GOS ตอนที่ 143 – ชีปเฮด
ภารกิจของโรจาที่ถูกส่งมายังอาณาเขตทะเลแห่งนี้ ก็คือการสังเกตุการณ์การเคลื่อนไหวของกลุ่มโจรสลัดร้อยอสูร ไม่จำเป็นที่จะต้องเข้าต่อสู้ และเมื่อเกิดการเผชิญหน้ากัน พวกเขาก็ควรเลือกที่จะหลีกเลี่ยง
แต่คนอย่างโรจาน่ะหรือจะหลีกเลี่ยงการต่อสู้?
ตอนนี้โรจาคันไม้คันมือเป็นอย่างมาก เขาต้องการหาคู่ต่อสู้เพื่อที่จะใช้ฟาร์มแต้มสเตมิน่า!
ไม่ต้องกล่าวถึงร้อยอสูรไคโด ที่ในเวลานี้กำลังต่อสู้พัวพันธ์อยู่กับแชงคูสผมแดง ซึ่งไม่รู้ว่าจะกลับมาเมื่อไหร่ แต่ถึงแม้ร้อยอสรูไคโดจะอยู่ที่นี่ ทำไมโรจาต้องเลี่ยงที่จะต่อสู้กับเขาด้วยเล่า?
ส่วนที่ผิดปกติของร้อยอสูรไคโดนั้นก็คือเขานั้นเป็น ‘อมตะ’ แต่การที่เขาได้พ่ายแพ้หนวดขาวหลายต่อหลายครั้งหรือแม้กระทั่งพ่ายแพ้แก่กองทัพเรือ ก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า เขาจะต้องมีจุดอ่อนอย่างแน่นอน และจุดอ่อนที่ว่าก็อย่างเช่น พลังโจมตีที่ไม่ได้สูงส่งอะไรมากมายนัก ร่างกายที่ไม่ค่อยมีความยืดหยุ่น และความว่องไวอันแสนเชื่องช้า เป็นต้น
ในกรณีนี้ แม้ว่าจะเป็นการยากที่โรจาจะสามารถเอาชนะร้อยสูรไคโด หรือเรียกว่าแทบจะพ่ายแพ้อย่างไม่ต้องสงสัย แต่หากแค่หันเหความสนใจของไคโด เขาก็น่าจะพอทำได้ และหากโรจาคิดที่จะหลบหนี ไคโดก็ไม่สามารถรั้งเขาเอาไว้ได้เช่นกัน
ในโลกใบนี้
ไม่ว่าจะเป็นกองทัพเรือหรือรัฐบาลโลก คนที่ทำให้พวกเขาปวดหัวจนต้องกุมขมับมากที่สุดในบรรดาเหล่า4จักรพรรดิก็คือร้อยอสูรไคโดที่เป็นพวกบ้าบริสุทธิ์! ทุกคนต่างเกรงกลัวว่าจู่ๆไคโดจะเกิดบ้าขึ้นมาและบุกเข้าไปยังอาณาเขตของตน แม้พวกเขาจะสามารถปราบปรามไคโดได้ แต่มันก็คงจะสร้างปัญหาตามมาไม่น้อย
แต่สำหรับโรจานั้นแตกต่างออกไป หากเขาต้องเผชิญหน้ากับไคโดหรือทำให้ไคโดโกรธ เขาก็ไม่มีอะไรที่จะต้องเป็นห่วง เซนโงคุหรือพวกกองทัพเรือก็ไม่ได้เป็นครอบครัวของเขา ครอบครัวของโรจานั้นแต่ละคนล้วนเป็นพวกแข็งแกร่งจนผิดปกติ ดังนั้นจึงกล่าวได้ว่าร้อยอสูรไคโดนั้นเป็นภัยคุกคามที่อันตรายน้อยที่สุดในบรรดาเหล่า 4 จักรพรรดิสำหรับโรจา
…
ไม่ไกลจากเรือรบของโรจา
เรือของกลุ่มโจรสลัดร้อยอสูร ซึ่งเป็นเรือโจรสลัดของหัวหน้าหน่วยภายใต้การบังคับบัญชาของแจ็คแห่งภัยแล้ง ที่ได้ตำแหน่งเป็นหนึ่งในสาม ไซไก(ภัยพิบัติ) ผู้ครอบครองสมญานามภัยพิบัติแล้ง — การที่เขาได้รับสมญานามนี้ก็เนื่องมาจากทุกก้าวที่เขาย่างกรายไป ล้วนถูกทำลายล้างจนเสื่อมโทรม ราวกับโดนภัยแล้ง!
เดิมที เป้าหมายของเรือโจรสลัดลำนี้ไม่ใช่เรือรบของโรจา แต่ในเมื่อบังเอิญได้เจอกันแล้ว พวกมันจึงเปลี่ยนเส้นทางมุ่งตรงมายังเรือรบ
บนดาดฟ้า
“ท่านชีปเฮด พวกเรายังมีสิ่งสำคัญที่จะต้องนำไปส่งมากกว่าการกวาดล้างพวกกองทัพเรือ … ”
ลูกเรือของของกลุ่มโจรสลัดร้อยอสูรได้วิ่งมาหาชีปเฮดด้วยความกระวนกระวาย ซึ่งชีปเฮดนี่เองที่เป็นกัปตันของเรือลำนี้!
“เจ้าโง่”
ชีปเฮดเหลือบมองไปยังลูกเรือคนนั้นและกล่าวต่อว่า
“เจ้าพวกกองทัพเรือมันไม่ได้มาที่นี่เพื่อต่อสู้ตั้งแต่แรกแล้ว แต่พวกมันมาสังเกตุการณ์การเคลื่อนไหวของพวกเรา และคนอื่นๆ แล้วจะให้ปล่อยมันไปเฉยๆอย่างนั้นหรือ?”
“แต่ท่านแจ็คกำลังรอให้พวกเราส่ง ‘สิ่งนั้น’ ไปให้ … ”
ลูกเรือได้กล่าวห้ามปรามเขาด้วยสีหน้ากระวนกระวาย
เมื่อได้ยินแบบนั้น
“แกต้องการจะสื่ออะไร? แจ็คไม่ได้อยู่ที่นี่ ตอนนี้ฉันใหญ่ที่สุด หรือแกคิดว่าฉันไม่เก่งพอที่จะเอาชนะพวกมันได้?”
ยามที่อยู่ต่อหน้าแจ็คแห่งภัยแล้ง ชีปเฮดย่อมเผยให้เห็นถึงท่าทีเคารพอย่างแน่นอน แต่หากเป็นลูกน้องใต้บังคับบัญชาที่กล้าตั้งคำถามกับเขาแล้วล่ะก็ เขาย่อมไม่หวั่นเกรงใดๆ!
เมื่อเห็นว่าชีปเฮดเริ่มที่จะมีน้ำโห ลูกเรือคนนั้นก็ไม่กล้าที่จะกล่าวอะไรออกมาอีก พร้อมกับถอนหายใจออกมาอย่างหมดหนทาง และทำได้เพียงหันไปจ้องมองเรือรบที่อยู่ไกลออกไป ก่อนที่จะเผยให้เห็นถึงประกายแห่งความดุร้ายผ่านเข้ามาในแววตาของเขา
ตั้งแต่ที่กัปตันของเขาตัดสินใจแล้วว่าจะจมเรือรบก่อนที่จะกลับไป พวกเขาก็จะทำตามคำสั่งอย่างเคร่งครัด! และจะไม่ทำให้เกิดความผิดพลาดใดๆขึ้น!!
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เรือรบที่เข้ามายังอาณาเขตของกลุ่มโจรสลัดร้อยอสูร หากถูกพวกเขาพบ เรือรบไม่ถูกทำลายก็ต้องแล่นหนีชนิดหางจุกตูด!
“เตรียมกระสุน!”
หลังจากที่รอเรือรบแล่นเข้าสู่ระยะปืนใหญ่ กลุ่มโจรสลัดร้อยอสูรก็เริ่มเปิดฉากยิงทันที
เกิดเสียงยิงปืนใหญ่ดังกึกก้อง พร้อมกับปากกระบอกปืนที่มีควันลอยออกมา และส่งลูกปืนใหญ่พุ่งตรงไปยังเรือรบ
อีกด้านหนึ่ง
โรจาจ้องมองไปยังเรือโจรสลัดอีกฝ่ายที่กำลังระดมยิงปืนใหญ่มายังเรือรบของเขา แต่คราวนี้เขาไม่ได้บุกเดี่ยวเข้าไปเหมือนกับทุกครั้ง แต่กลับออกคำสั่งให้ยิงปืนใหญ่สวนกลับไปเป็นครั้งแรก
ตูม ตูม ตูม—!
ปืนใหญ่จากทางฝั่งเรือรบของโรจารุนแรงกว่าทางฝั่งเรือโจรสลัดอย่างเห็นได้ชัด และพลเรือตรีบนเรือรบก็สามารถสกัดกั้นกระสุนปืนใหญ่จากเรือโจรสลัดได้โดยที่ไม่จำเป็นต้องให้โรจาช่วย
ที่นี่คือนิวเวิลด์ มิใช่เวสต์บลู ทหารเรือเกือบทุกคนบนเรือรบ ได้ผ่านการต่อสู้กับพวกโจรสลัดมาแล้วนับหลายร้อยครั้ง!
พวกเขาเป็นทหารเรือชั้นยอด! หากนำยศนาวาเอกจากนิวเวิลด์ลงไปสู้กับพลเรือตรีในเวสต์บลู พวกเขาสามารถบดขยี้พลเรือตรีในเวส์ตบลูได้อย่างง่ายดาย!
“คนละระดับกันจริงๆ”
ในเวลานี้ โรจาไม่ได้สั่งให้เหล่าทหารเรือหยุดยืนอยู่เฉยๆเหมือนดั่งในอดีตที่ผ่านมา ที่เขามักจะใช้ความแข็งแกร่งของเขาแก้ปัญหา และต่อสู้เพียงลำพังเพราะถ้าเมื่อก่อนเขาปล่อยให้ลูกน้องต่อสู้พวกนั้นคงได้ตายกันหมดแน่
แต่ผ่านไปได้ไม่นาน เหล่าทหารเรือชั้นยอดก็เริ่มที่จะสกัดกั้นกระสุนต่อไปไม่ไหว
ตูม ตูม ตูม—!
เรือรบทั้งสองลำเริ่มแล่นเข้ามาใกล้กันมากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆ ขณะเดียวกัน ก็ได้มีกระสุนปืนใหญ่บางลูกที่เหล่าทหารเรือไม่สามารถสกัดกั้นได้หลุดเข้ามา — เห็นดังนั้น โรจาก็ชักฮิรุออกมา และตวัดมันสวนกลับไป!
วูซ วูซ—!
ภายใต้คมดาบที่กำลังสะท้อนแสงอาทิตย์ของดาบขาวฮิรุ ที่ถูกวาดออกไปอย่างชำนาญ พลันเกิดประกายแสงสว่างวาบ ตามมาด้วยคมดาบสายลมสีเงินขาวที่ถูกวาดออกไปเป็นแนวนอน พุ่งเข้าตัดกระสุนปืนใหญ่ 7-8ลูกกลางอากาศจนมันแยกของเป็นสองส่วน
หลังจากทำลายกระสุนปืนใหญ่ 7 – 8ลูกแล้ว โรจาก็เกร็งดาบในมือแน่น ก่อนที่จะยกฮิรุขึ้นเหนือหัวแล้วสับลงมาโดยมีเป้าหมายเป็นเรือโจรสลัดที่อยู่ห่างออกไป
“เก็ทสึงะ เท็นโช”
ปัจจุบัน เก็ทสึงะ เท็นโช เกือบจะกลายเป็นเพียงท่าโจมตีปกติของโรจาไปเสียแล้ว เมื่อปลายดาบฮิรุสับลงมาถึงพื้น พลันปรากฏคลื่นจันทร์เสี้ยวขนาดใหญ่ที่มีความยาวขนาดเท่าเรือรบพุ่งออกไปยังเรือโจรสลัด และแหวกน้ำทะเลจนแยกออกเป็นสองฟากตามทางที่มันพุ่งผ่านไป!
“หน่าหนี๊???”
ชีปเฮดที่อยู่บนดาดฟ้าเรือโจรสลัด เมื่อได้เห็นคลื่นจันทร์เสี้ยวขนาดใหญ่เท่ากับเรือรบกำลังพุ่งตรงเข้ามาตัดเรือของเขา ชีปเฮดก็เผยให้เห็นถึงความตกตะลึง! เขาไม่คาดคิดเลยว่า จะเผลอไปเจอตัวเป้งของกองทัพเรือเข้าให้ซะแล้ว
เพียงแค่เห็นคลื่นจันทร์นี้ ก็บอกได้เลยว่าคนที่ปลดปล่อยมันออกมานั้นไม่ใช่คนธรรมดา!
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ ชีปเฮดไม่สามารถยอมจำนนได้ หากเขายอมจำนน เรือโจรสลัดลำนี้คงถูกคลื่นจันทร์เสี้ยวสะบั้นจนแยกออกเป็นสองส่วน ดังนั้นชีปเฮดจึงไม่ลังเลเลยที่จะ พุ่งไปข้างหน้าเพื่อรับการโจมตีดังกล่าว
ฟุ้ม–!
ครู่ต่อมา แขนทั้งสองของชีปเฮดก็แปรเปลี่ยนรูปร่างกลายเป็นเขาแกะ และในเวลาเดียวกันมันก็ถูกบีบอัดฮาคิเกราะลงไปจนเป็นสีดำหมึกและแวววาวดั่งโลหะ!
เขาแกะของชีปเฮดปะทะเข้ากับคลื่นจันทร์เสี้ยวของโรจาอย่างฉับพลัน
“ท่านชีปเฮด—!”
เหล่าลูกเรือโจรสลัดคนอื่นๆที่อยู่บนดาดฟ้าเรือ เมื่อเห็นคลื่นพลังรูปจันทร์เสี้ยวขนาดใหญ่ พุ่งตรงเข้ามา พวกเขาก็เผยให้เห็นถึงสีหน้าตกตะลึง และตื่นตระหนก แต่เมื่อพวกเห็นว่าชีปเฮดได้กระโจนพุ่งขึ้นไปรับการโจมตีในครั้งนี้ ฉับพลันพวกเขาก็เผยให้เห็นถึงความตื่นเต้น
ชีปเฮดขบฟันแน่น และใช้แขนทั้งสองของเขาที่เปลี่ยนเป็นเขาแกะของเขายกขึ้นตั้งการ์ดเหมือนกับพวกนักมวย และพยายามฝืนรับคลื่นจันทร์เสี้ยวอย่างสุดความสามารถ …
