3/4
Ep.919 สู้กับฝูงสัตว์ร้าย
มังกรเกล็ดปีศาจก็เห็นฉินเฟิงแล้วเช่นกัน ตำแหน่งที่ทั้งสองอยู่ห่างกันร้อยเมตร แต่สำหรับสัตว์ร้ายระดับเทวะหรือจักรพรรดิ ยกเท้าก้าวเดียวก็ถึงแล้ว
สถานการณ์อันตรายเป็นอย่างยิ่ง!
ขนทั่วสรรพางค์กายของฉินเฟิงลุกชัน
ต้องหนี!
ฉินเฟิงระเบิดฝีเท้า ฉีกถอยทันที
อย่างไรก็ตาม ขณะนี้ไม่สามารถวิ่งพล่านไปรอบๆได้ ที่เขายืนอยู่คือทุ่งหิมะและน้ำแข็งที่เต็มไปด้วยวิกฤต ยังไม่คุ้นชินกับสภาพแวดล้อม ไม่มั่นใจว่ามีสัตว์ร้ายน่าหวาดกลัวซ่อนตัวอยู่มากน้อยเพียงใด
ดังนั้น เป้าหมายที่ฉินเฟิงต้องการล่าถอยกลับไป คือถ้ำในตอนแรก
และแม้ถ้ำที่ว่าอยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่ร้อยเมตร แต่สถานการณ์ปัจจุบัน มันคือระยะห่างระหว่างความเป็นความตาย
“ทักษะก้าวทะลวงมิติ!”
ฉินเฟิงเปิดใช้งานวิชาตัวเบา ดารากำลังภายในผุดขึ้นเบื้องหลังเขา ไม่กล้าออมมือใดๆทั้งสิ้น
ความเร็วของฉินเฟิงพุ่งสูง พริบตาเดียวจมหายไปกับสายลมและหิมะ แต่หากแค่นี้คิดว่าจะสามารถสลัดหลุดมังกรเกล็ดปีศาจ เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้
ตูม ตูมมม!
ฝีเท้าของมังกรเกล็ดปีศาจ แต่ละก้าวทิ้งน้ำหนักหมาศาลอย่างไม่น่าเชื่อ ทว่าทุ่งหิมะและน้ำแข็งของที่นี่ เกิดจากการทับถมของพายุพลังงาน ดังนั้นมิใช่พื้นน้ำแข็งธรรมดา
ฉินเฟิงยังสัมผัสได้ถึงแรงสั่นสะเทือนเล็กน้อยจากใต้เท้าเขา นี่ช่วยเตือนให้เขาทราบ ว่าตนกำลังถูกไล่ตาม ไม่อาจสลัดสัตว์ร้ายฝูงนี้โดยง่าย
ไม่นาน ฉินเฟิงก็สามารถกลับมาถึงถ้ำได้ในที่สุด
ทางเข้าและออกถ้ำเป็นฝีมือเหอเทียนสิงขุดขึ้น มีไว้ใช้สำหรับตนเองเท่านั้น ดังนั้นสูงเพียงสองเมตร กว้างไม่เกินหนึ่งเมตร เป็นไปไม่ได้ที่จะมังกรเกล็ดปีศาจจะบุกเข้ามา
โครม!
มังกรเกล็ดปีศาจที่ไล่ตามมา ลำตัวช่วงหน้าของมันชนเข้ากับปากถ้ำอย่างแรง ถูกขัดขวางเอาไว้ในจุดนี้
ฉินเฟิงหันหัวกลับมา รวบรวมพลังลงไปในนิ้วเดียว
“เทคนิคหนึ่งดรรชนีสู่ความตาย!”
วูซซซซ!
พลังแห่งความมืดอันน่าสะพรึงถูกปลดปล่อย พุ่งเข้าใส่มังกรเกล็ดปีศาจในพริบตา!
กลิ่นอายพลังชีวิตอันเข้มข้นบนร่างของมังกรเกล็ดปีศาจสลายไปอย่างรวดเร็ว
“ก๊าซซซซ”
มังกรเกล็ดปีศาจส่งเสียงคำรามฟังดูสยดสยอง อุ้งเท้าหน้าของมันกดลงเหนือปากถ้ำคล้ายต้องการยันตัวหนีออกไป แต่มังกรเกล็ดปีศาจตัวอื่นๆไล่ตามมาแล้ว พวกมันหยุดฝีเท้าไม่ทัน กระแทกมังกรตัวแรก ผลักมันให้ติดอยู่ในปากถ้ำยิ่งกว่าเดิม
เมื่อเสียเวลาไปกับเรื่องนี้ ส่งผลให้มังกรเกล็ดปีศาจตัวแรกไม่สามารถหลีกหนีความตายได้อย่างสิ้นเชิง พลังแห่งความมืดแทรกซึม ลุกลามไปทั่วร่างกายของมัน สลายสิ้นพลังชีวิต กลายสภาพเป็นศพ
“ความมืดเข้ายึดครอง!”
อบิลิตี้มืดของฉินเฟิง เข้าควบคุมศพมังกรเกล็ดปีศาจตัวแรกทันที เลือดเนื้อบนศพมังกรเปื่อยยุ่ยย่อยสลาย ปรากฏไฟแห่งจิตวิญญาณสีเขียวลุกโชนในดวงตาของมัน กลิ่นอายบนร่างก็แปรเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
ฉินเฟิงเข้าควบคุมมังกรเกล็ดปีศาจตนนี้เพื่อโจมตีตอบโต้สัตว์ร้ายตัวอื่น แต่ยังไม่ทันไรก็ได้ยินเสียงกรีดร้องแหลมสะท้อนเข้ามา
และนั่นคือเสียงร้องของมังกรเกล็ดปีศาจในระดับเทวะ!
วินาทีต่อมา กรงเล็บอันแหลมคมของมังกร กวาดลงมา ฉีกกระชากหุ่นเชิดแห่งความตายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ทำลายผู้ช่วยของฉินเฟิง
จากนั้น ภายนอกถ้ำเริ่มปรากฏเสียงเกรียวกราวดังขึ้น เป็นฝูงมังกรเกล็ดปีศาจหันมามุ่งมั่นขุดถ้ำอย่างไม่คาดฝัน
แม้ถ้ำน้ำแข็งแห่งนี้จะมีความหนาเป็นพิเศษ แต่สำหรับมังกรเกล็ดปีศาจ หากพวกมันต้องการขุด ขอเวลาแค่ไม่กี่นาทีก็ทำได้แล้ว
แต่คนอย่างฉินเฟิงไม่มีทางนั่งรอความตายอยู่เฉยๆ!
ฉินเฟิงชักมีดกษัตริย์ครามออกมา อัดฉีดกำลังภายในลงไป ก่อนระเบิดการโจมตีอันน่าสะพรึง
“แสนวิญญาณสะบั้น!”
ท่ามกลางสายลมและหิมะ เสียงคำรามของดวงวิญญาณสัตว์ร้าย , เสียงขุดถ้ำของสัตว์ร้ายที่ยังมีชีวิต ผสมปนเปกัน
ภายใต้การโจมตีอันเฉียบคม เหล่าจักรพรรดิสัตว์ร้ายมิอาจต้านทาน ภูติวิญญาณนับไม่ถ้วนกวาดลงบนร่างกาย เริ่มกัดเริ่มแทะ กระทั่งเกล็ดที่แข็งอย่างหาที่เปรียบมิได้ ยังถูกกระชากออกมา
ฉวยจังหวะชุลมุนนี้ ฉินเฟิงวิ่งออกมาจากส่วนลึกของถ้ำ เล็งไปยังมังกรเกล็ดปีศาจที่อยู่ใกล้ปากถ้ำมากที่สุดและ-
-ฉัวะะะ!!
เลือดสดๆไหลทะลักออกมาอย่างบ้าคลั่ง ศีรษะใหญ่โตกลิ้งลงกับพื้น
เสียงคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยวจากเบื้องหลังดังสะท้อนเข้ามา หัวมังกรกว่าสามหัวโฉบเข้างับฉินเฟิงพร้อมกัน
โล่ปราณกำลังภายในถูกปลดปล่อย ฉินเฟิงใช้ออกด้วยวิชาตัวเบา ล่าถอยกลับไปอีกครั้ง เพียงแต่ว่า ระหว่างถอยไม่อาจหลบหลีกการโจมตีของมังกรเกล็ดปีศาจได้ร้อยเปอร์เซ็น
พริบตานั้น เกิดประกายไฟแปลบปลาบไปทุกทิศทาง
แน่นอน นี่ไม่ใช่ประกายไฟของจริง แต่มันคือประกายไฟของพลังงาน
นับตั้งแต่กำลังภายในของฉินเฟิงก้าวขึ้นสู่เลเวล S ไม่เคยมีใครสามารถสั่นคลอนโล่ปราณกำลังภายในของเขาได้อีกเลย แต่ตอนนี้ ฝูงจักรพรรดิสัตว์ร้ายเลเวล A กลับสามารถสั่นคลอนกำลังภายในของผู้ใช้วรยุทธโบราณเลเวล S ได้อย่างกะทันหัน
ท่านสามารถจินตนาการได้ ว่าสิ่งมีชีวิตบนเกาะมังกรเหล่านี้แข็งแกร่งเพียงใด
แม้สามารถทำร้ายโล่ปราณกำลังภายในได้เพียงผิวเผินเท่านั้น แต่นี่ก็มากพอแล้ว ที่จะแสดงให้เห็นว่ามันเป็นภัยคุกคามต่อฉินเฟิง
ประเด็นก็คือ ภายในฝูงไม่ได้มีแค่จักรพรรดิสัตว์ร้าย แต่ยังมีระดับเทวะรวมอยู่ด้วย!
ฉินเฟิงถอยกลับเข้ามาในถ้ำอีกครั้ง มังกรเกล็ดปีศาจอีกตัวหนึ่งมุดหัวเข้ามา พยายามใช้ฟันแหลมกัดฉินเฟิง
“ก๊าซซซ!”
เสียงคำรามของสัตว์เทวะดังขึ้นอีกครั้ง มังกรเกล็ดปีศาจตัวนั้นรีบผลุบหัวกลับออกมาทันที ฉินเฟิงตวัดมีดกษัตริย์ครามของเขา แต่ด้วยเวลาฉุกละหุกทำให้ตัดได้เพียงช่วงหน้าของมันเท่านั้น ศีรษะของอีกฝ่ายเหวอะออกครึ่งหนึ่ง
มังกรเกล็ดปีศาจตนนั้นส่งเสียงร้องน่าสังเวช แต่ยังสามารถรักษาชีวิตไว้ได้ เพียงได้รับบาดเจ็บร้ายแรง
“สัตว์เทวะตัวนี้มีภูมิปัญญาสูงไม่เบา!”
ฉินเฟิงตระหนักได้ทันที ว่าสัตว์เทวะตัวนี้ไม่ธรรมดา ถ้าไม่ใช่เพราะมันฉลาด เรียกให้มังกรเกล็ดปีศาจถอนหัวกลับไป สหายในฝูงคงตายเพิ่มอีกหนึ่ง
สถานการณ์คล้ายหยุดชะงัก มังกรเกล็ดปีศาจเหล่านั้นไม่ยื่นหัวเข้ามาในถ้ำอีกต่อไป แต่เริ่มขุดผนังถ้ำน้ำแข็งอย่างเมามัน เพื่อขยายพื้นที่ให้สามารถจับฉินเฟิง
“พยายามกันซะขนาดนี้ ทางฉันถ้าไม่ทุ่มเทให้เห็นบ้างคงเสียมารยาทแย่!”
“ทักษะหมื่นภูติ!”
เงาร่างนับร้อยถูกปลดปล่อย ฉินเฟิงแฝงตัวอยู่ในร่างเงาเหล่านั้น ผสมโรงวิ่งกรูออกจากถ้ำ
ขณะเดียวกัน มังกรเกล็ดปีศาจภายนอกเห็นร่างเงาของฉินเฟิง แต่ละตัวร้องคำรามด้วยความโกรธ เปิดโจมตีทันที
แม้มังกรเกล็ดปีศาจจะเป็นจ้าวแห่งทุ่งน้ำแข็ง แต่สิ่งที่พวกมันพึ่งพาคือความแข็งแกร่งทางกายภาพเท่านั้น แม้พวกมันทรงพลังมากพอที่จะต้านทานความหนาวเหน็บของพายุหิมะ แต่มีได้ครอบครองรูนใดๆ ดังนั้นเลยไม่สามารถมองเห็นอักษรรูนมืดของฉินเฟิง
กระทั่งสัตว์เทวะ ก็ยังเริ่มเปิดฉากโจมตีอย่างดุเดือด มันตะปบฝ่ามือลง คลื่นพลังงานสั่นไหว กวาดฮือไปทุกทิศทาง เงาร่างใดที่ถูกสัมผัสล้วนโดนทำลายหายไป
อย่างไรก็ตาม ทักษะหมื่นภูติของฉินเฟิงสามารถปลดปล่อยร่างเงาได้เป็นหมื่นตน ยิ่งอยู่ในสภาพแวดล้อมโล่งกว้างยิ่งได้เปรียบ ต่อให้โจมตีโดนเงาเป็นร้อยในคราวเดียว ก็ใช่ว่าจะโจมตีถูกฉินเฟิง
แต่ประเด็นก็คือ ช่วงระยะเวลาการคงอยู่ของร่างเงาในตอนนี้ ปัจจุบันมันสั้นกว่าเดิมมาก คงเป็นเพราะพลังงานพายุที่นี่รุนแรงเกินไป
แต่อาศัยจังหวะและความแข็งแกร่งของฉินเฟิง ถ่วงเวลาได้เท่านี้นับว่าเพียงพอแล้ว!
“ตาย!!”
คมมีดตวัดวูบ ไม่มีเกล็ดใดสามารถลดทอนความแหลมคมของมีดกษัตริย์ครามได้ ตราบใดที่ใบมีดสัมผัสร่างของมังกรเกล็ดปีศาจ ย่อมสามารถสร้างบาดแผล
โชคดีก็คือร่างของมังกรเกล็ดปีศาจมิได้ใหญ่โต มีดของฉินเฟิงเลยสามารถกรีดลึกผ่านชั้นกล้ามเนื้อ ฟันถึงกระดูกได้อย่างสมบูรณ์ ทำได้กระทั่งลากยาวไปสะบั้นศีรษะคู่ต่อสู้
เลือดย้อมพื้นหิมะและน้ำแข็งจนเป็นสีแดงฉาน พริบตาเดียวร่วงลงไปแน่นิ่งกว่าสามศพ
นับแต่ต้นที่ถูกรุมจนถึงปัจจุบัน ฉินเฟิงสังหารมังกรเกล็ดปีศาจไปแล้วห้าตัว
“โฮกกกก!”
หัวหน้าฝูงมังกรเกล็ดปีศาจโกรธเกรี้ยว ทะยานตัวขึ้นสูง จังหวะนั้นมันค้นพบตำแหน่งที่แท้จริงของฉินเฟิง พุ่งโฉบลงมาอย่างบ้าคลั่ง
ร่างของฉินเฟิงบิดเป็นเกลียว เหลียวไปมองมังกรเกล็ดปีศาจที่ไล่ตามมาเบื้องหลัง คราวนี้ ดูเหมือนผู้นำฝูงมังกรจะโกรธมากจริงๆ มันไม่สนใจตัวอื่นๆในฝูงเลย ตรงเข้าหาเขา โถมบดขยี้อย่างคลุ้มคลั่ง
ในฐานะสัตว์เทวะ มันครอบครองพละกำลังเหลือล้น บดขยี้ร่างมังกรเกล็ดปีศาจตัวหนึ่งที่อยู่ใกล้ฉินเฟิงทันที จากนั้นทุ่มพละกำลังมหาศาลเข้ามา ปะทะเข้ากับโล่ปราณกำลังภายในของฉินเฟิง
