยนอี้เซิง เมื่อเป็นเช่นนี้ มันจะต้องมีคนที่จะมาเป็นผู้สั่งการในสถานการณ์เช่นนี้ ฉันคิดว่าคุณเป็นผู้ที่เหมาะสมที่สุดแล้ว”

บางคนต่างส่งเสียงขึ้นในทันที ในสถานการณ์เช่นนี้ คนที่ออกตัวก่อน สามารถที่จะได้รับผลประโยชน์ยิ่งขึ้นของส่วนแบ่งภายในอนาคต

“ดีแล้ว ศิษย์พี่เจี้ยนอี้เซิงมีชื่อเสียงและเก่งกาจเพียงพอที่จะรับตำแหน่งนี้ แต่ศิษย์รุ่นเยาว์ผู้นี้หลงรักเอาใจใส่ในตัวเจี้ยนหลานศิษย์หญิงรุ่นเยาว์ ในความคิดของฉัน ไม่นานหรอกจะต้องแต่งงานกันแน่!”

ศิษย์ที่อ่อนแอบางคนเริ่มที่จะไต่ให้สูงขึ้น ด้วยความเร็วเหล่าผู้คนต่างแบ่งบรรคแบ่งพวกหลายฝ่ายกลับผิดให้เป็นถูก

จื่อเจี้ยนหลานได้ยินก็ร้อนใจ อย่างไรก็ตามวรยุทธ์ของเธอไม่ได้สูงนัก ไม่สามารถที่จะแสดงอะไรได้ในสถานการณ์นี้ เธออดกลั้นกับความเจ็บปวดภายในร่างกายจากการปะทุของพิษผงทลายใจ ฝีเท้าที่อึกอัก เดินไปยังตำหนักที่เป็นทะเลเพลิง

“เจี้ยนหลาน!”

ที่ด้านหนึ่งชายหนุ่มร่างใหญ่เจี้ยนอี้เซิงก็เห็นถึงท่าทางที่เปลี่ยนไป หญิงสาวคนนี้ต้องการจะทำอะไรกันแน่?

เขาก้าวยาวๆติดตามจื่อเจี้ยนหลานไปและขวางอยู่เบื้องหน้าเธอ

“คุณถอยไปซะ”

น้ำเสียงของจื่อหลานอ่อนล้าอย่างมาก

จื่นหลานอยู่กับฉันเถอะ ฉันจะไม่ทำไม่ดีกับเธอ รอให้ไฟดับลงก่อนฉันจะไปหายาถอนพิษของผงทลายใจให้เอง!”

ในสายตาของเจี้ยนอี้เซิงปรากฏความเร่าร้อน เหมือนกันสัตว์ป่าที่ต้องการกลืนกินลงท้อง จื่อเจี้ยนหลานในสายตาของเขา หญิงสาวคนนี้เป็นของเขา!

ด้วยชื่อเสียงของเขาภายในสำนักเซียนเร้นลับในตอนนี้ รวมกับวรยุทธ์ถึงสามสิบปี และเป็นผู้ที่ประสบความสำเร็จเรียกพลังชี่ออกมาใช้ภายนอกได้เลือนลาง ใครจะกล้าที่จะช่วงชิงหญิงสาวกับเขากัน?

“คุณถอยไป”

ในดวงตาคู่งามของจื่อเจี้ยนหลานแสดงให้เห็นถึงความสำนึกอย่างสุดซึ้งของคน ในใจเธอตอนนี้ไม่ได้คิดอะไรเลย เพียงแต่กังวลเกี่ยวกับเย่เฟิงที่อยู่ในทะเลเพลิง!

“เฮอะ เจี้ยนอี้เซิง คุณมันอ่อนแอเกินไป”

ปรากฏชายหนุ่มคนหนึ่งที่ดูหล่อเหลา ลอยตัวไปยังซากพังของทะเลเพลิง “ใครสามารถช่วยจื่อหลานถอนพิษได้ จะได้เธอไป”

เมื่อพูดจบ ชายหนุ่มที่โลภและเต็มไปด้วยตัณหาก็มองไปยังจื่อเจี้ยนหลาน

เนื่องจากเดิมทีจื่อเจี้ยนหลานเป็นลูกสาวบุญธรรมของฉีหลินจื่อ ภายในสำนักเซียนเร้นลับไม่มีใครกล้าที่จะหยาบคายกับจื่อเจี้ยนหลานอย่างโจ่งแจ้ง อย่างไรก็ตามในตอนนี้ฉีหลินจื่อตายแล้ว ธรรมชาติของพวกเขาทั้งหมดก็เปิดเผยออกมา

เมื่อต้องเลือกระหว่างตำแหน่งเจ้าสำนักของสำนักเซียนเร้นลับกับหญิงสาวสวยเช่นจื่อเจี้ยนหลาน พวกเขาก็ไม่ได้เลือกแน่นอนอย่างชัดเจน!

อย่างไรก็ตามชายหนุ่มที่หล่อเหลาก็วิ่งเข้าไปในทะเลเพลิง มันถูกไตร่ตรองแล้วที่จะต้องไปเอายาถอนพิษผงทลายใจให้ได้ ก็แผดเสียงร้องน่าสงสารออกมา “อ๊า”

เสียงแผดร้องอันน่าสงสารหยุดลงอย่างฉับพลัน หลายคนต่างเหินถอยออกจากอย่างไม่หยุดจากทะเลเพลิงไปยังลานสนามด้านหน้าของตำหนัก

มีการแบ่งพรรคแบ่งพวกหลายฝ่าย การชิงชัยที่รุนแรงของศิษย์สำนักเซียนเร้นลับ ต่างหยุดโต้เถียงกันลงอย่างฉับพลัน จ้องมองไปยังหัวที่ปลิวออกมาบนสนาม ในใจของทุกคนต่างรู้สึกหนาวเย็น

เกิดเรื่องอะไรขึ้นกัน ไม่ใช่ว่าในตำหนักต่างตายกันหมดแล้วหรือ?

หรือว่าเป็นฉีหลินจือ? เป็นไปไม่ได้ ก็พวกเขาพบเห็นด้วยตาตัวเองแล้วว่าฉีหลินจือได้ถูกฟันเป็นชิ้นๆโดยเย่เฟิง

หรือว่าเป็นเย่เฟิง? แต่แรงระเบิดรุนแรงขนาดนั้น ตำแหน่งของเย่เฟิงก็อยู่ในใจกลางของจุดระเบิด มันจะเป็นไปได้อย่างไรที่จะมีชีวิตรอดมา?

กลุ่มคนต่างระวังตัวจับจ้องสายตามองไปยังทะเลเพลิง

หนุ่มหล่อที่สวมใส่เสื้อเชิ้ตสีดำก็ก้าวออกมาจากทะเลเพลิง บนใบหน้าของเขาปรากฏรอยยิ้ม มันจะเป็นใครไปได้อีกถ้าไม่ใช่เย่เฟิง?

เย่เฟิงปลอดภัยและเป็นปกติออกมาจากทะเลเพลิง มองอย่างดูถูกไปยังเหล่าศิษย์สำนักเซียนเร้นลับที่อยู่บนสนาม

พวกคนเหล่านี้ ในสายตามีเพียงแค่อำนาจกับผู้หญิงเท่านั้นหรือ?

แต่ละคนต่างมีรสนิยมเช่นนี้ พวกคนที่ประจบสอพลอก็ต่างเลียแข้งเลียขา จริงแล้วทุกคนต่างมีรสนิยมแตกต่างไป ไม่ว่าอย่างไรทุกคนก็ต่างมีรสนิยมที่ดีและร้าย แต่เหล่าศิษย์ของสำนักเซียนเร้นลับนี้สนใจแต่เพียงอำนาจและผลประโยชน์

สถานที่แห่งนี้เกิดเสียงระเบิดดังกึกก้องไปมา เจินชี่ในร่างของเขาแทบจะหมดสิ้น ถ้าต้องการที่จะใช้กระบี่ผ่ามิติเพื่อหลบหนีออกไปมันเป็นไปไม่ได้เลย ดังนั้นเขาจึงปะทะโดยตรง โดยหยิบเอาเครื่องรางคุ้มกันจากแหวนมิติซูเฟยหยิ่ง กำไลวิญญาณม่วง

กำไลวิญญาณม่วงและกำไลวิญญาณหยกที่มอบให้หลงหวางเอ๋อไปมันเป็นคู่ มันเป็นเครื่องรางคุ้มกันทั่วไป แต่ในกรณีเช่นนี้มันเหมาะสมกับการใช้งานแล้ว

เย่เฟิงชำนาญในกลไกนี้ เพียงแค่มีเจินชี่ไหลเวียนอยู่เล็กน้อย ก็กระตุ้นกลไกการป้องกันของกำไลวิญญาณม่วงได้ในทันที

ในทันทีกำไลวิญญาณม่วงก็ส่งม่านคุ้มกันออกมา ปกป้องรอบๆร่างเย่เฟิง! ความรุนแรงของการระเบิดไม่สามารถทำลายการป้องกันของกำไลวิญญาณม่วงได้แม้กระทั่งหนึ่งในสิบส่วน โดยไม่ต้องพูดถึงเย่เฟิงที่บาดเจ็บอยู่เลย

เมื่อเผชิญหน้ากับฉีหลินจื่อ เย่เฟิงอยู่กลางอากาศ เมื่อจะกระตุ้นการใช้งานกำไลวิญญาณม่วงก็ไม่มีเวลา โดยไม่ต้องพูดถึงถ้าในเวลานั้นกระตุ้นการใช้งานกำไลวิญญาณม่วงได้ เย่เฟิงคงไม่จำเป็นต้องใช้ออกกระบี่เริงระบำที่มีผลกระทบ

“เย่เฟิง!”

จื่อเจี้ยนหลานเห็นร่างของเย่เฟิง บนใบหน้าก็เปิดเผยการแสดงออกที่มีความสุข เธอไม่ได้คิดถึงสาเหตุใดที่เย่เฟิงสามารถรอดชีวิตออกมาได้จากระเบิดเช่นนั้น ตราบเท่าในความคิดของเธอเย่เฟิงที่มีชีวิตอยู่มันก็เพียงพอแล้ว

แท้จริงแล้ว เย่เฟิงไม่ได้ทำให้ผิดหวังเลย

จื่อเจี้ยนหลานรีบเร่งไปหาเย่เฟิง ไปถึงได้เพียงครึ่งทางสีผิวก็พลันเปลี่ยนเป็นสีม่วง ร่างทั้งร่างแทบจะล้มลง

“รับยาถอนพิษไปสิ”

เย่เฟิงประคองเธอแล้วยื่นถุงผ้าของฉีหลินจื่อให้

จื่อเจี้ยนหลานพิงไปยังหน้าอกของเย่เฟิงเพื่อจะยืนให้มั่นคง หยิบเอาขวดกระเบื้องยาเล็กๆออกมาอย่างอึกอัก และเทยาสีม่วงสองเม็ดออกมา เงยหน้าแล้วกลืนพวกมันลงไป

ในที่สุดก็ได้ถอนพิษ

ภายในใจของจื่อเจี้ยนหลานถอนหายใจด้วยอารมณ์มากมาย ไม่สามารถคิดได้เลยว่าเย่เฟิงคนที่พบในเขตหลินไห่ พรวดเข้าไปภายในสำนักเซียนเร้นลับอย่างไม่คาดคิด สังหารหมู่พวกระดับสูงทั้งหมด และได้รับยาถอนพิษผงทลายใจ

เย่เฟิงเห็นว่าเธอกลืนยาถอนพิษไปแล้วจากนั้นก็หยิบเอาขวดยากระเบื้องเล็กๆนั้นมา เก็บไว้ที่เข็มขัดเตรียมพร้อมที่จะกลับเอาไปให้กับหลงหวางเอ๋อ

เขามองไปยังรอบๆทีหนึ่ง ก็พบว่าเพิ่งจะเดินออกมาจากทะเลเพลิง กลุ่มคนรอบๆต่างอยู่ในอาการตกใจ มีสีหน้าแปลกประหลาดที่เหลือเชื่อรวมกระทั่งหนุ่มใหญ่เช่นเจี้ยนอี้เซิง

“พะ..พี่ใหญ่เย่เฟิง”

เจี้ยนอี้เซิงสั่นสะท้านเกิดเสียงตะกุกตะกัก ในฐานะของเย่เฟิงและจื่อเจี้ยนหลานในตอนนี้ ถ้าหากเย่เฟิงต้องการที่จะเชือดไก่ให้ลิงดู มันจะต้องเป็นเขาแน่! เขาไม่เชื่อเลยว่าเขาจะมีพลังที่จะสามารถสังหารฉีหลินจื่อหรือเป็นคู่มือให้เย่เฟิงได้

เย่เฟิงคนนี้เก่งกาจเกินไป

เก่งกาจจนทำให้สีหน้าของพวกเขาไม่มีแม้แต่จิตใจที่จะสู้

เย่เฟิงเหลือบมองอย่างรวดเร็วไปหนึ่งรอบในกลุ่มคนที่สั่นสะท้าน ในที่สุดก็ยกอำนาจที่แย่งชิงมาจากฉีหลินจื่อมอบมันให้กับจื่อเจี้ยนหลาน “จากนี้เป็นต้นไปในอนาคต จื่อเจี้ยนหลานจะเป็นเจ้าสำนักของสำนักเซียนเร้นลับ ฉันจะสอนวิชามีดบินปีศาจคำรามให้กับเธอ ศิษย์ทั้งหมดของสำนักเซียนเร้นลับทั้งหมดจะต้องปฏิบัติตามคำสั่งของเจ้าสำนักจื่อเจี้ยนหลานตั้งแต่ตอนนี้!”

“คารวะเจ้าสำนัก!”

เกือบจะล้มลงด้วยเสียงของเย่เฟิง ท่าทางของเจี้ยนอี้เซิงแปรเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วและก็ไปคุกเข่าตรงหน้าจื่อเจี้ยนหลานในทันที ร้องเรียกเจ้าสำนัก

เขาทำให้ดูเป็นแบบอย่างให้ดูอย่างง่ายๆเพื่อให้คนอื่นคุกเข่าตามทั้งหมด เพื่อแสดงให้เห็นถึงความจงรักภักดีต่อจื่อเจี้ยนหลาน!

ใบหน้าสวยงามสดใสเรียบง่ายของจื่อเจี้ยนหลานพลันปกคลุมไปด้วยความประหลาดใจ นี้…?

………………….

แปลโดย@คั่นหนังสือ

@Solar Spark : ตามที่แจ้งในเพจ เนื่องจากผมไม่มีเวลาแปล ตอนนี้ผมได้ส่งต่อนิยายเรื่องนี้ให้@คั่นหนังสือ แปลต่อแล้วนะครับ และจากที่คุยกัน @คั่นหนังสือ บอกว่าจะลงนิยายแค่ที่ www.thai-novel.com ที่เดียว ดังนั้นตอนต่อไปสามารถติดตามต่อได้ที่ thai-novel และติดตามข่าวได้ที่เพจ www.facebook.com/gsidme/ เลยครับผม