4/4
Ep.140 – การจู่โจมที่คาดไม่ถึง
ฮังอวี่นำคนมาทั้งสิ้น 8-9 คน
เพียงแต่ว่านอกเหนือจากเขาและอีกสองคนที่ลงจากรถ คนอื่นๆถูกสั่งให้ประจำการในวงแหวนรอบสอง
เฟิงกังกับโล้นซ่ามีพรสวรรค์ในการต่อสู้ที่ควรค่าแก่การฝึกฝน การให้พวกเขามีส่วมร่วมการต่อสู้ในแนวหน้า ถือเป็นการขัดเกลาอย่างดี นอกจากนี้ได้รับแต้มบุญอีกด้วย
หมาหวังเอ๋อวุ่นอยู่กับงานมาไม่ได้ แต่บทบาทในศึกนี้ของมันมีค่อนข้างจำกัด ดังนั้นจะมาหรือไม่ ไม่ใช่เรื่องสำคัญ
นอกจากนี้ ถ้าต้องการใช้งานฮัสกี้จริงๆ ฮังอวี่สามารถติดต่อหามัน แล้วสั่งให้เข้าไปในมิติสัตว์วิญญาณ จากนั้นก็เรียกมันผ่านมิติอีกที ก็จะสามารถปรากฏตัวขึ้นได้ทันทีที่ต้องการ
นี่คือกลยุทธ์อันยอดเยี่ยมในการใช้ข้อดีของมิติสัตว์วิญญาณให้เป็นประโยชน์!
ซูหยุนปิงแนะนำให้ฮังอวี่
อันที่จริงฮังอวี่เคยพบกับหัวหน้ากองลั่วมาก่อนหน้าที่แล้ว บนถนนเลียบฝั่งแม่น้ำเจียงเฉิง
ตอนนั้นสกายเน็ตขับเข้ามาพอดี ฮังอวี่ที่อยู่ที่นั่นจึงมีโอกาสได้เจอลั่วหยวนเจิ้ง
ลั่วหยวนเจิ้งเองก็น่าจะยังจำชายสวมหน้ากากอุลตร้าแมนที่เหมือนจะเป็นโรคประสาทขี่จักรยานผ่านหน้าได้ไม่ลืมเช่นกัน
ครั้งนี้เขาเป็นผู้บัญชาการสูงสุดประจำแนวป้องกันทะเลสาบซิงโกวสินะ?
งั้นเหลียงตงกับเหลียงชิวก็ต้องอยู่ที่นี่ด้วยน่ะสิ
สายตาของฮังอวี่กวาดไป และเป็นอย่างที่คิด ทั้งสองคนอยู่ด้วยจริงๆ โลกกลมชะมัด
พวกเขาเจอกันเป็นครั้งที่สามแล้วในเดือนนี้
เหลียงตงกับเหลียงชิวน่ะแข็งแกร่ง
อย่างไรก็ตาม นั่นยังไม่มากพอให้ฮังอวี่สนใจ
ส่วนลั่วหยวนเจิ้งนั้นฮังอวี่ไม่กล้าดูแคลน
ปัจจุบันสกายเน็ตสาขาเจียงเฉิงมีหัวหน้ากองเพียงสามคนเท่านั้น และทางสกายเน็ตย่อมผลักดันทั้งสาม ให้กลายเป็นตัวแทนของยอดฝีมือระดับสูง
ประสิทธิภาพส่วนบุคคลของลั่วหยวนเจิ้งนั้นสูงมาก ทางรัฐบาลและสกายเน็ตจึงมอบทรัพยากรฝึกฝนแก่เขาค่อนข้างเยอะ ดังนั้นแม้ลั่วหยวนเจิ้งยังมาไม่ถึงเลเวล 5 แต่ก็อยู่ไม่ไกลแล้ว อาจจะทัดเทียมกับฉูเทียนหัว
ทุกคนสามารถเลือกอาวุธของตัวเอง
ส่วนใหญ่อาวุธที่จัดเตรียมมาให้จะเป็นอาวุธร้อนที่สามารถพกพาได้ ตัวอย่างเช่น ปืนพก ระเบิดมือ ปืนกลเบา ปืนลูกซอง หรืออะไรทำนองนั้น
ฮังอวี่เลือกหยิบระเบิดมือไปสองสามลูก ไม่ได้หยิบอะไรเพิ่มเติมไปมากกว่านี้
นั่นเพราะอาวุธปืนมีประโยชน์ต่อเขาไม่มากนัก
ฮังอวี่เป็นนักรบเลเวล 5 แล้ว บวกกับโบนัสจากอุปกรณ์และอาชีพมรดก พลังรบของเขาจึงแข็งแกร่งกว่าคนทั่วไปถึง 4 เท่า สามารถจับวิถีกระสุนและหลบเลี่ยงมันได้
อาวุธร้อนธรรมดายากที่จะคุกคามเขา กระสุนปืนพกธรรมดานั้นยากมากที่จะเล่นงานเขาถึงชีวิต
เอาจริงๆแค่มีดบินที่ถูกขว้างโดยฮังอวี่ อานุภาพของมันก็ร้ายแรงในระดับเดียวกับไรเฟิลซุ่มยิงแล้ว
และหากเขามีโอกาสได้ขว้างหอกก้างปลา พลังของมันจะเทียบได้เลยกับมิสไซส์ต่อต้านทางอากาศยาน
หากเป็นการต่อสู้ระยะไกล ฮังอวี่ก็ยังมีธนู
หรือหากเป็นการต่อสู้ระยะกลาง เขาก็ยังมีหน้าไม้ ที่ใช้งานได้ง่ายกว่าปืนพกและมีอำนาจโจมตีร้ายแรงยิ่งกว่า
ลั่วหยวนเจิ้งจัดประชุมสั้นๆ เขาใช้โปรเจ็กเตอร์แสดงภาพกองทัพมอนสเตอร์
“นี่คือภาพมุมสูงที่ถูกโดรนถ่ายเอาไว้ได้”
“กองทัพมอนสเตอร์คาดว่าจะมาถึงในอีกสามชั่วโมง”
“มอนสเตอร์ที่กำลังจะมาถึงทะเลสาบซิงโกวประมาณการไว้คือ 8,000 – 10,000 ตัว”
“ที่พวกเราต้องทำ คือสร้างความปั่นป่วน วางกับดักและเหยื่อล่อ ต้อนพวกมันเข้าไปยังแนวรับ ที่นั่นเรามีพลรบประจำการอยู่มากกว่า 1,000 นาย ซึ่งน่าจะมากพอที่จะกำจัดพวกมันในลมหายใจเดียว”
“นอกจากนี้ ยังมีอีกเรื่องที่ต้องให้ความสนใจ นั่นคือโดรนหลายตัวที่เราส่งไป ถูกทำลายจากการโจมตีไม่ทราบที่มา”
“นี่หมายความว่าในกองทัพมอนสเตอร์อาจมีพวกที่บินได้รวมอยู่ด้วย แม้ยังไม่แน่ใจว่าไอ้ที่บินได้คือตัวอะไร แต่มีโอกาสไม่มากก็น้อยที่พวกมันจะเป็นตัวแปรในสงครามครั้งนี้ ต้องระมัดระวังทุกจุด เตรียมพร้อมสำหรับการรับมือทางอากาศเอาไว้ด้วย”
“ … ”
ซูหยุนปิงเอ่ยถาม “มอนสเตอร์ที่พวกเราต้องสู้ด้วยเป็นสัตว์ประเภทไหน?”
ข้อมูลของมอนสเตอร์เป็นเรื่องสำคัญมาก ต้องชี้แจงให้ทราบล่วงหน้า เพราะมอนสเตอร์ต่างสายพันธุ์ จะมีวิธีรับมือที่แตกต่างกัน หากสามารถรู้ประเภทหรือสายพันธุ์ก่อน จะช่วยให้เตรียมตัวได้ดียิ่งขึ้น
ภาพถ่ายทางอากาศอยู่สูงเกินไป จึงมองเห็นไม่ค่อยชัด
ลั่วหยวนเจิ้งพยักหน้า กดรีโมท 1 ครั้ง “จากภาพระยะใกล้ที่ถ่ายโดยโดรน พบว่ามอนสเตอร์ที่กำลังเข้าโจมตีทะเลสาบซิงโกวหลักๆมีอยู่สองประเภท”
“ประเภทแรกเป็นมอนสเตอร์หิน”
ทุกคนในที่ประชุมมองไปยังม่านที่กำลังฉายโปรเจ็กเตอร์ ภาพระยะใกล้ปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน
มอนสเตอร์ในภาพราวกับถูกสร้างขึ้นมาจากหิน ตามตัวมันปกคลุมไปด้วยวัชพืชและตะไคร่น้ำ มีแขนขาครบถ้วน แต่ไม่มีคอ ส่วนหัวเชื่อมต่อกับร่างกายโดยตรง ทำให้ตัวมันดูกลมๆ สูงสองเมตร
ฮังอวี่ขมวดคิ้วเล็กน้อย เจ้าสัตว์ประหลาดหินตัวนี้คือมอนสเตอร์เลเวล 5 ถึงแม้มันจะอยู่ในระดับสามัญ แต่ไม่ง่ายเลยที่จะจัดการ
เพราะพวกมันคือสิ่งมีชีวิตธาตุ ปราศจากจุดอ่อนอย่างอวัยวะ อาวุธปืนธรรมดาไม่อาจสร้างการโจมตีร้ายแรงได้
อีกอย่างพวกมันยังมีสกิลหินกลิ้ง ขดตัวเป็นลูกกลมๆ แล้วกลิ้งอย่างรวดเร็ว พุ่งเข้าชนเป้าหมาย สร้างแรงปะทะมหาศาล
สัตว์ประหลาดหินตัวนี้ว่าแย่แล้ว เมื่อหัวหน้ากองลั่วแนะนำมอนสเตอร์ประเภทที่สอง สีหน้าของฮังอวี่ยิ่งมืดมนกว่าเดิม ในใจมีเพียงคำสั้นๆผุดขึ้นมา
สนุกละคราวนี้!
มอนสเตอร์ประเภทที่สองเป็นมดที่ดูน่าเกลียดและน่ากลัวมาก!
ถูกต้อง
พวกมันคือมด มดที่ถูกไฟฉายขยายส่วน ใหญ่กว่าที่พบเจอได้ตามบ้านเป็นพันเท่า!
ลั่วหยวนเจิ้งอธิบายขณะเล่นสไลด์ “ห่างออกไปประมาณ 200 ไมล์ มีเนินเขายักษ์ ที่นั่นมีมอนสเตอร์มดจำนวนมากอาศัยอยู่ ”
“และในบรรดามอนสเตอร์ที่บุกแนวป้องกันทะเลสาบซิงโกว เป็นพวกมอนสเตอร์มดยักษ์ 80% ”
“ลองดูนี่ พวกเราตรวจพบข้อมูลของมอนสเตอร์มดยักษ์ได้สองชนิดแล้ว”
“ตัวแรกคือมดยักษ์สีน้ำตาล น่าจะเป็นมดงาน มันมีขนาดใกล้เคียงกับแพะโตเต็มวัย ยังไงก็ตาม พลังรบค่อนข้างอ่อนแอ เป็นมอนสเตอร์ระดับสามัญ ”
“ชนิดที่สองคือมดยักษ์สีดำ คาดว่าน่าจะเป็นมดทหาร มีขนาดใหญ่กว่ามดงาน 2 เท่า เคลื่อนที่ว่องไวมาก พลังรบก็แข็งแกร่งเช่นกัน แม้ว่าจะมีจำนวนค่อนข้างน้อย แต่คาดว่าคงเป็นมอนสเตอร์ชั้นยอด”
มอนสเตอร์มดยักษ์
สัตว์ประหลาดหิน
และมอนสเตอร์ประเภทบินที่ยังไม่ทราบชนิด
นี่คือความท้าทายที่แนวป้องกันทะเลสาบซิงโกวจำเป็นต้องรับมือ
“กำลังคนไม่พอ ” จู่ๆเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น ขัดจังหวะหัวหน้ากองลั่ว “แนวป้องกันของเราอาจไม่สามารถหยุดกองทัพมอนสเตอร์นี้ได้”
ลั่วหยวนเจิ้งรู้สึกงงงวยเล็กน้อย
คนที่พูดไม่ใช่ซูหยุนปิง แต่ดันเป็นฮังอวี่ที่ทำตัวเงียบสงบติดดินมาโดยตลอด
“การต่อสู้กำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว อย่าได้พูดไร้สาระลดขวัญกำลังใจทหาร!” หัวหน้าหน่วยหวงเหยียนผุดลึกขึ้นทันที ตวาดว่า “พวกเรามีกำลังคนนับพัน และปืนอีกกว่าพันกระบอกในแนวรับ กับอีแค่มดไม่กี่พันตัว พวกเรามีหรือจะหยุดไม่ได้?”
ฮังอวี่แค่อยากจะอธิบาย
แต่จู่ๆดันเกิดความโกลาหลขึ้นภายนอกเสียก่อน และไม่นานก็มีเสียงปืนดังขึ้น
“ไม่ได้การแล้ว!”
“มอนสเตอร์บุก!”
“มีมอนสเตอร์ปรากฏตัวในป้อมปราการ!”
ทหารสกายเน็ตวิ่งเข้ามารายงาน
สีหน้าของทุกคนแปรเปลี่ยนไป
ยังเหลือเวลาอีกสองสามชั่วโมงกว่ากองทัพมอนสเตอร์จะมาถึงไม่ใช่หรอ?
แล้วไหงถึงมีมอนสเตอร์มาปรากฏตัวขึ้นได้? แถมยังเป็นข้างในฐานอีก!
ทุกคนไม่มีเวลาคิด รีบวิ่งกันออกมา
และผลกลายเป็นว่ามีมดยักษ์มากมายปรากฏตัวขึ้นภายในพื้นที่โรงงานจริงๆ จำนวนของพวกมันมีราวๆ 20 – 30 ตัว ส่วนใหญ่เป็นมดงานสีน้ำตาลแดงที่มีขนาดเท่าแพะโตเต็มวัย พวกมันเข้าโจมตีทหารอย่างไม่ให้ทันตั้งตัว
“นรกเถอะ!”
“พวกมันเข้ามาที่นี่ได้ยังไง!!”
ฮังอวี่ตระหนักว่ามันอาจจะสายเกินไปแล้วที่จะขอความช่วยเหลือในตอนนี้ …
