Ep.168
“หัวหน้าหวู่ ผมกับเสี่ยวตี๋จะเข้าไปตรวจสอบสถานการณ์ ฝากคุณดูแลคนอื่นๆในรถด้วยนะครับ ไม่ต้องตามผมมา” ซูเฉินกำชับ
การปรากฏตัวของสิ่งมีชีวิตจากต่างโลก กระตุ้นความสนใจของเขาเป็นอย่างมาก
แต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องที่ว่า หากกำลังรบสูงสุดของกลุ่มอย่างเขาและ [นักรบจักรกล] ออกไปแล้ว เกิดมีซอมบี้เลเวล 3 ปรากฏตัวขึ้น หวู่หยางและคนอื่นๆอาจมีปัญหาได้ ดังนั้นจึงตัดสินใจให้ทุกคนรอในรถ
“พี่เฉิน ผมขอตามพี่ไปด้วย” หยางฮ่าวยังคงดึงดัน กระตือรือร้นที่จะไป
ตั้งแต่ได้รับ [โล่ชาร์จพลัง] เขาก็รู้สึกว่าประสิทธิภาพในการต่อสู้ของตนเพิ่มขึ้นหลายเท่า และน่าจะไม่ถ่วงแข้งถ่วงขาซูเฉิน
“การเดินทางครั้งนี้มันจะล่าช้าถ้านายตามมาด้วย เอาไว้คราวหน้านะ” ซูเฉินปฏิเสธอย่างสุภาพ
เขาไม่รู้ว่าสิ่งมีชีวิตจากต่างโลกในสนามกีฬาแข็งแกร่งแค่ไหน ในกรณีที่มันแข็งแกร่งเกินไป หยางฮ่าวอาจกลายเป็นภาระได้
“งั้นหรอ … ” หยางฮ่าวรับคำด้วยความผิดหวังเล็กน้อย
“ซูเฉิน ระวังตัวด้วยนะ” ตันหลินมองไปยังซูเฉินด้วยความห่วงใย
แม้จะรู้ว่าซูเฉินทรงพลัง แต่เธอก็ยังอดหวั่นใจไม่ได้อยู่ดี
“อย่ากังวลไปเลย เดี๋ยวฉันก็กลับมา” ซูเฉินยิ้ม ปลอบใจเธอ ก่อนลงจากรถพร้อม [นักรบจักรกล]
เมื่อเข้าไปในเมือง ซูเฉินมุ่งหน้าตรงไปยังสนามกีฬาทันที
ระหว่างทาง มีซอมบี้จำนวนมากเจอเขา และเข้าโจมตี
แต่ความแข็งแกร่งมันต่างชั้นกันเกินไป ยังไม่ทันประชิดตัว พวกมันก็ถูกซูเฉินใช้พลังจิตบี้กะโหลกจนแหลกตายไปเสียก่อน
ประมาณสิบนาทีต่อมา ซูเฉินก็มาหยุดในจุดที่ห่างจากสนามกีฬา 100 เมตร
นอกประตูใหญ่ของสนามกีฬา มีซอมบี้หลายร้อยกำลังรวมตัวกัน
พวกมันส่งเสียงขู่คำรามไม่หยุด ทุบประตูอย่างต่อเนื่อง
อย่างไรก็ตาม นอกประตูใหญ่ ปรากฏพืชพรรณสีเขียวหนาทึบม้วนขดเป็นเกลียว บดบังบานประตูอย่างแน่นหนา เหลือเพียงรูเล็กๆเอาไว้เท่านั้น
ทำให้แม้ซอมบี้เหล่านี้จะดุร้ายเพียงใด แต่สุดท้ายพวกมันก็สามารถผ่านรูนั่นได้ทีละตัวเท่านั้น
“หรือนี่จะเป็นกับดักที่มนุษย์ข้างในวางไว้สกัดซอมบี้?” ซูเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย
เห็นได้ชัดว่ารูตรงปากทางเข้าเป็นช่องทางที่จงใจทิ้งเอาไว้ และขนาดของมัน อนุญาตให้ซอมบี้เข้าไปทีละตัวเท่านั้น
จุดประสงค์ค่อนข้างชัดเจน เพราะหากไม่อยากล่าซอมบี้ ขอแค่เอาอะไรมาอุดปากรูก็พอแล้ว
ซูเฉินยืนนิ่ง ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงรีบนำ [นักรบจักรกล] บุกเข้าไปสังหาร
เพราะท้ายที่สุดแล้ว ข้างหน้าคือซอมบี้หลายร้อยตัว หากสังหารพวกมันทั้งหมด อาจได้รับเศษชิ้นส่วนราวๆสิบชิ้น ดังนั้นเขาไม่พลาดที่จะจัดการ
การปรากฏตัวของซูเฉินและ [นักรบจักรกล] ดึงดูดความสนใจของพวกซอมบี้อย่างรวดเร็ว
พวกมันไม่สนใจทุบประตูสนามกีฬาอีก ทุกตนหันหัวกลับมา ปรี่เข้าหาซูเฉิน
เพื่อจบการต่อสู้ให้เร็วที่สุด ซูเฉินหยิบ [ดาบเสริมมนตรา] ออกมา ตวัดฟันในแนวนอน ปลดปล่อยคลื่นอัดอากาศสีเทาอันบ้าคลั่งออกไป
เพียงวินาทีเดียว หนึ่งในสามของฝูงซอมบี้ตรงหน้าก็ถูกตัดแยกเป็นสองส่วน
[นักรบจักรกล] พุ่งไปข้างหน้า กวัดแกว่งดาบในมืออย่างต่อเนื่อง สังหารซอมบี้นับสิบตัวในลมหายใจเดียว
ซูเฉินเหวี่ยงคมดาบที่สอง สังหารซอมบี้ไปอีกมากกว่าร้อยตัว จนถึงจุดนี้ ซอมบี้ที่ยังมีชีวิตอยู่ รอดไม่ถึงร้อยตัวแล้ว
เมื่อเห็นว่าหากใช้พลังเวทย์ต่อไปคงได้ไม่คุ้มเสีย เขาเลยเก็บ [ดาบเสริมมนตรา] หันมาควบคุมพลังจิตเพื่อล่าซอมบี้แทน
ท่ามกลางเสียงระเบิดดังโผล๊ะ โผล๊ะ ซอมบี้ตัวใดที่เข้าใกล้ ล้วนถูกระเบิดหัว แหลกเป็นเสี่ยงๆ
ใช้เวลาเพียงไม่กี่ลมหายใจ ซอมบี้ที่เหลือทั้งหมดก็ถูกกำจัด
มองไปยังลำแสงเจิดจ้ากว่าสามสิบดวงบนพื้น รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนมุมปากของซูเฉิน
เขาเริ่มเก็บชิ้นส่วน
อันแรกเป็นชิ้นส่วนสีเหลือง
“คุณได้รับ [เมล็ดพันธุ์ไม้ผลแข็ง] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (1/1) , จำนวนองค์ประกอบครบแล้ว คุณต้องการเลือกปลดล็อคหรือแลกเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงาน?”
“แลกแต้มพลังงาน”
“คุณได้รับ [อุกกาบาตเพลิงปฐพี] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (2/10) , จำนวนองค์ประกอบยังไม่ครบ ไม่สามารถปลดล็อคได้ ต้องการแลกเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงานหรือไม่?”
