กินหรือไม่กิน?

นี่คือคำถามของเสี่ยวเฉินที่กำลังคิดหนักเกี่ยวกับการมาวิเคราะห์สีที่ออกเขียวมืด สิ่งนั้นถูกเรียกว่า “ยาเทพอมตะ” ตอนนี้มันอยู่ภายในมือของเขา มันทำให้ภายในจิตใจของเขารู้สึกแปลกๆ ในตอนที่เขาได้สั่งซื้อมันมาจากร้านค้าเถาเป่า ถึงแม้ว่าการขายนั้น มันจะดูเหมือนได้มาฟรีๆก็เถอะ

ที่ร้านเถาเป่าดูเหมือนมันจะเป็นร้านที่เล็กๆ แต่หลังจากที่เขาซื้อเคล็ดลับการบ่มเพาะถึง 250 หยวน พวกเขานั้นก็ได้ให้เจ้านี่แก่เขามา และบอกว่า เจ้ายาเทพอมตะตัวนี้ จะช่วยให้เขายกระดับได้สูงมากขึ้น

เสี่ยวเฉินสนใจเกี่ยวกับบ่มเพาะและเรื่องราวเกี่ยวกับความเป็นอมตะมาก่อนหน้านี่แล้ว เขาจึงไม่ต้องคิดให้วุ่นวายมากมายนัก เขาตัดสินใจที่จะซื้อมันทันที

เป็นเวลาสามปีแล้วที่เสี่ยวเฉินได้สรรค์สร้างและทำตามในเคล็ดลับการบ่มเพาะ เขาหมั่นฝึกบ่มเพาะและไม่เคยมีวันไหนที่หยุดบ่มเพาะเลยสักครั้ง นอกเหนือไปจากการกลั่นตัวยา ที่ดูเหมือนจะเป็นเครื่องรางของขลังที่ก่อตัวคล้ายกับสิ่งๆนั้น และก็มีการกลั่นอาวุธ ที่มันดูไม่คล้ายที่จะเรียกว่าเป็นได้มากเท่าไหร่

อย่างไรก็ตาม เสี่ยวเฉินไม่คิดที่จะยอมแพ้ เขาได้ตั้งความหวังเอาไว้กับ เจ้าตัวยาเทพอมตะ ถึงแม้ว่ามันจะดูแปลกๆไปบ้างก็ตาม

ครั้งนึง เขาได้ลองเอาค้อนเหล็กมาทุบมัน เมื่อค้อนเหล็กได้ปะทะเข้ากับยาเทพอมตะ มันดูเหมือนว่าจะมีพลังบางอย่างล้อมรอบตัวมัน แม้ว่ามันอาจจะดูไม่ทรงพลัง แต่เจ้าค้อนเหล็กก็ไม่อาจเข้าใกล้ตัวยานั้นได้

เจ้ายาเทพอมตะลึกลับมันอาจจะเป็นยาในตำนานจริงอย่างที่เขาลือ ซึ่ง ก็เพราะเหตนี้เสี่ยวเฉินถึงได้ลังเลเกี่ยวกับตัวยาที่แปลกประหลาด เขาได้ลังเลว่าจะกินหรือไม่ ถ้าหากกินแล้วมันดีไม่มีอะไรเกิดขึ้น มันก็นับว่าดีไป แต่ถ้าหากมีบางอย่างอะไรเกิดขึ้นเกี่ยวกับตัวเขา เมื่อเขาได้กิน มันจะทำให้เขากลายเป็นอสูรกายหรือเปล่า?

นั้นคือเหตุผลที่เขาไม่กล้ากินยาเทพอมตะจนถึงทุกวันนี้

กิน? หรือไม่กิน?

กิน!

เสี่ยวเฉิน ในสุดท้ายเขาก็เลือกตัดสินใจตามหัวใจสั่งดู เขาได้ตัดสินที่จะได้กินยาเทพอมตะ ถึงแม้ว่ามันอาจจะสร้างหรือทำลาย แต่อย่างว่า บนโลกนี้มักไม่มีของฟรีเป็นสิ่งจีรังยั่งยืน ไม่มีสิ่งใดที่จะได้มาฟรีๆ หากสิ่งๆนั้น เราไม่ได้เสี่ยงไปกับมัน

เสี่ยวเฉิน บีบจมูก และปิดตา ก่อนที่จะกินยาเทพอมตะเข้าไปในปากของเขา เสี่ยวเฉินได้กลืนยาเทพอมตะเข้าท้อง เขารู้สึกว่าตัวยาเทพอมตะนั้นได้ไหลเข้ามาอยู่ในจุดของตันเถียน(จุดท้องน้อย)เรียบร้อย จุดตันเถียนที่อยู่ในสภาพบ่มเพาะพลังตอนนี้มันรู้สึกอบอุ่น และเต็มไปด้วยพลังชี่(ปราณ) เลือดภายในร่างกายของเขาเหมือนกับว่ามันกำลังมาบรรจบกันเพื่อเข้าไปยังจิตวิญญาณของเขา

เสี่ยวเฉิน ในช่วงเวลานั้น เขารู้สึกว่าริมฝีปากของเขาแห้งซ่าน ภายในหัวกลับโล่ง ราวกับว่า จิตวิญญาณของเขาหลุดออกมาจากร่าง สติของเขาเริ่มฟุ้งซ่านไปอย่างช้าๆ..ช้าๆ เขาก็ได้กลายเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยรู้มาก่อน