ตอนที่ 49 คำถาม

ท้ายหุบเขา จี้ฮ่าวกำลังบังคับให้จี้เสี่ยวหันหน้าไปทางภูเขาทองคำทมิฬ และคุกเข่าลง

จีเสี่ยวพยายามที่จะดิ้นร่นขัดขืนตลอดเวลา แต่อย่างไรก็ตามจุดชีพจรพลังของเขาถูกปิดผนึกโดยชิงฟู ทำให้เขาไม่สามารถที่จะดิ้นหลุดจากการควบคุมของจี้ฮ่าวได้ เขาคุกเข่าลงและหันหน้าไปทางภูเขาทองคำทมิฬที่อยู่ห่างออกไปหลายพันไมล์ เขาเริ่มส่งเสียงร้องครวญคราง

“อาเสี่ยว เก็บเสียงร้องของท่านไว้เถอะ มันไม่สามารถช่วยอะไรท่านได้”

จี้ฮ่าวพูดขณะถือมีดหยกสีแดงไว้ในมือ

“เนื่องจากท่านปู่โจ้วอยู่ที่นี่ ไม่มีใครช่วยชีวิตท่านได้อีกต่อไปแล้ว ทั้งท่านและข้ารู้จักนิสัยของท่านปู่ดี เมื่อครั้งท่านอาเจี้ยหนีทัพจากการทำศึกกับพวกนาคาทมิฬ หัวของเขาก็ถูกตัดโดยท่านปู่จี้โจ้ว”

จี้ฮ่าวลูบไปที่ไหล่ของจี้เสี่ยวและพูดต่อ

“ความผิดของท่านนั้น มันยิ่งกว่าการหนีทัพมากนัก”

จี้เสี่ยงตัวสั่นด้วยความกลัว เขาพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆว่า

“ฮ่าว ทั้งหมดมันเป็นเพราะฮู่ ทำไมเจ้าถึงฆ่าเขา มันเป็นความจริงที่ว่าเขาต้องการฆ่าเจ้า แต่เจ้ามีพลังเหนือกว่าเขามาก ทำไมเจ้าไม่ทำแค่ให้เขาบาดเจ็บเพื่อตักเตือนเขาล่ะ ทำไมต้องถึงขนาดฆ่าเขาด้วย”

“นั่นก็เพราะว่าตอนที่เขาจะฆ่าข้า เขาไม่ได้แสดงถึงความปราณีเลย”

จี้ฮ่าวพูดอย่างเยือกเย็น และมองไปที่จี้เสี่ยวพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า

“อาข้า ท่านยังไม่ตระหนักอีกหรอว่าประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่ฮู่ มันเป็นความจริงที่ฮู่ตาย แต่ท่านยังแข็งแรงมีลูกอีกได้เป็นร้อย”

“ประเด็นสำคัญมันอยู่ที่จี้ซูกับเจียงเหยา และคนที่สนับสนุนพวกเขา!”

จี้ฮ่าวมองไปที่ตาที่กำลังหวาดกลัวของจี้เสี่ยว

“ต่อหน้าวิญญาณของบรรพชน ท่านจงสำนึกให้ดีแล้วจะรู้ว่าสิ่งที่ข้าพูดนั้นเป็นเรื่องจริง.”

เหงื่อของจี้เสี่ยวไหลออกมาเต็มหน้า เขาหายใจติดขัดและตัวสั่นอย่างหนัก

“ข้า… จี้ซู …” จี้เสี่ยวกรอกตาไปมาอย่างช้าๆ เหมือนเขาเสียสติไปแล้ว ใบหน้าของเขาซีดเหมือนคนตาย

“เจ้อ!”

จี้ฮ่าวผสานนิ้วมือเข้าด้วยกันพร้อมกับท่องวิชา 9 สัจธรรม และวางนิ้วลงระหว่างคิ้วของจี้เสี่ยว ม่านตาของจี้ฮ่าวเปลี่ยนเป็นสีทอง วงเวทย์ทั้ง 9 หมุนวนรอบๆม่านตาทั้ง 2 ของจี้ฮ่าว พลังวิญญาณประหลาดถูกส่งจากม่านตาของจี้ฮ่าวไปที่ตาของจี้เสี่ยว

นักรบชั้นสูงส่วนมากในดินแดนทางใต้ ปฏิเสธที่จะฝึกฝนพลังวิญญาณ ตรงกันข้ามกับนักบวชและนักเวทย์ พวกเขาจะฝึกฝนพลังวิญญาณและวิชาคาถาต่างๆ โดยนักบวชนั้นจะศึกษาวิธีสื่อสารกับวิญญาณและสิ่งลึกลับ ส่วนนักเวทย์จะมุ่งเน้นฝึกพลังภายในและคาถาเพียงอย่างเดียว นักเวทย์จริงๆในดินแดนทางใต้นั้นมีน้อยมาก

ถึงแม้จี้เสี่ยวจะมีพลังภายในและร่างกายที่แข็งแกร่ง แต่ระดับพลังวิญญาณของเขานั้นไม่ได้ดีไปกว่าจี้ฮ่าวตอนอายุ 3 ขวบเลย

ในเวลานี้ จี้เสี่ยวสิ้นหวังเรียบร้อยแล้ว มันง่ายที่จี้ฮ่าวจะควบคุมจิตใจของเขา

“ท่านอา ความผิดของท่านมันยากจะให้อภัย ยังไงท่านก็ต้องตาย ทำไมท่านไม่บอกข้าล่ะว่าท่านรู้อะไรมาบ้าง? ทำไมจี้ซูถึงต้องการตำแหน่งหัวหน้านักรบจากพ่อข้า? อะไรคือแผนการของพวกเขา? แค่บอกข้ามา ทุกอย่างที่ท่านรู้!”

จี้เสี่ยวตัวสั่น ตาลอย เขาเริ่มอ้าปากช้าๆตามคำพูดของจี้ฮ่าว

จี้ฮ่าวกำลังควบคุมจิตใจของจี้เสี่ยวอย่างระมัดระวัง เพื่อดึงความลับที่ฝังอยู่ในใจของจี้เสี่ยวออกมา ท่าทีของจี้ฮ่าวเปลี่ยนไป จี้ซูพยายามทุกอย่างเพื่อตำแหน่งหัวหน้านักรบเพื่อสิ่งนี้งั้นรึ? จี้ฮ่าวคิด

“ไม่สงสัยเลย จี้มู่รู้จักพวกนักค้าทาสพวกนั้น พวกเขาเป็นเพื่อนเก่ากัน เจ้าจี้ซูมันรู้วิธีที่จะได้ลาภก้อนใหญ่”

ถึงแม้เผ่ากาอัคคีจะอยู่ภายใต้อิทธิพลของเผ่านกกระเรียน แต่เนื่องจากเผ่ากาอัคคีมีนักรบและนักเวทย์ระดับสูงจำนวนมาก รวมทั้งยังเคยมีจอมเวทย์ระดับเทวะและราชัน ปรากฏขึ้นมาเมื่อหลายพันปีก่อน ทำให้เผ่ากาอัคคีนั้นมีอำนาจ รวมทั้งอาณาเขตปกครอง และเผ่าย่อยจำนวนมาก

รอบๆดินแดนศักดิ์สิทธิในภูเขาทองคำทมิฬมีเผ่าย่อยของเผ่ากาอัคคีนับพัน เผ่าที่เล็กที่สุดมีประชากรหลักแสน และยังมีนักรบขั้นสูงอย่างน้อย 5-10 คน

สำหรับเผ่าย่อยขนาดใหญ่ อย่างเช่น เผ่าของจี้ซูมีประชากรมากกว่า 1 ล้านคน และมีนักรบขั้นสูงนับร้อย

หลังจากจี้ซูกลายเป็นหัวหน้านักรบของเผ่า นักรบทั้งหมดจะตกอยู่ใต้บรรณชาของจี้ซู ยกเว้นนักเวทย์และนักบวช

นานมาแล้ว จี้ซูเริ่มทำงานลับๆกับพวกพ่อค้าทาส เขาจับและขายคนจากเผ่าเล็กๆจำนวนมาก ตอนนี้ด้วยความเป็นหัวหน้าของเขา และการสนับสนุนจากนักเวทย์อาวุโสและนักบวชบางคนในดินแดนศักดิ์สิทธิ ทำให้ธุรกิจค้าทาสของเขามีขนาดใหญ่ขึ้น

แต่ก่อนตอนจี้เซียหรือผู้นำคนก่อนๆมีอำนาจสูงสุด เผ่ากาอัคคีมักจะผ่อนผันให้เผ่าเล็กๆอื่นๆ ตราบใดที่พวกเขาจ่ายภาษีให้เผ่ากาอัคคี พวกเขาจะได้รับการคุ้มครอง แต่ทว่าว่าแผนของจี้ซู ยังไม่ต้องเอ่ยถึงภาษี เผ่าย่อยของกาอัคคีจะต้องเป็นแหล่งผลิตทาสให้กับเขา

ตามที่จี้เสี่ยวรู้มา จี้ซูจะประกาศสงคราม ถ้าเขาไม่ได้ทาสตามจำนวนที่ต้องการจากเผ่าต่างๆ เขาจะไม่เพียงแค่ทำสงครามกับศัตรูตัวฉกาจอย่างนาคาทมิฬเท่านั้น แต่เขายังจะทำสงครามกับเผ่าย่อยของเผ่า และเผ่าเล็กอื่นๆในดินแดนทางใต้จะต้องตกเป็นเหยื่อของจี้ซู

“เขาจะทำให้ดินแดนทางใต้ทั้งหมดตกอยู่ในความโกลาหล”

จี้ฮ่าวเสร็จสิ้นการล้วงเข้าไปในจิตใจของจี้เสี่ยว

“เขากล้าคิดแผนนี้ขึ้นมาได้ยังไง? เพียงเพราะได้รับการสนับสนุนจากเจียงโบ? เจียงโบมีพลังอำนาจมากพอที่จะต้านผลที่ตามมาได้?”

จี้เสี่ยวยิ้มอย่างเจ็บปวด เขาส่ายหัวและนิ่งเงียบ

ถึงแม้ว่าจี้เสี่ยวจะสมคบกับจี้ซู แต่เขาไม่ได้มาจากเผ่าของจี้ซู และก็ไม่ใช่คนสนิท ทำไมจี้ซูถึงไว้ใจให้เขารู้แผนการสำคัญทั้งหมด?

“ลาก่อนท่านอา!”

จี้อ่าวยกมีดขึ้นและพูด

“ยังไงซะเลือดและวิญญาณของท่านจะไม่สูญเปล่า ท่านพ่อกับท่านแม่ของข้ายังต้องการมันเพื่อฟื้นฟูพลัง”

หลังจากกินเนื้ออสรพิษเข้าไป จี้ฮ่าวมีพลังกายเพิ่มขึ้นมาก เขาใส่พลังเข้าไปในมีดหยก แล้วแทงไปที่หน้าอกตรงหัวใจของจี้เสี่ยว

เปลวไฟสีทองกำลังลุกโชติช่วงขึ้นที่หัวใจของจี้่เสี่ยว มันดึงพลังและเลือดทั้งหมดเข้าไปรวมเป็นผลึกทรงกลมสีทอง ซึ่งมันบรรจุไปด้วยพลังทั้งหมดของจี้เสี่ยว จี้ฮ่าวค่อยๆใช้มีดตัดเอามันออกมา

“ท่านผู้เฒ่า ตอนนี้ข้ามีเลือดและวิญญาณของจี้เสี่ยว ข้าสามารถที่จะใช้วิชาบูรณะสวรรค์ เพื่อฟื้นฟูพลังให้พ่อกับแม่ข้าได้ไหม”

ภายในช่องว่างในจิต จี้ฮ่าวตะโกนใส่อากาศ

หมอกหนาๆปรากฏขึ้น ชายลึกลับปรากฏตัว และมองลงมาที่จี้ฮ่าว