ตอนที่ 61 ช่วยเหลือ

จี้ฮ่าวกำลังยืนอยู่บนต้นไม้ขนาดใหญ่ เขาซ่อนอยู่หลังกิ่งไม้ ใบไม้ ขณะมองไปที่หุบเขาที่อยู่ห่างออกไป 1 ไมล์

หุบเขานี้คือสถานที่ตั้งของเผ่าเสือดาวอัคคี มันเป็นที่อยู่อาศัยในอุดมคติ ด้านหน้าหมู่บ้านมีแม่น้ำไหลผ่าน เป็นแหล่งน้ำหล่อเลี้ยงคนในหมู่บ้าน ด้านหลังหมู่บ้านมีหน้าผาสูงชัน ซึ่งเต็มไปด้วยขวากหนาม ขวางกั้นหุบเขาจากทั้ง 3 ทิศทาง

ในตอนนี้หมู่บ้านของเผ่าเสือดาวอัคคีถูกตีแตก กระโจมที่พัก และบ้านช่องในหมู่บ้านถูกเผา ควันสีดำลอยขึ้นสูง

ภายในหุบเขา ศพคนตายนับหมื่นกระจัดกระจายเต็มพื้น ทั้งหมดเป็นคนของเผ่าเสือดาวอัคคี จระเข้โลหิตนับร้อยตัว แต่ละตัวยาวประมาน 10 ฟุตกำลังนอนเรียงรายอยู่บนพื้น ราวกับกำลังจัดงานเลี้ยงฉลองท่ามกลางซากศพของคนเผ่าเสือดาวอัคคี

ท้ายหุบเขาเป็นบริเวณที่มีขวากหนามมากมายเป็นกำแพงธรรมชาติ มองดูเผินๆเหมือนจะไม่มีทางที่จะฝ่าเข้าไปได้ แต่ท่ามกลางขวากหนามมีทางลับซ่อนอยู่ เพื่อใช้เดินทางขึ้นไปบนยอดของหน้าผาที่ท้ายหมู่บ้าน บนยอดหน้าผา คนเผ่าเสือดาวอัคคีจำนวนมากกำลังยืนเบียดเสียดกันอยู่

ธงที่ทำจากกระดูกของสัตว์ป่าตั้งตะง่านอยู่บนยอดหน้าผา หางของเสือดาวอัคคีจำนวนมากถูกผูกติดอยู่บนยอดธง ในเวลาที่สายลมพัดผ่านธง เสียงคำรามของเสือดาวดังออกมาจากหางพวกนั้น เงาของเสือดาวอัคคีนับ 10 แต่ละตัวมีขนาด 100 ฟุต กำลังเดินไปมาอยู่ในขวากหนาม

“ธงนั้น บรรจุวิญญาณบรรพชนของเผ่าเสือดาวอัคคี!”

ชิงหยิงพูด เขายืนอยู่ข้างๆจี้ฮ่าว และกำลังมองไปที่เสาธงสูง 10 ฟุต

“ดูเหมือนว่าพวกนักบวชเผ่าเสือดาวอัคคีเริ่มจะสิ้นหวังแล้ว ถึงแม้จะมีอันตรายถึงแก่ชีวิตอยู่ตรงหน้า ก็ไม่มีใครกล้ารบกวนบรรพชนที่กำลังพักผ่อนอย่างสงบ โดยการเรียกพวกเขาออกมาต่อสู้”

“วู้วว~ วู้วว~”

เสียงตะโกนแปลกๆจากนักรบรูปร่างกำยำของเผ่าจระเข้โลหิต พวกเขากำลังพยายามขว้างคบเพลิงเข้าไปในขวางหนาม เพื่อเผาขวากหนามที่ขวางทางขึ้นไปบนยอดหน้าผา

แต่ทว่าการกระทำของพวกเขาก็ไม่เป็นผล เสือดาวอัคคีนับสิบเคลื่อนที่ไปมาในขวากหนาม เมื่อไรก็ตามที่ครบเพลิงถูกขว้างมา พวกมันจะพุ่งเข้าไปอ้าปากดูดเปลวไฟเข้าไปในทันที นักรบจระเข้โลหิตขว้างครบเพลิงนับพันไปที่ขวากหนาม แต่มันก็ล้มเหลวในการที่เผาขวากหนามพวกนั้น

พวกนักรบตัวเตี้ยผิวหนังสีเขียว ตาโปนๆคล้ายกบ ยกกระบอกเป่าลูกดอกขึ้นมา และเป่าลูกดอกอาบยาพิษไปใส่เสือดาวอัคคี นักรบพวกนี้มาจากเผ่ากบผี

ผู้หญิงเผ่าเสือดาวอัคคีเกือบร้อยคนถูกจับได้ ข้างๆผู้หญิงพวกนั้นมีนักรบเผ่ากบผีกำลังยืนรออย่างหมดความอดทน พวกผู้หญิงพยายามดิ้นร่น และกรีดร้องอย่างสิ้นหวัง

“พวกขี้ขลาดเสือดาวอัคคี พวกเรากำลังจะฆ่าผู้หญิงของพวกแก!”

นักรบเผ่ากบผี คนที่กำลังขี่กบพิษขนาดสิบฟุต ตะโกน

“ดูผิวพวกนางสิ!มันช่างขาวและนุ่มนวล ฮาฮา! พวกแกจะทนดูพวกนางถูกฆ่าได้?”

“ไม่!”

เสียงคำรามอย่างโกรธจัดของชายที่เนื้อตัวเต็มไปด้วยเลือด และเสียแขนไปแล้วข้างหนึ่ง เขาวิ่งลงมาจากหน้าผ่าด้วยความโกรธแค้น ผ่านเส้นทางลับในขวากหนาม เมื่อไปถึงที่ที่ศัตรูอยู่ เขายกขวานของเขาขึ้น และพยายามฟันไปที่ศัตรูที่อยู่ใกล้ที่สุด

นักรบเผ่ากบผียกที่เป่าลูกดอกขึ้น และเป่าลูกดอกออกไป ลูกดอกอาบยาพิษพุ่งตรงไปยังร่างของนักรบเผ่าเสือดาวอัคคี พิษเริ่มแพร่กระจายไปทั่วร่างอย่างรวดเร็ว ร่างกายของเขาเริ่มบวมขึ้น มีตุ่มหนองผุดขึ้นมานับไม่ถ้วนบนร่างกายของเขา ภายในชั่วอึดใจ นักรบเผ่าเสือดาวอัคคีล้มลงบนพื้น

“เจ้าพวกกบเหม็น! เก็บร่างของเขาไว้ เด็กๆ(จระเข้)ของข้ายังกินไม่พอ อย่าทำให้เนื้อดีๆต้องเสียของ”

นักรบเผ่าจระเข้โลหิต คนที่สวมเกราะหนังจระเข้สีแดง และถือดาบคู่ขนาดใหญ่ ตะโกน

ภายในหุบเขา นักรบเผ่าจระเข้โลหิต และนักรบเผ่ากบผี กำลังชูคอหัวเราะไปบนท้องฟ้าอย่างบ้าคลั่ง

จี้ฮ่าวทำตาแคบลง มันง่ายที่จะสำรวจทั้งหุบเขาในรัศมีแค่ 10 ไมล์ด้วยพลังวิญญาณของเขา เขาพบว่ามี นักรบเผ่าจระเข้โลหิตประมาน 1000 คน และนักรบเผ่ากบผี 2000 คน ไม่มีนักรบขั้นสูงหรือนักเวทย์ขั้นสูงอยู่ในกลุ่มพวกเขา นักรบที่แข็งแกร่งที่สุดเป็นเพียงแค่นักรบขั้นต้นไม่กี่คน

สำหรับเผ่าจระเข้โลหิต และเผ่ากบผี สัตว์โบราณที่พวกเขาบูชาคือจระเข้โลหิตและกบผี ถ้าเทียบกับกาทอง 3 ขาแล้ว พลังของพวกเขาด้อยกว่ามาก ดังนั้นพลังสายเลือดที่พวกเขาได้รับ จะด้วยกว่าสายเลือดกาทอง

“จำนวนคนแค่นี้? พวกจระเข้โลหิตกับกบผี มันกล้าดียังไง?”

จี้ฮ่าวคิดย้อนไปถึงเมื่อ 2 วันก่อน ที่ดีหลัวใช้คนของเขามาหลอกล่อจี้ฮ่าวให้ติดกับ ครั้งนี้อาจจะคล้ายๆกัน

“ท่านน้า บอกคนของท่าน เตรียมตัวให้พร้อม!”

จี้ฮ่าวยกแขนขวาของเขาขึ้น และชี้ข้างหน้า

“ฆ่าพวกสารเลวนั้นให้หมด!”

มนุษย์ต้นไม้เดินออกมาจากป่า และยืนอยู่ข้างแม่น้ำ มันกระทืบพื้นอย่างแรง เพื่อฝังรากของมันลงไปในพื้น ร่างกายของมันเริ่มขยายใหญ่ขึ้น กลายเป็นต้นไม้ขนาดมหึมาสูงเกือบ 2000 ฟุต อยู่ข้างๆแม่น้ำ ภายในชั่วอึดใจรากของพวกมันก็แทงข้ามแม่น้ำที่กว้าง 100 ฟุต ไปใต้หมู่บ้านเผ่าเสือดาวอัคคีอย่างรวดเร็ว

“ฆ่ามัน!” จี้ฮ่าวคำราม

“ฆ่า!” ต้นไม้ตอบรับ

รากไม้ขนาดใหญ่นับพันพุ่งออกมาจากพื้นดิน แทงไปที่นักรบเผ่าจระเข้โลหิตและเผ่ากบผี เหมือนกับงูพิษ รากไม้จำนวนมากปกคลุมไปทั่วหมู่บ้าน นักรบเผ่าจระเข้โลหิตและเผ่ากบผี รู้สึกเหมือนกับว่าท้องฟ้ากำลังมืด

“ศัตรู!” นักรบเผ่าจระเข้โลหิต คนที่ถือดาบคู่ตะโกน

นักรบนับร้อยถูกรากไม้แทงทุละ และยกขึ้นไปบนอากาศ เลือดสาดกระจาดไปทั่ว และมีเลือดหยดลงมาจากรากไม้ เหมือนกับฝนเลือดกำลังตก

“วู้วว ~ ฮู~”

เสียงคำรามดังก้องมาจากในป่า นักรบเผ่ากาอัคคี 2000 คน ขี่สัตว์พันธสัญญาของพวกเขาออกมาจากป่า และตรงไปยังแม่น้ำ สัตว์พันธสัญญาของพวกเขาส่งเสียงร้องคำราม และลุยฝ่าแม่น้ำเข้าไปในหมู่บ้าน

นักรบเผ่าจระเข้โลหิตและเผ่ากบผี กำลังตื่นตระหนก พวกเขาพยายามใช้อาวุธของพวกเขาฟันรากไม้ เพื่อช่วยเพื่อนของพวกเขาออกมา

ขณะที่พวกเขากำลังตะโกนและกรีดร้อง นักรบเผ่ากาอัคคีข้ามพ้นแม่น้ำ และกำลังมุ่งตรงมายังพวกเขา

ลูกธนูนับร้อยพุ่งผ่านอากาศ แทงทะลุคอ และส่งพวกเขากระเด็นไป

นักรบเผ่ากาอัคคีควบสัตว์ของพวกเขา ตรงไปยังศัตรูที่กำลังเสียขวัญอย่างหนัก พวกเขายกอาวุธขึ้นและไล่ฟันศัตรู นักรบเผ่าจระเข้โลหิตและเผ่ากบผีล้มลงคนแล้วคนเล่า ราวกับว่าพวกเขาลืมวิธีการต่อสู้

“โอ้ พวกมันมาได้ยังไง!”

นักรบเผ่าจระเข้โลหิต คนที่ถือดาบคู่กรีดร้อง