ทุกคนในสถานที่จัดงานประมูลทั้งหมดได้ตื่นตระหนกตกใจกับเสียงที่ดังขึ้นฉับพลันนั้นโดยทันที นั่นรวมไปถึงตัวถังซิ่วเองด้วย เขาไม่คิดเลยว่าในเมื่อไม่มีใครในหมู่คนยุคนี้ที่น่าจะรู้จักคุณสมบัติของหินแยกมิตินี้ แต่ทำไมยังมีคนที่ต้องการจะซื้อมันในราคาที่สูงแบบนี้

ถังซิ่วได้มองตามแหล่งเสียงนั้นไปในขณะที่เขาค้นพบที่มาของมัน เขาเป็นชายชราคนหนึ่งที่สวมสูทสีดำของชาวจีนพร้อมทั้งหงอกเต็มหัวประดับบนใบหน้าที่ดูดีของเขาแต่อย่างไรก็ตาม เมื่อได้เห็นสายตาของทุกคน เขาก็ได้แสดงออกถึงท่าทางพอใจเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาตระหนักว่าถังซิ่วกำลังมองมา เขาก็เอียงคอแล้วมองไปที่ถังซิ่วด้วยท่าทางยั่วยุ

“ตัวปัญหา!”

ถังซิ่วถอนหายใจในขณะที่เขายกป้ายประมูลขึ้นอีกครั้ง

“60 ล้าน”

เฮือก …

ผู้คนในสถานที่จัดงานประมูลนั้นถูกเติมเต็มด้วยความรู้สึกตื่นเต้น สายตาของทุกคนสลับไปมาระหว่างถังซิ่วและชายแก่คนนั้น ดั่งเช่นที่มีคำกล่าวว่า ‘ในเหตุการณ์ที่ผิดปกตินั้นจะต้องมีเหตุผลและสาเหตุบางอย่าง’ บางคนก็เริ่มแอบคิดในใจว่าแร่หินชิ้นนี้นั้นอาจจะเป็นสมบัติจริงๆก็ได้?

อย่างไรก็ตาม

ผู้คนก็ยังคาดเดากันอยู่แต่ก็ไม่มีใครกล้ายกป้ายราคาขึ้นมาสู้ เหตุผลก็นั้นก็ค่อนข้างจะง่ายเพราะแม้ว่าหินนั้นจะมีค่าแต่พวกเขาก็ไม่มีความรู้อะไรเลย ในกรณีที่พวกเขาซื้อสินค้าไร้ค่านั่นหมายความว่าพวกเขาเป็นคนโง่เง่าที่สุดในโลก ในที่สุดชายชราก็ได้แสดงออกถึงท่าทางที่น่าเกลียดทันทีและไม่เสนอราคาที่สูงไปกว่านั้นอีกต่อไป!

ถังซิ่วมองด้วยสายตาไร้อารมณ์ไปที่ชายชราคนนั้นที่รอยยิ้มอันพึงพอใจของเขากำลังค่อยๆจางหายไป ท่าทางของชายชราเหมือนคนกำลังจะตาย ราวกับว่าเขานั้นเป็นหญิงม่ายที่ถูกทิ้งไว้กับสามีที่ตายแล้วและกำลังถูกบังคับให้แต่งงานกับคนแก่ ถังซิ่วสามารถมองเห็นได้ว่าริมฝีปากของชายชรากำลังยกตัวขึ้นในขณะที่เขาต้องการที่จะเสนอราคาที่สูงขึ้น แต่สุดท้ายเขาก็ยับยั้งมันไว้

“เกิดอะไรขึ้น?

ถังซิ่วที่กำลังคิดว่าเขาจะทุ่มสุดตัวไม่ได้คาดคิดว่าชายชราจะหยุดเสนอราคาที่เท่านี้

ความตื่นเต้นได้ปรากฏขึ้นในสายตาของผู้ประกาศ ในขณะที่เธอพูดด้วยความรู้สึกตื่นเต้นและกระปรี้กระเปร่าว่า

“มีคำพูดที่ว่าสายตาของคนที่แหลมคม แต่สำหรับฉันอยากจะเปลี่ยนมันนิดหน่อย ‘ พวกคุณกำลังพลาดโอกาสที่กำลังจะผ่านไป! ถ้าแร่นี้ไม่ได้มีค่ามากพอแล้วทำไมถึงได้มีคนที่ประมูลมันในราคาที่สูงขนาดนี้? ฉันรู้สึกโชคดีและรู้สึกมีความสุขมากๆเพราะฉันสามารถเป็นพยานให้กับคนที่มีสายตาแหลมคมที่เปรียบดั่งคบเพลิงที่สว่างไสวในความมืดมิดที่เขานั้นสามารถรับรู้ถึงสมบัตินี้ได้ ”

“สุภาพบุรุษที่หล่อเหลาคนนั้นได้เสนอราคาที่60ล้านหยวน มีใครต้องการเสนอราคาสูงกว่านี้หรือไม่? ถ้าไม่มี สมบัติชิ้นนี้จะตกเป็นของสุภาพบุรุษคนนั้น ”

“ใคร?”

สถานที่จัดประมูลซึ่งมักจะเต็มไปด้วยคำพูดของผู้ประมูลได้กลายเป็นเงียบสงบโดยสมบูรณ์พร้อมกับดวงตาของทุกคนคนกำลังจ้องไปที่ถังซิ่วและชายชราคนนั้น ทุกคนอยากรู้ว่าชายชราจะเสนอราคาที่สูงกว่านี้หรือไม่? บางคนได้เตรียมที่จะฉวยโอกาสแย่งมันมาทันทีหากว่าชายชราคนนั้นเสนอราคาเพิ่มขึ้น

อย่างที่ผู้ประกาศได้บอกว่า “อย่าพลาดโอกาสที่กำลังจะผ่านไป”

ในกรณีที่หากหินเป็นสมบัติที่หาได้ยากจริงๆแม้ว่าจะไม่สามารถรู้ถึงคุณสมบัติของมันได้ในขณะนี้ แต่พวกเขาก็สามารถศึกษาค้นคว้ามันได้อย่างช้าๆได้

อย่างไรก็ตาม

คนจำนวนมากผิดหวังเนื่องจากชายชราคนนั้นไม่ได้เสนอราคาเพิ่มอีก

ก็เป็นเรื่องน่าเสียดายมากสำหรับผู้ประกาศแต่เธอก็ยังรู้สึกตื่นเต้นอยู่ข้างในเพราะไม่เคยคิดเคยฝันว่าราคาของหินก้อนนี้พุ่งสูงขนาดนี้ ในฐานะผู้ประกาศนั้นจะได้รับค่าคอมมิชชั่นเป็นเปอร์เซ็นต์สำหรับแต่ละรายการที่ขายในการประมูล เนื่องจากรายการนี้มีเธอสามารถขายได้ในราคา60ล้านหยวน ซึ่งหมายความว่าเธอจะต้องได้รับเงินอย่างมากแน่นอน

“แล้วฉันขอประกาศว่า แร่ที่มีค่าชิ้นนี้ได้ขายให้กับสุภาพบุรุษคนนั้น คุณสามารถไปที่หลังเวทีเพื่อทำธุรกรรมตอนนี้หรือรอจนกว่าการประมูลจะสิ้นสุดลงแล้วไปที่หลังเวที … ”

ถังซิ่วรีบวิ่งไปที่หลังเวทีอย่างไม่ลังเล หินแยกมิตินั้นเป็นวัสดุที่จำเป็นอย่างมาก เขาต้องรีบได้มันมาให้เร็วที่สุด

ตรวจสอบรายการ!

จ่ายเงิน!

การทำธุรกรรมเป็นไปอย่างราบรื่น ในขณะที่ถังซิ่วได้กลับมานั่งที่โต๊ะของเขาพร้อมกับหินแยกมิติก้อนนั้น

รอยยิ้มที่สุขใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเหมี่ยวเหวินถัง ถึงแม้เขาจะสับสนว่าทำไมถังซิ่วถึงซื้อหินชิ้นนี้ แต่เนื่องจากนี่เป็นเรื่องส่วนตัวเองถังซิ่ว เขาจึงไม่ได้ถามออกมาและได้แต่ยิ้มและพูดด้วยน้ำเสียงเบาๆว่า

“ขอแสดงความยินดีกับคุณถังสำหรับการได้รับรับสมบัติชิ้นนี้”

“ขอบคุณ!”

ถังซิ่วพยักหน้าหลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งเขาก็พูดว่า

“ขอฉันเปลี่ยนการแทนตัวเองหน่อยนายไม่จำเป็นต้องใช้คำว่าคุณกับฉันอีกต่อไป นายสามารถเรียกฉันว่าถังซิ่วได้โดยตรงเลยและฉันเองก็จะเรียกชื่อนายเหมือนกัน”

“นี่……..เยี่ยมมาก!”

เหมี่ยวเหวินถังมองไปที่ท่าทางเรียบง่ายของถังซิ่วแล้ว เขาได้แต่แอบดีใจเล็กน้อย

รายการประมูลได้ดำเนินต่อไปอย่างรวดเร็ว ถังซิ่วชื่นชมความสามารถในการพูดของผู้ประกาศมาก มูลค่าเดิมของสินค้าจำนวนมากไม่สูงนัก แต่เป็นเพราะคำพูดที่ไม่มีวันสิ้นสุดของเธอซึ่งเป็นเหมือนสร้อยไข่มุกที่กระตุ้นความสนใจของผู้คนทำให้พวกเขาใช้จ่ายเงินอย่างไม่เห็นแก่ตัวและทำให้ราคาของสินค้าที่ประมูลเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล

“เธอมีพรสวรรค์!”

คำเหล่านี้ก็ปรากฏตัวขึ้นภายในจิตใจของเขา

ชั่วโมงถัดมา…

การประมูลกำลังจะสิ้นสุดและกำลังจะเข้าสู่จุดสูงสุดอีกด้วย

“สินค้าประมูลถัดไปคือชิ้นที่สองก่อนสุดท้ายของเรา นี่เป็นสินค้าที่คนจำนวนมากให้ความสำคัญกับมัน มันคือโสมป่าพันปี ทุกคนคงรู้จักมันดี เนื่องจากเพราะการพัฒนาอย่างรวดเร็วของเทคโนโลยีในปัจจุบันทำให้ป่าและเทือกเขาของเรากำลังถูกใช้อย่างรุนแรง ดังนั้นการจะหาโสมป่าธรรมชาติของแท้นั้นเป็นเรื่องที่ยากมากและนี่คือโสมป่าอายุพันปีซึ่งมีน้อยและได้ยากยิ่งกว่ามาก ”

“ใครกัน ที่จะเป็นผู้ครอบครองสมบัติอันล้ำค่านี้?”

“ดังนั้นฉันจะขอประกาศว่า การประมูลสิ้นค้าชิ้นนี้ได้เริ่มขึ้นแล้ว!”

ขณะที่ผู้ประกาศได้เสร็จสิ้นการพูดลงพร้อมก้าวถอยหลัง สถานที่จัดงานประมูลก็เต็มไปด้วยเสียงของการเพิ่มราคาขึ้นมา

“60 ล้าน!”

“70 ล้าน!”

“75 ล้าน!”

“80 ล้าน … ”

“…”

ถังซิ่วไม่รีบเร่งในการเข้าร่วม เขากำลังนั่งรออย่างเงียบสงบ

อย่างไรก็ตามราคาของมันพุ่งขึ้นไปถึง180ล้านในเวลาเพียงแค่2นาทีและนี่เป็นราคาที่เขาไม่สามารถจ่ายได้ด้วยเงินที่เขามีในตอนนี้

“ตอนนี้ยังขาดเงินอยู่10ล้าน อย่าบอกนะว่าฉันต้องโทรไปขอยืมเงินจากเจี่ยหลุยเดาจริงๆ ? เจี่ยหลุยเดาน่าจะมีเงินอยู่ประมาณ250ล้านและรวมๆทั้งหมดแล้วน่าจะประมาณ300ล้านแต่เขาเองก็ยังมีหนี้สินและคงจะเหลือเงินไม่มากหลังจากจ่ายค่าหนี้เหล่านั้น ”

จิตใจของถังซิ่วส่ายไปมาขณะที่เขากำลังคิดว่าจะขอยืมเงินจากเจี่ยหลุยเดาดีไหม? การยืมเงินมานั้นเป็นเรื่องง่ายแต่การจ่ายเงินกลับคืนไปนั้นเป็นเรื่องยากทีเดียวเพราะมันเป็นจำนวนเงินเกือบร้อยล้านในการยืมครั้งเดียวแถมยังมีเงินที่จำเป็นต้องใช้สำหรับจัดตั้งบริษัทอีก แล้วมันต้องใช้เวลาเท่าไหร่กันถึงจะคืนเงินที่ยืมเจี่ยหลุยเดาได้?

ครึ่งนาทีต่อมา …

ถังซิ่วได้ตัดสินใจที่จะยืมเงิน

เขาเชื่อในความสามารถของเขาและเขาไม่อยากพลาดโสมป่าอายุพันปีนี้

ถังซิ่วออกจากที่นั่งและเดินตรงไปโทรศัพท์ที่มุมๆหนึ่ง ในที่สุดเขาก็รู้ว่าเจี่ยหลุยเดามีหนี้เงินกู้อยู่จำนวน220ล้านและเงินที่เหลือมีเพียง80ล้านเท่านั้น ถังซิ่วไม่ลังเลที่จะยืมเงินทั้งหมดของเขาไป

“กริ้ง……”

ไม่กี่นาทีต่อมาโทรศัพท์ของเขาก็ได้รับSMSเกี่ยวกับเงินที่ถูกโอนบัญชีธนาคารทั้งหมด80ล้าน

“218ล้าน มีผู้ประมูลรายอื่นอีกหรือ? ถ้าไม่มีใครโสมป่าพันปีนี้จะเป็นของสุภาพบุรุษคนนั้น ”

ผู้ประกาศรู้สึกตื่นเต้นมากพร้อมพูดออกมาเสียงดัง

ถังซิ่วมองไปที่แขกที่เงียบๆในบริเวณโดยรอบขณะที่เขาค่อยๆยกป้ายในมือขึ้นและพูดว่า

“220 ล้าน”

ตาของผู้ประกาศสาวเสี่ยวอ้ายสว่างขึ้นในขณะที่เธอพูดด้วยรอยยิ้มว่า

“พระเอกสุดหล่อคนนี้ได้เสนอราคาที่220ล้าน มันเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจอย่างแท้จริง ฉากในวันนี้ทำให้ฉันคิดได้อย่างจริงจังว่าผู้ชายที่เยี่ยมยอดมักจะออกมาในหมู่เยาวชนและมันอาจจะเป็นไปได้ว่าขิงแก่ไม่ได้เผ็ดกว่าขิงอ่อนแล้ว? อย่างไรก็ตาม มีใครที่เสนอราคาสูงกว่าสุภาพบุรุษที่หล่อเหลาคนนี้อีกไหม?ถ้าไม่มีก็แสดงว่าโสมพันปีนี้จะเป็นของสุภาพบุรุษที่หล่อเหลาคนนั้น! ”

“…”

การแสดงออกที่กระวนกระวายใจได้ปรากฏตัวขึ้นบนใบหน้าของผู้คนจำนวนมากในสถานที่จัดประมูล พวกเขาเห็นด้วยกับคำว่า “วีรบุรุษมาจากวัยหนุ่ม” อย่างไรก็ตามการฟังว่า ‘ขิงแก่นั้นไม่มีน้ำยา’นั้นจุดประกายความโกรธขึ้นภายในใจของพวกเขาทันที

ชายอ้วนวัยกลางคนที่นั่งอยู่แถวหน้าพร้อมสาวสวยคนหนึ่งได้ดึงสร้อยคอทองคำที่คอของเขาออกพร้อมยกมือที่กำลังสวมนาฬิกาของVacheronConstantinราคาหลายล้านหยวนขึ้นในขณะที่เขาพูดด้วยเสียงแหบว่า

“230 ล้าน”

“250 ล้าน!”

ลำแสงเย็นยะเยือกระเบิดจากดวงตาของถังซิ่วขณะที่เขาตะโกนด้วยเสียงนุ่มลึก

ชายอ้วนวัยกลางคนได้ผลักเด็กสาวสวยที่ด้านข้างเขาในขณะที่เขาหันศีรษะไปจ้องมองที่ถังซิ่วด้วยแววตาดุร้ายพร้อมชูนิ้วกลางขึ้นใส่เขา จากนั้นเขาก็ตะโกนออกมาว่า

“300 ล้าน!”

“เฮือก …”

ทุกคนที่อยู่ในสถานที่จัดงานประมูลทั้งหมดได้รับความตกใจจากการเสนอราคาของชายอ้วนคนนั้นอย่างมาก

300 ล้าน?

โสมป่าอายุพันปีถูกประมูลในราคาที่สูงเสียดฟ้าถึง300ล้านหยวน?

ทุกคนเริ่มกระซิบต่อกันและกัน

“ไออ้วนโง่เง่านั่นมันมาจากไหนกัน?ถึงได้สามารถโยนเงิน300 ล้านให้กับโสมอายุพันปี? ฉันสามารถบอกได้ว่าอาหารที่เขากินกลายเป็นไขมันในร่างกายของเขาและไม่ได้ไปพัฒนาสมองของเขาอย่างแน่นอน! มูลค่าของโสมป่าอายุพันปีอยู่ที่150ล้านหยวนเท่านั้น!แม่งโง่ชิบหาย”

“ โง่เง่า แม้ว่าโสมป่าพันปีจะมีค่าแต่ก็ไม่คุ้มค่ากับจุดที่ต้องใช้เงินซื้อมันถึง300ล้านหยวนใช่หรือไม่? เขามุ่งมั่นที่จะแข่งกับเด็กหนุ่มคนนั้นอย่างดุเดือด!”

“งี่เง่าอะไรขนาดนี้ มีคนงี่เง่าหลายคนที่งอกขึ้นมาในยุคปัจจุบันโดยเฉพาะในปีนี้ ไออ้วนนี่มันบ้าอย่างแท้จริง ”

“คนโง่ที่มีเงินนั้นมีเยอะแยะจริงๆ!”

“…”

ถังซิ่วหลับตาลงขณะมองที่ท่าทางยั่วยุของชายอ้วนวัยกลางคน เขาแอบถอนหายใจข้างใน เขาไม่สามารถจ่ายมันได้ ราคาที่สูงที่สุดที่เขาสามารถเสนอได้มีเพียง250ล้านเท่านั้นและเขาคงต้องยอมแพ้ไป

“ในชีวิตนั้น เราก็ต้องยอมให้บางสิ่งมันผ่านไปและไม่จำเป็นต้องผลักดันไปข้างหน้าเพื่อมันในเมื่อสิ่งนั้นไม่ได้มีชะตาต้องกันกับเรา”

ประโยคนี้ปรากฏขึ้นมาในใจของถังซิ่ว ขณะที่ในที่สุดเขาก็ได้ยิ้มออกมาอย่างขมขื่น เขาเคยรวยเป็นอย่างมาก ทุกอย่างที่เขาชอบเป็นของเขา ดังนั้นเขาจึงตระหนักดีถึงพลังของเงิน อย่างไรก็ตามในขณะนี้เขาเพิ่งเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้งด้วยเงินทุนที่น้อยนิดอย่างน่าอนาถใจ

โสมป่าพันปีถูกซื้อโดยชายอ้วนวัยกลางคน

“ฉากที่ดีกำลังจะมาถึงเร็วๆนี้”

เซ่าหมิงเซิงที่นั่งอยู่ข้างๆถังซิ่วได้พูดออกมาพร้อมท่าทางตื่นเต้น

ถังซิ่วถามด้วยความรู้สึกประหลาดใจว่า

“ไม่ใช่ว่าโสมพันปีเป็นรายการที่แพงที่สุดในสินค้าที่ประมูลไปไม่ใช่? มันควรจะเป็นรายการสุดท้ายแล้วหนิ? ยังมีสินค้าอื่นที่ไม่อยู่ในรายชื่องั้นหรอ? ”

เหมี่ยวเหวินถังกระซิบเบาๆว่า

“คุณถัง,เอ่อออ…ถังซิ่ว นายไม่เคยได้เข้างานประมูลดอกชงโคนี้จึงไม่รู้เกี่ยวกับประเพณีของมัน สำหรับการประมูลแต่ละครั้งจะมีการประมูลสินค้าที่ไม่ได้อยู่รายการเป็นตอนจบของการประมูล ”

“อืม,มันเป็นอย่างงี้นี่เอง!”

ถังซิ่วก็เข้าใจได้ถึงเรื่องนี้ทันที เขามีความคาดหวังเล็กน้อยสำหรับรายการสุดท้ายนี้เนื่องจากเขาไม่ได้ใช้เงินเพื่อซื้อโสมพันปีไปดังนั้น บางทีรายการประมูลครั้งสุดท้ายอาจจะเป็นสิ่งที่เขาต้องการ

ทันใดนั้นไฟทุกดวงในสถานที่จัดงานประมูลก็หรี่ลงทันทีพร้อมกับมีแสงไฟสีขาวสว่างไสวฉายไปที่ด้านหลังของผู้ประกาศและแสดงให้เห็นถึง………