…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
ปู่คนนั้นเองก็ได้พูดออกมาทันทีว่า
“อ่อ ฉันจำได้แล้ว เธอชื่อว่าอะไรนะ กะ….เกา…….”
“เกาเซินครับ”
ปู่คนนั้นเองก็ได้พูดต่อว่า
“อ่อใช่ๆ เกาเซิน เธอมาที่นี่ทำไมงั้นหรอ ? แล้วเอาเงินมาให้ฉันขนาดนี้เธอต้องการอะไร ? ”
เกาเซินเองก็ได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้มว่า
“ปู่ครับ เราต้องการจะเช่าโรงงานนี้ชั่วคราว คุณน่าจะสามารถติดต่อเจ้าของที่นี่ได้ใช่ไหม ? คุณโทรหาเขาหน่อยได้ไหม ? หากว่าเป็นไปได้พวกเราก็สามารถจ่ายเงินได้ภายในวันนี้เลย”
ปู่คนนั้นเองก็ได้ลังเลอยู่ก่อนที่จะพยักหน้าแล้วพูดออกมาว่า
“เอาล่ะ พวกเธอรออยู่ครู่หนึ่ง ฉันจะไปเรียกเขามาเอง”
หลังจากผ่านไปไม่กี่นาที
ปู่คนนั้นเองก็ได้กลับมาพร้อมกับพูดอย่างร่าเริงว่า
“ฉันได้โทรไปหาเขาแล้วและเมื่อเขาได้ยินว่าพวกเธอจะเช่าโรงงานนี้เขาก็กำลังรีบมาที่นี่โดยทันที พวกเธอรอก่อน ? …….”
เกาเซินเองก็ได้พูดออกมาว่า
“ปู่ครับ พวกเราอยากจะดูข้างในหน่อยปู่คิดว่าไง ? เมื่อเราตรวจสอบข้างในแล้วเราจะได้ตีราคาค่าเช่าได้เมื่อบอสของคุณมาถึง ”
“ไปสิ ฉันจะนำทางพวกเธอเอง”
ปู่คนนั้นเองก็ได้พูดออกมาอย่างร่าเริง
โรงงานแห่งนี้ไม่ใหญ่มากนักขนาดประมาณสนามฟุตบอลธรรมดาๆ จากที่ปู่คนนั้นพูดมาคือโรงงานนี้เป็นโรงงานส่วนตัวที่บอสของที่นี่บริหารไม่ดีดังนั้นจึงทำให้เกิดหนี้สินเป็นจำนวนมากจนต้องประกาศล้มละลาย
หลังจากที่พวกเขาเดินทอดน่องกันเสร็จแล้วนั้นบอสของที่นี่ก็มาทันที
“พวกคุณจะเช่าที่นี่งั้นหรอ ? ”
เมื่อบอสของที่นี่มาถึงก็มองไปที่ถังซิ่วและคนอื่นๆก่อนที่จะถามออกมาด้วยความสงสัย
ถังซิ่วได้ถามออกมาว่า
“ผมได้ยินสถานการณ์ของโรงงานนี้มาแล้ว เอาล่ะอย่างไรก็ตามคุณคิดค่าเช่าเท่าไหร่ ? ”
บอสคนนั้นเองก็ได้ถามออกมาว่า
“คุณต้องการจะใช้มันทำอะไร?”
ถังซิ่วได้ตอบกลับไปว่า
“ทำเกี่ยวกับธุรกิจเสื้อผ้า”
บอสคนนั้นเองก็ได้ยิ้มออกมาทันทีพร้อมกับพูดว่า
“โรงงานที่นี่มีค่าเช่าต่ำสุดอยู่ที่ปีละ5ล้านแต่ว่าโรงงานของฉันค่อนข้างใหญ่กว่าดังนั้น8ล้านก็น่าจะเหมาะ อย่างไรก็ตามธุรกิจปีนี้ไม่ค่อยจะเฟื่องฟูนักดังนั้นฉันรีบที่จะปล่อยให้เช่าและคิดแค่6ล้านเท่านั้น หากว่าคุณตกลงเราก็สามารถเซ็นสัญญากันได้ทันทีส่วนหากว่าไม่ผมเองก็ไม่มีวิธีแล้ว”
ถังซิ่วได้ยื่นมือออกมาพร้อมกับพูดว่า
“5 ล้าน หากว่าตกลงพวกเราก็จะเช่าหากว่าไม่พวกเราก็จะไปหาที่อื่น หากพูดกันตามตรงแล้วก่อนที่เราจะมาที่นี่ก็ได้ไปดูโรงงานว่างๆมาหลายโรงแล้ว”
บอสคนนั้นเองก็ได้ขมวดคิ้วพร้อมกับลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า
“5.5ล้าน ไม่สามารถน้อยไปกว่านี้ได้หากว่าคุณไม่เช่าก็รับรองได้เลยว่าพรุ่งนี้จะมีคนมาเช่าอย่างแน่นอน”
ถังซิ่วเองก็เงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดออกมาว่า
“5.5ล้านก็ไม่เลวแต่ว่าผมมีเงื่อนไข หากว่าคุณตกลงได้ผมก็จะเช่า”
บอสคนนั้นเองก็ได้ถามออกมาอย่างรวดเร็วว่า
“เงื่อนไขอะไรกัน ? ไหนลองว่ามาสิ ”
ถังซิ่วได้พูดออกมาว่า
“เงื่อนไขแรกคือเรายังไม่มั่นใจว่าจะเช่าที่นี่จริงๆไหมดังนั้นเราสามารถให้ค่าประกันไปก่อน5แสน หากว่าหลังจากนี้1เดือนแล้วเราไม่เช่าก็สามารถเอาเงินประกันนั่นไปได้เลยส่วนหากว่าเราเช่าก็จะจ่ายเงินให้อีก5ล้านแล้วเราค่อยมาเซ็นสัญญากัน”
บอสคนนั้นเองก็ได้พูดออกมาหลังจากที่คิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไรว่า
“ผมตกลงแต่ต้องจ่ายเงินในวันนี้”
ถังซิ่วเองก็ได้พยักหน้าพร้อมกับพูดว่า
“ไม่มีปัญหา ผมสามารถโอนเงินผ่านโทรศัพท์ได้ทันที”
บอสคนนั้นเองก็ได้พูดขึ้นว่า
“ไหนลองว่าเงื่อนไขที่สองมาหน่อยสิ”
ถังซิ่วได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้มฝืนๆว่า
“หากพูดกันตรงๆแล้วเรามาจากทางเหนือพร้อมกับนอนอยู่ที่โรงแรมมานานแล้วซึ่งที่นั่นไม่ค่อยจะดีนักดังนั้นเราเลยต้องการจะมานอนที่โรงงานนี้ ”
บอสคนนั้นเองก็ได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้มว่า
“ในเมื่อคุณให้เงินค่าประกันนี่มาแล้วโรงงานนี้ก็เป็นของคุณชั่วคราวดังนั้นหากว่าคุณต้องการจะอยู่ที่นี่ก็อยู่ตามสบายอย่างไรก็ตามสิ่งสกปรกต่างๆนั้นคุณต้องเป็นคนจัดการเอง”
“ไม่มีปัญหา ”
ถังซิ่วได้พยักหน้า
ทันใดนั้นถังซิ่วเองก็ได้โอนเงินไปทันที5แสนก่อนที่จะมองบอสคนนั้นที่กำลังเดินจากไปด้วยรอยยิ้มที่พึงพอใจ ถังซิ่วได้มองไปที่ปู่ก่อนที่จะถามออกมาด้วยรอยยิ้มว่า
“ปู่ครับ ผมถามหน่อยว่าปู่ได้เงินเดือนจากที่นี่เดือนละเท่าไหร่ ?”
ปู่คนนั้นเองก็ได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้มว่า
“2500”
ถังซิ่วได้พูดออกมาว่า
“ปู่ครับ เอานี่ผมให้ปู่ไปเลย1หมื่นแต่ปู่ไม่ต้องมาคอยดูแลความปลอดภัยของที่นี่แล้ว ปู่น่าจะรู้ว่าเราจะทำธุรกิจที่นี่ดังนั้นก็ต้องจ้างยามหนุ่มๆมาดูแลอยู่แล้ว”
ปู่ที่ได้ยินเช่นนั้นเองก็ได้ลังเลอยู่ก่อนที่จะพูดออกมาว่า
“ฉันเข้าใจเธอดีแต่ว่าเงิน1หมื่นนี่ไม่ใช่น้อยๆเลยนะ………”
ถังซิ่วได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้มว่า
“ปู่ครับ ปู่ไม่ต้องปฏิเสธหรอกถือว่าเป็นค่าชดเชยให้ปู่แล้วกัน หลังจากที่เราเช่าโรงงานนี้แล้วก็จะจ้างปู่อย่างแน่นอน ”
“นี่……..ดีมาก”
ปู่คนนั้นเองก็ได้พยักหน้าทันที
หลังจากที่ถังซิ่วได้เอากระเป๋าเงินออกมาแล้วนั้นก็ได้ขอยืมเงินบางส่วนของเสวี่ยเจี่ยเพื่อให้กับปู่คนนั้นไป จากนั้นก็ส่งเขาออกไป
เกาเซินเองก็ได้พูดออกมาด้วยเสียวกระซิบว่า
“คุณถัง คุณยอมเสียเงิน5แสนเพื่อเช่าที่นี่แค่เดือนเดียว ราคามันจะสูงเกินไปหรือเปล่าครับ ? จริงๆแล้วหากว่าให้ผมจัดการก็ยังพอมีวิธีที่จะให้บอสของที่นี่ตกลงถึงแม้ว่าจะต้องใช้เวลาก็ตาม”
ถังซิ่วได้พูดออกมาว่า
“ตั้งแต่ที่นั่งรถมานั้นฉันคิดว่าที่นี่ดีที่สุดแล้ว รอบๆข้างเองก็รายล้อมไปด้วยโรงงานใหญ่ๆพร้อมกับถนนที่มากมายซึ่งมันเป็นที่หลบซ่อนชั้นดีเลยล่ะ”
เกาเซินที่ได้ยินเช่นนั้นเองก็ได้พูดออกมาว่า
“แล้วเราจะทำอย่างไรต่อครับ ? อยากจะให้ผมช่วยอะไรอีก ? ”
ถังซิ่วได้พูดออกมาว่า
“พาฉันไปหาเห่ยหลงหน่อยสิ”
เกาเซินเองก็ได้พูดออกมาด้วยความประหลาดใจว่า
“คุณต้องการไปพบเขาเพื่ออะไรครับ ? ไอ้เจ้านี่มันเป็นคนระยำมาก หากว่าเราไปข้องเกี่ยวกับเขาก็จะต้องมีปัญหาอย่างแน่นอน”
ปัญหา ?
ถังซิ่วเองก็ได้ยิ้มออกมาพร้อมทั้งพูดว่า
“หากว่าเขาเป็นคนที่ดีฉันก็คงไม่ไปเยี่ยมเขาหรอก ไปกันได้แล้ว พาฉันไปหาเขา คุณน่าจะรู้นะว่าเขาอยู่ที่ไหน ? ”
เกาเซินเองก็ได้พูดออกมาว่า
“เขาจะอยู่ที่บาร์ของเขาแทบทุกวัน ผมจะพาคุณไปเอง”
เห่ยหลงบาร์
เมื่อรถทั้งสองคันได้มาหยุดอยู่ตรงถนนแล้วถังซิ่วเองก็ได้พูดออกมาว่า
“ป้าเสวี่ยรออยู่ที่นี่ สถานการณ์ข้างในค่อนข้างอันตรายดังนั้นป้าต้องคอยอยู่นี่”
เสวี่ยเจี่ยเองก็ได้พูดออกมาด้วยความประหลาดใจว่า
“เธอต้องการ……..”
ถังซิ่วได้ส่ายศีรษะพร้อมกับพูดว่า
“ผมไม่ได้ต้องการจะฆ่าเขาหรอกครับ ผมจะให้เขามาทำงานให้ผม ”
เสวี่ยเจี่ยเองก็ได้ลังเลก่อนที่จะพูดออกมาว่า
“เบื้องหลังเขาล่ะ สะอาดไหม ? ”
ถังซิ่วเองก็ได้มองไปที่เกาเซิน
เกาเซินได้พูดออกมาทันทีว่า
“เขาเป็นคนที่ลื่นไหลเป็นอย่างมาก เพราะว่าเขาแข็งแกร่งจึงสามารถไต่ขึ้นมาเป็นหัวหน้าเหล่าอันธพาลได้ภายใน20ปีโดยที่ไม่มีเบื้อหลังอะไร”
ถังซิ่วที่ได้ยินเช่นนั้นเองก็ได้พยักหน้าพร้อมกับนำเกาเซินและเซ่าเขวียนเดินไปทางเห่ยหลงบาร์ ส่วนคนอื่นๆที่เกาเซินพามานั้นก็ให้รออยู่ที่รถ
ช่วงกลางคืนของเห่ยหลงบาร์นั้นคึกคักเป็นอย่างมาก เสียงดนตรีซึ่งกระแทกหูของผู้ฟังพร้อมกับสาวสวยมากมากที่นั่งดื่มอยู่ที่โซฟา
“โย่ นั่นไม่ใช่เพื่อนเกา ? วันนี้ลมอะไรหอบมาที่นี่หละ ?”
ชายคนหนึ่งที่เจาะหูพร้อมผมสีเหลืองเองก็ได้พูดออกมาอย่างร่าเริง
เกาเซินเองก็ได้พูดออกมาอย่างดังว่า
“พาฉันไปพบกับเห่ยหลง ฉันต้องการทำธุรกิจกับเขา”
ชายคนนั้นเองก็ได้จ้องมองไปที่ถังซิ่วและเซ่าเขวียนก่อนที่จะพูดออกมาอย่างดังว่า
“ตามฉันมาสิ พี่หลงกำลังเล่นอยู่”
ในห้องส่วนตัว
นี่เป็นห้องที่ใหญ่ที่สุด ตอนนี้เห่ยหลงเองก็กำลังกอดสาวเอาไว้ในอ้อมอกพร้อมกับร้องเพลงอย่างสนุกสนาน หญิงสาวคนนั้นเองก็ป้อนผลไม้ให้เห่ยหลงแต่ข้างๆเขาเองก็มีมือขวาที่เขาไว้ใจอยู่2คนซึ่งกำลังดื่มและสวมกอดกับสาวๆอยู่เช่นกัน
“พี่หลง เกาเซินต้องการจะพบพี่และเขาบอกว่ามีธุรกิจจะมาตกลงด้วย”
หลังจากที่ชายผมเหลืองได้เข้ามาแล้วนั้นก็ได้กระซิบข้างๆหูของเห่ยหลง
เห่ยหลงเองก็ได้ชะงักไปพร้อมกับพูดออกมาว่า
“เกาเซิน ? ใครกันวะ ?”
ชายคนนั้นเองก็ได้พูดออกมาว่า
“พี่หลงลืมบอสของร้านเกมส์จิงหยิงไปแล้ว ?”
เห่ยหลงเองก็ได้ขมวดคิ้วเข้าหากันพร้อมกับแสดงท่าทางเคร่งเครียดออกมาเพราะก่อนหน้านี้เมื่อประมาณ1ปีที่แล้วเขาและลูกน้องได้ไปที่ร้านเกมส์เพื่อเรียกค่าคุ้มครองทว่ากลับถูกเซ่าเขวียนตบกลับมา หลังจากนั้นเขาเองก็ได้กลับไปแก้แค้นทว่าก็ยังถูกทุบตีอย่างทารุณ หากว่าเขาไม่ได้อาปืนออกมาเกาเซินก็แทบจะไม่มีทางยอมก้มหัวอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตาม หลังจากนั้นพวกเขาเองก็ไม่ได้ข้องเกี่ยวกันอีกเลย
เห่ยหลงเองก็ได้แตะไปที่ไหล่ของหญิงสาวก่อนที่จะพูดออกมาอย่างดังว่า
“ออกไปเล่นข้างนอกก่อนแล้วหลังจากเสร็จเรื่องแล้วจะเรียกพวกเธอเข้ามาดื่ม”
“ได้ค่ะ”
หญิงสาวทั้งสามคนเองก็ได้เดินออกไปข้างนอกทันที
หลังจากผ่านไปไม่นาน
ถังซิ่ว เกาเซินและคนอื่นๆเองก็ได้เดินเข้ามาในห้อง เมื่อเห็นเห่ยหลงที่กำลังนั่งสูบบุหรี่และไขว้ขาอยู่ตรงโซฟาซึ่งทั้งตัวเต็มไปด้วยรอยสักแล้วถังซิ่วก็ได้ถามออกมาด้วยรอยยิ้มว่า
“นายคือเห่ยหลงสินะ ? ”
เห่ยหลงเองก็ได้มองไปที่ถังซิ่วพร้อมกับหันกลับไปมองไปที่เกาเซินแล้วพูดว่า
“เกาเซิน น้องชายนี่ใครกัน ? เขาไม่รู้จักกฎของที่นี่ ? ”
เกาเซินเองก็ได้ก้าวถอยหลังไปพร้อมกับไม่ได้พูดอะไรออกมา
เห่ยหลงเองก็ได้ชะงักไปพร้อมกับมองไปที่เกาเซินและถังซิ่วก่อนที่จะพยักหน้าแล้วพูดว่า
“ฉันเข้าใจแล้วว่านายคือเจ้านายเขานี่เอง น้องชายมีชื่อว่าอะไรงั้นหรอ ? แล้วมีอะไร ? ”
ถังซิ่วได้โบกมือไปที่ชายสองคนที่นั่งอยู่ตรงโซฟา หลังจากนั้นเห่ยหลงเองก็โบกมือให้พวกเขาลุกออกไปทันใดนั้นเองถังซิ่วก็ลงไปนั่งพร้อมกับจุดบุหรี่แล้วพูดว่า
“ฉันชื่อว่าถังซิ่ว นายไม่จำเป็นต้องรู้หรอกว่าฉันเป็นใคร ฉันมาที่นี่เพื่อตกลงธุรกิจกับนาย หากว่าการซื้อขายเป็นไปได้ด้วยดีก็โอเคแต่หากว่าไม่ฉันก็จะกลับไปทันที ”
เห่ยหลงเองก็ได้หรี่ตาลงพร้อมกับถามออกมาว่า
“ซื้อขายอะไรงั้นหรอ ?”
