ตอนที่ 62 ปิดล้อม

“กาาา!”

จี้ฮ่าวร้องกาไปที่ท้องฟ้า เปลวไฟพุ่งออกมาจากหลังของจี้ฮ่าว และเปลี่ยนสภาพเป็นปีกเพลิงอัคคี จี้ฮ่าวกลายร่างเป็นลำแสงพุ่งออกมาจากป่า และบินข้ามแม่น้ำตรงไปยังหมู่บ้าน

นักรบเผ่าจระเข้โลหิต คนที่ถือดาบคู่ คือนักรบขั้นต้นระดับ 12 ขณะที่เขากำลังกวัดแกว่งดาบ และคำรามไปบนท้องฟ้า

ด้วยพลังของเนตรกาทอง จี้อ่าวมองเห็นเส้นชีพจรพลังทั้ง 8 เส้น ภายในตัวเขา ซึ่งกำลังส่องแสงสีแดงอย่างชัดเจน บนเส้นชีพจรพวกนั้น มีจุดชีพจรพลังกำลังส่องแสงอ่อนๆอยู่ 2-3 จุด

‘เจ้านี่ใกล้จะปลดปล่อยจุดชีพจรพลังของมันได้แล้ว!’ จี้ฮ่าวคิด

“แต่แกจะไม่มีโอกาสนั้นในชีวิตนี้!”

จี้ฮ่าวหัวเราะ และบินไปโผล่ตรงหน้าของชายคนนั้น

ด้วยปีกเพลิงอัคคีของจี้ฮ่าว ทำให้เขามีความเร็วที่น่าเหลือเชื่อมาก ยากที่คนปรกติจะตามความเร็วของเขาทัน กาทองในตำนานสามารถท่องจากสวรรค์ไปสู่นรก และสามารถบินไปไกลนับแสนไมล์ ภายในชั่วพริบตา

ถึงแม้จี้ฮ่าวจะไม่ได้มีความเร็วระดับกาทองในตำนาน แต่ด้วยความเร็วของเขาในตอนนี้ ก็เพียงพอที่จะทำให้ศัตรูในระดับขั้นต้นสิ้นหวังแล้ว ยกตัวอย่างเช่น นักรบเผ่าจระเข้โลหิตที่อยู่ต่อหน้าเขาตอนนี้ เขามองไม่เห็นแม้แต่เงาของจี้ฮ่าว เขาเริ่มกวัดแกว่งดาบของเขาอย่างบ้าคลั่งตามสัญชาตญาณ

จี้ฮ่าวผสานนิ้วมือเขาด้วยกันเพื่อใช้วิชา 9 สัจธรรม กล้ามเนื้อทั้งตัวของเขาเริ่มขยายใหญ่ขึ้น กระดูกของเขาเริ่มส่งเสียงคำรามออกมาราวกับมังกรกำลังคำราม

นักรบเผ่าจระเข้โลหิตกรีดร้องอย่างสิ้นหวัง เขายังคงมองไม่เห็นจี้ฮ่าว สิ่งเดียวที่เขาเห็นตอนนี้คือกำปั้นขนาดมหิมา มันทุบมาที่เขาเหมือนกับดาวตก ไม่มีเวลาพอที่เขาจะได้ตอบโต้ เขาทำได้เพียงแค่ยกดาบขึ้นมาเพื่อป้องกันการโจมตี

ดาบคู่ของเขายาว 8 ฟุต และกว้าง 1 ฟุต ทำจากเหล็กชนิดพิเศษ มีวงเวทย์เล็กๆ 3 วงอยู่บนตัวดาบ พวกมันคืออาวุธเวทย์มนตร์ ในดินแดนทางใต้ อาวุธเวทย์มนตร์ทุกชนิดมีค่าหาใดเปรียบ มีเพียงแค่นักรบที่มีพรสวรรค์ ถึงมีสิทธิจะได้ถือครองมัน เมื่อมีวงเวทย์อยู่บนอาวุธจะทำให้มันแข็ง และทรงพลังกว่าเดิมนับร้อยเท่า

จี้ฮ่าวไม่ได้สนใจดาบคู่นั้นมาก เขายังคงชกไปที่ดาบคู่นั้นอย่างต่อเนื่อง

หลังจากทนรับการโจมตีอยู่พักใหญ่ นักรบเผ่าจระเข้โลหิตก็คำรามออกมา ในที่สุดเขาก็เห็นจี้ฮ่าว เขาแทบไม่อยากจะเชื่อสายตา

“แม้แต่ลูกข้ายังตัวใหญ่กว่าเจ้าอีก!”

นักรบเผ่าจระเข้โลหิตตะโกน เมื่อเขาเห็นตัวจี้ฮ่าว

ดาบคู่ของเขาสั่นอย่างรุนแรง กำปันของจี้ฮ่าวหนักราวกับภูเขา แขนของเขาเริ่มทนพลังมหาศาลของกำปั้นไม่ไหว ในที่สุดกระดูกของเขาก็หัก กล้ามเนื้อเริ่มฉีก เขาถูกชกกระเด็นไปไกลด้วยพลังมหาศาลของจี้ฮ่าว

ดาบคู่ของนักรบเผ่าจระเข้โลหิตงอด้วยพลังหมัดของจี้ฮ่าว วงเวทย์บนผิวของมันส่องแสงเป็นครั้งสุดท้าย และก็หายไป ตามมาด้วยเสียงแตกของโลหะ รอยร้าวนับไม่ถ้วนปรากฏบนดาบของเขา

หน้าอกของนักรบเผ่าจระเข้โลหิตเป็นรู มีเลือดไหลออกมาจากปากของเขาอย่างต่อเนื่อง อวัยวะภายในของเขาได้รับความเสียหายอย่างหนัก บนหลังของเขามีรูกำปั้นปรากฏบนเกราะหนังของเขา กำปั้นของจี้ฮ่าวเจาะทะลุร่างของเขา

นักรบเผ่ากาอัคคีที่กำลังต่อสู้อยู่รอบๆหันมามองจี้ฮ่าวอย่างตกตะลึง พวกเขายกอาวุธขึ้น และเริ่มโห่ร้อง

“ฮ่าว!ฮ่าว!ฮ่าว!”

เสียงตะโกนของนักรบเผ่ากาอัคคีดังกึงก้อง ชัยชนะของจี้ฮ่าวสร้างขวัญกำลังใจให้นักรบเผ่ากาอัคคีอย่างมาก

ตรงกันข้ามกับนักรบเผ่าจระเข้โลหิตและเผ่ากบผี พวกเขากรีดร้องออกมา และวิ่งหนีแตกกระเจิง

หมู่บ้านเผ่าเสือดาวอัคคี ตั้งอยู่บนทำเลที่ยอดเยี่ยม ด้านหน้าเป็นแม่น้ำที่จี้ฮ่าว และกองทัพของเขาข้ามมา ซ้าย ขวาและก็ด้านหลังเป็นหน้าผาที่เต็มไปด้วยขวากหนาม ซึ่งหมายความว่า ไม่มีทางที่ศัตรูจะหนีรอดไปได้

ศัตรูที่เหลืออยู่วิ่งแตกกระจายไปทุกทิศทางเหมือนไก่ที่ไร้หัว และในที่สุดพวกเขาก็คุกเข่าลง ยอมจำนนต่อนักรบเผ่ากาอัคคี

มนุษย์ต้นไม้เดินฝ่าแม่น้ำมาด้วยก้าวใหญ่ๆของมัน และสร้างเถาวัลย์ที่แข็งแรง เพื่อให้นักรบเผ่ากาอัคคีใช้มัดเชลยศึก

“จับพวกมันทั้งหมดไปเป็นทาส! ฮาฮ่า!”

จี้ฮ่าวหัวเราะ เขานั่งอยู่บนหลังของเจ้าหมีอ้วน และมองไปที่เชลยพวกนั้น เขาส่ายหน้าและพูดว่า

“ครั้งนี้เผ่าเสือดาวอัคคีได้รับความเสียหายมาก พวกเราต้องแบ่งทาสพวกนี้ให้กับพวกเขาด้วย”

ธงบรรพชนบนหน้าผาหลังหมู่บ้านสั่นสะเทือน เสือดาวอัคคีถูกเรียกกลับไปที่ธง

นักเวทย์และนักบวชอาวุโสนับ 10 ของเผ่าเสือดาวอัคคีเดินกลับลงมาตามเส้นทางลับ ด้วยใบหน้าที่โศกเศร้า ตรงมาที่จี้ฮ่าว ใบหน้าของจี้ฮ่าวจริงจัง เขาโดดลงจากหลังเจ้าหมี และเดินเข้าไปหาเหล่าผู้อาวุโส

พวกเขาโค้งคำนับซึ่งกันและกัน ก่อนที่พวกเขาจะเริ่มพูด มีเสียงดังมาจากในป่าที่อยู่ไกลออกไป นักรบกลุ่มใหญ่วิ่งออกมาจากป่าที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับแม่น้ำ

นกยักษ์ที่ใช้สำหรับต่อสู้นับ 100 บินขึ้นออกมาจากป่า มีชายรูปร่างกำยำอยู่บนหลังของพวกมัน และถือธงที่เป็นสัญลักษณ์ประจำเผ่า มีธงประจำเผ่าที่ต่างแตกกันทั้ง 10 กำลังโบกสะบัดอยู่บนท้องฟ้า นักรบจำนวนนับไม่ถ้วนกำลังเดินข้ามแม่น้ำมา พร้อมกับส่งเสียงโห่ร้องและหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

ดูจากธง หมายความว่ามีอย่างน้อยๆ 10 เผ่า มารวมตัวกันที่นี่ กองทัพขนาดใหญ่กำลังเดินข้ามแม่น้ำมา

จี้ฮ่าวนิ่งเงียบ เขาหันมองไปรอบๆ เห็นผู้อาวุโสที่ยืนหน้าซีดจนเกือบจะเป็นสีฟ้า และพูดว่า

“ข้าคิดว่าพวกเรากำลังโดนปิดล้อม!”