GOS ตอนที่ 14 – กำแพงเพลิง
วูซ–!
หมาป่ายักษ์ได้ลอบโจมตีฮินะอย่างรวดเร็ว แต่โรจานั้นเร็วยิ่งกว่า! เขากระโจนข้ามหัวฮินะแล้วตวัดดาบออกไปทันที!
โฮโนะสึกิที่มีใบดาบสีแดงสดราวกับเลือดถูกฟันออกไปอย่างรวดเร็วจนเกิดเป็นเส้นโค้งสีแดงเข้มกลางอากาศ — มันสวยงามราวกับตะวันที่กำลังตกดิน แต่ในเวลาเดียวกันก็ยังคงแฝงไปด้วยกลิ่นอายสังหารอันน่าสะพรึงกลัว!
โฮก—!
หมาป่ายักษ์ สัตว์ร้ายระดับ 2 สัมผัสได้ถึงอันตรายที่แผ่ออกมาจากตัวดาบ! และด้วยสติปัญญาที่มันมีทำให้มันรู้ได้ทันทีว่าหากยังฝืนพยายามที่จะขย้ำสาวน้อยตรงหน้าต่อไป และไม่ยอมถอย มันนั่นแหละที่จะถูกกำจัด
ถ้าหากมันเป็นเพียงหมาป่าธรรมดา มันก็คงจะหลีกเลี่ยงสถานการณ์ในตอนนี้ไม่ได้ อย่างไรก็ตาม ตัวมันในตอนนี้ เป็นถึงสัตว์ร้ายระดับ 2 ดังนั้นมันย่อมสามารถหลีกเลี่ยงสถานการณ์คับขันตรงหน้าได้!
หมาป่ายักษ์เอี้ยวหัวหลบทันที!
อย่างไรก็ตาม ถึงแม้มันจะเอี้ยวหัวหลบได้ แต่โรจาก็ยังสามารถวาดดาบออกไปตัดนิ้วมันได้ถึง 1 นิ้ว! ส่งผลให้เลือดสาดกระจายในอากาศทันที
เลือดของเจ้าสัตว์ร้ายไหลนองลงบนพื้นกลายเป็นแอ่งเลือดขนาดเล็ก — มองจากมุมสูงดูราวกับดอกไม้สีแดงสดกำลังเบ่งบาน!
โรจายังไม่หยุดโจมตี หลังจากที่หมาป่ายักษ์หลบเลี่ยงการฟันสังหารของเขาได้ในครั้งแรก เขาก็ตวัดดาบที่สองไปยังหัวมันทันที
โฮก—!
เมื่อเจ้าหมาป่ายักษ์ที่กำลังบาดเจ็บ เห็นว่ามีดาบตวัดลงมา มันก็อ้าปากของมันแล้วกัดใบดาบทันที! — มันต้องการที่จะกระชากดาบซึ่งเป็นอาวุธเพียงหนึ่งเดียวของโรจาออกจากมือของเขา!
อย่างไรก็ตาม เมื่อโรจาเห็นแบบนั้นเขาก็ยิ้มออกมา
รอยยิ้มของเขาเป็นรอยยิ้มที่แสดงถึงความสงสารและเมตตา โรจาจ้องมองเจ้าหมาป่ายักษ์พลางส่ายหัวเล็กน้อย
“ทำเหมือนกับเจ้าลิงยักษ์เป๊ะๆเลยนะ … ถ้าอย่างนั้นก็จงพบจุดจบเดียวกันซะเถอะ”
แทบจะในทันทีหลังกล่าวจบ ไม่ต้องรอให้หมาป่ายักษ์กัดกระชากดาบออก โรจาก็ยิงเปลวเพลิงออกจากดาบที่ถูกกัดอยู่ทันที — เปลวเพลิงพุ่งเข้าไปในปากของหมาป่ายักษ์พร้อมกับเริ่มแผดเผาอวัยวะภายในของมัน!
วินาทีถัดมา ร่างทั้งร่างของหมาป่ายักษ์ก็กระตุกอย่างบ้าคลั่ง ก่อนที่ปากของมันจะคลายดาบออก แล้วร่วงลงไปนอนแน่นิ่งบนพื้น …
และถ้าสังเกตดีๆ จะเป็นว่ามีประกายไฟเล็กๆออกมาจากปากของมัน — เจ้าหมาป่ายักษ์ตายโดยที่มันไม่ทันจะกรีดร้องออกมาด้วยซ้ำ!
ฮินะจ้องมองโรจาด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ ก่อนที่จะหันไปมองหมาป่ายักษ์ที่นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น แล้วกล่าวว่า
“ตาย … มันตายแล้วงั้นหรอ!!”
ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นเพียงชั่วพริบตาเท่านั้น!
ฮินะไม่เข้าใจว่าหมาป่ายักษ์ตายได้อย่างไร
ถึงแม้ว่าถ้าเธอสู้กับเจ้าหมาป่ายักษ์แบบตัวต่อตัว เธอก็สามารถฆ่ามันได้เช่นกัน แต่เป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะฆ่ามันได้ทันทีเหมือนกับโรจา!
นี่มัน … เป็นไปไม่ได้
“นาย … นี่นาย”
ฮินะจ้องมองโรจาด้วยความรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ สำหรับโรจาแล้ว สิ่งที่เธอจำได้ก็คือ เขานั้นอ่อนแอ และไม่สามารถเอาชนะใครได้! โรจานั้นอ่อนแอที่สุดในค่ายสามัญ และเวลาฝึกซ้อมเขามักจะวิ่งมาถึงเป็นคนสุดท้าย
แต่ตอนนี้เขากลับเปลี่ยนไปราวกับเป็นคนละคน!
“ฉันไม่แน่ใจว่านี่ถือเป็นการร่วมทีมกันฆ่าหรือฆ่าแบบเดี่ยว?”
โรจากล่าว พร้อมกับยิ้มออกมาอย่างชั่วร้ายในขณะที่ประกายตาของเขามีเปลวเพลิงลุกโชนอยู่
ฮินะจ้องมองโรจาด้วยความตกใจ แววตาคู่งามที่กระจ่างใสเหมือนกับคริสตัล เบิกกว้างราวกับไม่ยอมรับสิ่งที่เห็นตรงหน้าว่า — โรจาเป็นคนฆ่าหมาป่ายักษ์จริงๆ
ในตอนนั้นเอง
บรรยากาศโดยรอบก็พลันเปลี่ยนไป สัตวร์ร้ายนับไม่ถ้วนกำลังพุ่งออกมาจากทุกทิศทาง — ทำให้ฮินะตื่นขึ้นมาจากภวังค์ตรงหน้า!
ในป่ารอบๆพวกเธอเริ่มปรากฏเงาหลายเงาพร้อมด้วยดวงตาสีแดงเข้มที่กำลังจ้องมองมา
เจตนาฆ่าถูกปลดปล่อยออกมาจากพวกมัน ทำให้ฮินะรู้สึกราวกับจมลงสู่ทะเลสาบอันหนาวเหน็บ
หากกลิ่นเนื้อย่างอันหอมกรุ่นเป็นตัวดึงดูดพวกสัตวร้ายมาแล้วล่ะก็ กลิ่นคาวเลือดของหมาป่ายักษ์ที่ถูกโรจาสังหารเมื่อครู่ ก็ยิ่งกระตุ้นให้พวกมันคลุ้มคลั่ง!
ถึงแม้ตอนนี้ฮินะจะเชื่อแล้วว่าโรจาเป็นคนฆ่าลิงยักษ์หลังสีน้ำตาลจริงๆ แต่ถ้าต้องเผชิญกับสัตว์ร้ายมากมายขนาดนี้แล้วล่ะก็ เธอคิดว่าต่อให้เป็นเขาก็คงไม่อาจจะเอาชนะศึกในครั้งนี้ได้
หัวใจของฮินะเย็นเยียบ ในตอนนี้เธอกำลังคิดหาวิธีที่จะพาโรจาหลบหนีออกไปจากสถานการณ์อันเลวร้าย — สถานการณ์ที่สัตว์ร้ายทั้งหมดกำลังคลุ้มคลั่ง!
โฮก—!
สัตว์ร้ายนับสิบที่รายล้อมต่างคำรามก้อง เสียงดั่งสนั่นไปทั่วทั้งป่า
ถึงแม้จะมีทหารเรือฝึกหัดหลายคนได้ยินเสียงคำรามนี้ แต่พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะเข้ามาดู เพราะความหวาดกลัว แม้ว่าการประเมินผลการต่อสู้ในครั้งนี้จะต้องฆ่าสัตว์ร้ายเพื่อเก็บคะแนนก็ตาม … แต่พวกเขาก็ยังไม่อยากตาย!
และแล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น
โฮก โฮก โฮก—!
สัตว์ร้ายบางตัวที่ถูกดึงดูดเข้ามาเริ่มฆ่ากันเองเพื่อแย่งอาหาร บางตัวก็สู้กันเอง ในขณะที่บางตัวก็พุ่งเข้าหาลิงยักษ์ที่กลายเป็นเนื้อย่างหอมกรุ่น
พริบตาเดียวทั่วทั้งพื้นที่ก็ตกอยู่ในความโกลาหล
อย่างไรก็ตาม ก็มีสัตว์ร้ายจำนวนไม่น้อยที่เห็นโรจาและฮินะ พวกมันน้ำลายสอเมื่อเห็นทั้งสอง ก่อนที่จะพุ่งเข้าหาทันที!
พวกมันล้อมทั้งสองไว้ทุกทิศทาง เพื่อปิดกั้นทางหนี — ฮินะถึงกับหน้าซีดด้วยความหวาดกลัว
“พวกเราจบสิ้นแล้ว”
ฮินะได้แต่คร่ำครวญในจิตใจของเธอ
ตรงกันข้ามกับโรจาที่ยืนอยู่ข้างๆเธอ เขาไม่มีท่าทีหวาดกลัวแม้แต่น้อย มุมปากของเขายกสูงขึ้นเผยให้เห็นรอยยิ้มที่ดูชั่วร้าย
โรจากระชับโฮโนะสึกิในมือแน่น ก่อนที่จะวาดดาบไปทางซ้าย จากนั้นก็วาดไปทางขวา — ท่าวาดดาบของเขาดูๆแล้วก็เป็นเพียงท่าที่แสนจะธรรมดา อย่างไรก็ตาม เมื่อดาบถูกวาดออกไป เปลวเพลิงก็ลุกไหม้ทันที! มันลุกไหม้ไปตามทางที่ดาบถูกวาดออกไป!!
ฟุ้ม—!
โฮโนะสึกิที่อยู่ในมือของโรจาถูกห่อหุ้มด้วยเปลวเพลิง พร้อมๆกับรอบๆตัวเขาและฮินะได้เกิดเปลวเพลิงจากซ้ายไปขวาเป็นทางตามรอยดาบ จนเชื่อมต่อกันเป็นวงแหวนเพลิง
ความจริงแล้วเปลวเพลิงนี้ไม่ได้รุนแรงอะไรมากมายนัก แต่เมื่อมันเชื่อมต่อกันกลายเป็นวงแหวนเพลิง มันก็ระเบิดไอร้อนออกมา พร้อมกับแพร่กระจายออกไปหลายเมตร และกลายเป็นกำแพงที่ถูกห่อหุ้มไปด้วยเปลวเพลิง!
สัตว์ร้ายที่พุ่งเข้ามา มิอาจตั้งตัวได้ทัน พวกมันพุ่งเข้าชนกำแพงเพลิงเข้าอย่างจัง!
ทันใดนั้นก็เกิดเสียงร้องโหยหวนระงมทั่ว
ก่อนที่เหล่าสัตว์ร้ายที่พุ่งเข้าหากำแพงเพลิงจะล้มลง แล้วกลิ้งไปมาบนพื้นด้วยความเจ็บปวด
อย่างไรก็ตาม สัตว์ร้ายบางตัวก็สามารถพุ่งทะลุกำแพงเพลิงเข้ามาได้! แต่พวกมันก็ถูกโฮโนะสึกิของโรจาสังหารอย่างไร้ความปราณี! ต่อให้เป็นสัตว์ร้ายระดับ 1 แต่พวกมันก็ต้องตายตกตามกันเมื่ออยู่ต่อหน้าดาบโฮโนะสึกิที่เสริมพลังไฟของโรจา!
หลังจากที่เปลวเพลิงลุกไหม้อย่างต่อเนื่อง ทำให้บริเวณรอบๆในรัศมีกว่า 10 เมตรเริ่มกลายเป็นทะเลเพลิง
สัตว์ร้ายที่กำลังคลุ้มคลั่งและต่อสู้เพื่อแย่งชิงอาหารกันอยู่รอบนอกได้หยุดการต่อสู้ของพวกมัน แล้วจ้องมองไปยังกำแพงเพลิงที่เริ่มขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ดวงตาของพวกมันเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและหวาดกลัว!
ถึงแม้พวกมันจะหิวโหย แต่เปลวเพลิงตรงหน้านั้นน่ากลัวมากเกินไป!
