3/4
Ep.688 – เรียกเสี่ยวไป๋
“รอก่อนนะ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้!”
ไป๋หลีส่งเสียงตอบผ่านพันธสัญญา ใช้เวลาไม่ถึงสิบนาที ช่องว่างมิติได้เปิดออก ไป๋หลีก้าวจากมันมาอยู่ข้างกายฉินเฟิง
ทันทีที่ไป๋หลีปรากฏตัว จมูกน้อยๆของเธอขยับฟุดฟิด ดวงตาเปล่งประกายสว่างไสว
“ที่นีมีของดี!”
ต้องรู้นะว่า นับตั้งแต่ที่เธอแข็งแกร่งขึ้น ไป๋หลีไม่เคยแสดงท่าทีเช่นนี้อีกเลย!
การแสดงออกดังกล่าว หมายความว่าสิ่งที่ไป๋หลีได้กลิ่นย่อมเป็นของดีแน่นอน ไม่ใช่แค่เธอ แต่พลังที่กระจายออกจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์ ถือเป็นเครื่องยืนยันอีกชิ้นหนึ่ง
“จู่ๆก็มีต่างมิติปรากฏขึ้นที่นี่ ถึงฉันมั่นใจว่ามีของดีอยู่ที่นั่น แต่ก็ต้องระวังตัวไว้ก่อน” ฉินเฟิงกล่าว
“ฉันอยู่ที่นี่แล้ว เรื่องความปลอดภัยน่ะไว้ใจได้เลย!” ไป๋หลีปรบมืออย่างรวดเร็ว
“ฉันไว้ใจเธออยู่แล้ว แต่ตอนนี้ช่วยเก็บเขมือบฟ้าก่อนจะได้ไหม ขนาดตัวของมันใหญ่เกินไป การลงมือของพวกเราในครั้งนี้ คงไม่เหมาะที่จะใช้งานมัน” ฉินเฟิงกล่าว
“อื้ม!”
ไป๋หลีพาฉินเฟิงเทเลพอร์ตออกมาภายนอกเขมือบฟ้าอย่างรวดเร็ว จากนั้นวาดมือออกไป แล้วร่างมหึมาของเขมือบฟ้าก็ถูกรวบเข้ามาในพื้นที่มิติที่ราวกับไร้ที่สิ้นสุดของไป๋หลี
ฉินเฟิงหยั่งเท้าลงบนผิวทะเล สัตว์ร้ายตนหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆตระหนักถึงการมาเยือนของเขา อ้าปากแว้งกัดทันควัน
“ฮึ่ม!” ไป๋หลีส่งเสียงเย็นชาผ่านลำคอ ไม่รอให้ฉินเฟิงขยับ แทรกเข้าลงมือด้วยตัวเอง รังสีแสงสีเงินเฉือนผ่าน สัตว์ทะเลตัวยักษ์ถูกผ่าแยกเป็นสองซีก
ฉินเฟิงกวาดสายตาไปยังสัตว์ร้าย เมื่อพบว่ามันถูกแยกร่าง กลายเป็นศพเรียบร้อยแล้วก็ไม่สนใจมันอีก เขาปลดปล่อยรูนมืดออกมา ห่อหุ้มตนและไป๋หลี
“ไม่เจอกันแค่ไม่นาน รู้สึกว่ากลิ่นอายสังหารของเธอจะรุนแรงขึ้นนะ”
ฉินเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม ก่อนหน้านี้ไป๋หลีตัวติดกับฉินเฟิงตลอด ดังนั้นเธอเลยเป็นฝ่ายแทบไม่ได้ลงมือ
“เอ๊ะ? เป็นอย่างงั้นหรอ” ไป๋หลีถามคล้ายไม่รู้สึกตัว
“ใช่ ที่ผ่านมาเธอคงลำบากไม่น้อยเลย”
“อาจเป็นเพราะช่วงนี้มีศัตรูแวะเวียนเข้ามามากจนผิดปกติล่ะมั้ง” ไป๋หลีย้อนนึก ก่อนพยักหน้าสนับสนุนความคิดของตัวเอง “ช่วงที่คุณไม่อยู่มักมีคนงี่เง่าเข้ามาหาเรื่องเสมอๆ”
ฉินเฟิงหัวเราะเบาะๆ
“ดูเหมือนว่าเสี่ยวไป๋ผู้สงบเสงี่ยม จะกลายเป็นเสี่ยวไป๋ผู้ดุร้ายไปซะแล้ว”
“อะไรกัน ฉันไม่ได้ดุร้ายซักหน่อย!”
ทั้งสองหยอกล้อกันพอหอมปากหอมคอระหว่างทาง ฉินเฟิงพาไป๋หลีตรงเข้าหาภูเขาศักดิ์สิทธิ์
พวกเขาอยู่ห่างจากเป้าหมายอย่างน้อยหมื่นเมตร แต่ยิ่งใกล้เข้าไปมากขึ้น สัตว์ทะเลรอบๆ ก็ยิ่งทรงพลังขึ้นเรื่อยๆ
“กี๊ซซซซ!”
ทันใดนั้นเอง เสียงหวีดยาวดังสะท้อนเข้ามา ปรากฏหัวงูขนาดใหญ่ฉกมาจากใต้ทะเล อ้าปากหมายเข้างับฉินเฟิง
หัวใจของฉินเฟิงกระตุกไหว ทว่าให้หลบเวลานี้คงไม่ทันแล้ว!
วิ้งงง!
ไป๋หลีใช้ออกด้วยเทเลพอร์ตแทบจะทันที เลี่ยงการโจมตีร้ายแรงได้ทันควัน
วิสัยทัศน์มืดมนไปชั่วครู่ เมื่อโผล่มาอีกจุดหนึ่ง สิ่งมีชีวิตอันน่าหวาดกลัวปรากฏสู่สายตาเขา
“นั่นมันตัวอะไรกัน?”
ฉินเฟิงอุทานโดยไม่รู้ตัว แต่หลังจากพูด เขาก็ไม่รอให้ใครตอบกลับมา
นั่นเพราะเขานึกออกได้เองว่าการกลายพันธุ์ที่เกิดขึ้นกับสัตว์ร้ายตนนี้ น่าจะเกี่ยวข้องกับภูเขาศักดิ์สิทธิ์
สัตว์ทะเลที่ตอนแรกนึกว่างูน้ำเบื้องหน้าเขา แท้จริงแล้วเป็นแค่ส่วนหัว มันค่อยๆหดหัวกลับเข้าไป ปรากฏกระดองอยู่กลางลำตัวของมัน กระดองใหญ่กว่า 100 เมตร เทียบเท่าได้กับเกาะเล็กๆเกาะหนึ่ง ยิ่งไปกว่านั้นยังดำสนิท เหนือกระดองกำลังปลดปล่อยหมอกควันดำฟุ้ง คาดว่าใช้กลบซ่อนตัวตนเหมือนพวกฉินเฟิง
ที่แท้มันคือสัตว์ทะเลธาตุมืด และอาจเป็นเพราะเหตุนี้เช่นกัน อีกฝ่ายถึงค้นพบร่องรอยของฉินเฟิงกับไป๋หลีที่ปกคลุมด้วยอบิลิตี้มืด
“ฉันขอฆ่ามันเอง!” ฉินเฟิงปล่อยมือไป๋หลี เรียกหมวกเกราะกับมีดกษัตริย์ครามออกจากในอุปกรณ์รูนมิติ
จากที่นี่ ยังเหลือระยะทางอีกตั้งหลายพันเมตร แต่ดันพบกับการดำรงอยู่เช่นนี้ ไม่อยากจะนึกเลยว่าหากเขาเข้าไปใกล้ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ยิ่งกว่านี้ จะมีอะไรรออยู่
ฉินเฟิงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากงัดเอาไพ่ตายของเขาออกมา หมวกเกราะสวมทับลงบนศีรษะ ชุดต่อสู้ที่ถูกสวมครบเซ็ต บังเกิดปฏิกิริยาทันที กลิ่นอายของทั้งคนทั้งร่าง ต่างจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
“เทคนิคก้าวมังกร!”
ฉินเฟิงทิ้งตัวลงสู่ผิวน้ำอย่างรุนแรง ทว่ากายเขา เมื่อเทียบกับร่างของเต่ายักษ์ มันไม่นับเป็นสิ่งใดเลย แค่คอของศัตรูก็หนากว่าตัวเขาถึงสิบเท่าแล้ว
วูซซซ!
สองเท้าของฉินเฟิงหุบเข้าหากันกลางอากาศ ทิ้งน้ำหนักทั้งตัว ถีบขาคู่เข้าใส่คอของศัตรูและ–
“–มีดเปลวเพลิง!”
ใบมีดที่ลุกไหม้ยาวกว่าสิบเมตร กวาดตัดเข้าคอเต่าทันที
เปลวไฟจากมีดกษัตริย์คราม ส่งเสียงครึกๆคล้ายพยายามหั่น แต่สุดท้ายกลับปรากฏเพียงรอยดำไหม้เกรียมของคอเต่ายักษ์
ฉ่า … เสียงไอร้อนพวยพุ่งยามสัมผัสกับน้ำทะเล
ฉินเฟิงตะลึงไปเลยในตอนนี้
สัตว์ทะเลกลายพันธุ์ตัวนี้ จากที่สังเกตดู มันมีความแข็งแกร่งแค่ระดับราชันย์เลเวล B2 เท่านั้น แต่กำลังภายในของฉินเฟิงเทียบได้เลยกับเลเวล A ทว่าดันไม่สามารถสยบอีกฝ่ายได้อย่างกะทันหัน
อย่างไรก็ตาม อาการตะลึงเกิดขึ้นแค่ไม่นาน ในลมหายใจเดียวของกลับมาสงบ ดวงตาเปล่งประกายเรืองรอง
“พลังป้องกันมหาศาลนี่ก็เกิดจากฝีมือของภูเขาศักดิ์สิทธิ์สินะ? ช่างแข็งแกร่งจริงๆ!”
อาจกล่าวได้ว่า ทุกสายพันธุ์ที่สามารถเข้าถึงตัวภูเขาศักดิ์สิทธิ์ได้ ทั้งหมดล้วนเกิดการเปลี่ยนแปลง กลายพันธุ์ไปโดยสิ้นเชิง ส่งผลให้มันทรงพลังยิ่งขึ้น
อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่เวลามาคร่ำครวญเรื่องพลังของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ เต่ายักษ์ตนนี้ตระหนักว่าตนถูกฉวยโอกาสโจมตี มันร้องลั่นน่าเวทนา
คอยักษ์สะบัดบิดไปมา ส่วนหัวที่เหมือนงู แว้งกลับมาทางฉินเฟิง
“กี๊ซซซซ!”
เต่ายักษ์ส่งเสียงคำรามด้วยความโกรธ แสงสีทะมึนขนาดใหญ่ถูกยิงออกจากปากของมัน
นี่คืออบิลิตี้จากรูนมืด! เอฟเฟคเทียบเท่าได้เลยกับลมหายใจมังกร!
ร่างของฉินเฟิงโฉบวูบไปทางซ้าย ลมหายใจแห่งความมืดพุ่งเข้าใส่โล่ปราณกำลังภายในของเขา ทั้งสองปะทะกัน เป็นฝ่ายโจมตีที่อำนาจทำลายอ่อนโทรมลง ฉินเฟิงฉวยโอกาสนี้ฉีกหลบลมหายใจแห่งความมืด พุ่งเข้าไปใกล้คอของเต่ายักษ์ที่มีหัวเหมือนงูอีกครั้ง
“คราวนี้มาลองดูกัน ว่าจะทนได้อีกไหม!”
บนมีดกษัตริย์ครามของฉินเฟิง มิได้ปลดปล่อยกำลังภายในใดๆออกมาเลย หากแต่กำลังภายในของฉินเฟิง กลับหมุนวนอยู่ในร่างกายของเขา เร่งเร้าพละกำลังจากทุกส่วน ถ่ายเทลงไปยังสองแขน และ–
–ฟุฟฟฟฟ
ปลายมีดกษัตริย์ครามสามารถเจาะทะลุเข้าหนังคอชั้นนอกของศัตรูได้ในที่สุด ใบมีดล้วงลึกเข้าไปจนปากแผลชนกับด้ามมีด
“แหวกออกมาซะ!”
ฉินเฟิงกุมมีดกษัตริย์ครามแน่น ทิ้งน้ำหนักตัว คมมีดกรีดลงตามทาง เฉือนจากบนลงล่างเป็นแผลยาว อย่างน้อยก็มากกว่า 30 เมตร
แม้ใบมีดกษัตริย์ครามจะยาวเพียงหนึ่งเมตรนิดๆ แต่ความเสียหายที่มันสร้าง กลับมากกว่าหนึ่งเมตร
เนื่องจากผสานหลอมเข้ากับแร่หายากนับไม่ถ้วน ทำให้ใบมีดเล่มนี้น่าหวาดกลัวมาก
เต่ายักษ์โหยหวนลั่น สะบัดศีรษะไปมา อย่างไรก็ตาม เนื้อชั้นในของมันบาดเจ็บยับเยิน เนื่องจากเอฟเฟคในมีดของฉินเฟิง ที่เปี่ยมไปด้วยน้ำหนักมหาศาลและการสั่นสะเทือน ฯลฯ
ทันทีที่มีดกษัตริย์ครามจ้วงเข้าไปในร่างของคู่ต่อสู้ มันได้ก่อกำเนิดพลังทำลายล้างสูง อันที่จริงแล้วพลังทำลายล้างนี้ อาจเรียกได้ว่าเป็นสนามพลังของมีดกษัตริย์ครามคงไม่ผิดนัก
เต่ายักษ์สะบัดหัวได้เพียงสองครั้ง มันก็ไม่สามารถฝืนยื้อไว้ได้อีกต่อไป คอยาวหักงอ โค้งตกลง
เลือดพวยพุ่งออกมาราวกับน้ำพุ ย้อมผิวทะเลบริเวณนั้นจนแดงฉาน!
อย่างไรก็ตาม มันยังไม่ถึงกับตาย!
“งั้นมาลองกันอีกครั้ง!”
ฉินเฟิงไล่โจมตีบาดแผลเดิม แต่ครั้งนี้ เขาโจมตีด้วยกำลังภาย
“กระบวนท่ามีดเปลวเพลิง”
บาดแผลจากเดิมลึกแค่หนึ่งเมตรกว่าๆ ขยายลึกลงไปนับสิบเมตรในพริบตาเดียว เรียกได้ว่าแทบจะตัดคอของเต่ายักษ์ แบ่งมันเป็นสองส่วน
สุดท้ายชีวิตของเต่ายักษ์ ก็มาถึงจุดจบ
ฉินเฟิงดูดซับพลังงานจากเต่ายักษ์ตนนี้ และเหมือนว่าจะมีกลิ่นอายพิเศษบางอย่าง ผสานเข้ามากับพลังงาน ไหลสู่ร่างกายฉินเฟิง
ฉินเฟิงตระหนักได้ทันทีว่านั่นคือพลังงานจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์
“ดูดกลืน!”
ฉินเฟิงไม่คิดแบกกระดองเต่ามหึมาไปไหนมาไหน ไม่ต้องกล่าวถึงเรื่องที่มันเป็นวัตถุดิบธาตุมืด ดังนั้นคงน่าเสียดายหากขายทิ้ง ไหนจะเรื่องที่มันเป็นสัตว์หายากอีก
ใช้เวลาไม่ถึงห้านาที ศพของเต่ายักษ์ก็เหลือแต่ฝุ่น ทว่าเงื่อนไขในการยกระดับของฉินเฟิง ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแทบไม่กระดิก!
