บทที่ 189 หน้าไม้
สำหรับผู้ที่มีระดับวรยุทธ์ถึง 50 ปีในตระกูลหลงนั้น ถือว่าเป็นผู้ฝึกยุทธ์ชั้นแนวหน้า ด้วยความที่ต้องการสังหารเย่เฟิงเพื่อแก้แค้น สำนักเซียนเร้นลับถึงกับส่งผู้ฝึกยุทธ์ระดับนี้มาเพื่อให้มั่นจะว่าจะสามารถทำภารกิจได้สำเร็จแน่นอน
ก่อนหน้านี้ที่ก้นทะเล เย่เฟิงเห็นผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 50 ปีมากมาย ทั้งตัวเขายังได้ยังเคยโจทตีสวนกลับเพื่อสังหารผู้ฝึกยุทธ์ชั้นสูงจากหมัดเทพทวาราเพื่อแย่งชิงปะการังราชันย์มาแล้วด้วย
อย่างไรก็ตาม ที่นี่ไม่ใช่ก้นทะเลแต่เป็นหมู่บ้านบนพื้นดินที่อีกฝ่ายสามารถแสดงศักยภาพออกมาได้เต็มที่ ทั้งยังเป็นผู้ฝึกยุทธ์ชั้นสูงที่สามารถใช้เข็มล่องหนเป็นอาวุธ ซึ่งแม้แต่ทักษะสัมผัสวิญญาณก็ไม่อาจตรวจจับได้!
ชายหนุ่มเพ่งทักษะสัมผัสวิญญาณไปยังข้างนอกบ้าน เพื่อพยายามจะรับรู้ตำแหน่งของผู้ใช้อาวุธลับชั้นสูง
เมื่ออีกฝ่ายเข้ามาในระยะ 120 เมตร ในที่สุดทักษะสัมผัสวิญญาณของเย่เฟิงก็สามารถรับรู้ตำแหน่งของมันได้ แต่น่าเสียดายที่ความเร็วของผู้ฝึกยุทธ์คนนั้นสูงยิ่ง ต่อให้คิดจะใช้ทักษะเพลิงสีแดงอีกครั้ง ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะสังหารอีกฝ่ายได้
นอกจากเย่เฟิงแล้ว หลงหวางเอ๋อและหนานฟางล้วนถูกยิงด้วยเข็มล่องหนทำให้ร่างกายของทั้งคู่ค่อนข้างรู้สึกชาและเคลื่อนไหวยากกว่าปกติ ตอนที่แต่ละคนล้วนไม่อยู่ในสภาพที่สามารถต่อกรกับฝ่ายตรงข้ามได้
เย่เฟิงรีบหันไปจ้องมองหนานฟาง ภายใต้แสงสว่างอันเรือนรางจากแสงเทียนนี้ ทั้งคู่ลอบพยักหน้าให้แก่กัน
เพล้ง!
ทันใดนั้น มีดบินขนาดเล็กเล่มหนึ่งก็พุ่งทะลุกระจกหน้าต่างของระเบียงเข้ามาในห้อง แต่สิ่งที่น่าตกใจก็คือ เป้าหมายแรกของมันไม่ใช่เย่เฟิงแต่เป็นหลงหวางเอ๋อ!
“ล่องหน ลอบโจมตี ขา!”
เย่เฟิงกระโดดเข้าไปหาหลงหวางเอ๋อพร้อมกับหลบมีดบิน หลังจากนั้น เขารีบกระซิบข้างหูหญิงสาว
“อืม”
หลงหวางเอ๋อไม่ลังเลหลังจากที่ได้ยินคำพูดเป็นนัยของเย่เฟิง เธอรีบหมุนเวียนเจินชี่ในร่าง และไม่นานร่างหญิงสาวก็เข้าสู่สภาพล่องหนอย่างสมบูรณ์
เย่เฟิงรับรู้ว่าภายนอกห้อง สีหน้าหน้าประหลาดใจพลันปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าผู้เชี่ยวชาญอาวุธลับคนนั้น เหมือนกับมันไม่เข้าใจว่าเหตุใดถึงมีคนๆหนึ่งหายไปต่อหน้าต่อตา
นอกจากนี้ ดูเหมือนว่าชายคนนั้นจะมองเห็นสถานการณ์ภายในห้องอย่างชัดเจน แม้จะเป็นสภาพแวดล้อมที่มืดมิดและมีพายุฝนก็ตาม นั่นแสดงให้เห็นว่ามันจะต้องมีอุปกรณ์ไฮเทคบางอย่างสวมไว้ที่ตาอย่างเช่นกล้องอินฟาเรด หรือสิ่งอื่นๆ แต่สิ่งต่างๆเหล่านั้นล้วนไร้ประโยชน์เมื่อต้องเจอกับทักษะล่องหน
ในการรับรู้ของเย่เฟิง หลงหวางเอ๋อวิ่งไปที่ระเบียงอย่างเก้ๆกังๆ ดูเหมือนว่าเข็มล่องหนพวกนั้นจะทำให้หญิงสาวเคลื่อนไหวได้อย่างยากลำบากไม่น้อย
ชายหนุ่มไม่ลังเลเช่นกัน เขารีบวิ่งไปที่ระเบียงพร้อมกับเล็งยิงบอลไฟเข้าใส่ชายผู้เชี่ยวชาญอาวุธลับทันที! แต่ด้วยที่มันได้แอบซ่อนตัวอยู่ก่อนหน้านี้ในตอนที่เย่เฟิงสังหารหนีกู่ซือติง ชายคนนี้จึงได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นทุกอย่างแล้ว และทักษะเพลิงสีแดงก็ไม่ใช่ความลับอีกต่อไป
เป็นไปตามคาด เมื่ออีกฝ่ายเห็นเย่เฟิงปล่อยบอลไฟออกมา ถึงแม้จะมีความสงสัยแต่ก็ไม่ได้ตกใจ ร่างของมันหลบหลีกได้อย่างคล่องแคล่วพร้อมกับปล่อยบางสิ่งสวนกลับมา
เพล้ง! เพล้ง! เพล้ง!
มีดบินเล่มเล็กจำนวนมากพุ่งตรงเข้ามายังระเบียง
ทักษะนารีศักดิ์สิทธิ์บุปผาโปรยปราย!
ผู้เชี่ยวชาญอาวุธลับคนนี้ หากเทียบกับหลี่จวิ้นหลงที่เขาฉางไป่แล้ว มันมีฝีมือสูงกว่าหลายเท่า หลี่จวิ้นหลงสามารถปล่อยมีดบิดออกมาได้เพียงสิบกว่าเล่ม แต่สำหรับชายคนนี้ มันสามารถปล่อยออกมาได้มากกว่า 30 เล่ม ยิ่งกว่านั้น ยังมีเข็มเงินพ้วงมากับกลุ่มมีดบินด้วย
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับสถานการณ์แบบนี้ ทั้งสองคนทำได้เพียงแค่หลบหนี
เย่เฟิงเคลื่อนที่ไปยังด้านหนึ่งเพื่อหลบซ่อนอยู่หลังตู้เสื้อผ้า ในเวลานี้ เสียงมีดบินพุ่งเข้ากระทบตู้ไม้ดังสะท้อนไปทั่ว ฉึก! ฉึก! ฉึก! ส่วนหลงหวางเอ๋อก้มหัวลงต่ำและใช้ผนังอิฐของระเบียงเป็นที่กำบัง
‘ถ้าเรามีวรยุทธ์ระดับ 20 ปี ก็คงไม่ต้องลำบากขนาดนี้………’
เย่เฟิงคิดในใจ ศิษย์ของสำนักสุสารดาราที่มีระดับวรยุทธ์อย่างน้อย 20 ปี สามารถฝึกทักษะเซียน – โล่ปรอท ซึ่งเหมาะสมที่สุดสำหรับใช้ป้องกันการโจมตีประเภทนี้
ฉึก!
ไม่นาน มีดบินเล่มสุดท้ายก็ถูกขวางไว้ด้วยตู้เสื้อผ้า เย่เฟิงรีบกระโดดออกไปพร้อมกับกระบี่สีทองที่ปรากฏขึ้นในมือ เขาปลดปล่อยรังสีกระบี่สีน้ำเงินพุ่งฝ่าสายฝนเข้าใส่อีกฝ่ายทันที!
ความเร็วของรังสีกระบี่นั้นสูงยิ่ง มันพุ่งเข้าใส่ผู้เชี่ยวชาญอาวุธลับในชั่วพริบตา
ชายคนนั้นพยายามก้าวเท้าหลบรังสีกระบี่ แต่ความเร็วของมันนั้นไม่มากพอ รังสีกระบี่จึงพุ่งเฉียดใบหน้าพร้อมกับทำลายกล้องไนท์วิชั่นที่สวมอยู่บนหน้ากากไปทันที!
หลงหวางเอ๋อที่ซ่อนตัวอยู่ในอาศัยโอกาสนี้รีบกระโดดออกมา พร้อมกับชูมือขึ้นและยิงลูกศรสีน้ำเงินเข้มออกไป
ฉึก!
เป็นไปไม่ได้ที่อีกฝ่ายจะสามารถป้องกันการโจมตีนี้ของหญิงสาว ลูกศรสีน้ำเงินเข้มจึงพุ่งทะลุต้นขาขวาของผู้เชี่ยวชาญอาวุธลับ และพลังอำนาจของลูกศรนั้นได้ทำให้ร่างของมันถอยหลังไปหลายก้าวจนล้มลงอย่างแรงบนแอ่งน้ำทะเล พร้อมกับสายน้ำที่สาดกระจาย
“พลังทำลายของศรดาราดอกนี้รุนแรงดีจริงๆ แต่ความเร็วของมันยังช้าเกินไป……”
เมื่อเย่เฟิงเห็นศรดาราที่หลงหวางเอ๋อยิงออกไปก็รู้สึกว่าหญิงสาวพยายามฝึกฝนทักษะนี้เต็มที่แล้ว
ในเวลานี้ พวกเขาที่อยู่บนระเบียงต้องการจะกระโดดลงไปเพื่อจัดการอีกฝ่ายให้เสร็จสิ้น แต่ทันใดนั้น ทั้งคู่ก็พลันรู้สึกว่าร่างกายกลายเป็นแข็งทื่อ เพราะในที่สุดพิษของเข็มล่องหนก็ออกฤทธิ์เต็มที่แล้ว!
“ซาเจวี๋ย!”
น้ำเสียงทุ้มลึกดังมาจากแอ่งน้ำทะเลด้านล่าง ตามมาด้วยจำนวนมีดบินมากมายที่พุ่งฝ่าผิวน้ำมายังระเบียงโดยมีเป้าหมายคือพวกเขาทั้งคู่
เย่เฟิงไม่รู้ว่าอีกฝ่ายสามารถปามีดบินจำนวนมากมายขนาดนี้ได้อย่างไร แต่เขาก็ไม่จำเป็นต้องคาดเดาต่อไปแล้ว
“ซาเจวี๋ยคือทักษะสังหารของสำนักเซียนเร้นลับที่สามารถปามีดบินออกมาใส่เป้าหมายได้ไม่จำกัดในครั้งเดียว มันสามารถใช้ได้อย่างคล่องแคล่วในทุกๆสถานการณ์ แม้แต่ในการต่อสู้ที่ต้องปะทะกันต่อหน้า ทักษะของมันก็สามารถสังหารผู้ฝึกยุทธ์ที่แข็งแกร่งมากได้อย่างง่ายดาย!”
หลงหวางเอ๋อรีบอธิบายสิ่งสำคัญให้ชายหนุ่มฟัง ถึงแม้ทักษะสัมผัสวิญญาณของเธอจะรับรู้มีดบินแต่ละเล่มที่พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว แต่ด้วยที่ร่างกายกลายเป็นแข็งทื่อจึงไม่อาจเคลื่อนไหวเพื่อหลบหลีกใดๆได้
เย่เฟิงก็มีสภาพแทบไม่ต่างกัน พิษในเข็มล่องหนได้ยับยั้งเจินชี่ในร่างเขาไว้ทำให้ไม่สามารถใช้ทักษะอันใดได้
ฉึก! ฉึก! ฉึก!
ถึงแม้เรี่ยวแรงจะแทบไม่เหลือ แต่ชายหนุ่มก็ยังดึงหลงหวางเอ๋อมาอยู่ด้านหลัง และยกแขนขึ้นกำบังมีดบินจำนวนมากที่พุ่งเข้ามา
มีดบินแต่ละเล่มได้ปักลึกเข้าไปในแขนจนมองเห็นกระดูกด้านใน แขนทั้งสองข้างของเขาอาบไปด้วยเลือดสดๆ
ทักษะสังหารของสำนักเซียนเร้นลับ “ซาเจวี๋ย” สามารถปามีดบินออกมาได้ถึง 100 เล่มในเวลาเพียง 5 วินาที พร้อมด้วยพลังอันร้ายกาจที่แม้แต่ร่างผู้ฝึกเซียนของเย่เฟิงก็ไม่อาจทนได้นาน และกระดูกแขนของเขาก็เริ่มแตกหักอย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตาม ทักษะสังหารนี้ดำเนินไปเพียงแค่ครึ่งวินาทีจากนั้นมันก็หยุดลง โดยไม่มีแม้แต่เสียงใดๆดังลอดใต้ผิวน้ำออกมาอีก
มีดของมันหมดแล้วหรือ?
หรือมันคิดว่าพวกเขาตายแล้ว?
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่อย่างที่เย่เฟิงคิด
“บัดซบเอ้ย ฉันกลัวแทบตาย โชคดีนะเนี่ยที่ยิงโดน”
คำสบถดังมาจากห้องน้ำชั้นล่าง มันเป็นน้ำเสียงของหนานฟางนั้นเอง “หน้าไม้อันนี้เยี่ยมจริงๆ เจ้านั่นโดนยิงแค่ดอกเดียวก็ตายเลย”
หลังจากสูญเสียกล้องไนท์วิชั่นไปและได้รับบาดเจ็บสาหัสที่ต้นขา ผู้เชี่ยวชาญอาวุธลับก็ไม่อาจเคลื่อนไหวได้รวดเร็วดังเดิม จดในที่สุด มันก็ถูกหนานฟางที่ซ่อนตัวอยู่ลอบโจมตีจนสิ้นชีพในทีเดียว!
มันเป็นเพราะการรวมมือกันอย่างปราณีตของทั้งสามคน
“พวกเธอเป็นอะไรไหม?”
ชูชูที่หลบอยู่ในห้อง เมื่อได้ยินคำสบถของหนานฟางก็ทำให้เธอไม่อาจสงบใจได้อีก หญิงสาวจึงรีบวิ่งมาที่ระเบียง แต่เมื่อเห็นเย่เฟิงกำลังจะล้มหงายหลัง เธอจึงรีบกางแขนอันขาวเนียนออกมารับร่างของเขาไว้
ด้วยเหตุนี้เอง ศีรษะของเย่เฟิงจึงซุกอยู่ที่ภูเขาอันอุดมสมบูรณ์ทั้งสองลูกของชูชู………..
…………….
แปลโดย Solar Spark
Solar Spark: ………………….
