บทที่ 227 สมบัติหรือสาวงาม
สิ่งที่เกิดขึ้นนี้ทำให้เย่เฟิงรู้สึกอยากจะกระอักเลือด
จรวดขีปนาวุธของกองทัพมาถึงเร็วเกินไป การระเบิดของมันทำให้เกาะน้ำแข็งสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงพร้อมกับรอยราวที่ปรากฏขึ้นมาตั้งแต่ริมเกาะถึงลานน้ำแข็ง
ถึงแม้เกาะแห่งนี้จะถูกสร้างขึ้นมาจากความโกรธของน้ำแข็งพันปีที่ปะทุขึ้นมา แต่ความทนทานของมันนั้นน้อยกว่าเกาะน้ำแข็งก่อนหน้านี้ นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเกาะน้ำแข็งจึงเกิดการแตกร้าวและแยกออกจากการเป็สองส่วน
จรวดขีปนาวุธแต่ละลูกนั้นมีมูลค่าหลายล้าน แน่นอนว่าพลังอำนาจของมันย่อมไม่ธรรมดา!
ระหว่างที่เกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงของเกาะน้ำแข็ง หลงโม่หรันสูญเสียการทรงตัวทำให้ร่างของเขาโยกไปด้านข้างจนเกือบจะล้มลง เดิมที กระบี่ของเย่เฟิงสมควรแทงเข้าสู่ตำแหน่งหัวใจแล้ว แต่เป็นอีกครั้งที่มันพลาดไปเพียงครึ่งนิ้ว!
ความเจ็บปวดที่แล่นเข้าสู่สมองทำให้หลงโม่หรันพลันรู้สึกตัว ชายวัยกลางคนเหงื่อแตกทันทีเมื่อตระหนักได้ว่าเขาเกือบถูกกระบี่แทงเข้าสู่หัวใจอีกครั้ง ความจริงก่อนหน้านี้ หลงโม่หรันเห็นเย่เฟิงพุ่งตัวไปยังตำแหน่งของผลึกน้ำแข็ง แต่ในชั่วพริบตา มันก็มาปรากฏตัวอยู่ด้านหลังและแทงกระบี่เข้าใส่เขา
มันคือการเทเลพอร์ตจริงๆงั้นหรือ?
หลงโม่หรันไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น หากกองทัพไม่ได้ยิงจรวดขีปนาวุธเข้ามาในเวลานี้ เขาคงสิ้นชีพไปแล้ว ความคิดนี้ทำให้ชายวัยกลางคนรู้สึกดีใจและคิดว่าตัวเองเป็นเหมือนกับตัวเอกในนิยายที่มักรอดชีวิตในช่วงเวลาชี้เป็นชี้ตาย
(เออ เมิงเป็นพระเอกไปเลย)
ถ้ายึดตามเหตุผลนี้ เขาก็ควรได้รับพรล้ำค่าหลังจากนี้จริงไหม?
“ไอ้หนู อย่าหวังว่าจะรอดชีวิตไปได้!”
เมื่อฉีเสี่ยวหยูพบว่าเย่เฟิงหายตัวไปและปรากฏตัวขึ้นด้านหลังหลงโม่หรัน ชายชราก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นกลัว หากเมื่อครู่นี้ เย่เฟิงตัดสินใจเปลี่ยนเป้าหมายมาลอบจู่โจมตัวเขาแทน เขาคงไม่อาจรอดชีวิตไปได้แน่
ความคิดนี้ทำให้ชายชรารู้สึกหนาวไปถึงขั้วหัวใจ เจ้าเด็กนี้แปลกประหลาดเกินไปแล้ว หากปล่อยให้มีชีวิตรอดต่อไป วันข้างหน้า โลกยุทธภพต้องตกอยู่ในกำมือของมันแน่
เมื่อความคิดนี้ผุดขึ้นมาในใจของฉีเสี่ยวหยู เขาตัดสินใจในทันทีว่าต้องสังหารเย่เฟิงลงตรงนี้ให้ได้!
ชายชราไม่คิดอะไรอีกและควบแน่นหมัดเผ่าฉุยที่กำปั้นทั้งสองข้าง ด้วยผลของวรยุทธ์ระดับ 80 ปี มันพุ่งทะลวงฝ่ากระแสอากาศเข้าหาเย่เฟิงพร้อมๆกันในทีเดียว
กระบี่ของเย่เฟิงนั้นปักอยู่ที่ร่างของหลงโม่หรัน ดังนั้นเขาจึงไม่อาจเคลื่อนไหวได้และผลก็คือ ชายหนุ่มถูกหมัดคู่นั้นกระแทกเข้าสู่หน้าอก ร่างของเขาลอยไปกระแทกกับตะกรันน้ำแข็ง
ในวลานี้ ทั่วทั้งเกาะน้ำแข็งเกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงอีกครั้ง!
จากรอยร้าวที่ตำแหน่งใจกลาง เกาะน้ำแข็งถูกแยกออกเป็นสองส่วนและเริ่มเอียงตะแคงในทันที
ผู้คนทั้งหลายบนเกาะน้ำแข็งพลันตัวแข็งทื่อเมื่อเห็นผลึกน้ำแข็งรวมทั้งร่างของเทพธิดาค่อยๆไหลลงสู่ทะเล และทั้งสองสิ่งนั้น ไหลไปคนละทิศทางกัน!
ในทันทีโดยไม่รีรอ เย่เฟิงรีบยืนขึ้นและกระโจนเข้าไปหาร่างของซูเฟยหยิ่ง
แม้ระดับวรยุทธ์ของฉีเสี่ยวหยูจะสูงมาก แต่การโจมตีอย่างเร่งรีบของชายชราก็ยังไม่แข็งแกร่งพอจะเอาชีวิตเย่เฟิงได้ ชายหนุ่มเพียงกระอักเลือดออกมาจากอาการบาดเจ็บภายใน แต่หลังจากนั้นเขาก็พร้อมลุยต่อแล้ว!
หากใครก็ตามพยายามจะช่วงชิงซูเฟยหยิ่ง เขาจะยอมแลกชีวิตเพื่อฆ่ามันให้เหี้ยน!
อย่างไรก็ตาม หลังจากใช้ทักษะสัมผัสวิญญาณ เย่เฟิงก็พบกับเรื่องประหลาด มันกลายเป็นว่าทั้งหลงโม่หรันและฉีเสี่ยวหยูล้วนสนใจอยู่แต่น้ำแข็งพันปี
หากต้องเลือกระหว่างร่างของเทพธิดากับสุดยอดสมบัติสวรรค์ แน่นอนว่าพวกเขาต้องเลือกอย่างหลัง!
เกือบจะในเวลาเดียวกัน หลงโม่หรัน ฉีเสี่ยวหยู และศิษย์สำนักหมัดเทพทวาราก็ต่างพุ่งไปยังผลึกน้ำแข็งก่อนที่มันจะร่วงลงสู่ทะเล
ในไม่ช้า เกาะน้ำแข็งแห่งนี้ก็ถูกแยกออกโดยสมบูรณ์พร้อมกับน้ำทะเลที่ไหลทะลักเข้ามาท่วมไปทุกที่
“หลงโม่หรัน วอนหาที่ตาย!”
ศิษย์หมัดเทพทวาราคนหนึ่งที่มีสีหน้าดุดัน ตะโกนก้องและพุ่งเข้าหาหลงโม่หรัน
ในเวลานี้ ไม่เพียงหลงโม่หรันจะเหลือแขนเพียงข้างเดียว แต่ยังได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรงจากการถูกแทงที่หน้าอก ด้วยสภาพที่ดูอ่อนแอนี้ ศิษย์หมัดเทพทวาราคิดว่าหากจัดการหลงโม่หรันได้ ผลึกน้ำแข็งย่อมตกสู่มือของพวกเขาแน่นอน
น่าเสียดายที่ความคิดนี้ สวยงามเกินกว่าจะเป็นเรื่องจริง
“หึ”
หลงโม่หรันฉีกยิ้มที่มุมปาก ถึงแม้จะเกือบทรงตัวไม่อยู่จากพื้นผิวน้ำแข็งที่เอนเอียง แต่เขาก็รีบกระโดดไปอีกทิศทางหนึ่งอย่างไม่ลังเล
เดี๋ยว! มันไม่ต้องการผลึกน้ำแข็งแล้วรึ?
ทุกคนจากหมัดเทพทวารารวมทั้งฉีเสี่ยวหยูตื่นตกใจ แต่ปฏิกิริยาของพวกเขาช้าไปเสียแล้ว
จรวดขีปนาวุธลูกที่สองร่วงลงมาจากฟากฟ้าลงสู่ตำแหน่งใจกลางเดิมของเกาะน้ำแข็ง ที่ซึ่งทุกคนจากหมัดเทพทวารารวมตัวกันอยู่
ตู้ม!
ทันใดนั้น เปลวเพลิงก็ทะยานขึ้นสู่ฟากฟ้า
เศษน้ำแข็งที่แหลมคมสาดกระจายไปทั่วทิศทางราวกับมีดบิน ในเวลานี้ เย่เฟิงพร้อมด้วยร่างของซูเฟยหยิ่งยังหลบหนีไปได้ไม่ไกล ร่างของชายหนุ่มจึงถูกเศษน้ำแข็งปักเข้าตามตัว
ตู้ม!
ถึงอย่างนั้น ในที่สุดเย่เฟิงก็กระโดดลงทะเลได้แล้ว
ด้วยการกวาดทักษะสัมผัสวิญญาณไปรอบๆ เย่เฟิงพบว่าเพื่อป้องกันแรงระเบิดจากขีปนาวุธ ฉีเสี่ยวหยูรีบคว้าศิษย์ในสำนักสองคนมาเป็นโล่ให้ตัวเอง ถึงอย่างนั้น แรงระเบิดก็ทำให้พวกเขากระเด็นออกจากเกาะน้ำแข็ง
คนอื่นๆล้วนถูกสังหารจากเปลวเพลิงของการระเบิด แต่ฉีเสี่ยวหยูนั้น ถึงแม้ว่าจะเปรอะเปื้อนไปทั่วทั้งตัว แต่ยังคงมีชีวิตอยู่
สำหรับหลงโม่หรัน เขากระโดดหนีตั้งแต่รับรู้ว่ามีจรวดขีปนาวุธพุ่งเข้ามาแล้วจึงรอดจากแรงระเบิด แต่ก็เหมือนกับเย่เฟิง เขาถูกเศษน้ำแข็งปักเข้าที่ร่างกายมากมาย ด้วยอาการบาดเจ็บที่ครอบคลุมไปทั้งตัว ในที่สุดก็สามารถกระโดดลงทะเลได้
เกาะน้ำแข็งอันแสนงดงามถูกจมลงจากการโจมตีของขีปนาวุธทั้งสองลูก ขณะที่บนผิวน้ำทะเล เปลวเพลิงยังคงทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า ก่อให้เกิดความโกลาหลไปทั่ว อย่างไรก็ตาม หน่วย NSA พร้อมด้วยตระกูลถังและวังกระบี่สวรรค์ต่างพากันหลบหนีออกมาก่อนหน้านี้ด้วยเรือสปีดโบท ซึ่งตำแหน่งปัจจุบันของพวกเขาอยู่ห่างออกไปประมาณ 2-3 กิโลเมตร
“ทักษะเต่ามังกรกลั้นใจ!”
ทันทีที่ร่วงลงสู่ทะเล เย่เฟิงรีบใช้ทักษะนี้ขณะกอดร่างของซูเฟยหยิ่งเอาไว้ หลังจากนั้น เจินชี่ทั่วร่างของเขาจึงสบัดเอาเศษน้ำแข็งที่ปักอยู่ตามตัวให้หลุดออก
ตอนนี้เย่เฟิงอยู่ในทะเลแล้ว นี่คือเวทีของเขาอย่างสมบูรณ์ ชายหนุ่มรีบใช้ทักษะแสงศักดิ์สิทธิ์รักษาบาดแผลพร้อมแสงสีทองที่สว่างวาบขึ้นมาในมือ
เจินชี่ที่มีถูกใช้ไปจนเกือบหมดแล้ว บาดแผลทั่วร่างในตอนนี้ต่างเกิดจาก หลงโม่หรัน ฉีเสี่ยวหยู และเศษน้ำแข็งต่างๆ แต่ในการใช้ทักษะแสงศักดิ์สิทธิ์ พวกมันก็ถูกฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว
ตอนนี้ เขาต้องมองหาหลงหวางเอ๋อก่อนเป็นอันดับแรก จากนั้นเย่เฟิงก็จะกลับไปพร้อมกับหญิงสาวและร่างของซูเฟยหยิ่ง
………….
ภายใต้การนำของหนิวเหมิ่ง เรือหลายลำของหน่วย NSA เริ่มทำการค้นหาในท้องทะเล นอกจากนั้นแล้ว ลูกทีมหลายคนยังดำน้ำลงไปเพื่อหาผู้ที่ยังรอดชีวิต และทำการจับกุมด้วยปืนชนิดพิเศษ
“โดยเฉพาะหลงโม่หรันและเย่เฟิง ห้ามปล่อยให้พวกมันหนีไปได้เด็ดขาด ต่อให้พวกมันตายแล้วก็ต้องหาศพให้เจอ!”
หนิวเหมิ่งออกคำสั่งอย่างดุเดือด
หน่วย NSA และทางกองทัพได้โอบล้อมพื้นที่ในทะเลไว้ทั้งหมด ไม่ว่าเย่เฟิงจะขึ้นฝั่งที่ตำแหน่งไหน ก็ย่อมไม่อาจหลุดรอดการปิดกั้นของพวกเขาไปได้
หนิวเหมิ่งรู้สึกว่าชัยชนะอยู่ในกำมือแล้ว พลังอำนาจของขีปนาวุธทั้งสองลูกนี้ช่างสุดยอด!
ส่วนธันเดอร์นั้น เมื่อเห็นเปลวเพลิงที่ลุกโชนอยู่ในทะเล เขาก็ได้แต่ส่ายหน้าอย่างหมดหนทาง มันยากเกินไปที่เย่เฟิงจะรอดชีวิตไปจากการระเบิดนี้ได้
ถึงอย่างนั้น เขาก็ยังเหลือความหวังอยู่เล็กน้อย
ธันเดอร์คิดไปถึงครั้งที่เกิดการระเบิดที่โรงงานร้างใกล้กับเมืองเหยียนจิง เย่เฟิงนั้นไม่เพียงปกป้องหลินชื่อฉิงแต่ยังรอดจากแรงระเบิดได้ด้วย
แม้แต่เร็วๆนี้ การระเบิดของเรือดำน้ำนิวเคลียร์ก็ยังไม่อาจเอาชีวิตเขาได้
บางที เด็กคนนั้นอาจจะสร้างปาฏิหาริย์อีกครั้งก็ได้……
แต่ช่างน่าเสียดาย เมื่อต้องเจอกับการปิดล้อมขนาดใหญ่ของหน่วย NSA และทางกองทัพ ต่อให้เย่เฟิงยังรอดชีวิตอยู่ แต่เขาจะหลบหนีไปได้งั้นหรือ?
ในครั้งที่อยู่โรงงานร้าง นั่นเป็นเพียงโอกาสเดียวที่เขาจะจับกุมเย่เฟิงได้ แต่เด็กหนุ่มก็หนีไปได้จากการรบกวนของหลินชื่อฉิง ตอนนี้ไม่ใครที่จะเข้ามาก้าวก่ายได้แล้ว เด็กหนุ่มจะหนีรอดไปได้อย่างไร…..
…………………..
แปลโดย Solar Spark
