1/8
Ep.841
ช่างป่าเถื่อน!
โหดร้ายยิ่งนัก!
ได้เห็นฉากนี้ ฉีมู่อวี้และคนอื่นๆต่างอ้าปากค้าง
พวกเขาต่างรู้ดี ว่าซูเฉินสามารถฆ่าต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างง่ายดาย แต่สุดท้ายก็ยังเลือกใช้วิธีดังกล่าว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาตั้งใจจะทรมานต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์
“พี่สาว ต่อไปถ้าอยู่ต่อหน้าซูเฉิน พี่ต้องสำรวมเข้าไว้นะ อย่าเผลอทำให้เขาโกรธเด็ดขาด!”
ฉีมู่อวี้ดึงชายเสื้อฉีมู่เสวี่ย กระซิบเตือนเบาๆ
“เข้าใจแล้ว … ”
ฉีมู่เสวี่ยพยักหน้าด้วยหัวใจที่สั่นเทา
ก่อนหน้านี้ เธอเคยสู้กับซูเฉิน ทั้งยังหาเรื่องวิวาทะ ตอนนี้พอลองย้อนคิดถึงมันก็อดหวาดกลัวไม่ได้
…
“มนุษย์! แน่จริงเจ้าก็ฆ่าข้าเลยสิ ฆ่าข้าซะ!”
ถูกทรมานโดยซูเฉิน ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์หมดความอดทน กรีดร้องด้วยความโกรธ
“วางใจได้เลย ฉันฆ่าแกแน่อยู่แล้ว!”
มุมปากของซูเฉินผุดรอยยิ้มหยอกเย้า จากนั้นยก [ภูเขาหยวนเหออู่จี๋] และตูม! ตูมม! ตูมมม! ทุบ ทุบ ทุบ! หลายครั้งติดต่อกัน
ทุบจนลำต้นของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์แยกกระจัดกระจายเป็นหลายส่วน บางตำแหน่งถูกทุบจนแหลกเป็นผุยผง
เมื่ออยู่เมืองเยว่กวง ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เผ่าเอลฟ์ทำตัวยโสโอหังมาก มันได้กระตุ้นความโกรธในใจเขา หากวันนี้ไม่ตีมันให้ตาย คงไม่อาจระงับโทสะนี้ได้
“ต่อให้ข้ากลายเป็นผี ข้าก็จะไม่ยอมปล่อยเจ้าไป … ”
ลำต้นถูกทุบจนเหลือเพียงใบหน้าของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ตำแหน่งเดียว กลิ่นอายของมันรวยรินใกล้หมดลม แต่ก็ยังกัดฟันเปล่งเสียงคำรามเบาๆออกมา
“ต่อให้กลายเป็นผี ฉันก็จะไล่ทุบแกอยู่ดีไม่เปลี่ยนแปลง!”
ซูเฉินแค่นเสียงเย็น ซัดหมัดตูม! ทำลายลำต้นของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ จากนั้นกระชากแก่นอสูรออกจากลำตัวมัน
แก่นอสูรนี้มีทั้งสีแดงสีเขียว มันได้ผสานรวมเข้ากับปราณชั่วร้าย
เห็นได้ชัดว่า นี่คือผลจากการรวมร่างเข้ากับต้นผลกำเนิดมาร
ซูเฉินกวาดสายตาสำรวจคร่าวๆ ก่อนเก็บลงในถุงเก็บของ จากนั้นก็หยิบเอาน้ำพุแห่งชีวิตขึ้นมา
หลังจากถูกต้นไม้ศักดิ์สิทธ์สูบกลืน ของเหลววิญญาณภายในมันเหลือเพียงหนึ่งส่วนสี่จากเดิม
แต่ถึงอย่างนั้น ก็ยังอุดมไปด้วยกลิ่นอายแห่งชีวิต
หัวใจของซูเฉินเต้นแรง รีบเปิด [พื้นที่เพาะปลูก] สนทนากับต้นผลอายุวัฒนะ “เสี่ยวโซ่ว นายเคยได้ยินเรื่องของน้ำพุแห่งชีวิตมาบ้างไหม?”
น้ำพุแห่งชีวิตมีสรรพคุณในการเร่งการเจริญเติบโตของพืชวิญญาณจริงหรือไม่ เขายังต้องยืนยันผ่านต้นผลอายุวัฒนะ
“ก็เคยได้ยินมาบ้าง” ต้นผลอายุวัฒนะพยักหน้า เริ่มกล่าวต่อว่า “น้ำพุแห่งชีวิต ในความเป็นจริงแล้ว มันถือได้ว่าเป็นสิ่งประดิษฐ์เทวะคุณภาพสูง ของเหลววิญญาณที่ท่านเรียก ความจริงแล้วคือน้ำอมฤตที่มันผลิตขึ้น สิ่งนี้สามารถช่วยเร่งการเจริญเติบโตของพืชวิญญาณได้ นอกจากนี้ยังสามารถใช้ฟื้นฟูอาการบาดเจ็บ”
อะไรนะ? น้ำพุแห่งชีวิตที่แท้เป็นสิ่งประดิษฐ์เทวะงั้นหรอ?
ซูเฉินเลิกคิ้ว ก่อนเอ่ยถาม “แล้วต้องทำยังไงมันถึงผลิตน้ำอมฤตได้?”
เดิมที ซูเฉินคิดว่าของน้ำอมฤตในน้ำพุแห่งชีวิตนั้นคงที่ หลังจากใช้แล้วก็หมดไป แต่อ้างอิงจากที่ต้นผลอายุวัฒนะพูด ดูเหมือนว่าน้ำพุแห่งชีวิตจะสามารถผลิตน้ำอมฤตได้อย่างต่อเนื่อง
หากเป็นเช่นนั้นจริงๆ สำหรังเขาแล้วการได้มันมาครอบครอง ไม่ต่างจากเสือติดปีกเลย
เพราะภายใน [พื้นที่เพาะปลูก] ยังมีพืชวิญญาณอีกหลายชนิดรอผลิดอกออกผล
“วิธีการก็ง่ายมาก ขอแค่เติมหินพลังงานให้แก่น้ำพุแห่งชีวิต มันก็จะสามารถแปลงเป็นน้ำอมฤตได้เอง ยิ่งระดับของหินพลังงานสูงเท่าไหร่ คุณภาพของน้ำอมฤตก็ยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น” ต้นผลอายุวัฒนะกล่าว
ซูเฉินพอได้ฟังก็มีความสุขมาก รีบนำน้ำพุแห่งชีวิตเข้าไปใน [พื้นที่เพาะปลูกทันที] จากนั้นกล่าวกับต้นผลอายุวัฒนะว่า “เสี่ยวโซ่ว ลองดูเจ้าสิ่งนี้ที นายว่ามันคือน้ำพุแห่งชีวิตไหม?”
“เจ้านาย นี่คือน้ำพุแห่งชีวิต!” ต้นผลอายุวัฒนะตื่นเต้นมาก แต่ขณะเดียวกัน มันก็ลอบถอนหายใจให้กับความสามารถของซูเฉิน ที่สามารถหาสมบัติทุกประเภทมาอยู่ในมือได้
“ฉันขอฝากน้ำพุแห่งชีวิตไว้ให้นายดูแล ช่วยใช้มันเร่งต้นผลจำลองจิตให้ออกผลโดยเร็วที่สุด”
ซูเฉินกำชับ พร้อมทิ้งหินพลังงานจำนวนมากลงไป จากนั้นปิด [พื้นที่เพาะปลูก]
2/8
Ep.842
ต่อมา ซูเฉินรวบรวมชิ้นส่วนทั้งหมด นำ [รถศึกอัจฉริยะ] ออกมา เรียกทุกคนขึ้นรถ
หลังจากเมืองเยว่กวงถูกเยว่หลิงรวบเก็บ ผู้คนที่อยู่ในเมืองก็ถูกส่งกระจัดกระจายไปตามจุดต่างๆ แต่ไม่นานก็ทยอยกันกลับมารวมตัวกัน
ฉากตรงหน้าวุ่นวายมาก ซูเฉินไม่ชอบสถานการณ์เอะอะเช่นนี้ จึงสั่งให้ [รถศึกอัจฉริยะ] ขับออกไป
หลังจากมาถึงสถานที่เงียบสงบ ซูเฉินหันมาพูดกับเยว่หลิงว่า “เยว่หลิง หัวใจจักรกลและหุ่นเชิดระดับเทวะมีประโยชน์กับฉันมาก ฉันจะไม่คืนให้เธอ ยังไงก็ตาม ฉันขอมอบบางอย่างเป็นค่าตอบแทน”
“ไม่จำเป็น ข้ายกให้เจ้าเลย”
เยว่หลิงไม่สนใจ ครั้งนี้เธอรอดมาได้ ต้องขอบคุณซูเฉินที่ช่วยเหลือ ฉะนั้นเหมาะสมแล้วที่จะมอบหัวใจจักรกลและหุ่นเชิดระดับเทวะให้เขา
ซูเฉินพยักหน้าเล็กน้อย ของที่ควรรับก็รับไว้ แต่ของที่ควรให้ก็ควรให้เช่นกัน เพราะถึงอย่างไรมูลค่าของหัวใจจักรกลและหุ่นเชิดระดับเทวะก็ล้ำค่ามาก เพียงแต่ว่าเขายังไม่มีสมบัติที่คู่ควรกับมันในเวลานี้
“เธอเอาหัวใจจักรกลกับหุ่นเชิดระดับเทวะมาจากที่ไหน?” ซูเฉินยังคงถามต่อ
“ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์มอบให้ข้าทั้งหมด” เยว่หลิงไม่ได้ปิดบัง
ซูเฉินสามารถคาดเดาได้ ว่าต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าเอลฟ์คงคิดใช้วิธีนี้ดึงดูดผู้ฝึกตนให้เข้าร่วมประมูล จึงนำทั้งสองสิ่งนี้ออกมาเป็นเหยื่อล่อ
แต่ช่างน่าเศร้าที่ตัวมันไม่เพียงโดนขโมยไก่แต่ยังเสียข้าวสาร สมบัติดีๆสุดท้ายตกอยู่ในมือซูเฉินทั้งหมด
“เข้าใจแล้ว เธอไปพักผ่อนก่อนเถอะ” ซูเฉินกล่าว จากนั้นเปิดถุงเก็บของ และเชื่อมต่อความคิดกับหุ่นเชิดทองคำ “เหล่าตี๋ หุ่นเชิดสองตัวนี้มาจากเผ่าจักรกลของนายใช่ไหม?”
“ใช่ ”
หุ่นเชิดทองคำตอบอย่างมั่นใจ จากนั้นกล่าวขอบคุณ “ซูเฉิน ขอบใจที่ช่วยข้าหาเหล่ามิตรสหายในเผ่า”
จำนวนเผ่าจักรกลมีน้อยมากในโลกใบนี้ แต่ซูเฉินสามารถเจอถึงสองตัวได้โดยใช้เวลาราวกับพริบตา นี่ทำให้เขาตื่นเต้นมาก เกิดความรู้สึกสำนึกบุญคุณซูเฉินจากก้นบึ้งของหัวใจ
“จะเกรงใจกันเกินไปแล้ว ” ซูเฉินยิ้ม ได้รับหุ่นเชิดระดับเทวะมาอีกสองตัว กำลังรบโดยรวมของเขาถือว่าเพิ่มพูนขึ้นเช่นกัน
นั่นเป็นเหตุผลที่ว่า ความรู้สึกสำนึกบุญคุณของหุ่นเชิดทองคำนั้นไม่จำเป็นเลย
“ว่าแต่พรรคพวกสองตนของเผ่านาย อยู่ในระดับเทวะขั้นไหน? ถ้าติดตั้งหัวใจจักรกลแล้ว จะสามารถต่อสู้ได้เหมือนกับนายรึเปล่า?” ซูเฉินถาม นี่คือสิ่งที่เขาค่อนข้างให้ความสนใจ
เพราะอีกไม่นานเขาจะเข้าสู่มิติท้ารบแล้ว และอันตรายในมิติภายนอกนั้นไม่สามารถคาดเดาได้ จำเป็นต้องเร่งเพิ่มพูนความสามารถในการต่อสู้ให้ได้มากที่สุด
“ทั้งหมดเป็นระดับเทวะขั้น 1 หากติดตั้งหัวใจจักรกล จะสามารถตื่นขึ้นมาได้ ”
หุ่นเชิดทองคำกล่าวถึงจุดนี้ ก็ชะงักไปเล็กน้อย ก่อนพูดต่อว่า “แต่ทั้งสองตัวล้วนจัดอยู่ในประเภทฝ่ายสนับสนุน ไม่ได้มีพลังในการต่อสู้อะไรเลย”
ประเภทสนับสนุน?
ซูเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย หากไม่มีความสามารถในการต่อสู้ ไม่ใช่ว่าพวกมันจะกลายเป็นแค่เศษเหล็กสองกองหรอกหรือ?
ว่าแต่ทำไมหุ่นเชิดระดับเทวะ ไหงไม่มีความสามารถในการต่อสู้ไปได้เล่า? เขานึกยังไงก็ไม่ได้คำตอบ
หุ่นเชิดทองคำอธิบายว่า “หุ่นประเภทสนับสนุนสามารถเรียกว่าเป็นหุ่นเชิดได้เช่นกัน แต่เฉพาะในเวลารวมร่างเท่านั้น พวกมันถึงสามารถดึงพลังขั้นสูงสุดออกมา”
รวมร่างงั้นหรอ?
ซูเฉินเลิกคิ้ว เขายังพอจำได้ เมื่อครั้งอยู่บนเกาะเจียวซู ศัตรูจากเผ่าหุ่นเชิดเคยรวมร่างสองหุ่นเหล็กเข้าด้วยกัน และหลังจากที่พวกมันกลายเป็นหนึ่ง ระดับก็เพิ่มขึ้น 1 ขั้นทันที
เช่นนั้นหากหุ่นเชิดระดับเทวะจากเผ่าจักรกลรวมร่างกัน กำลังรบของพวกมันจะทะยานขึ้นถึงขนาดไหน?
ซูเฉินตั้งตารอที่จะเห็น ก่อนถามว่า “เหล่าตี๋ พวกเขารวมร่างกันได้แค่สองตัว หรือว่ารวมกันได้มากกว่านั้น?”
“ไม่ใช่”
หุ่นเชิดทองคำตอบกลับ ก่อนอธิบายว่า “ไม่ใช่พวกเขาร่วมร่างกันเอง แต่ให้พวกเขาติดตั้งลงบนตัวข้า!”
