บทที่ 214 ทักษะเทเลพอร์ต!

ในที่สุดเย่เฟิงและหลงหวางเอ๋อก็มาหยุดอยู่หน้ากำแพงน้ำแข็ง

ลึกลงไปจากผิวทะเลกว่า 200 เมตร ทั้งสองหยุดอยู่ตำแหน่งนั้นนานแล้ว แต่ก็ไม่มีใครสักคนที่พบตัวพวกเขา เพราะทั้งคู่ได้ใช้ทักษะล่องหนและทักษะอำพรางร่วมกันซึ่งแม้แต่หน่วย NSA เองก็ไม่อาจตรวจเจอได้

อย่างไรก็ตาม เย่เฟิงก็ไม่รู้ว่าสถานการณ์ภายในช่องน้ำแข็งตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง ซึ่งนั่นเป็นเพราะทักษะสัมผัสวิญญาณของเขาไม่สามารถกระจายเข้าไปภายในนั้นได้

แต่เมื่อเห็นทีมของธันเดอร์ยังคงเฝ้าระวังอยู่ภายนอก เขาก็มั่นใจว่าหนิวเหมิ่งยังดำเนินการไปได้ไม่ถึงไหนแน่นอน

“เริ่มกันเถอะ”

เย่เฟิงรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา เขารีบคว้ามือขาวเนียนของหลงหวางเอ๋อ จากนั้นทั้งคู่ก็เริ่มดูดซับปะการังชิ้นเล็กอันสุดท้ายเพื่อฟื้นฟูเจินชี่พร้อมกัน หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง ในที่สุดพวกเขาจึงเริ่มกระบวนการรวบรวมพลังของทักษะศรดาราร่วมกัน

ร่องรอยของพลังไร้ลักษณ์จากดวงดาวเริ่มไหลเวียนลงสู่ใต้ทะเลลึก และในเวลาต่อมา ลูกศรสีน้ำเงินเข้มก็ปรากฏขึ้นมาในมือของทั้งคู่

ที่ตำแหน่งใต้ทะเลนี้ การที่เย่เฟิงและหลงหวางเอ๋อรวมพลังการเพื่อทำลายกำแพงน้ำแข็ง มันอาจทำให้พวกเขาเข้าใกล้ร่างที่ถูกแช่แข็งของซูเฟยหยิ่งได้มากยิ่งขึ้น หรือถ้าโชคดี มันอาจนำพาไปสู่ใจกลางของเมืองน้ำแข็งเลยก็เป็นได้

แต่จุดสำคัญคือ เย่เฟิงไม่รู้ว่าด้วยพลังของเขาและหลงหวางเอ๋อในตอนนี้จะทำได้ดีแค่ไหน ชายหนุ่มรู้เพียงว่าพวกเขาต้องทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้

……….

ณ อีกด้านหนึ่ง หนิวเหมิ่งนำสมาชิกในทีมสองคนมุ่งหน้าตามเส้นทางในเมืองน้ำแข็งเข้าไปเรื่อยๆ

เส้นทางอันซับซ้อนดั่งรังผึ้งที่ขยายออกไปทุกทิศทุกทางทำให้หนิวเหมิ่งต้องใช้ความอดทนอยู่นาน แต่สุดท้ายเขาก็ทนไม่ไหวจนอยากจะใช้อาวุธหนักยิงใส่ที่นี่ให้ระเบิดรู้แล้วรู้รอดไปเสีย

สิ่งที่น่าเหนื่อยใจที่สุดคือกำแพงน้ำแข็งเหล่านี้มีความแข็งแกร่งมาก ซ้ำยังมีความสามารถในการฟื้นฟูตัวเองได้อีกด้วย ถึงแม้สมาชิกในทีมของเขาจะพยายามสรรหาเครื่องไม้เครื่องมือต่างๆมากมายที่สามารถใช้งานใต้น้ำได้ แต่ก็ยังไม่อาจเจาะกำแพงน้ำแข็งเข้าไปได้เสียที สิ่งที่ทำได้เพียงอย่างเดียวคือการไล่ตามเส้นทางในเขาวงกตนี้อย่างสิ้นหวัง

หนิวเหมิ่งใจเต้นเล็กน้อยเมื่อหันไปมองใจกลางเมืองน้ำแข็งที่มีร่างอันงดงามถูกแช่แข็งอยู่

แม้ตัวเขาจะไม่ใช่พวกบ้าตัณหา แต่เมื่อมองเห็นร่างเทพธิดาน้ำแข็งที่อยู่ตรงหน้านี้ก็ยังอดใจเต้นไม่ได้ หนิวเหมิ่งรู้ดีว่าหากสามารถนำร่างหญิงสาวคนนี้ออกมาได้ ก็ถูกส่งต่อไปยังหน่วย NSA เพื่อทำการตรวจสอบและวิจัยต่อไป มันไม่มีทางเลยที่เธอจะตกเป็นของเขา

ไม่ว่าจะอย่างไรตอนนี้ ภารกิจหลักก็คือการหาเส้นทางที่นำไปสู่ใจกลางเมืองน้ำแข็ง หลังจากนั้นก็เป็นเรื่องง่ายที่จะนำร่างอันงดงามนี้กลับไป ตราบใดที่สามารถทำภารกิจนี้ให้สำเร็จลุล่วง หนิวเหมิ่งก็จะถือว่าเป็นหัวหน้าหน่วยที่มีความสามารถ!

หนิวเหมิ่งหันมองไปรอบๆเพื่อหาทางไปต่อพร้อมกับลูกน้องอีกสองคนอยู่เกือบหนึ่งชั่วโมงเต็ม จนถึงเวลานี้ เขารู้สึกออกซิเจนในถังใกล้หมดแล้ว มันยังต้องสำรองไว้สำหรับการกลับออกจากเขาวงกตนี้ที่ใช้เวลาไม่น้อยกว่าครึ่งชั่วโมงด้วย

หนิวเหมิ่งจึงจำใจต้องออกคำสั่งถอนตัวอย่างไม่มีทางเลือก แต่ไม่ว่าอย่างไร เมื่อเติมทรัพยากรต่างๆเรียบร้อยแล้ว เขาก็จะกลับมาที่นี่อีกครั้งแน่นอน

แต่ทันใดนั้น หนิวเหมิ่งก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติในบริเวณกำแพงรอบนอก นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมมันถึงมีการสั่นสะเทือนแบบนี้?

ขณะที่อยู่ในระหว่างการขบคิด เสียงระเบิดก็พลันดังขึ้นมาจากด้านใต้ ทำให้เมืองน้ำแข็งนี้เกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงครั้งหนึ่ง

สาเหตุนั้นมาจากการที่เย่เฟิงและหลงหวางเอ๋อยิงศรดาราออกไปนั่นเอง แต่ครั้งนี้มันมีความรุนแรงกว่าเดิมมาก น่าตกใจที่พลังของศรดารานี้ หนึ่งบวกหนึ่งมีค่ามากกว่าสองเสียอีก

ณ เวลานี้ที่ใต้ทะเลลึก เย่เฟิงและหลงหวางเอ๋อจ้องมองไปข้างหน้าด้วยสายตาว่างเปล่า พวกเขาพึ่งยิงศรดาราออกไปดอกเดียว แต่สิ่งที่ปรากฏอยู่ต่อหน้านี้ช่างดูน่าเหลือเชื่อ

ศรดาราได้เจาะทะลวงเข้าไปถึงชั้นในของเมืองน้ำแข็งแล้ว!

การโจมตีผสานกันครั้งแรกของพวกเขา ไม่เพียงสามารถเจาะเปิดทางเข้าขนาดใหญ่ไปสู่เมืองน้ำแข็งได้ แต่ยังสามารถเจาะทะลุชั้นน้ำแข็งภายในได้ 3-4 ชั้นในทีเดียวด้วย นี่มันเกินกว่าสิ่งที่เย่เฟิงได้คิดไว้ ในที่สุดเขาก็สามารถเข้าใกล้ซูเฟยหยิ่งได้มากขึ้นกว่าเดิมแล้ว

นอกจากนี้ ช่องทางที่เจาะเข้าไปด้วยศรดารายังไม่มีการคืนตัวสู่สภาพเดิมด้วย

มันอาจเป็นเพราะน้ำแข็งพันปีได้หยุดการเผยแพร่พลังงานแก่ชั้นน้ำแข็ง มันจึงมีสภาพค่อนข้างเปราะและไม่มีการฟื้นฟูตัวเอง กลางเป็นการคงสภาพรูโหว่ขนาดใหญ่ที่ถูกเจาะทะลวงจากล่างขึ้นบนนี้ไว้

ไม่นานหลังจากนั้น เกาะน้ำแข็งแห่งนี้ก็ดูเหมือนถูกกระบี่เล่มใหญ่เจาะทะลวงเป็นช่องขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 10 เมตร จากบนลงล่างและขยายออกไปถึงยอดของเกาะภูเขาน้ำแข็ง

หากมองลงมาจากบนอากาศ ทั่วทั้งเกาะน้ำแข็งนี้ดูเหมือนกับเค้กกลมแบนเรียบขนาดใหญ่ที่พลันถูกเจาะหนึ่งรู แต่หากมองในด้านรูปตัดแล้ว จากเห็นช่องทางเข้าสู่เมืองน้ำแข็งปรากฏออกมามากมาย

เย่เฟิงและหลงหวางเอ๋อแค่รวมพลังกันเพื่อยิงศรดาราออกไป แต่มันกลับสร้างทางเข้าขึ้นมากว่า 100 ทางในทันที!

ประมาณ 20-30 ทางเข้า ได้ปรากฏขึ้นมาเหนือผิวทะเลซึ่งน้ำทะเลไม่ได้หลั่งไหลเข้าไป แต่ช่องทางพวกนั้น ค่อนข้างมีระยะทางห่างไกลที่จะนำไปสู่ใจกลางเมืองน้ำแข็ง

ส่วนที่ด้านใต้ผิวทะเล ทางเข้าประมาณ 50-60ทาง ได้ถูกเติมเต็มด้วยน้ำทะเลที่พร้อมใจกันหลั่งไหลเข้าไปในทันที ช่างน่าตกใจที่พื้นที่ส่วนนั้นไม่ได้ใกล้จากตำแหน่งที่หนิวเหมิ่งอยู่ ซึ่งเพราะแรงของกระแสน้ำที่หลั่งไหลเข้ามาอย่างฉับพลันนี่เอง ทำให้หนิวเหมิ่งถูกพัดเข้าไปในเขาวงกตในตำแหน่งที่ลึกมากกว่าเดิม

แต่หลังจากนั่นชั่วครู่ เขาก็กลับมาลอยตัวได้อย่างมั่นคงในน้ำทะเลของช่องน้ำแข็งแห่งนี้อีกครั้ง เมื่อมองไปรอบๆ หนิวเหมิ่งพบว่าตัวเองถูกกระแสน้ำพัดมายังช่องน้ำแข็งอีกแห่งหนึ่ง ขณะที่สมาชิกในทีมอีก 2 คนที่เหลือต่างก็กระจัดกระจายกันออกไปคนละทาง

“บัดซบ ออกซิเจนก็ใกล้จะหมดแล้ว ถ้าเราทางออกไม่เจอละก็…….”

ทันใดนั้น ความหนาวเย็นก็เริ่มเกาะกุมหัวใจของหนิวเหมิ่ง ถ้าเป็นแบบนั้น ตัวเขาคงได้เผชิญหน้ากับโศกนาฏกรรมแล้ว!

การสั่นไหวนี่ทำให้ทีมของธันเดอร์ที่เฝ้าระวังอยู่ภายนอกตื่นตัวเช่นกัน

“ในเมื่อติดต่อหนิวเหมิ่งไม่ได้ งั้นฉันจะเป็นคนออกคำสั่งเอง ให้ทุกคนนำเรือทั้งสี่ลำไปยังตำแหน่งใกล้กับรูโหว่ที่ถูกเจาะใหม่ แล้วรายงานเรื่องนี้ไปยังเบื้องบนด้วย!”

ธันเดอร์ออกคำสั่งอย่างเด็ดขาดทันที

เขาเพิ่งได้รับข้อความจากกองเรือว่าสามารถจับตัวเจ้าหน้าที่ระดับสูงของเรือดำน้ำอเมริกาได้แล้ว ซึ่งเรือดำน้ำลำนั้นได้ถูกระเบิดด้วยฝีมือของคนๆเดียว ช่างน่าตกใจที่คนๆนั้นคือเย่เฟิง เรื่องนี้ทำให้ธันเดอร์รู้สึกหวาดกลัวอยู่ในใจ เจ้าเด็กเย่เฟิงนี่ ตกลงมันเป็นตัวอะไรกันแน่นะ?

ไม่ใช่แค่สามารถเจาะทะลวงกำแพงน้ำแข็งที่แม้แต่ขีปนาวุธพิสัยไกลก็ไร้ผล แต่ตอนนี้ เขากลับสามารถทำลายเรือดำน้ำได้ด้วยตัวคนเดียวอีก……….

ความสามารถของเด็กคนนี้ช่างน่าสะพรึงกลัวจริงๆ นี่มันไม่ต่างอะไรกับเครื่องจักรสงครามเลยแม้แต่น้อย!

ตามที่ธันเดอร์รู้มา มันไม่มีใครเลยแม้แต่คนเดียวในโลกยุทธภพที่สามารถทำลายเรือดำน้ำได้ อย่าว่าแต่ชั้นเหล็กหนา 10 เมตรเลย แม้แต่หนาเพียง 1 เมตร เพลงกระบี่พร่ำเพ้อของยอดฝีมืออย่างหลงโม่หรันก็ยังไม่อาจเจาะทะลวงผ่านได้อยู่ดี

ธันเดอร์ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากระบี่ของเย่เฟิงเป็นกระบี่แบบไหน

แน่นอนว่าธันเดอร์ยอมไม่รู้ เพราะมันเป็นกระบี่ผู้ฝึกเซียนที่เย่เฟิงนำมาจากโลกเทวะ

บนโลกใบนี้ กระบี่ของชายหนุ่มถือได้ว่าเป็นกระบี่ที่แหลมคมมากที่สุด ซึ่งไม่มีกระบี่เล่มใดมาเทียบได้

นอกจากนี้ มันยังไม่ใช่สิ่งที่ดำรงอยู่เหมือนสิ่งของทั่วไป หากได้รับมรดกกระบี่มังกรมาเพิ่มเติมแล้วละก็ พลังอำนาจที่ได้รับมาจะกลายเป็นสิ่งที่เกินกว่าคนบนโลกนี้จะจินตนาการได้………

…………

ลึกลงไปใต้ตำแหน่งที่ธันเดอร์และคนอื่นๆอยู่ เย่เฟิงและหลงหวางเอ๋อกำลังจ้องมองรูโหว่ขนาดใหญ่ที่พวกเขาสร้างขึ้นมาด้วยสีหน้าลำบากใจ

นี่มันจะใหญ่เกินความต้องการไปแล้ว!

พวกเขาเพียงแค่ต้องการสร้างรูโหว่ขนาดเล็ก แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นขนาดใหญ่เสียได้ ถึงแม้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจะน่าตกใจ แต่รูโหว่ขนาดนี้ใหญ่ก็เหมือนประตูที่อำนวยความสะดวกแก่หน่วย NSA ให้เข้าไปสู่ภายในได้ง่ายๆ……

ตอนนี้ในสายตาของทั้งคู่ ร่างของซูเฟยหยิ่งสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนกว่าก่อนหน้านี้มาก เพราะมันเหลือเพียงชั้นน้ำแข็งไม่กี่ชั้นที่ขวางกั้นอยู่

“จะลองอีกทีไหม?”

หลงหวางเอ๋อถามด้วยความไม่แน่ใจ

“ไม่ล่ะ ฉันไม่อยากให้น้ำทะเลไหลเข้าไปในใจกลางเมืองน้ำแข็งที่อาจารย์อยู่”

เย่เฟิงชี้ไปยังชั้นน้ำแข็งที่เหลือ “ถ้าเราเจาะเข้าไปอีก น้ำทะเลอาจจะไหลเข้าไปทำอันตรายแก่อาจารย์ได้ แบบนั้นจะยิ่งแย่เข้าไปใหญ่……”

การใช้กำลังเจาะทะลวงชั้นน้ำแข็ง 3 ชั้นที่เหลือ เป็นทางเลือกที่ดูไม่เหมาะสมเท่าไหร่ แต่ภายใต้สถานการณ์นี้ เขาก็ยังไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี

อย่างไรก็ตาม เย่เฟิงจะลองคิดหาทางอื่นดู เพราะเขาไม่ต้องการจะเสี่ยงกับชีวิตของซูเฟยหยิ่ง

ชายหนุ่มจ้องมองร่างอันงดงามชวนให้หลงใหลที่แสนคุ้นเคย มันดูราวกับว่าเขาไม่ได้เห็นหญิงสาวคนนี้มานานนับพันปี ทำให้ชายหนุ่มอยากมองเธอใกล้ๆให้นานกว่านี้

แต่ชั้นน้ำแข็งบ้านี่ก็ยังขวางกั้นเขาเอาไว้!

ถ้าสามารถทะลุผ่านชั้นน้ำแข็งทั้งสามนี้ไปได้ล่ะก็…….

เพียงแค่เย่เฟิงคิดถึงเรื่องนี้ ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกว่าแหวนกระบี่มังกรโบราณกำลังส่งผ่านความรู้อันลึกลับเข้าสู่สมอง

ทักษะเทเลพอร์ต!

……………………….

แปลโดย Solar Spark

Solar Spark: ทักษะโกงมาอีกละ พวกรายละเอียดของเกาะภูเขาน้ำแข็งนี่คือผมอ่านแล้วก็ไม่ค่อยเข้าใจนะครับ ก็เลยแปลตามอิ้งไปแบบงงๆ ถ้าอ่านแล้วงงก็ขออภัยด้วยนะฮะ -^-