ลงตอนที่ 7 – 12 ตอนมันสั้น แต่ลงทีละหลายตอน ไม่ต้องกังวลนะครับ

 

Ep.7

 

พอเห็นแบบนี้ ใบหน้าของซูเฉินก็แสดงออกถึงความปิติยินดี

 

เพราะสิ่งนี้ช่วยยืนยันได้ ว่าถุงผ้าสีเหลืองในมือ คือสิ่งที่คล้ายกับพื้นที่เก็บของจริงๆ

 

เขาใช้เวลาสักพักสงบสติอารมณ์ เก็บถุงผ้าอย่างระมัดระวัง ก่อนเดินกลับหาไปเฉินตง

 

“ซูเฉิน ทำไมกัน .. ทำไมแกถึงไม่ช่วยพวกเราตั้งแต่แรก?” เฉินตงจ้องมองซูเฉิน กัดฟันถาม

 

ซูเฉินมีความแข็งแกร่งมากพอที่จะช่วยเหลืออย่างเห็นได้ชัด แต่อีกฝ่ายกลับยืนมองเขาถูกซอมบี้กัด แล้วแบบนี้จะไม่ให้เฉินตงโกรธได้อย่างไร

 

ซูเฉินยิ้มเยาะด้วยความดูแคลน “ไม่ใช่ว่าแกวางแผนจะทำร้ายฉันอยู่หรอกหรือ? ในเมื่อเป็นแบบนั้น ..แล้วทำไมฉันต้องช่วยแกด้วย?”

 

“แก … ไอ้คนใจดำอำมหิต” แววตาของเฉินตงฟุ้งไปด้วยความขุ่นเคือง ขณะเดียวกัน ในหัวใจเต็มไปด้วยความเสียใจ หากรู้แต่แรกว่าจะมีวันนี้ เขาคงลงมือสังหารซูเฉินให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้แล้ว

 

“แกควรหุบปากไว้นะ จะได้ประหยัดพลังงาน เพราะอีกเดี๋ยวแกก็จะกลายเป็นซอมบี้แล้ว” ซูเฉินลูบจมูก กล่าวอย่างเฉยเมย

 

เมื่อถูกซอมบี้กัด คุณจะไม่ตายทันที แต่จะติดเชื้อและกลายเป็นพวกเดียวกับมัน

 

และยิ่งบาดเจ็บมากเท่าไหร่ อัตราเร็วในการติดเชื้อก็ยิ่งไวขึ้นเท่านั้น

 

เวลานี้ ร่างของเฉินตงเต็มไปด้วยบาดแผล ดังนั้นสมควรเหลือเวลาอีกไม่นานก่อนจะกลายเป็นซอมบี้

 

พอได้ยินประโยคนี้ สีหน้าของเฉินตงแปรเปลี่ยนไป

 

เพราะการเปลี่ยนเป็นซอมบี้ จิตสำนึกจะหายไป ไม่ต่างจากคนตายที่ยังมีชีวิตอยู่ –เขาจะกลายเป็นศพเดินได้!

 

แม้รู้ตัวว่ายังไงก็ต้องตาย แต่เฉินตงไม่ต้องการเป็นซอมบี้ ดังนั้นพยายามระงับความโกรธอย่างสุดความสามารถ อ้อนวอนขอความเมตตา “ซูเฉิน เห็นแก่ที่พวกเรามาจากสถานชุมชนเดียวกัน ได้โปรดฆ่าฉันเถอะ”

 

“ไม่ต้องรีบร้อน ฉันฆ่าแกแน่ แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้” ซูเฉินรับปาก ยืนยันหนักแน่น

 

“หมายความว่ายังไง … ”

 

ยังไม่ทันจบประโยค เฉินตงพลันตระหนักถึงความหมายของซูเฉิน อีกฝ่ายคงคิดจะรอให้เขากลายเป็นซอมบี้ จากนั้นค่อยลงมือ –แต่แบบนี้มันจะโหดร้ายต่อกันเกินไปแล้ว!

 

“เป็นแกเองที่คิดร้ายต่อฉันก่อน ดังนั้นจะมาโทษในสิ่งที่ฉันทำตอนนี้ไม่ได้” ซูเฉินกล่าวเย้ยหยัน

 

“อา … ฉันจะไม่มีวันปล่อยแกไปแน่ ต่อให้กลายเป็นผีแล้วก็ตาม .. ” เฉินตงสาปแช่ง แต่แล้วเสียงของเขาพลันขาดห้วงไปอย่างกะทันหัน

 

เห็นแค่เพียงบนใบหน้าเขา จู่ๆก็เต็มไปด้วยเส้นเลือดสีดำปูดโปน ท่าทางดูเจ็บปวด น่าเกลียดน่ากลัวมาก

 

ซูเฉินรู้ว่าเฉินตงกำลังจะกลายเป็นซอมบี้ ดังนั้นหยิบมีดออกจากถุงเก็บของ ระวังตัวเผื่อเอาไว้ก่อน

 

“ฮือ .. ฮือ .. ฮว๊ากกก ..!”

 

ร่างของเฉินตงกระตุกอย่างรุนแรงสักพักดวงตาของเขาแดงก่ำไปด้วยสีแดงเลือด ดีดผึงขึ้นจากพื้น เปล่งเสียงร้องแสบหู ปรี่เข้าหาซูเฉิน

 

ซูเฉินยกมีดในมือ ตวัดฟันออกไป สะบั้นหัวของเฉินตงในฉับเดียวอย่างหมดจด

 

ตึง..!

 

ศพไร้หัวของเฉินตงร่วงลงกับพื้น ลำแสงสีแดงอีกสายสะท้อนออกมาจากศพเขา

 

“เจออีกชิ้นแล้ว!” ซูเฉินตื่นเต้น

 

หากนับชิ้นส่วนตรงหน้า มันคือชิ้นที่สามแล้วที่เขาได้ในวันนี้

 

ตอนแรกเขากะแค่ว่าจะเปลี่ยนเฉินตงให้กลายเป็นซอมบี้แล้วฆ่าทิ้งเสีย เพราะนอกจากแก้แค้นแล้วยังได้รับหินพลังงาน แต่ไม่นึกฝันเลย ว่าจะได้รับชิ้นส่วนมาด้วย 

 

ซูเฉินก้มเก็บชิ้นส่วนสีแดง บังเกิดเสียงแปลกๆดังก้องในใจเขา

 

“คุณได้รับ [โพชั่นต้านไวรัส*] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (1/1)  , จำนวนองค์ประกอบครบแล้ว สามารถปลดล็อคได้ในทันที ต้องการปลดล็อคเลยหรือไม่?”

 

* (ยาต้านไวรัส แต่ขอทับศัพท์ว่าโพชั่น เนื่องจากยังมีโพชั่นอีกหลายแบบในอนาคต และไม่สามารถใช้คำว่า ‘ยา’ เพียงอย่างเดียวได้)

 

“ปลดล็อค”

 

ในชั่วพริบตา ปรากฏขวดแก้วใสขนาดเล็กในมือของซูเฉิน ข้างในเต็มไปด้วยของเหลวสีน้ำเงินดูน่าพิศวง

 

ขณะเดียวกัน คำอธิบายปรากฏขึ้นในใจของซูเฉิน

 

[โพชั่นต้านไวรัส] มีประสิทธิภาพในการต้านไวรัสซอมบี้ ต่อให้โดนซอมบี้กัด ขอแค่คุณดื่มโพชั่นต้านไวรัสลงไปให้ทันเวลา คุณก็จะไม่กลายเป็นซอมบี้

 

“ของโคตรดี!” ใบหน้าของซูเฉินสั่นสะท้าน

 

เพราะการเอาชีวิตรอดในวันสิ้นโลก สิ่งที่น่ากังวลที่สุดก็คือการถูกซอมบี้กัด การมี [โพชั่นต้านไวรัส] อยู่ในมือ เทียบเท่ากับมีชีวิตเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่ง

 

เรื่องนี้สามารถบ่งบอกได้ว่า [โพชั่นต้านไวรัส] มีค่าไม่ด้อยไปกว่าถุงเก็บของเลย

 

ซูเฉินเก็บ [โพชั่นต้านไวรัส] ลงในถุงเก็บของอย่างระมัดระวัง จากนั้นเริ่มคว้านหินพลังงานออกจากซอมบี้

 

การเก็บเกี่ยวในศึกนี้ เขาได้รับหินพลังงานมาทั้งหมดแปดก้อน ซูเฉินรู้สึกมีความสุขมาก

 

เพราะนี่คือรายได้มหาศาล โชคหล่นทับใส่มือเขา ต่อให้เขาไม่ทำภารกิจเป็นเวลาหนึ่งเดือน ก็ยังสามารถใช้ชีวิตอย่างสงบสุขมั่นคงในสถานชุมชนเทียนหนานได้สบายๆ