บทที่ 233 ผมต้องฆ่ามัน!
เมื่อซูเฟยหยิ่งสลายวิญญาณหยางไปแล้ว หลงโม่หรันและคนที่เหลือก็พึ่งรู้สึกตัวราวกับตื่นจากฝัน
นี่มันอะไรกัน?
ตั้งแต่เกิดมา นี่เป็นครั้งแรกที่หลงโม่หรันรู้สึกหนาวสั่นแบบนี้ สิ่งที่มนุษย์ทุกคนกลัวที่สุดก็คือสิ่งที่พวกเขาไม่อาจเข้าใจได้ แม้แต่หลงโม่หรันเองก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น การที่ต้องเผชิญหน้ากับหญิงสาวคนนี้ทำให้เขารู้สึกหวาดกลัวไปถึงก้นบึ้งของหัวใจ
นี่มันห่างไกลจากคำว่าเทพธิดาไปแล้ว!
หลงโม่หรันร้องตะโกนอยู่ในใจ สิ่งที่เกิดขึ้นแสดงให้เห็นว่าเขาไม่มีทางจะหนีไปจากที่นี่ได้ การที่ต้องเผชิญหน้ากับหญิงสาวลึกลับคนนี้ มันทำให้หลงโม่หรันยิ่งรู้สึกเกรงกลัวมากขึ้นไปอีก
ถึงอย่างนั้น ซูเฟยหยิ่งไม่ได้สนใจหลงโม่หรันเลยแม้แต่น้อย
“ไม่คิดเลยว่าเธอจะมาข้ามมาที่โลกใบนี้เหมือนกัน”
ซุเฟยหยิ่งกล่าว เมื่อคิดไปถึงสถานการณ์ที่ทำมังกรไฟในโลกเทวะ สีหน้าของหญิงสาวก็ดูแย่ลงราวกับเธอกำลังกังวลอะไรบางอย่าง
ซูเฟยหยิ่งไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างผู้หญิงหมดสติอยู่นี่กับเย่เฟิงเป็นอย่างไร แต่ในเมื่อเย่เฟิงต้องการจะปกป้อง เธอก็จะช่วยด้วยเช่นกัน
“ไปกันเถอะ อาจารย์มีเรื่องจะคุยด้วย”
ซูเฟยหยิ่งโบกมือเตรียมจะใช้ทักษะเซียน
“เดี๋ยวครับ”
เย่เฟิงรีบเอ่ยขึ้นมา ในเมื่อไล่ต้อนหลงโม่หรันให้จนมุมได้แล้ว จะให้ปล่อยมันไปง่ายๆแบบนี้หรือ? ซูเฟยหยิ่งยังไม่รู้สถานะของหลงโม่หรัน แต่เย่เฟิงนั้นรู้ดี เขาไม่มีทางปล่อยมันไปง่ายๆแน่!
“หืม?”
ได้ยินดังนั้น ซูเฟยหยิ่งจึงหันหน้ากลับมามองเย่เฟิง
เมื่อเห็นสีหน้าของเย่เฟิง เธอก็เดาความคิดของลูกศิษย์คนนี้ได้ เจ้าพวกที่อยู่บนเรือลำนั้นควรถูกกำจัดสินะ?
พวกขยะทั้งสาม เธอจะจัดการไม่ให้เหลือซาก!
“อาจารย์ ช่วยอุ้มเธอไว้ทีครับ”
เย่เฟิงไม่ต้องการให้ซูเฟยหยิ่งเป็นคนสังหารหลงโม่หรัน เพราะจากความบัดซับของคนๆนั้นแล้ว เขาจะเป็นผู้ลงมือเอง!
เนื่องจากมันเป็นศัตรูส่วนตัวของเขาเอง เย่เฟิงจึงไม่อยากยืมมือซูเฟยหยิ่งมาช่วย เขาส่งร่างที่หมดสติของหลงหวางเอ๋อให้หญิงสาว
นี่ทำให้ซูเฟยหยิ่งรู้สึกสงสัย ลูกศิษย์ของเธอคนนี้ต้องการจะทำอะไร?
หญิงสาวรับร่างไร้สติของหลงหวางเอ๋อมา จากนั้นจึงจ้องมองเย่เฟิงด้วยความแปลกใจ
ทักษะสัมผัสวิญญาณของเธอทำให้รู้ว่าเย่เฟิงมีระดับวรยุทธ์เพียง 15 ปี แต่ชายวัยกลางคนในชุดคลุมสีขาวมีระดับวรยุทธ์ถึง 50 ปี ถึงแม้กลิ่นอายวรยุทธ์ของชายคนนั้นจะไม่มีความหนาแน่นมากนัก แต่วรยุทธ์ระดับ 50 ปี ก็ถือว่าแข็งแกร่งอยู่ดี แล้วเย่เฟิงจะรับมือไหวหรอ?
เย่เฟิงไม่ได้กล่าวสิ่งใดอีก การแสดงให้ดูย่อมดีกว่าการคุยโวโอ้อวดมากนัก
ด้วยชิ้นส่วนน้ำแข็งพันปีที่อยู่ในมือนี่ เขาสามารถรู้สึกได้ถึงปริมาณเจินชี่ในร่างที่ถูกฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว จนสามารถใช้ทักษะกระบี่ผ่ามิติได้แล้ว
โดยปกติแล้ว ความเร็วในการฟื้นฟูปริมาณเจินชี่ของผู้ฝึกเซียนนั้นขึ้นอยู่กับวิถีโคจรที่ฝึกฝน
วิถีโคจรสุสารดารานั้นเป็นเพียงวิถีโคจรทั่วไป หากใช้เจินชี่ไปจนหมดแล้ว ต้องใช้เวลาฟื้นฟูอย่างน้อย 45 ชั่วโมง เจินชี่จึงจะกลับมาสมบูรณ์ดังเดิม
แต่ด้วยน้ำแข็งพันปีในมือนี้ แค่ใช้เวลาเพียงช่วงสั้นๆก็ฟื้นฟูเจินชี่ได้แล้ว!
‘ดูแล้ว ความสามารถของน้ำแข็งพันปีจะไม่ใช่แค่คำกล่าวอ้างสินะ’
เย่เฟิงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมสำนักที่ครอบครองชิ้นส่วนน้ำแข็งพันปีถึงกลายเป็นสำนักอันดับต้นๆของโลกเทวะ ประสิทธิของมันน่าทึ่งมาก โดยเฉพาะความสามารถในการฟื้นฟูเจินชี่
นี่ขนาดว่ามันอยู่ในสภาพที่อ่อนแรงแล้ว ยังทำได้ถึงขนาดนี้ หากอยู่ในสภาพสมบูรณ์ ก็ไม่รู้ว่าน้ำแข็งพันปีจะมีพลังอำนาจมากแค่ไหน
ก่อนหน้านี้ มันใช้พลังเพื่อแช่แข็งซูเฟยหยิ่งไปทีหนึ่ง จากนั้นก็สร้างเกาะน้ำแข็งขึ้นมา และสร้างขึ้นมาอีกแห่งหนึ่งจากความโมโหที่ถูกศรดาราโจมตี การจะฟื้นฟูพลังให้กลับมาสมบูรณ์นั้นคงใช้เวลาไม่น้อยเลยทีเดียว
อย่างไรก็ตาม เย่เฟิงไม่ได้คิดอะไรมากอีก เพราะในตอนนี้ เป้าหมายที่เขาต้องจัดการก็คือหลงโม่หรันที่อยู่ตรงหน้านี้
“เธอ”
ซูเฟยหยิ่งรู้สึกสงสัย เธอจำได้ว่าเย่เฟิงไม่ใช้คนที่ชอบทำอะไรบ้าบิ่นแบบนี้
“คนๆนี้ ผมต้องฆ่ามัน!”
เย่เฟิงก้าวเท้าไปบนผิวทะเล พร้อมกับประกาศกร้าว
ชิ่ง!
กระบี่เจินชี่สีเขียวปรากฏขึ้นมาในมือทันที!
ภาพนี้ทำให้ซูเฟยหยิ่งต้องรู้สึกประหลาดใจ กระบี่เล่มนี้ปรากฏขึ้นมาได้อย่างไรกัน?
แม้ในใจจะเต็มไปด้วยความสงสัย แต่ใบหน้าของหญิงสาวก็ดูสงบและเย็นชาเมื่อมองไปยังหลงโม่หรัน
ดูเหมือนว่าเย่เฟิงจะมีความแค้นฝังลึกกับชายในชุดคลุมสีขาวมากกว่าที่เธอคิด ไม่ว่าเย่เฟิงจะต่อกรกับอีกฝ่ายได้หรือไม่ ตราบใดที่เขามีอันตราย เธอจะเข้าไปช่วยและสังหารชายคนนั้นอย่างไม่ลังเล!
เย่เฟิงนั้นเป็นลูกศิษย์ที่ซูเฟยหยิ่งเอ็นดูเป็นอย่างมาก หากมีใครกล้ารังแกเขา เธอจะตอบแทนกลับไปเป็นร้อยเท่า!
ปริมาณเจินชี่มหาศาลถูกควบแน่นไว้ในมือขาวผ่อง ตอนนี้ ซูเฟยหยิ่งเตรียมพร้อมที่จะลงมือได้ทุกเมื่อ
เย่เฟิงนั้นรับรู้ได้ถึงความสงสัยของซูเฟยหยิ่ง เป็นเพราะพึ่งตื่นขึ้นมา เธอจึงยังไม่รู้ว่าเขามีแหวนกระบี่มังกรโบราณ และได้เรียนรู้ทักษะกระบี่ผ่ามิติ
ตอนนี้ ถึงเวลาที่จะแสดงให้อาจารย์ของเขาได้เห็นแล้ว!
แม้การถูกจ้องมองด้วยแววตาที่เย็นชาจากซูเฟยหยิ่ง จะทำให้หลงโม่หรันรู้สึกเกรงกลัว แต่เมื่อเห็นเย่เฟิงย่างก้าวเข้ามา เขาก็เริ่มรวบรวมพลังและตัดสินใจจะลงมือก่อนเพื่อสร้างความได้เปรียบ!
แต่ในขณะที่คิดแบบนี้ เย่เฟิงก็ขยับกระบี่ด้วยความเร็วเกินกว่าที่หลงโม่หรันจะทำได้
กระบี่ผ่ามิติ – เคลื่อนย้าย!
ไม่เพียงหลงโม่หรัน หลงจื่อ และหลงชิงจะตอบสนองต่อสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ทัน แม้แต่ซูเฟยหยิ่งเองก็ไม่คิดว่าเย่เฟิงจะเคลื่อนที่ได้รวดเร็วได้ถึงขนาดนี้
ในชั่วพริบตา ร่างของเย่เฟิงก็มาปรากฏอยู่ด้านหลัง เขาตวัดกระบี่สีเขียวเข้มเข้าใส่ลำคอของหลงโม่หรันทันที!
หลงโม่หรันเบิกตากว้าง ในที่สุดก็ถึงคราวต้องตาย ตายโดยที่ไม่เข้าใจว่าเย่เฟิงทำแบบนี้ได้อย่างไร และไม่รู้ว่าหญิงสาวเทพธิดาคนนั้นเป็นใครกันแน่
ในการเผชิญหน้ากับเย่เฟิง หลงโม่หรันผ่านประสบการณ์เฉียดตายมามากมาย แต่ในครั้งนี้ กลับกลายเป็นว่าเขาต้องตายจริงๆเสียแล้ว
ในทีแรก เย่เฟิงเปิดเผยตัวตนของตัวเองและใช้โอกาสนั้นโจมตีเข้าใส่พร้อมกับหลงหวางเอ๋อและหนานฟาง แต่เพราะเกรงกลัวต่อผู้เฒ่าตระกูลหลง เย่เวิ่นเทียนจึงออกหน้ามาช่วยไว้
ในครั้งที่สอง เย่เฟิงใช้ทักษะกระบี่ผ่ามิติจนเกือบจะสังหารได้แล้ว แต่เพราะแรงระเบิดของจรวดขีปนาวุธที่ยิงเข้าใส่เกาะน้ำแข็ง ทำให้กระบี่พลาดจุดตายไปครึ่งนิ้ว
ในครั้งนี้ หลงโม่หรันไม่เหลือโชคอีกแล้ว และไม่มีเหตุการณ์ใดที่ปรากฏขึ้นมาช่วยเขาไว้ แน่นอนว่าการที่มีซูเฟยหยิ่งอยู่ในที่แห่งนี้ ต่อให้มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันอะไรเกิดขึ้น หลงโม่หรันก็ย่อมไม่มีทางรอดชีวิตไปได้
ถึงแม้จะเคยเห็นเย่เฟิงใช้ทักษะเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วเพื่อลอบจู่โจมแบบนี้มาแล้ว แต่หลงโม่หรันก็ยังไม่อาจตอบสนองได้ทันอยู่ดี
หากหลงโม่หรันเป็นผู้ฝึกเซียนที่มีทักษะสัมผัสวิญญาณ เขาย่อมสามารถป้องกันการโจมตีนี้ได้ แต่น่าเสียดายที่เขาเป็นเพียงแค่ผู้ฝึกยุทธ์ธรรมดาที่มีกระบี่เล่มหนึ่งในมือเท่านั้น
หลงจื่อและหลงชิงอยู่ยืนอยู่ใกล้ๆล้วนตกตะลึง แต่ในเวลานี้ หัวใจของหลงโม่หรันหยุดเต้นไปอย่างสมบูรณ์ ร่างในชุดคลุมสีขาวที่ยืนอยู่บนเรือร่วงลงสู่ผิวทะเล เขาตายโดยที่ดวงตายังเบิกกว้าง ตายด้วยความคิดสุดท้ายที่คิดว่ากำลังจะได้สังหารเย่เฟิง!
แต่ช่างน่าสงสารที่ตอนนี้ เป้าหมายของหลงโม่หรันกลายเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้แล้ว
“กระบี่มังกร?”
ซูเฟยหยิ่งรับรู้ได้อย่างรวดเร็วจากข้อมูลที่มี ทักษะสัมผัสวิญญาณทำเธอพบว่าแหวนวงหนึ่งที่เย่เฟิงสวมไว้คือแหวนกระบี่มังกรโบราณ มันทำให้ใบหน้างดงามที่เคยเย็นชาเปลี่ยนเป็นตกใจไปในทันที
กระบี่มังกร!
นี่มันมรดกในตำนานของโลกเทวะไม่ใช่หรอ?
……………………..
แปลโดย Solar Spark
(แปลจากเว็บ lnmtl.com และ Raw จีนโดยใช้โปรแกรมแปลภาษาช่วย)
บทจะตายก็ตายง่ายเกิ๊นนน
